Niet erg professioneel van de leerkracht om op deze manier te reageren. Wanneer je er zelf voor open staat, zou ik zeker vragen om volgende week een gesprek te hebben met de juf om dit aan te geven en nogmaals de afspraken helder te krijgen. Werkt ze de hele week trouwens? Anders zou je nog kunnen vragen of de duo collega ook aansluit bij het gesprek.
Wauw.. Ik zou hier echt geen fijn gevoel bij hebben. Hoe kan je kind zich veilig gaan voelen bij een juf die zo met kinderen om gaat.. Ik zou het er niet bij laten zitten en het gesprek aangaan. Succes!
Eens. En is er mss een bepaald speelgoed dat hij graag wil hebben inzetten t.a.v. de zindelijkheid? Dat je daar een stickerkaart voor maakt. Na iedere droge dag op school een sticker en na een week mag hij een cadeautje. Weet de juf van zijn problemen met zijn schildklier?
Ik zou het autisme-deel dus niet naast me neerleggen. Je zegt dat ze je zoon al vanaf de peuterspeelzaal observeert. Dus het is niet alleen op basis van die drie dagen. Ik heb een dochter met autisme en ik dacht ook dat zij zich normaal ontwikkelde. Totdat iemand mij wees op haar ‘afwijkende’ gedrag. Ik vond het werkelijk belachelijk dat een ‘buitenstaander’ zomaar in die richting dacht, zonder haar echt te kennen. Maar twee jaar later bleek ze, na onderzoeken, wel gelijk te hebben. Wat voelde ik me schuldig. Want ook mijn dochter werd maar moeizaam zindelijk. Had ik eerder geweten van haar (mogelijke) diagnose, dan had ik zeker meer begrip gehad en dingen anders aangepakt. Want juist bv zindelijk worden is dan niet zo vanzelfsprekend. Ik zou een gesprek aanvragen met de leerkracht om duidelijk te krijgen waarom ze in die richting denkt en dit meenemen naar de huisarts voor advies.
Eerlijk, ik kan me bijna geen leraar voorstellen die speculeert dat een kind autisme heeft. Een leraar kan bepaald gedrag opvallen en afstemmen of dit thuis ook opvalt, maar dat een juf of meester zegt: 'ik denk dat uw kind autisme heeft', kan ik met mijn hoofd echt niet bij en bijna niet geloven dat dit gezegd is. Een leraar is op geen enkel vlak bevoegd om een diagnose te stellen of te speculeren over een diagnose. Is dit letterlijk zo gezegd, of heeft ze opvallende gedragingen benoemd, wat jij als 'autisme' hebt samengevat? Of iets als in 'ik zie kenmerken in zijn gedrag die ook bij autisme voorkomen, zijn jullie hier bekend mee/komt dit voor in de familie'? Voor hetzelfde geld had jij gezegd: 'ja daar dachten we zelf ook al aan', of 'zijn 3 broers hebben ook autisme'. Het is net hoe de nuance ligt natuurlijk. Los van wat er precies gezegd is, kan ik je wel gerust stellen, dat een diagnose, of label, stempel, hoe je het ook wil noemen, gelukkig niet zo makkelijk gegeven wordt. Het lijkt nu wellicht of een juf 'even' een label afgeeft, maar al zou ze dit gezegd hebben, zo werkt het niet in ons land. Hier gaan zeer uitgebreide onderzoeken aan vooraf, er moet eerst een doorverwijzing komen vanuit de huisarts, daarna zal de gemeente een beschikking moeten afgeven voor onderzoek. De gemeente heeft echter ook maar beperkt budget, dus zal bij een kindje dat net gestart is op de basisschool nog altijd eerst zeggen dat dit gedrag mogelijk hoort bij de verandering van het naar school gaan en niet meteen een onderzoek in gang gaan zetten of financieren. Hier is best veel overtuigingskracht voor nodig, dat het gedrag zowel op school als thuis dermate opvallend is, dat het voor grote uitdagingen zorgt en onderzoek / diagnose wenselijk is om passende ondersteuning te bieden. Onderzoek en een diagnose is dus altijd om uiteindelijk tot het doel te komen dat je kind de juiste hulp krijgt, zodat hij beter kan functioneren op school thuis, lekkerder in zijn vel zit etc. Niet om 'alleen maar een label te plakken'. Naast autisme zijn er ook heel veel andere diagnoses mogelijk, die hetzelfde opvallende gedrag kunnen veroorzaken. Alleen daarom al zal/kan een juf niet zomaar zeggen: 'ik denk autisme'. Daarnaast wordt er tegenwoordig ook vaak een 'beschrijvende diagnose' gegeven. Hierbij wordt er bewust geen stempel geplakt maar worden kenmerken beschreven en welke interventies het kind kunnen helpen. Kortom, ook andere ouders die dit lezen en bang zijn dat hun kind straks op de basisschool meteen een stempel krijgt, hun kind niet naar een schoolarts durven laten gaan ivm meteen een stempel, dit is dus écht niet het geval. Laten we elkaar niet gek maken. En mocht uit onderzoek toch een diagnose komen uiteindelijk, dan is dat hartstikke fijn voor het kind om de juiste passende ondersteuning te kunnen krijgen. Soms is ook dat een zoektocht, maar erkenning in de uitdagingen waar je tegen aan loopt en daar hulp bij, haalt straks alleen maar het beste uit je kind naar boven! Misschien worden uitdagingen dan wel ineens zijn kwaliteiten, als je maar weet hoe je ze in moet zetten!
