Dankjewel voor al jullie lieve berichten. Wij hebben er vrede mee. En gaan genieten van wat we wel hebben.
Ik ga (proberen) om in de ochtend thuis even aan het werk te gaan. En verder zien we het wel. Terugplaatsing is pas eind van de middag en moeten voor die tijd zoon ook nog wegbrengen naar oma (en daarna natuurlijk weer ophalen). Tegen de tijd dat wij thuis zijn is het wel weer avond. Ga denk ik dinsdagochtend ook thuis werken en dan de middag vrij nemen. Gewoon om de spanning er even te laten zijn.
Wat spannend! Ik zelf vind het moeilijk om me af te leiden... alle hoop op dat ene embryo dat misschien nog niet eens gezond is... ik probeer niet te veel ermee bezig te zijn, dat lukt niet echt. Mensen om me heen die van ons traject weten, vragen ook regelmatig na (vaak op momenten waarop ik heel even niet ermee bezig was - en dan is het weer in je hoofd).
Wat zouden jullie doen?: Op 17 maart wordt ik gebeld met de uitslag (embryo gezond of niet). Misschien wordt de uitslag al een paar dagen eerder geüpload in het digitale systeem. Stel, het is gezond: De arts zei dat ik bij wijze van spreken op de dag van het telefoontje al zou mogen starten met het opstarten van alles voor de terugplaatsing. Het wordt waarschijnlijk een semi-kunstmatige cyclus. Dus ovulatie inductie met behulp van hormonen vanaf cyclusdag 3 na menstruatie en vanaf eisprong de terugplaatsing in een 'natuurlijke' cyclus zonder hormonen. Alleen door mijn PCOS kan het dus ook zijn dat ik even in een mega lange cyclus zit en heel maart of april nog geen menstruatie krijg. Ik wil niet nog meer tijd verliezen en het liefst gelijk starten met de "stimulatie". Hiervoor zou ik ook provera kunnen nemen om de menstruatie op te wekken. Of zal ik liever nog eens de pil voor een maandje nemen (bv. met startdag 24 februari, dan zit ik in de stopweek als ik het telefoontje krijg van de arts en krijg een paar dagen later al mijn menstruatie)?
Heel erg herkenbaar! Superfijn als mensen zo meeleven. Maar om de een of andere reden informeren ze altijd net op het moment dat je er even niet mee bezig bent . Hier ook zoveel hoop op die ene embryo en daardoor vind ik het ook zo spannend. Niet de terugplaatsing zelf. Maar wetende dat als het niet goed gaat ik dan weer helemaal overnieuw moet beginnen. En dan vooral dat wachten, dat vind ik het meest heftige van het hele traject.
O lastig zeg. Bij mij viel het allemaal net op z'n plek. Ik was net ongesteld geworden toen de arts belde. Lastige is natuurlijk dat als de uitslag eerder is ze ook eerder bellen (of doen ze dat bij jouw ziekenhuis niet?). Dus helemaal planbaar is het niet. Heb je last van de provera en/of de pil? Zou dan kiezen voor de optie waar je het minste last van hebt.
Ik heb nog nooit provera gebruikt... toen ik vroeger de pil nam, had ik er veel last van en na verschillende te hebben geprobeerd, ben ik na 5 jaar gestopt met de pil. Maar twee maanden geleden, toen ik voor één maandje weer de pil moest nemen (na 15 jaar geen pil), ging het helemaal prima. Ik weet trouwens niet of de arts eerder gaat bellen, mocht de uitslag eerder bekend zijn, maar klopt, lastig dan om iets te plannen. Mijn gedachtegang was hierbij dat het met provera misschien wat langer duurt, omdat je eerst wat pillen moet slikken om überhaupt een bloeding op te wekken. Hoe lang duurt dit? Als het 10 dagen of zo duurt, dan zijn we weer 2 weken verder natuurlijk... En met de pil kun je ook midden in je cyclus starten (ook ben je dan een week lang nog niet beschermd) - dus hier hoef ik niet per se op de volgende menstruatie te wachten. Dat wachten maakt je dus zo gek, dat je met dit soort gedachtes bezig bent haha Hoe kan ik tijd besparen
Vandaag eerste echo gehad. 9 follikels nu zichtbaar, nog wel klein, maar blijkbaar kijken ze normaal gesproken een dag later dan dat ik nu ben. Ben wel opgelucht, maar ook een vleugje teleurstelling dat het er niet meer zijn, ook al kan ik beredeneren dat het veel beter is dan de vorige keren. Zal wel met de angst en onzekerheid te maken hebben.. Zondag wrs volgende echo.
