Even een vraagje. Gisteren hadden we hier een kerstlunch en de jonge mensen zitten terwijl ze aan tafel zitten best veel op hun telefoon. Ik vind dit storend en al helemaal wanneer ze dit best lang volhouden in de zin van lang en veel scrollen terwijl er gewoon gesprekken zijn aan tafel. Nu heb ik er gisteren niks over gezegd want ik wil geen zeikerd zijn. Nu heb ik er vandaag iets over gezegd tegen mijn eigen kinderen dat ik dit gewoon niet zo leuk vind en dat ik ook wel begrijp dat ze jong zijn en dit een generatie ding is maar dat dit niet hoeft te betekenen dat ze er continue op hoeven te zitten. Nu vertelde ik dit aan mijn man en die vind dus dat ik overdrijf en dat ik dit niet te vaak moet gaan zeggen? Ik begin nu oprecht aan mezelf te twijfelen. Is dit inmiddels zo genormaliseerd dat we het maar normaal moeten vinden dat er continue op een telefoon wordt gekeken tijdens een samenzijn met elkaar? Ik vind het namelijk niet normaal en wil het ook niet normaal gaan vinden. Hoe staan jullie hierin?
Hier gaan toch echt de telefoons aan de kant en niet aan tafel. Wij hebben daarom kletspottem gekocht. Als ze niet weten waar ze het over moeten of willen hebben dan pakken we die erbij. Zo is er toch leuke interactie.
Telefoons aan tafel vind ik ook niet oké. Asociaal zelfs eigenlijk. Een uur/paar uur zonder telefoon overleeft een mens wel, ook als je 15, 20 of 25 bent.
Hier mogen gewoon geen telefoons aan tafel. En als dat wel gebeurt, zeg ik er wat van. Kan me niet schelen of zoiets genormaliseerd is of wordt. Maar gelukkig is het hier juist redelijk normaal dat we die regel hebben, dus hoef ik er eigenlijk nooit wat van te zeggen.
Jonge mensen zijn kinderen? Ligt eraan vind ik. Is het met familie en voeren jullie volwassen gesprekken wat niet interessant is voor kinderen? Bij de kerst van mn ouders waren ook 2 broers van mn vader aanwezig en ze gingen iedereen af die dood is gegaan dit jaar. Zij vonden dit een leuk gespreksonderwerp ofzo . Wij kennen die personen totaal niet dus ik merkte dat mijn schoonzus, broer en ik ook begonnen af te dwalen naar de gsm. Ging echt van : joaaa Janke van Marieke is dood, och dat was een vervelende vroeger. En och Jaaaaa Charel is ouch gestorven, dat was een leerkracht van blabla,... Echt dat bleef doorgaan. Superleuk met kerst Ik heb effe Pokemon go gespeeld met zoon We zaten van 18 tot 22u aan tafel
Ik begrijp je helemaal! Vorig jaar is het met kerst bij ons echt even fout gelopen. Mijn 3 neefjes zaten ook continu op hun telefoon (nog niet aan tafel). Mijn dochter mocht hem niet meenemen. Mijn broer heeft er ook echt een hekel aan. En toch al helemaal met kerst. Hij werd echt boos. Dat heeft indruk gemaakt op de kinderen. de afspraak dit jaar was dus ook duidelijk! Allemaal je telefoon in je tas laten. En dat is heel goed gegaan moet ik zeggen. Heel af en toe heeft iemand hem even gepakt. Verder vooral een hele gezellige avond met elkaar. Niks is zo vervelend als tegen iemand praten die met een scherm voor z’n neus zit. Ook al zijn het kinderen.
In welk gezelschap ik me ook bevind, mijn gezin, familie, vrienden, collega’s zodra we aan tafel zitten en mensen gaan op hun telefoon zeg ik er iets van. Mijn kinderen verbied ik het, bij andere geef ik het aan dat ik het zeer storend en ongezellig vind
Het hangt er een beetje vanaf hoe lang het duurt.. tijdens het eten wil ik geen telefoons zien, maar als er daarna nog heel lang wordt nagetafeld dan vind ik het minder erg, dat is ook gewoon saai. Bij de kerstlunch bij mn schoonouders waren we na 2 uur wel uitgegeten en mijn kinderen hebben daarna ook niet echt iemand van hun eigen leeftijd om iets mee te doen… en het was ook geen weer om ze naar buiten te sturen….dus dan gaan ze toch op hun telefoon helaas.
Hier waren met Kerst de grootouders er, toen vooraf heel duidelijk tegen de kinderen gezegd dat ik verwachtte dat ze niet op hun mobiel gingen, dan pakken ze maar een boek, tijdschrift, spelletje als ze zich vervelen (niet voor aan tafel, maar daar buitenom) Nu waren er geen andere kinderen/jongeren, dus heb ik makkelijk praten. Als we een feestje ergens hebben nemen we standaard een tas met spelletjes mee, kaarten, Uno, Rummikub, Beverbende, etc. Kleine gezelschapsspelletjes dus. Vaak zijn er wel meer die een tijdje een spelletje willen doen, dan zitten ze in elk geval niet de hele tijd op het scherm te staren. In het kort: nee, je bent absoluut niet raar. Dat jouw man vindt dat je overdrijft, dát vind ik dan weer raar! Je hebt juist bewust gewacht tot na de tijd, geen ongemakkelijke momenten of gezeur tijdens het eten erover. Voor een volgende keer misschien vooraf met je eigen kinderen afspraken erover maken? En als het weer bij jullie is, zou ik het gerust vooraf aangeven bij de gasten, dat telefoongebruik aan tafel bij jullie niet gewenst is.
