Vandaag onze "trouw"dag. We hebben een geregistreerd partnerschap, maar komt op hetzelfde neer. We doen er eigenlijk nooit iets aan, maar mijn man heeft me verrast met een prachtige pandora armband met 3 bedeltjes. Zo lief!
Haha. Nee zeker niet. Ik deed er wel langer over (8 en 12 uur) en het resultaat viel ook tegen (krap an 5 a 6 kilo) Maar dan nog. Toch doe ik liever 9 maanden aan de lijn dan die ellende nog eens doorstaan. Bevallen is zeg maar niet mijn hobby geworden.
Nee hier idem. Ik heb t 3x gedaan als je van horror houdt waren het vast droombevallingen... Maar goed ALS je dan zo nodig moet bevallen is t wel zo leuk dat je ongewenste kilo toename daarna spontaan verdwenen is, scheelt weer een puntje op je to-do list. (Ik had veel vruchtwater, vooral bij G dus dat ging best vlot!)
Mijn to do list veranderde rap. Ik was zwaarder voor dat ik zwanger. Viel af door zwangerschap Baby at naast mijn energie ook al mijn eten op Ziek zijn hielp ook niet. Daarna zoveel moeten dragen dat je ook weinig kon eten. Bevalling was bijzonder. Ik maar denken dat ik door blaasontsteking zoveel (tel kwijt geraakt) pijn in mijn rug had. Bleek al 2 dagen weeën te hebben. Goh je eerste en je weet niks.
Ze zouden vandaag de nieuwe bank leveren tussen 9.15 en 11.15. Het is bijna 12 uur en we hebben nog niemand gezien Wij expres vroeg uit bed om de oude bank weg te brengen en om ruimte te maken voor de nieuwe, komen ze niet opdagen. Man is nu een aanhanger gaan halen (moest voor 12 uur) om de oude bank af te voeren. Hij zei als ze nu voor de deur staan vraag je maar of ze de bank naar binnen brengen Hopelijk komen ze nog. Ik wil m'n nieuwe bank
Gelukkig is ie geleverd. Wij hadden het weekend voor de nieuwe bank kwam de oude naar de stort gebracht. En voor die paar dagen de campingstoelen neergezet. Bellen ze die maandag dat er een probleem was met leveren. 4 weken op campingstoelen gezeten
Hoe moe ik ben. Gewoon helemaal op. En het jaar is net pas begonnen. De bedoeling was dat we in de kerstvakantie allemaal wat tot rust zouden komen. En toen lag man ineens in het ziekenhuis Is nu weer helemaal beter. Maar van tot rust komen is weinig terecht gekomen. Jongste zoon heeft nog bijna dagelijks woede-uitbarstingen en overlopende emmertjes. Nou... mijn emmertje zit ook propvol. Begin iedereen af te snauwen onderhand. En zie de vroege signalen van overbelasting bij mij. En 't helpt niet mee dat werk ook even niet lekker loopt. Weet even niet goed wat te doen. Leuk dat je overbelasting goed kan herkennen. Kan me moeilijk gelijk maar ziek melden. Heb net 2 weken vakantie gehad, dus direct weer verlof opnemen gaat ook gek zijn. En thuis loopt alles natuurlijk ook gewoon door. Er moet nog een kinderfeestje geregeld worden. Mijn verjaardag komt eraan. Verjaardag van de oudste kort daarna ook. Verschillende open dagen die bezocht moeten worden (middelbare voor de jongste en universiteiten voor de oudste). En de doorlopende zorg voor de jongste. Hoe dan? Pfff. Ik verwacht van jullie ook niet Het Antwoord hoor. Wil gewoon even van me afschrijven. Kop koffie. En weer door.
Herkenbaar hoor. En dan heb ik niet eens een partner en kinderen. Heb nu twee weken vrij gehad, had me voorgenomen vanalles in huis te doen. Dat is dus niet gelukt. Krijg me wel bij elkaar geraakt om familie te helpen met voorbereidingen in een verhuizing. Maar thuis kom ik geen steek verder. En nu zit ik op kantoor en ben zo moe. Geen zin en ze moeten niet aankomen met domme vragen, want dan sta ik niet in voor mijn reactie.
lijkt alsof ik mijn eigen verhaal van 1 jaar geleden lees (man been gebroken, ook eigen verjaardag, beide moeders jarig, kinderen weer naar school, pff). Maandag was (is) nog steeds de drukste dag, we hebben toen gevraagd of mensen op maandag voor ons wilden koken. We hebben toen tot maart op maandag niet hoeven koken. Meestal werd rond 17/17.30u een pan eten gebracht, wat we alleen maar op de borden hoefden te doen en op te eten. Volgens mij hebben 1-2x een ovenschotel gekregen die eerder op de dag/dag ervoor werd gebracht en we in de oven konden opwarmen. Ik had vooraf niet verwacht hoeveel rust dat zou geven. Verder kookte ik in die periode voor 2x, zodat er ook een portie in de vriezer kon en ik later in de week/week erop iets uit de vriezer kon pakken. Eind januari zag een hele lieve kennis dat het niet goed ging (die erkenning was op zich ook al fijn) en ik op mijn tandvlees liep en zei: "Vanavond kom ik je was halen". 2-3 dagen later kregen we een app-je dat alle was opgevouwen was en ze het kwam terugbrengen en direct weer een nieuwe tas was mee zou nemen. Ik denk dat ze 3 weken voor ons heeft gewassen. "Iedereen" zei wel, als we kunnen helpen, dan moet je het maar zeggen, maar ik wist het niet. Ik merkte pas toen ze het zelf aanboden, hoeveel het hielp en me ontlastte. Daarbij vond ik zelf hulp vragen ook niet prettig omdat je het toch zelf wilt kunnen/doen. Toen merkte ik pas hoe fijn mensen het vinden om te kunnen helpen. PGB-er van onze oudste is toen ook wat extra geweest. En doordat oudste 2x per week nog een halfuurtje therapie na schooltijd kreeg, gaf ons ook net wat extra lucht. Heel veel sterkte!