Inmiddels een gesprek gehad met de leerkracht en ook andere leerkracht. Nu opeens trekt ze haar mening terug en wil ze hem absoluut geen label geven . Ik leg het maar naast me neer en hou zelf wel een beetje in de gaten hoe dit alles verder gaat .
Ik zou in gesprek gaan met leerkracht en ib’er, want een leerkracht mag helemaal niet beginnen over bepaalde mogelijke diagnoses - zelfs niet na bv 3 jaar ‘observeren’. Ze mogen wel bepaalde dingen benoemen, bij mijn dochter bv dat ze snel afgeleid raakte, chaotisch en impulsief was etc, maar dus niet ‘ik denk dat ze adhd heeft…’. En bij zulke waarnemingen ga je ook even in gesprek ipv dat bij het ophalen te droppen als een kindje net 3 dagen naar school gaat. Daarnaast, als hij eerder wel zindelijk was en nu niet meer, zou ik aankloppen bij bv schoolarts, cjg of huisarts. Als hij eerder niet zindelijk was, is het misschien ook een goed idee overigens. Sommige kinderen gaan goed op beloning, andere kinderen juist niet, die willen er zo min mogelijk aandacht op gevestigd hebben. Dus wie weet kunnen ze nog adviseren over andere mogelijke manieren om het aan te pakken.
Fijn dat er een gesprek is geweest. Wat betreft de zindelijkheid zou ik wel actie ondernemen. Je mag van kinderen op deze leeftijd verwachten dat ze overdag zindelijk zijn (op een ongelukje na) Omdat hij al droog is geweest, zal het vermoedelijk geen medische oorzaak zijn. Waarschijnlijk heeft de geboorte hem in onbalans gebracht, een terugval is oké maar als dat al zes maanden duurt, dan is dat erg lang. Hoe gaan het met de ontlasting? Natte broeken kunnen ook het gevolg zijn van obstipatie. Hoe gaan de nachten? Je kan het beste advies vragen bij de jeugdarts of jeugdverpleegkundige. Zij kunnen vaak telefonisch al even meedenken. Huisarts is natuurlijk altijd prima, maar heeft minder kennis over de zindelijkheid bij jonge kinderen. Dan zou ik kijken of je een doorverwijzing naar de poep en plaspoli kan krijgen. Een paar algemene tips: - regelmatig naar de wc, ook op school deze afspraak maken. - een jongen ook zittend laten plassen, het liefst met een krukje onder de voeten bij een hoge wc. - goed uitplassen, laat een kind zelf tot 10 tellen na het plassen. Dus nog even blijven zitten, vaak is de blaas nog niet helemaal leeg en komt er toch nog wat. - als een kind moet plassen, leer hem dat hij ook meteen gaan plassen. Als je dat gevoel (de plasprikkel) vaak genoeg negeert, dan verzwakt dit gevoel waardoor de aandrang niet goed keer gevoeld wordt.
