Ja was prima, stelde niet veel voor natuurlijk. Moest ook daar alvast 1x de rekovelle prikken en dan krijg ik vrijdag de fyrmadel erbij. Volgende week dinsdag weer een echo om te zien hoe het er mee staat. Vind het echt spannend en duim zo hard dat ik 17 maart de punctie zal hebben. Dat zou perfect zijn.
Hoi hoi, Ik doe deze ronde weer mee. Poging nummer ( tel kwijt geraakt maar iets minder dan een jaar) De ramadan is van start gegaan hierdoor heb ik lekker wat afleiding en meet ik mijn temperatuur in de ochtend vroeg en ook nog als ik wakker wordt later in de ochtend. Op 27-02-2025 een positieve ovulatie test gehad Temperatuur was die dag 36.8 . Op 28-02-2025 was mijn ovulatie temperatuur was 36.9. De ramadan is op 1 maart van start gegaan dus 1DPO: BBT 37.2 (dit heb ik wel gemeten na dat ik wakker werd rond 12 uur ‘s middags) ben toen die nacht wel al eerder wakker geworden rond 5 uur snachts om te eten en lezen. Daarna weer gaan slapen rond zonsopgang) Verder heb ik nergens last van gehad beetje krampen. 2DPO: BBT 36.9 ( 5 uur s’ochtend), verder geen symptomen. 3DPO: BBT 37 ( 5 uur s ochtends) lichte krampen, beetje hoofdpijn voor de rest voelde ik mij goed. 4DPO: BBT 37.1 ( 5 uur s’ochtend en toen ik weer wakker werd was het 37 of 73.2 ‘ben het vergeten te noteren’ ). Beetje krampen alsof mijn menstruatie eraan komt en onder rugpijn. Ben in de loop van de dag een beetje misselijk geworden, maar weet niet of dat het komt door dat ik aan het vasten ben en 1.5 uur ging wandelen. ondanks de krampen en rugpijn ga ik er niet vanuit dat het een aanduiding kan zijn op iets wil er ook niet teveel bij stilstaan, omdat ik het 1 nog te vroeg is en 2 de vorige keer had ik ook gelijkmatige symptomen had en dacht zwanger te zijn. Dus om niet al te teleurgesteld zijn ga ik vanuit dat het nog niks is Have a lovely day
lieve meiden ik ben even een weekje uit de lucht geweest. En wat is er veel gebeurd. Een collega kondigde aan dat ze zwanger was, ze is 38 en heeft net een vriend. Ze had haar amh laten testen via een.. thuistest! De waarde was 0,02. Dat ze binnen 2 maanden zwanger was kon ze dus niet geloven. @Sabel27 ik voel met je mee, ik hoopte het zo voor je. 'fijn' dat je het er wel uit heb gegooid, mensen aan de zijlijn kunnen niet zoveel voor je doen behalve je tranen opvangen en je ruimte geven. Ik hoop dat van je afschrijven werkt. <3 @Kikii88 vervelend hoe je het gevoel hebt niet gehoord te worden, het is zo zo zo frustrerend in dit breekbare proces. We hebben het er al prive over gehad maar ik duim voor je dat er een overstap aan komt of meer duidelijkheid. @ThoSu en @Liselottt gefeliciteerd!! ik herken het gevoel van de onzekerheid tot de eerste positieve echo. Je kan er niets aan doen, dan in het hier en nu blijven en accepteren dat de achtbaan van emoties langs mag komen en er mag zijn. Dat hielp mij een beetje ipv niet te streng zijn van.. "oh ik mag niet zenuwachtg zijn voor de echo want stress is niet goed voor mn lichaam". Wij hebben maandag 24 feb een 6weken en 3 dagen echo gehad. In de wachtkamer dacht ik ff dat ik flauw ging vallen, zo zenuwachtig was ik. We hadden een lieve zuster die ons begreep gezien de negatieve echo vorige keer. Ik durfde pas naar het scherm te kijken toen ze even bezig was. En net op dat moment dat ik keek.. zag ik een wit puntje flitsen.. ze zei "...kijk hier is het hartje". Toen brak ik in huilen uit.. samen met mn vriend. Zo hard dat het beeldscherm niet meer te zien was omdat ik teveel schudde.. wat een ontlading. Woensdagavond 2 dagen later was ik aan het koken en voelde ik -dacht ik- een scheet aan komen rollen. Hij ging er alleen niet uit.. dit resulteerde in krampen. Deze bleven hangen en werden zo erg.. dat ik dubbel sloeg. Naar de wc, daar.. mini scheetje. