Ik denk dat het voor sommige mensen niet te begrijpen is dat een kind dat soms echt nodig heeft. Dat stuk over leren doorbikkelen en doorzetten. Fijn wanneer je kind de reguliere leer route doorloopt en het fijn heeft op school. Vrienden hebben , leuke sport club etc echt top voor deze kinderen. Dan heb je een off day inderdaad niet nodig. Wanneer onderwijs niet passend is, geen vrienden, pestkoppen in de klas, met regelmaat drama is in de klas, de leerkracht eigenlijk de klas niet aan kan, constant door moeten zetten om de dag door te komen, op je hoeden moeten zijn of je niet geslagen geschopt gaat worden dan zijn de dagen tot de vakanties te lang. Als dat niet speelde zou ik ook zeggen ga wat eerder slapen en tel af tot het weekend en plan dan niks. Je hebt het niet altijd voor het zeggen helaas.
Off days kennen we hier niet, maar ik ben bij het ene kind wel wat makkelijker met ziek thuis blijven dan bij de ander. Maar dat mogen zij niet zelf beslissen. Dus geen 2 keer per jaar -kaart ofzo die ze kunnen trekken. En ik trek het ook niet gelijk, en dat leg ik ook uit als ze vragen hebben. Het ene kind moet van mij naar school terwijl zij aangeeft hoofdpijn te hebben (met als gevolg een enkele keer dat ik haar alsnog op moet halen om 10 uur omdat ze echt ziek blijkt). En het andere kind mocht thuisblijven met hoofdpijn. De reden was dat deze laatste het erg zwaar had op school vorig jaar. Als ik haar niet af en toe had thuisgehouden als ze hoofdpijn had, was ze mogelijk helemaal uitgevallen. Dat wilde ik voorkomen door haar soms een dag thuis te laten zijn. Terwijl de jongste met een beetje hoofdpijn eigenlijk zegt gewoon geen zin te hebben. Dat kan en mag, maar ze is nou eenmaal leerplichtig, dus geen zin hebben is voor mij geen reden om haar niet te laten gaan. Dus gaat ze.
Nee. Dat is bij mij ook niet zo makkelijk. Maar ik heb mijn leven zo ingericht dat ik het ook niet nodig heb. (en geen enorm zorgenkind)
O, maar dat begrijp ik best hoor. Maar dat vind ik dan niet gewoon een off-day. Dat vind ik hele andere redenen hebben.
Ik denk ook dat sommigen het gewoon anders benoemen. Hier had de jongste bv vaak buikpijn, pips en misselijk - maar echt niet ziek-ziek. Ze bleef dan wel thuis en kikkerde dan op. Dit waren voor haar echt ‘off days’, maar het kwam wel veel vaker voor dan 2x per jaar - die 2x per jaar of zelfs bv 5x per jaar zullen niet snel een issue zijn qua gemiste stof etc. Je vaak echt niet lekker voelen door stress, dat is natuurlijk niet ok. Hier was het onderdeel van een probleem; overprikkeld, onzeker, geen plezier in school daardoor, denken dat ze heel dom is en niks kan… dat kwam door (bleek uiteindelijk) haar ADHD. En nu gaat het heel goed, gelukkig, maar kan me ook voorstellen dat die zoektocht intensiever is en langer duurt dan bij mijn dochter. Maar hoe ‘ziek’ zij er van was, benoemde ik toen niet als ‘off day’, een off day klinkt inderdaad als ‘mehh, geen zin vandaag’. En dat was het in haar geval dus niet. Een volwassene die iedere keer ziek van de stress tóch gaat werken, zal uiteindelijk toch ook eens instorten denk ik. Dat noem je dan ook niet ‘goh, je hebt gewoon geen zin’ - maar dan moet er structureel iets anders.
Mijn dochter haat school. Maar daar kan ik dr niet voor thuis houden natuurlijk. Als ze niet lekker is, meld ik dr ziek, maar dat vind ik geen off-day.
De juf van mijn zoon in groep 7/8 mailde het soms zelf naar ons "ze worden morgen weer samen gezet met klas x, omdat ik ziek ben, houd hem maar gewoon thuis hoor, dat is anders veel te onrustig voor hem". Was ook gewoon chaos hoor, die twee klassen samen met een juf die geen orde kon houden. Iets leren doe je dan toch al niet. Ik denk dat hij t/m groep 6 minstens 1/4de van de schooltijd thuis heeft gezeten. Was constant ziek en een deel was psychosomatisch. Totaal onveilige school, geen passend onderwijs etc. Vanaf groep 7 naar een andere school gegaan en sindsdien heel veel minder ziek. De laatste jaren gaat het gewoon goed.