Hoelang het duurt voordat er een bloeding start na gebruik Provera verschilt echt per keer. Soms moest ik dagen wachten en soms begon het al terwijl ik nog bezig was. Blijft dus afwachten. Als de vorige keer een maand pil prima ging is dat misschien het proberen waard. Kan je toch iets meer sturen. Maar eventueel ook makkelijk weer meer stoppen als het toch niet lekker valt.
9 follikels is een mooi aantal! Maar ik snap ook dat er toch ook een beetje teleurstelling heerst. Je leest ook vaak zat dat dames een hele grote opbrengst hebben en er dan ook nog genoeg overblijven. Hopelijk zijn er zondag er een paar meer meegegroeid
Hoi! Ik ben echt helemaal van de leg door de hormonen sinds ze die gonal f naar 300 hebben gegooid dus was even stil. veel weer gebeurd hier zie ik, ik denk aan je @Bonusmamadriepuntnul, ik hoop dat je rust vind in deze beslissing <3. 9 klinkt als een mooi aantal. Ik heb er zelf 7, zondag de punctie. Vind het allemaal spannend met of de bevruchting gaat lukken enzo, maar dat zullen jullie vast herkennen. ik heb zelf geen ervaring met dat hormoon sorry berenmama. Ik zou vooral doen waar jij van denkt dat het het minste stress oplevert, en vooral ook mentaal.
Zeker! Nu al de helft meer dan dat ik de vorige keer aan eicellen had, dus wat dat betreft zeker stukken beter dan dat het was en inderdaad kan er nog een aantal bijkomen. Dus vooral een opgelucht gevoel hoor!!
Oh klinkt heftig! Waar heb je precies last van? Sorry als het misschien lastig is om te lezen dat ik er nu 9 heb.. Zegt echt niets over de uitkomst. Ik heb tweemaal nauwelijks bevruchtingen gehad, dat kan bij jou heel anders zijn. En ja ik herken daarom ook heel erg de spanning of bevruchting gaat lukken. Hoop dat het bij jou compleet anders zal zijn! Spannende dagen zo met de punctie in het vooruitzicht! En @Berenmama ik heb hier ook geen ervaring mee en dus ook geen advies over helaas..
Lijstje Maria94 - 30 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 3 Wildflower - 30 jaar - 1e kindje - TESE-ICSI 3 Berenmama - 37 jaar - 3e kindje - ICSI/PGT 1 Bonusmama3.0 - 33jaar - 2e kindje - ICSI- TESE 3.2 Eva321 - 34 jaar - 1e kindje - IVF 1.6 EnolaT- 33 jaar- 2e kindje- ICSI/PGT 1 Emma1994 - 30 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI 1 Afspraken 30 januari - Emma1994 - start stimulatie 1 februari - Wildflower - start stimulatie 7 februari - Wildflower - eerste follikelmeting 10 februari- EnolaT- terugplaatsing 10 februari - Wildflower - tweede follikelmeting Medio maart - Berenmama - uitslag PGT Medio maart - Maria94 - uitslag PGT Testdatum 4 februari 2e test - Bonusmama3.0 Zwanger Newbie123 - 1/09/2025
@EnolaT succes morgen! Ik duim voor je!! @Wildflower jij ook succes morgen, ben heel benieuwd hoe het er nu voor staat!
Wat vervelend dat je zo'n last hebt van de hormonen, hopelijk gaat het snel beter. Hopelijk is de punctie goed gegaan! Wanneer hoor je iets over het aantal bevruchtingen/embryo's? Ik ben heel hard aan het hopen voor je voor een mooi resultaat!
Ohh je brengt me wel op ideeën nu met de pil. Bij mij is het gelukkig zo erg als wat jij beschrijft, maar toen duurde de cyclus die hierna komt bij mij 40 dagen (ook PCOS) en dat vond ik al erg. Het liefst wil je geen dag (of zelfs geen uur haha) langer wachten dan nodig is. Ik heb zelf geen advies voor je, maar misschien met de arts overleggen wat jouw afwegingen zijn. In ieder geval, ik snap je helemaal dat je geen tijd wilt verliezen!!
Ik ben zelf de weken aan het aftellen (nog 4 en een halve week) tot de uitslag. Nu merk ik dat ik steeds denk dat er vanalles mis is met mijn lichaam en wil ik dat het liefst onderzocht hebben. Mijn ovulatie (vrijdag) was gevoelig dit keer en gisteren voelde ik me ook echt niet lekker, buikpijn (op dezelfde plek als na de punctie maar dan wat minder heftig), misselijk en heel moe. Ook waren mijn witte bloedcellen nog net iets te laag en moet dat opnieuw gemeten worden. Door het traject voel ik opeens alles en kan ik het moeilijker loslaten. Ik ben gewoon zo bang dat het uiteindelijk niet lukt om zwanger te worden en jaren later blijkt dat het een logische verklaring had waar ook wat aan te doen was maar dat het dan te laat is. Hebben jullie dat ook wel eens?