Ik begrijp dat met momenten echt niet. Hoe komt dat toch? Mijn man is ziek, geen twijfel mogelijk en hij mag zich ziek gedragen maar dat deeltje stervende begrijp ik niet zo goed.
Ik heb hem ooit wel is gevraagd of ik de begrafenis ondernemer alvast moest bellen, dat vind hij dan weer gemeen en niet meelevend
Mannengriep. Maar de laatste keer dat ik daarover mopperde reed ik een paar uur later ineens achter de ambulance aan Dus ik heb wat credits verspeeld op dat vlak.
Ik moet eerlijk zeggen dat man er geen last van heeft. Als hij ziek is ligt hij boven op bed en ga ik zelf af en toe kijken met een glas water en paracetamol omdat hij echt anders alleen slaapt en dus stopt met drinken. Hem hoor of zie ik dus niet als ik zelf niet af en toe kijk of hij nog leeft
Maar dat is wel een verschil met vrouwen, dat is tenminste mijn indruk/ervaring. Als een man ziek wordt, gaat ie gewoon naar bed en bekommert zich alleen om zichzelf. Als een vrouw ziek wordt, moet ze vaak toch nog met één oog de kinderen in de gaten houden, half gaar bedenken wat er die avond gegeten wordt door het gezin, enzovoorts. Je kunt toch niet gewoon alles uit je handen laten vallen en je gezin in hun sop gaar laten koken... Maar mannen kunnen dat heel goed
Klopt! Hoewel ik moet zeggen (want mijn kinderen zijn groter) ik tegenwoordig als ik ziek ben ook gewoon niet veel meer doe. Hooguit een keer thee zetten en een was erin en de vaatwasser uitpakken of zo en de kat geef ik voer en water. Tegenwoordig als ik ziek ben ben ik ziek en mag man regelen dat er eten op tafel komt. en mocht er echt gezogen of iets dergelijks moeten worden kan ik altijd bij hele hoge nood een van de kinderen vragen. Misschien niet zoals ik dat zelf zou doen, maar daar zijn ze hier niet te beroerd voor. Denk dat dochter als het echt zou moeten wel zou koken en een beetje zou poetsen
Hier ben ik het deels wel mee eens. Alhoewel mijn man alles eraan doe als ik ziek ben dat ik ook gewoon naar bed kan. Maar ja, als hij werkt kan dat niet en heb ik ook geen tijd om ziek in bed te liggen. Een man meld zich ziek en vaak is het thuis wel geregeld dus een man kan “een stuk rustiger” ziek zijn. Mannen maken zich sowieso wat minder snel druk. Als ik naar mezelf kijk ben ik vaak aan het denken wat er allemaal moet gebeuren in huis. M’n man heeft dat echt niet. Ik wou dat ik dat stukje wat meer had en dingen los kon laten .
Dat ligt er toch aan hoe de taakverdeling is? En aan jezelf als vrouw. Wij werken en zorgen beiden. Dus als 1 van ons ziek wordt neemt de ander het over. Tenzij die ander die dag naar kantoor moet. Maar dat gaat echt 2 kanten op bij ons. Het grootste verschil is denk ik dat hij het met meer gezucht en gesteun doet.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik meerdere keren (4x 6 weken) volledig uit de running was na pittige operaties. Mijn man deed zoveel mogelijk samen met de oudste qua huishouden. was het spic en span? Nee. Want zij moesten ook gewoon werken maar het was redelijk op orde, dus dikke prima . Soms is het wat het is
Nou…. Ik poets ondanks mijn werk wel beter en vaker dan hun samen, maar goed. Dan wordt het toilet een keer minder gepoetst en de vloer ipv 4 x per week 2 x gedaan. Dat is dan maar zo
Nou ik weet ook niet wat meer voor rare griep iets er is. Schoonmoeder voelde zich belabberd. Is ook met blauw opgehaald. Toen ze naar huis mocht moest ik haar halen. Omdat man begomd die kon die liep hier als een dronken man rond. Dus 1 dag voledig in bed heb serieus echt wel gekeken of er wat bewoog. Daarna ging hij steeds meer er uit. Begon dochter met het zelfde riedeltje. Nu 2 weken verder is het nog niet 100 en zijn ze snel moe. Dochter is nu wel weer naar school die was niet begonnen na de vakantie. Echt een rare gewaarwording dat ze zo ziek zijn geweest. Al die jaren de das ontspringen schoon moeder had een zware influenza en heeft zo man aangestoken en daarna hij dochter.
Idd. Als ik ziek ben en het is weekend of maandag, kan ik gewoon mn bed in. Andere dagen wordt lastiger als hij moet werken en dochter uit school. Maar dat is voor hem als ie doordeweeks ziek zou zijn ook bv, want dan moet hij op woensdag na ook voor dochter er zijn. Nu is die inmiddels bijna 10 en gaat dat makkelijker. No way dat als ik echt ziek ben, ik nog vanalles in het huishouden ga doen. Gelukkig ben ik zelden ziek, laatste keer is 5 jaar geleden denk ik.
Als je 2 uitersten bent in omgaan met ziek zijn , is het onmogelijk om als gelijken naar zoiets te kijken. Ziek is ziek voor mij hoor en mijn man is zeker ziek nu maar ik hoef dat geen 100 keer te horen of zijn gehoest tot in mijn hals voelen blazen.
Maar dat is enkel mogelijk wanneer je thuis kunt werken, dat gaat niet voor iedereen op natuurlijk. En het hangt er ook wel vanaf hoe je je voelt. Soms kun je makkelijk nog even de kinderen naar school brengen ofzo, maar met hevige buikgriep of flink koorts is dat wel wat lastiger. Toen de kinderen nog niet op school zaten vond ik dat ook lastig wanneer ik ziek was. Man probeert wel altijd te doen wat hij kan hoor wanneer ik ziek ben (en als ik in bed wil blijven ben ik gewoon echt goed ziek), maar ik merk gewoon dat zijn pijngrens wat lager ligt ofzo haha. Wat hoofdpijn en keelpijn is voor hem een excuus om in bed te kruipen, terwijl ik zoiets zou hebben van 'paracetamol erin en gaan'. Dus gemiddeld gezien ligt een man vaker 'ziek' in bed dan de vrouw. In ons geval dan.