Hier liep het met momenten prima maar was de middelste deze keer degene die het moeilijk had. Hij heeft het altijd wat in hem om zich te willen bewijzen als er mensen zijn maar heb hem nu toch 2 keer eventjes weg moeten sturen. Ik ga er wel eens over nadenken of ik volgend jaar nog een typische avond tafelen, babbelen, spelletjes zie zitten voor ons gezin.
Ik heb wat moeite met het probleem ontdekken in dit verhaal. Die filmpjes op bed ? Is dat wat niet kan voor jullie?
@Neuzeke Fortnite filmpjes vooral...had hij een serie of normale film gekeken was het minder een probleem geweest. En ik twijfelde dus of we t nu niet gewoon moesten laten gaan, maar op een normale avond had ik het ook niet leuk gevonden als hij op YouTube die fortnite filmpjes had liggen kijken....
Ohja zoiets zouden voor mij geen zaken zijn om discussie over te starten. Eens doelloos scrollen kzn ook rustgevend werken denk ik dan. Maar als jullie dit niet oké vinden dan is het idd wel belangrijk om dit duidelijk te maken. En dan snap ik wel dat jij de manier van uw partner niet oké vond.
@bulakgirl Hij ging de verkeerde kant op. Hij had met jou moeten overleggen. Dit was geen team reactie. Hoe hij reageerde ging te ver. Maar als hij meer had overlegt met jou dan zou hij dat punt niet bereikt hebben. Wij hebben family link. Als er iets kan hebben we dat zelf ontgrendelt. Daar hoeft dan naar de kinderen toe weinig mot over te zijn. Youtube zit bij ons onder volledige blokkade. We spelen samen (met zijn 4en) wel een online game. Maar dan zijn we erbij. @Neuzeke. Bedoel je dat het bezoek hem te veel werd of het samen zijn als gezin de hele avond? Wij doen niet aan bezoek met deze avonden. Voor onze 2e werd het af en toe even te veel. Die hebben we een paar keer naar boven gestuurd. Maar daarna ging het wel weer. We hebben de spellen achter de computer gespeelt. Dat geeft wat minder prikkels dan tegenover elkaar. Dochter was nog te jong. Die heeft lekker tv liggen kijken en wat geslapen. Ik merk wel dat ik nu zelf even wat rust nodig heb om op mijn gemak schoon te gaan maken en de was te doen. Gelukkig ligt er nu genoeg om te doen
Gelukkig nieuwjaar allemaal <3 hier hebben we een fijne avond gehad. Afgelopen dagen waren volle dagen met familie, vrienden, andere familie en daarna weer familie + buren. We wisten dat het veel zou zijn voor de oudste dus we hebben de lage verwachtingen van kerst doorgezet. En dat is erg goed gegaan. Lastig dat soort situaties @bulakgirl Ik snap dat je geïrriteerd bent naar je man. Dat zou ik denk ik ook zijn. Zo opeens van 0 naar 100 ‘ontploffen’ , een 10 jarige met deze houding opzadelen waarvoor het sowieso allemaal al uit de lucht komt vallen. Vervolgens vertrekken en een half excuus naar jou. Pf.. wel goed dat hij met jullie zoon heeft gepraat. Aan de reactie is moeilijk af te leiden hoe zo’n gesprekje valt, desalniettemin wel goed dat het in woorden duidelijk zijn gemaakt naar hem.
Hij weet niet goed welke houding hij zich moet geven als er mensen van buiten het gezin bij zijn. Wanneer ze binnenkomen zit hij naar de grond te staren en zegt hij niets. Zijn peter is dan vaak de eerste die hem aanspreekt en dan komt hij wat los maar soms verliest hij zijn rem dan word hij onbeleefd richting mij en mijn man (zwijgt, zaagt zo niet,...). Je ziet hem dan ook rondkijken om te checken of er reactie op komt. Dit is uiteraard een combinatie van wat peelt en het feit dat hij een puber is en zich wil tonen. Maar zo zaken zijn we gewoon . Als eventjes wegsturen dan helpt is dat voor mij prima. Het concept aanpassen heeft ook niet zozeer te maken met we kinderen ofzo mazr wel met de behoeften van ons gezin in het algemeen. Mss is een vakantie in de sneeuw en daar vieren wel ees ideaal.
We hebben idd ook familylink @Zonnestralen maar de switch heeft echt een slechte/beperkte ouderlijk toezicht helaas....en daar keek hij op. Op z'n telefoon en laptop is YouTube geblokkeerd en daar zit een max aan schermtijd op....bij playstation kun je ook schermtijd instellen, switch jammer genoeg niet...kun je alleen zeggen welke leeftijd de spellen mogen zijn zeg maar...
Oh dat wist ik niet. Wat kan je er veel mee. Wij hebben hem niet op het internet zitten als het goed is.
Fijne nieuwe jaar. Ik zelf was niet thuis en heeft ze met pappa een filmpje gekeken en is ze na 12u naar bed gegaan. Dus het ging goed. Ik zelf ben rond 3u op de valreep naar mijn omaatje (90jr) geweest. Dit heeft diepe indruk gemaakt en deze heeft c wel gevoeld. Ze wist niet meer wie ik was en stond alleen maar aan. Ik ben blijven slapen na dus veel praten herhalen lukte het oma weer om mij te herkennen. Gelukkig schrok ze zich niet het hoedje toen het ochtend was. Wel rond 11u kwam oom ook en toen ging het weer achteruit. Weer heel veel herhaald en ben ik rond 4u naar huis gegaan was ook pas half 10 thuis. C kan het wel accepteren dat ik alleen ben geweest en vind het heel zielig dat oma zo achteruit gaat. Dan zie je c in zorg standje springen.