Nope, hier geen telefoons aan tafel. En als we heel lang tafelen dan mag er best tussendoor even gekeken worden, maar we gaan niet met de neus in de telefoon, zeker niet als er visite is.
Oh nee je bent niet raar. Vind dat ook vreselijk asociaal. Je kan evengoed thuis blijven als je alleen maar op je gsm wil zitten vind ik. Mijn schoonbroer heeft daar ook een handje van weg. Vorig jaar samen op vakantie tijdens een wandeling heeft die de volledige 5 km op z'n gsm gekeken al wandelend, ga dan niet mee dacht ik toen
Oh, echt waardeloos, afgelopen jaren met de avondvierdaagse ook kinderen die hun mobiel mee hadden (waarom??) en dan onderweg spelletjes lopen doen, niet kijken, de boel vertragen en het is absoluut zeer ongezellig. Zeg je er wat van, dat ze dat na de tijd maar doen. Krijg je een grote mond terug: ja maar thuis mag ik dan niet meer. Jammer joh, opruimen dat ding Kan daar echt slecht tegen! Gelukkig was dit het laatste jaar (jongste is nu van de basisschool af), was altijd heel leuk om mee te lopen, maar dit jaar was het door zulke ongein en gezeur gewoon niet leuk!
Nee, ik vind je niet raar! Tijdens het eten komen hier geen telefoons aan tafel. Wel zou ik de jeugd ‘permissie’ geven om eerder van tafel te gaan als de hoofdmaaltijd gedaan is. Zo’n kerstdiner duurt toch vaak veel langer dan ‘normaal’ en ik snap dat het voor hen dan een keer klaar is (en dat het scherm dan weer roept).
Mijn schoonbroer is 30 dus daar kan ik nog moeilijk iets van zeggen haha. Al probeer ik dat wel Echt zo zonde. Ik vind het ook echt een goed iets dat ze hier nu gsm op school willen verbieden, in ieder geval de eerste jaren van het middelbaar. Terug een beetje keren praten met elkaar, niet slecht denk ik
Dank voor jullie reacties en ben ook wel opgelucht om te lezen dat we dit niet moeten normaliseren. Het gaat hier om jongvolwassenen tussen de 18 en 22 jaar dus zeker geen kleine kinderen en het duurde ook niet lang. Ik heb me er echt enorm aan zitten storen. Ik ben ergens wel blij dat ik er niks van heb gezegd maar achteraf had ik het beter wel kunnen doen. Het gaat nog geeneens zozeer over mijn eigen kinderen maar wel hun aanhang waarvan ik vrijwel zeker weet dat hun eigen ouders dit ook niet zouden tolereren. Ik vind het ongezellig maar ook asociaal en ik denk dat ze het zo niet bedoelen maar zo komt het wel over. Je staat je best te doen om iets lekkers en moois op tafel te zetten en er is ook wel goed gegeten maar die telefoons werden echt een doorn in mijn oog. Ik vraag me dan oprecht af of ze zich dan vervelen of het gewoon saai vinden of ze zijn gewoon verslaafd aan zo'n ding en kunnen het niet laten. Op een gegeven moment zat mijn moeder ( oma) met mijn dochter te praten en dan zit haar vriend continue op zijn tel te scrollen, doe dan ieder geval alsof het je interesseert maar niet dit gedrag, echt niet leuk. Baal er ook gewoon van dat ik er toch niks over heb gezegd maar is ook gewoon lastig omdat het niet je eigen kind is. Maar goed ik heb het vandaag wel tegen mijn dochter gezegd dus die zal de boodschap wel overbrengen, eens kijken hoe het de volgende keer zal gaan.
Waarom niet? Mijn schoonvader heeft er ook een handje van continu op zijn telefoon te zitten en daar zeg ik het ook tegen. Op aanspreken op gedrag zit geen leeftijd
Helemaal niet raar. Aan tafel leg kern je telefoon aan de kant. Logisch toch? Overigens corrigeren mijn kinderen hun vader er vaker mee dan andersom Ik had eergisteren trouwens even de tv aan op top2000 café. Toen viel het me ook op dat de helft van de mensen daarbinnen op hin telefoon zat te kijken. Dat vond ik zo raar. De andere helft zat te loeren of ze in beeld waren en ging heel raar overdreven blij doen. Dat vond ik nog raarder
Wij hebben de regel "geen telefoon aan tafel". Voor mij zijn er wel verschillende situaties - Bij ons thuis is er geen telefoon tijdens maaltijden of gezins activiteiten (tijdens een spelletje, theedrinken, wandeling). Daar spreken we elkaar op aan, mocht dat nodig zijn (ik wil bijvoorbeeld nog wel eens berichten checken als ik een foto gemaakt heb). - Vriendjes, neefjes en nichtjes etc, weten de regel bij ons thuis. Als ze bij ons op visite zijn, spreken we ze daar op aan (al is dat bijna nooit nodig). Volwassenen hoeven we er gelukkig nooit op aan te spreken. - Met kerst waren we uit eten, neefje en nichtje hebben het hele diner vastgeplakt gezeten aan hun telefoon. Daar zeg ik niks van. Want het is niet mijn huis en het zijn niet mijn kinderen. Maar het viel ons ook op hoeveel kinderen er achter een telefoon/tablet zaten. Vooral ook hele jonge kinderen. Wij hadden voor de oudste (4jaar) gewoon wat vermaak mee (spelletje, magnetisch puzzeltje, kleur/opdrachtenboekje, stickers plakken). Ondanks dat we lang aan het diner gezeten hebben, heeft ze zich prima vermaakt.