Ik was vandaag de hele dag alleen met de kinderen en het was echt gewoon geen leuke dag. We waren allemaal humeurig en de kinderen lagen continu in de clinch met elkaar Ik kan dan zo balen van zo'n dag. Maarja, morgen weer een nieuwe dag..
Balen hè zo’n dag.. Gister was het hier ook echt geen gezellige dag. Zoveel ruzie en ik was zelf moe. We zijn een midweekje weggeweest met familie, super leuk maar kost ook gewoon een hoop energie . Hoop vooral dat ze vandaag wat gezelliger zijn, man is werken anders is het helemaal een lange dag. Succes vandaag!
Oh bij jullie ook al.. jij ook succes vandaag! Hier vandaag gelukkig een betere dag komt ook wel omdat m'n man thuis is vandaag.
Dat ik me vooraf wel druk heb gemaakt over puber en carnaval (hij is 5 dagen/avonden op stap met vrienden.) Gesprekken met hem gehad. Waarbij hij meldde dat het echt onmogelijk is om geen bier te drinken. En dat hij echt de enige was die nog nooit had gedronken. Afspraken gemaakt dat hij wel mag drinken. Maar met mate. En dat hij altijd moet bellen als er iets aan de hand is. Etc. Hij is elke avond nog op de afgesproken tijd thuis gekomen. Ik heb niks van alcohol gemerkt of geroken aan hem. Hij vind het helemaal geweldig allemaal. Nu de eerste avond dat hij later dan 12 uur is. Appte netjes vooraf dat vrienden met wie hij meefietst rond 12 vertrekken. En of hij dan net hum mocht fietsen ipv eerder alleen vertrekken. Dat mocht. Dus ik verwacht hem zometeen weer binnen. Moe. Blij. Zonder stem. Maar net een "dat was gezellig"
Wat fijn dat jullie nu allebei terug kunnen kijken op iets fijns. Je zoon fijne dagen en jij omdat hij zich aan de afspraken heeft gehouden.
Ik zag in het weekend een oproep voor een nieuw tv programma over angsten en fobieen, en een beetje impulsief heb ik me ingeschreven omdat ik al jaaaaaaren een kikkerfobie heb (ja jullie mogen lachen, het is echt dom ) En nu belde ze me vandaag voor een beetje meer info. Wie weer selecteren ze mij en geraak ik eindelijk van mijn angst voor deze creepy groene monsters af Dan kan ik weer in mijn moestuin en serre zonder dat mijn man altijd eerst moet checken, en zie ik niet meer elk blaadje als een kikker aan, en hoort niet meer de hele straat als ik er toch een tegenkom Nog mensen met domme fobieen waarmee iedereen altijd lacht?
Ja, nog vreemder dan die van jou trouwens. Ik kan niet alleen in een zwembad zwemmen. Als ik dat doe verbeeld ik me dat er haaien in zwemmen. Slaat nergens op natuurlijk, maar ik raak dus in paniek.
Haha gelukkig! Vind het nl zo’n domme angst, alsof er vissen en haaien in een zwembad zitten. en ik al zwemmend rustig tegen mezelf “ praat” op zo’n moment: geen paniek, er zwemt geen haai!!! verschrikkelijk!
Wat dapper! Ik ben jaren panisch geweest voor vlinders en katten. Echt verstijven etc Vogels vind ik ook niet leuk. Het is wel gezakt sinds ik kinderen heb, dus het was geen echte fobie. Maar ik snap je toch heel goed
Vind ik ook niet zo een stomme angst hoor! Dat wordt aan kinderen toch ook super vaak zo onder elkaar gezegd om elkaar bang te maken. Ik dacht als kind altijd dat er haaien en krokodillen werden losgelaten als de golven werden aangezet vb en nu nog schiet die gedachte door m'n hoofd ook al weet je als volwassenen dat dat niet echt is. Ik heb trouwens hetzelfde met buitenzwembaden en kikkers, elk ding (meestal blaadjes ofzo) dat ik zie is in mijn hoofd een kikker. Dan moet m'n man ook eerst 3736453 keer bevestigen dat het géén kikker is voor ik erin durf Mijn neefjes hebben een vijver in de tuin met kikkers waar ze altijd heel trots over vertellen, en ik denk vooral, heelllllll noooooo dat ik nog buiten ga zitten met jullie Ik heb wel al een overgeeffobie overwonnen en een hele erge angst voor honden. Dus ik weet dat ik het kan
Een vriendin (uit een klein vrienden groepje van mijn HBO) heeft onlangs te horen gekregen dat ze borstkanker heeft. Eerst drong het niet echt tot me door, maar nu de weken vorderen denk ik bah... het raakt me wel erg, zeker omdat we allemaal in dezelfde fase van ons leven zitten, met werk, kinderen, man, alles lekker op de rit, en dan hoppa, kanker. pffff. zo heftig. We konden de komende tijd allemaal leuke dingen plannen, een van de vriendinnen wordt weer moeder, feestjes voor verschillende leuke jubilea, en uitjes omdat we allemaal 40 worden. mijn leven hobbelt lekker verder....zonder zorgen.....haar leven wordt voor haar bepaald, alles is opeens anders, onzeker, verdrietig, ziek.
Het raakt je omdat het om iemand gaat die je na staat, relatief jong iemand is. En wat je zegt, men zou vooral met andere dingen bezig moeten zijn, maar dat is iemand niet gegund, omdat het leven anders beslist. En dat is best confronterend. Zit met hetzelfde, ook een vriendin van studietijd bij wie borstkanker geconstateerd is. Edit: een dikke knuffel want het IS ook gewoon rotnieuws.