Hi meiden, Graag jullie advies/ ervaring gevraagd voor de situatie van onze zoon. Ik lees al heel lang mee maar ben benieuwd of iemand van jullie dit herkend. Onze zoon van net 13 heeft het sinds de overgang naar de brugklas afgelopen jaar heel moeilijk, eerst hij sinds de voorjaarsvakantie heel lang' ziek' geweest, met klachten als hoofdpijn/ buikpijn/ moe zijn, pr kr flauwgevallen waarvoor geen oorzaak werd gevonden. Wij hadden al snel door dat het wrs mentaal was, maar hij had die lichamelijke klachten en vond dus dat hij ziek was, en wilde daardoor zeker niet met iemand praten. Het gaf hem ook veel angst om toch dingen te proberen zoals naar buiten gaan, douchen en naar school lukte al helemaal niet. De lichamelijke klachten waren na zo'n 4 maanden beter maar toen begonnen de ' boze buien' zoals hij dat zelf noemt, zo boos zijn om iets kleins en dan niks meer willen of doen, hij zit alleen maar op z'n kamer en word boos zodra we iets vragen of zeggen, doucht of wast zich niet. Hij draait z'n dag en nachtritme om omdat het zo lekker rustig is 's nachts en eet op z'n kamer. Het afgelopen half jaar heeft hij regelmatig van die periodes gehad, tot 2 weken, maar de huidige bui duurt al ruim 5 weken.... we maken ons dus ernstig zorgen nu. We vragen ons af of we een soort interventie moeten doen, maar zijn ook bang het dan erger te maken omdat hij wrs ernstig overprikkeld is. We denken dat het een autistische shutdown is of een burnout maar het duurt nu te lang, vlg week hebben we weer een overleg met onze gezinscoach. Omdat hij zelf weigert met iemand te praten is het lastig, we zijn ook op de solk poli in het amc geweest en zij gaven het advies voor pmt, maar daar krijgen we hem nu echt niet heen.... Lang verhaal maar ik hoop op herkenning in ieder geval....
Gaat hij nu wel naar school? Denk ook even een ernstige overprikkeling. Misschien even haast maken met hulp. Moeilijk hoor en veel sterkte
Nee, hij heeft tijdelijk ontheffing van de leerplicht gekregen, om de druk eraf te halen. Hij was wel begonnen met opbouwen bij de trajectbegeleiding in het najaar, dat ging best goed, tot hij weer in zo'n bui terecht kwam...
Heeft hij een diagnose en hebben jullie hulp of alleen maar de gezinscoach? Want dit klinkt toch wel erg problematisch.
Hij heeft de diagnose autisme gekregen toen hij 7 jaar was. We hebben nu alleen de gezinscoach van megakids omdat hij zelf alle hulp weigert nu, wel gehad hoor in het verleden, psycholoog en cjg, en de huisarts heeft gezorgd dat we naar de solk poli konden. Hij herkent zichzelf niet in de diagnose nu, dat maakt het ook lastig
Daar loopt onze behandeling nu ook op vast... zelf geen hulp willen en de diagnose lastig accepteren! Hier helpt het om zijn autisme bij hem te blijven benoemen, te zeggen wanneer we zijn autisten teken merken en dat hij zelf een aandeel heeft in hoe ermee om te gaan. Bij andere ook benoemen dat ze autisme hebben een dan vragen of hij ze raar vind ( antwoord is altijd nee, bij de zwaardere autisme vindt hij dit wel lastiger) en dan benoemen we dus dat het helemaal niet zo gek of raar is om autisme te hebben! (Of in het laatste geval dat het dan toch fijn is dat hij niet zoveel last ervan heeft als de zwaardere autist die we ontmoet hebben) We merken daarin een positieve verandering in de acceptatie van zijn autisme. Behandeling is helaas nog niet mogelijk, hij ziet het nut er nog niet van in... maar het begin van zelf acceptatie is er gelukkig! Heeft hij ook medicatie? Onze zoon had tot een jaar geleden ook geregeld boze buien en liep weg van huis als hij overprikkeld en boos was. Met medicatie kan hij nu sneller zijn boosheid en standpunten los laten waardoor hij minder makkelijk door slaat in zijn gedrag.
Dat kunnen we proberen ja, ik heb zelf al vaker voorbeelden gegeven maar hij zegt dan geen last te hebben van prikkels, maar bijv van het felle licht waardoor hij gaat knipperen met z'n ogen. We willen graag dat hij met medicatie gaat starten, maar daarvoor zal hij eerst naar een psychiater moeten
Mijn dochter weigert ook hulpverlening. De zorgen om haar zijn nu zo groot dat er naar een kliniek wordt gezocht waar ze kan worden opgenomen met een machtiging van de kinderrechter. Ze heeft geen diagnose trouwens. Ik vermoedt dat ze CPTSS heeft en autisme is altijd een vraagstuk geweest omdat het beeld zo vertroebeld wordt door haar trauma’s en zeer hoge intelligentie.