Ik denk dat je in zo'n geval als ouder bepaalde beslissingen zou moeten nemen die verder gaan dan een off day.
In haar geval vooral ook de school. Want ik vind het echt heftig wat daar gebeurt, voor alle kinderen in die klas en er omheen. Maar dat is weer een heel ander verhaal, wat in een ander topic ook al eens is besproken.
Ik snap heel goed dat het niet voor iedereen zo werkt en dat mensen kun kinderen thuis laten als het niet wil om wat voor reden dan ook. Kinderen op voorhand snipperdagen geven die ze vrijblijvend in kunnen zetten vind ik raar ja. En dat lees ik echt niet bij jou dat dat zo is. Dus sorry als je je aangesproken voelt. Maar ik hou er verder over op.
Maar dit is volgens mij niet waar het in de op om gaat. Jij benoemt hier nu allemaal redenen. In de op staat juist; een offday (zonder reden).
Wij hebben daar geen afspraken voor. Als ze een keer echt moe zijn ofzo zou ik er geen moeite mee hebben om ze thuis te houden. Daar zit verder geen maximum aantal dagen aan gekoppeld wat mij betreft.
Maar dat vind ik ook wel iets anders dan dat het in de op gesteld wordt. Hier heb ik ze ook weleens thuis gelaten toen ze erg ongesteld was, of aangaf niet zo fit te zijn, maar niet echt ziek. Maar gewoon uit bed komen en zeggen; mam, ik heb geen zin dus ik zet vandaag mn offday in? Nee, dat gebeurd hier echt niet.
Nee natuurlijk niet.. dan moeten de kinderen de volgende dag liegen op school… ze kunnen moeilijk zeggen toch dat ze een dagje geen zin hadden en dat dat gehonoreerd werd… Ik vind het als ik eerlijk mag zijn een rare regel. ziek / erg moe —> thuis blijven is natuurlijk prima..
Nee hoor, ik sta hier net zo in. Ik heb ook niet op voorhand twee “off days” die ik inzet voor mijn werk o.i.d. Uiteraard ben ik wel eens ziek (dan meld ik me ziek) of moe (dan ga ik wel werken en skip ik andere dingen) maar verder ga ik (ook als ik geen zin heb, gaar ben, slecht geslapen heb) naar mijn werk. En ik denk dat ik die houding dus ook mee heb genomen naar mijn kinderen : ziek is ziek en dan blijven ze thuis. Moe, dan probeer ik wel geen bso te regelen voor ze of gaan ze een keer niet voetballen, op tijd naar bed, rustig weekend. En bij de kleuters heb ik ze wellicht eens een dag thuis gehouden in het eerste jaar. Maar misschien heb ik dus ook makkelijk praten want ik heb kinderen die zelden ziek zijn en altijd met veel plezier naar school gaan. Ze hebben ook nog nooit gevraagd om een dagje thuis te blijven eigenlijk. Ik hoor zelfs vrijwel nooit een “ik heb vandaag geen zin” Wie weet als ik andere kinderen had dat ik er anders in stond…
Nee hoor hier ook niet, heeft de middelste weleens geprobeerd, ik ben zo moe etc maar dan wel hele weekenden met alles en iedereen afspreken, daar ben ik nooit in meegegaan. Niet zeuren en gewoon naar school. Ik heb ook weleens geen zin in mijn werk en dan kan ik ook niet zeggen dat ik niet kom. Heb ik behoefte aan een vrije dag dan neem ik een vrije dag op in overleg met mijn collega's. Ziek is ziek al moet ik zeggen dat ik ook vaak genoeg gammel en ellendig op mijn werk heb gezeten.
Nee nooit eigenlijk? Dat is gewoon een vakantiedag op mijn werk en die heb ik maar beperkt en zijn dus voor vakanties of om de kinderen op te vangen door vakantie of zoiets dergelijks. Maar ik heb nog nooit een dag opgenomen waarop ik de hele dag kan niksen eigenlijk. Ik zou het wel een keer willen haha Maar ik heb zelf een burn out gehad maar dat kwam niet zozeer door vrije dagen. Meer door perfectionisme, controle, alles zelf willen doen, prestatiedruk, er voor iedereen altijd willen zijn, teveel ontzorgen etc. Uiteindelijk zat dat meer in mijn hoofd en heb ik dat door andere dingen opgelost (loslaten, overdragen, grenzen aangeven, vaker nee zeggen) dan meer vrij nemen. Maar bijv wel inderdaad minder doen in weekenden, minimaal 1 dag lege agenda om thuis dingen te doen of rommelen of spontaniteit te houden.