Hoi allemaal, Eigenlijk al jaren heb ik enorm last van piekeren, stemmingswisselingen en hyper-alertheid. Ik heb mezelf aangeleerd hier op te functioneren maar soms kan iedere dag als een uitputtingsslag voelen. De huisarts heeft me uiteindelijk doorgestuurd naar een psycholoog en daar zijn we nu het een en ander aan het aanpakken. De huisarts ziet antidepressiva momenteel niet zitten. Maar eigenlijk ben ik het zo zat! Ik wil me gewoon weer eens een langere periode stabiel, happy en kalm voelen. Gewoon van het leven genieten ipv voortdurend denken, me de ene dag even blij voelen en de dag erna weer somber, etc. Zijn mensen hier daar bekend mee en heeft AD geholpen?
Hier heeft antidepressiva (grotendeels) geholpen. Het blijft een pleister op een wond. Als je er echt vanaf wilt moet je de oorzaak aanpakken. Ik slik Bupropion (wilde perse een medicijn die geen gewichtstoename als bijwerking had) en slik daarnaast questipine. Begon met 6x 25 mg en bouw langzaam af. Zit nu nog op 3x 25 mg. Helaas heeft de queatipine wel als bijwerking gewichtstoename/toename eetlust. Maar het heeft wel geholpen. Kan heel goed in het nu leven en niet piekeren over het verleden, want dat kan ik niet meer veranderen. En over de toekomst piekeren heeft weinig zin want daar heb ik nu met mijn daden en acties nog invloed op.
Mijn man heeft het in het verleden wel ooit gehad. Weet niet meer precies wat. Maar. Zijn stemming werd er vooral vlak van. Dus echt genieten was er ook niet bij. En de oorzaak werd er niet door weg genomen. Daar was (is) intensieve therapie voor nodig. En veel geduld. Wat mij goed geholpen heeft tegen piekeren was ACT. Binnen een paar sessies had ik al handvatten om het asn te pakken. En de beste oefening ooit was de "beschrijf je brein en geef het een naam" oefening. Dan moet je vertellen over je brein in de 2e persoon. Hoe denkt het? Wat voor type is het? En dan geef je je brein een naam. (Het mijne heet Bert) En als je dan in bed ligt en het piekeren begint dan zeg je tegen jezelf. "Ach kijk. Bert is weer bezig. Laat maar gaan. Die stop je toch niet" En het klinkt gek. Maar je gepieker wordt veel minder zwaar.
Ptss hier dus ja constant aan zijn. Hyperalert. Ik pieker niet, maar heb herbelevingen. Krijg paniekaanvallen. Naja kreeg. Want de antidepressiva heeft dat geremd nu. Ik ben weer vrolijk, kan weer écht ontspannen en ben meer mijzelf. Daardoor kan ik nu eindelijk het onderliggende probleem aanpakken. En natuurlijk neemt de ad niet alles weg, als de triggers té groot zijn breekt dat er doorheen maar normaal gesproken geen opgejaagd gevoel meer Ik ben totaal niet afgevlakt. Ik kan juist weer meer genieten en ben echt gelukkiger en leuker als mens. Geen hoge hartslag meer, geen gezweet... gewoon lol terug. Puur door medicatie want ik heb nog maar 1 echte therapie sessie gehad Dat ik die 3 kilo erbij heb gekregen, dat boeit mij niet.
Ik zou eerst goed laten onderzoeken waar het vandaan komt, als ik het zo lees, kan het ook heel goed overeenkomen met ADD/ADHD en dan zit jij aan de antidepressiva, terwijl dat bij ADHD helemaal niet gaat werken.
Haha die kende ik nog niet, gaan we eens inzetten. Ik schrijf/schreef alles op, dat wat op papier staat hoeft mn hoofd niet bezig te houden. Hyper alert en piekeren is een bekende in mn hele leven. Bij wat zwaardere items wordt piekeren ineens hyperfocus (bijv. covid vaccinatie in zwangerschap, toen ze net beschikbaar waren of hygroma colli toen we met M* daarmee geconfronteerd werden) dan ben ik dagen in beslag met zoeken naar informatie totdat ik voldoende "grond" heb maar daar is ook echt geen stoppen aan. Bak saliethee in de avond voor t slapen helpt ook goed. Mits er geen "issue van impact" speelt dan. Stemmingswisselingen niet bekend mee, afgezien rondom menstruatie wanneer ik een giga kort lontje heb en alles in dubbele snelheid op mn irritatieladder springt en ik vrij licht ontvlambaar ben. Ik heb geen hyper blij of diep somber. Ik hang doorgaans in neutraal met een bliepje omhoog of omlaag. Ik ben, ik doe, wordt sachrijnig als de citroenen des levens weer eens uitgedeeld worden. Hetgene onder mijn invloed pakken we op, hetgeen buiten mijn invloed zullen we mee moeten dealen. We mopperen en gaan weer doooor. Voel me er ook niet ongelukkig door overigens. En een bak koffie in alle rust en zen is voor mij al een "geluksmomentje" waar ik enorm van kan genieten, mn bliepje omhoog uit neutraalstand.