Zo, wat en bevooroordeelde reactie zeg! Ik werk al ruim 20 jaar in dat Nederlandse onderwijssysteem en kan je vertellen dat ik geen enkele school of leerkracht ken die zo snel en onzorgvuldig als in dit voorbeeld handelt, als jij nu beweert. Zoals dit verhaal bewijst, zijn ze er zo her en der wel. Maar het zijn gelukkig uitzonderingen en ik vind het echt absurd dat jij het onprofessionele gedrag van deze juf en degene waar jij kennelijk ervaring mee hebt, meteen maar even kopieert en plakt op bijna 300.000 werknemers op bijna 8.000 scholen. Daarmee ben je zelf geen haar beter dan de degenen die je beschuldigt van een te snel oordeel... @MamaNicole92 Goed dat er inmiddels een gesprek heeft plaatsgevonden. Wel vreemd dat dit gesprek zo anders liep dan op het plein. Wellicht had de juf in de gaten dat ze te kort door de bocht heeft gesproken. Of ze is teruggefloten door haar collega of IB-er. Ik hoop dat de tips die je hebt gekregen jou en je zoontje helpen bij de zindelijkheid. Het is helemaal niet gek dat een grote gebeurtenis, zoals de komst van een broertje of zusje, starten op school o.i.d. zorgt voor een tijdelijke terugval. Gelukkig heeft hij eerder laten zien dat hij wel in staat is zijn aandrang aan te voelen en even op te houden. De kans is dus groot dat dit vooral een stukje gedrag is en er niks medisch aan de hand is. Dan kun je dit waarschijnlijk snel doorbreken. Als het toch lang duurt, zou je alsnog een bezoekje aan de huisarts kunnen brengen om lichamelijke zaken uit te laten sluiten. Een ongelukje op zijn tijd kan gebeuren, daar heeft iedere collega met een kleuterklas wel ervaring mee. Vaak kunnen kinderen dit wel redelijk zelf oplossen, vooral als het alleen plas is en ouders al rekening hebben gehouden met de keuze van kleding. Wanneer een kind onder de ontlasting zit is het, zeker als het vaker voorkomt, op veel scholen de gewoonte dat ouders (of een oppas) hiervoor moeten komen. Niet alle ouders snappen dat, dus ik vind het fijn om te lezen dat jij dat wel begrijpt en het ook kunt regelen om daarvoor naar school te komen. Dat is namelijk ook niet altijd makkelijk! Complimenten dus hoe jij hiermee omgaat, ondanks de ongelukkige start met één van de juffen.
@tupp wellicht bevooroordeeld al ben ik Niet de enige. Mocht je de tijd en zin hebben en onderstaande nog nooit geluisterd. Ik ben er destijds wel van geschrokken. https://www.vpro.nl/programmas/opgejaagd.html
Veel ouders zijn direct boos of verontwaardigd als hun kind een opmerking krijgt. Maar docenten zien de hele dag kinderen. Die weten echt wel wat de standaard is op een bepaalde leeftijd. En welke kinderen daarvan af wijken. Jij kent je kind natuurlijk. Maar kunt niet vergelijken met leeftijdsgenoten. En niemand plakt direct een stempel. Ze merken alleen afwijkend gedrag op. En het is inderdaad niet standaard dat een kind niet volledig zinnelijk is of opeens een lange terugval heeft. Daarnaast lees ik dat dit kind opstandig gedrag laat zien. En met snoep het opeens wel kan. Dan lijkt er dus geen lichamelijke oorzaak te zitten. Maar zit het in gedrag of iets mentaals. Hier worden kinderen die niet zindelijk zijn niet toegelaten. Een juf kan niet weglopen uit een klas vol kleuters ivm veiligheid en toezicht. Ouders vergelijken het met de opvang. Maar een docent is geen pedagogisch medewerkster. Een kind met een broekje die zichzelf kan verschonen en een medische verklaring heeft mag wel.
Bedankt voor je uitgebreide bericht! Ja dat idee heb ik ook gekregen want haar hele houding is veranderd en haar collega die bij mij thuis is gekomen zei dat ze het niet zo bedoeld heeft . Qua zindelijkheid gaat het opzich goed op wat ongelukjes na . Ik trek hem joggingbroekjes aan en hij kan zichzelf omkleden . Wat betreft naar school komen om te verschonen vind ik inderdaad niks meer dan normaal .
Nou dat zou ik niet doen Ik zou vragen om bv om de 3 maanden een gesprek in te plannen hoe het nu gaat Een juf heeft veel kinderen in de klas dus als iemand ander gedrag vertoont valt dat op Misschien was het onprofessioneel maar er vallen haar wel dingen op dus ik zou dat zeker in de gaten houden
[verwijderd ivm privacy] Laat ik voorop stellen wanneer er dingetjes zijn dat altijd gezegd mag worden en ik dat ook wil weten en dat ook best kan hebben . Alleen in deze situatie wist ik even niet goed wat ik hier mee aan moest .