Ik ga al 5 jaar van diagnose naar diagnose. Begonnen met Lyme, ernstig verloop van cmv (restschade), cyste op mijn nier, galstenen, lekkende hartklep, kanker, slaapapneu en slaapstoornis ontwikkeld, achilles pees problemen, problemen met mijn kaak en tijdens onderzoeken een goedaardige tumor in mijn kaak ontdekt en dan verschillende problemen beginnen samenleggen en toch maar eens verder onderzocht en tadaaa MS diagnose. Dus buiten die 2 grote zaken heeft mijn lichaam nog wel wat extra klappen ontvangen en nog steeds. Maar hey kop omhoog. Ik kom er wel. Op mijn manier en aangepast aan mijn kunnen maar hop met de geit en niet te veel klagen . Allesinds ik val niet zf van de stress . En nu heb ik ook sinds augustus besloten dar slecht eten omdat ik een mindere dag heb ook maar moet geschrapt worden. Want daar heeft mijn lichaam niets aan en met hoe ik mij door mijn medicatie voel met momenten, zouden ze mij kunnen rollen als ik dan maar snelle hap of ongezond eten.
Goeidendag wat een ellende zeg. En dat nog met een jong gezin ernaast. Knap dat je je zo staande weet te houden. De afvalavonturen helpen je hopelijk wel met alle onderliggende dingen. Nee van stres val je ook niet af. Hooguit als je dan dus stopt met eten. Maar de de hoge cortisol houd je buikvet. Of je nu eet of niet
Je staat er voor en moet erdoor en met uzelf te beklagen veranderd de situatie niet. Onze kinderen hebben allemaal een ass of/en ass diagnoses en dzt vond ik vaak pittiger . Niets van mijn problemen zal weg gaan door zf te vallen maar slecht zal het niet zijn. Had mijn apneu er geweest door mijn gewicht hzd ik er nog vanzf kunnen komen maar die komt door de ingreep
Toch vind ik het knap hoor, hoe je zo positief blijft. Je hebt natuurlijk gelijk. Met t koppie laten hangen bereik je ook niks. Maar poeh. Je staat er wel iedere dag weer voor.
Precies dit dus! Heb ooit een groep meiden aangesproken omdat die een gezetten man aan het uitlachen waren die een ijsje aan het eten was in Barcelona. Ze hadden niet door dat ik ook Nederlands was tot ik ze aansprak. Bah werd gewoon misselijk van hun opmerking.
Mijn dag begon goed: Al vòòr het ontbijt. Ik ben niet zo'n waterdrinker in de winter, dus meestal wordt het (kruiden)thee.
@Neuzeke vind je echt bewonderingswaardig! Hier zelf ook een lichaam dat vaak niet meewerkt en ondertussen echt wel geleerd in therapie om lief te zijn voor mezelf maar er zat zoveel boosheid en teleurstelling in mijn lichaam bij waar ik eerst doorheen moest. Dus oprecht even dikke knuffel voor jou!
Vreselijk he! Ik ben trouwens ook wel eens heel naar bejegend en uitgelachen door Nederlandse toeristen, ze zagen mij voor local aan (ben ik natuurlijk ook, soort van). Heb ze er toch maar op aangesproken. Het ging niet om mijn gewicht trouwens, maar dan nog... Wel typisch trouwens dat "wij" altijd maar een oordeel hebben over het gedrag van o.a Britse vakantiegangers, maar Nederlanders kunnen er ook wat van.
Niet helemaal mee eens. Het kan ook je bouw zijn. Er zijn genoeg magere mensen die van alles doen om aan te komen maar het niet lukt maar dat maakt ze niet ongezond. En als dik persoon, om die term te gebruiken, wilt niet zeggen dat je niet gezond bent. Op basis van de 3 lichaamstypen. Een ectomorph heeft problemen met aankomen in gewicht en spiermassa, een endomorph heeft een lager metabolisme welke meer moeite hebben met afvallen. Mesomorph heeft doorgaans geen problemen en bouwt heel makkelijk spierweefsel op. Ik, persoonlijk, vind uiterlijk minder belangrijk dan bloedbeeld. Je bloed geeft aan hoe gezond je bent, je omvang niet perse.
Is ook zo . Mijn brein overdenkt alles altijd en dan is het moment voorbij. Of ik ben een flapuit. Er is geen grijs gebied.
Eens dat gewicht niet altijd alles zegt. Maar toch: Ze heeft het over heel dik/heel mager hè, dat is natuurlijk wel iets anders dan een beetje over- of ondergewicht hebben. Bij heel mager denk ik aan hoe ik was tijdens mijn anorectische periodes wat verre van gezond was, bij heel dik denk ik aan morbide obesitas wat eveneens verre van gezond is. Zowel over- als ondergewicht brengen risico's met zich mee, en hoe extremer hoe meer risico's.
@Neuzeke <3 ik ken de struggels, voor het meest voor mijn vriend. Hij is chronisch ziek. In de loop der jaren hebben wij daar een leven om heen gebouwd. Wat ook niet altijd makkelijk is want buitenstaanders denken daarom vaak dat het allemaal wel mee valt want we redden het toch.. Totdat je bij instanties komt en moet analyseren wat je al zoal doet.. Dan krijg je vaak te horen, oh maar wacht eens even... dat is een stuk heftiger dan ik dacht. Maar ook erg confronterend soms. Dus dikke knuffel.
Goedemorgen dames. Vanmorgen weer gewogen. En ik ben 1 onsje afgevallen. Mijn cheatweekend heeft dus niet alles stuk gemaakt. Maar moet er niet teveel van hebben als ik verder wil afvallen. Als ik heel eerlijk ben.... eigenlijk ben ik gelijk gebleven. Maar dat vond ik zo niet tof. Tien heb ik de dikke sokken uitgetrokken waarmee ik meestal weeg. En toen was er een onsje af Beter voor de statistiek Komend weekend weer een uitdaging. We hebben een verjaardagsfeestje thuis. Dus dat betekent hier in Limburg "verplicht" vlaai eten Dus er komt weer een cheatdag aan. Moet ik volgende week mijn sokken en onderbroek uit