Hier toevallig 3 weken geleden begonnen met sertraline als hulpmiddel bij paniek/angststoornis. Zoals hier ook genoemd ook al ACT gehad, maar toch glipt mijn oude patroon er soms nog weleens doorheen. Ik ben gestart met een hele lage dosis, dat ging goed. Bij de eerste verhoging was het raak en verergerde het enorm. Dus in overleg weer een stapje terug gedaan voor nu.
Hier ook vrij kort gestart. Op hoeveel zit jij nu? Ik slik 5mg escitalopram. Ook voor paniek/angststoornis en ook voor lichamelijke klachten Heb jij er al baat bij?
Dat is de pest met AD, bij ophogen wordt het ook eerst erger voordat het beter wordt. Die periode van instellen tot je op het juiste dosis zit is gewoon k#t
Ik weet waar het vandaan komt en het is zeker geen ADD of ADHD. Ik ben wel bezig met aanpakken van de oorzaak maar ik heb niet het idee dat dat voor de stemmingswisselingen en piekeren erg helpt nog.
Ik ben inderdaad ook bezig met therapie maar ik verlang gewoon zo erg naar eens een lagere periode zonder piekeren en onrust.
Dit was ook mijn gedachte. Ik ben een ADD’er en gebruik atomoxetine en met name het piekeren was bij mij een issue. Zou dus zeker niet uitsluiten.
Ik sluit het wel uit want ik weet waar mijn klachten vandaan komen. Daarnaast heb ik verder geen symptomen van ADD of ADHD. Ik ben in therapie om naar de oorzaak te kijken maar ben het intussen ook gewoon een beetje zat.
Ik snap je gevoel wel. Soms ben je het zo beu he. Kan je anders niet met je therapeut overleggen? Als je t zelf graag zou willen zou ik denk ik t wel willen proberen. Gewoon met een lage dosis
Dit snap ik. Leg dit eens voor aan je therapeut. Ik snap de HA terughoudend is; antidepressiva zijn geen paracetamolletjes (goh). Maar misschien als jij denkt dat je met rust in je kop de onderliggende oorzaak aan kunt pakken (wat je therapeut wellicht kan inschatten?) dat het wel helpend kan zijn. Hoe lang ben je al bezig? Het klinkt alsof je pas net bezig bent met de oorzaak te doorgronden/aan te pakken, en dan zal het toch ook tijd nodig hebben (en snap ik des te meer dat je HA terughoudend is).
Ik lees natuurlijk alleen wat je nu hebt opgeschreven. Maar klopt het dan dat die stemmingswisselingen reactie zijn op dingen die gebeurt zijn of gaan gebeuren. Want antidepressiva krijg je voor een depressie of voor een angststoornis. Waarbij piekeren vaak voorkomt en dan helpt het zeker. Zijn het stemmingswisselingen vanuit je persoonlijkheid/verminderde coping/trauma werkt dit vaak niet en zal je het toch uit psycho therapie moeten halen. Maar nogmaals dit haal ik even uit de weinige informatie die je deelt. Wat soms wel kortdurend helpt is antipsychotica in een lage dosering zoals quetiapine of olanzapine. Dat zorgt soms voor wat minder piekeren en beter slapen.
Ik vermoed dat ze wel vanuit bepaalde gebeurtenissen voortkomen maar ik twijfel ook een beetje of het iets is dat gewoon bij me "hoort". Het is vooral gewoon dat ik er wel klaar mee ben. Eigenlijk heb ik deze klachten al jaren en ik zou me gewoon eens iets langer dan twee dagen achter elkaar stabiel willen voelen. Ik ben zelf ook geen fan van medicatie maar dit is gewoon zo vermoeiend. De medicatie die jij beschrijft slikt mijn moeder momenteel ook maar die is wel echt enorm afgevlakt daardoor. Dat durf ik eigenlijk niet aan...
Ja ik weet het helaas. In het verleden ook meerdere vormen geslikt al, maar nog nooit zo heftig gemerkt als deze keer. Ik kon mijn werk even niet meer uitvoeren: zat te trillen achter mijn bureau. Leek wel zo’n junk… De huisarts was gelukkig heel meedenkend, stapje terug en nu gaat het zoveel beter. Ik merk wel degelijk positieve invloed, maar de negatieve effecten niet meer.
Misschien heb ik het verkeerd onthouden. Maar ik meen mij te herinneren dat er wel iets erfelijks in jouw familie zit waardoor klachten heftiger kunnen zijn. Iets wat vaak pas laat bij vrouwen wordt ontdekt. Als ze het al herkennen. De huisarts is denk ik niet de beste plek voor evt ad. Werkt de psycholoog niet samen met een psychiater? Alsnog zou ik wel nagaan of je niet misschien wat geërfd hebt en daardoor nu geactiveerd door het trauma misschien chronisch overprikkeld bent geraakt.
Ik zou niet zomaar aan de antidepressiva gaan voor pieken. vroeger mocht alleen een psychiater het voorschrijven nu ook gewoon de huisarts. Hier ook een piekerheld. Maar mijn hoofd is stil sinds ik een keto dieet volg. Sterker nog mn hele lijf is stil en in rust. En merkte al in 3 dagen verbetering. https://eenvandaag.avrotros.nl/item/12-miljoen-nederlanders-slikken-antidepressiva-dat-zijn-meer-mensen-dan-ooit-medisch-model-wordt-te-snel-toegepast/