Ja wel hoor, dus nu is overlijden geen punt meer. Toendertijd weet ik niet of ik het financieel had gered zonder meer te hoeven werken. Maar ik hou die inschrijving bij woningbouw dus voor de zekerheid aan (is hier ook nog kosteloos)
Door jou reactie moet ik denken aan die toespraak van snoop dogg. I wanne thank me. Het gaat mij meer om. Je moet eerst van jezelf hou, goed voor jezelf zorgen voordat je het aan een ander kan geven.
Maar dat wil niet zeggen dat je zelf in die top 3 moet staan. Ik houd wel van mijzelf, maar ik houd nog meer van anderen.
Het gaat vaak niet alleen om gevoel voor een ander maar ook om hoe he jezelf voelt op dat moment. Het gevoel dat je ECHT leeft en blij bent en een eigen individu bent. Ik zie bij vele ( en zelf ervaren) vooral als je elkaar jong hebt leren kennen dat je elkaar vormt ipv jezelf vormt. En het kan toch dat je na jaren op elkaar uitgekeken bent, uit elkaar gegroeid bent. Zeker binnen relaties waar al jaren geen moeite voor elkaar gedaan word. Mensen veranderen nu eenmaal
Het gaat er niet om dat mensen uit elkaar groeien, dat kan idd gebeuren. Het gaat erom dat ze vervolgens denken het allemaal bij een ander wel te kunnen vinden, maar dan loop je tegen precies hetzelfde aan na een aantal jaar hoor. Als je onzeker bent in wie jij bent of wat je wilt, dan lijkt het mij verstandiger om dat eerst uit te zoeken voor je met een ander verdergaat.
Ik begrijp je zeker. De vraag las ik anders. Herkenbaar. Ik was ook niet van plan een Top 3 te maken en anders werd het een top 2 (met een uitgebreid gedeelde 2e plek) 1: (matteus 22: 37) en 2: (matteus 22:39).
Natuurlijk kan dat, ik ontken dat ook nergens. Maar wat ik ervan mee gekregen heb was dat hier niet aan de orde. Maar is het geluk verstoord door een oude vlam, waarbij alles opeens beter lijkt. En waarbij ze nu inziet dat het ook anders kan. Dat vind ik dus een beetje vreemd om te zeggen van een situatie waarbij je elkaar eigenlijk helemaal niet echt kent en dus al helemaal niet te vergelijken met een huwelijk van zoveel jaar. Ik heb dus vooral mn vraagtekens daarbij. Maar ik vind de snelheid van allemaal bizar hoor. 4 mensen die gelukkig waren, zoals omschreven werd, die nu binnen een half jaar allemaal een soort van nieuwe relatie/vlam hebben en de kinderen worden hierin meegenomen. Het lijkt mij allemaal gewoon veel te snel gegaan. Maarja; dat is mijn mening en kijk he? Van een buitenstaander dus die alleen de info weet die gegeven is.
Je hebt gelukkig en gelukkiger. Als jij echt gelukkig bent met je partner dan doet een ander je niets. Heel veel mensen blijven zitten in relaties die op zich prima zijn. Ze zijn niet ongelukkig en er is misschien geen of weinig ruzie. Maar dat is wat anders dan ECHT gelukkig zijn. Als er dan iemand voorbij komt kan je wel open gaan staan voor een ander. Deze mensen zijn alle 4! Alweer bezig met nieuwe partners. Dat komt op mij niet over alsof ze intens gelukkig met elkaar waren. Eerder samenblijven uit gewoonte (zoals heel erg veel mensen).
Ik denk dat jij hier best weleens gelijk kan hebben. Maar aan de andere kant heb ik dan ook wel dat ik denk: je bent gelukkig, misschien uit gewoonte. Moet je dan zoveel anderen kwetsen om nog veel gelukkiger te worden? Daar vind ik dan ook ergens wel wat van ik ben nl best gelukkig met mijn man, misschien zou ik met een ander gelukkiger worden, maar slecht heb ik het ook weer niet. Het is geen slechte echtgenoot en een lieve vader voor de kinderen, maar ja. Na ruim 20 jaar is het spannende er wel af, en zo denkt hij vast ook over mij. ik vind dat geen reden voor een scheiding
Oei. Ik sta op 4. 1, 2 en 3 zijn mijn kinderen en mijn man. Gedeelde 1e plaats voor de kinderen en dan man (sorry man, bij een harde keuze heb je toch pech )
Zou kunnen. Toch had ik bij mijn exen een heel ander gevoel dan bij mijn man. Aan begon van de relaties dan hè. T zijn niet voor niks exen natuurlijk.
Dat kan. Maar dat hoeft niet. Tussen mijn laatste ex en mijn man zat maar ongeveer een maandje of 2. Toch zijn we al meer dan 20 jaar gelukkig samen. Is het nog spannend? Nee Irriteren we elkaar soms? Zeker Zou ik met een ander gelukkiger kunnen worden? Absoluut niet. Ik heb juist met deze man geleerd helemaal mezelf te zijn.
Wat bedoel je dat de kinderen hierin meegenomen worden? En voor wie gaat het te snel dan? Wij hebben zelf niet het gevoel dat het te snel gaat. Dus ik volg jou niet helemaal. Of eigenlijk helemaal niet.
Maar je was dus al uit elkaar voordat je wat met je huidige partner wat kreeg en dat is meer waar het mij om gaat. Dan leer je elkaar gewoon in een heel andere situatie kennen. Je gaat dan ook niet uit elkaar vanwege die ander. En daar waren ook geen kinderen bij betrokken vermoed ik. Hier ook man ontmoet 3 maand nadat het uit was, relatie van 3 jaar destijds, maar man was niet de reden dat het uitging als je snapt wat ik bedoel.
Daar ben ik het niet mee eens. Het kan dat je op een bepaalde leeftijd andere behoeftes in het leven krijgt die je huidige partner niet kan invullen wat een andere partner wel kan. Bijvoorbeeld wanneer een van de partners zich wel door ontwikkeld en de ander niet. Mensen veranderen, behoeftes veranderen en dan kan het dat je dat bij elkaar niet meer vind
Totdat je wellicht tegen diegene aanloopt die je veel gelukkiger maakt. Dan kun je wellicht ineens niet meer uit de voeten met “ best gelukkig” Dat hoeft niet perse spannender te zijn want dat gaat er waarschijnlijk altijd uiteindelijk vanaf maar wel meer connectie en beter levelen
Maar ga je daar dan steeds voor scheiden? Dus na 10 jaar verveelt deze man je weer en hup naar de volgende? Zo werkt een huwelijk toch niet? Ik vind dat wel heel simpel en erg vernederend naar de ander; ben ik je zat, zoek ik weer wat nieuws.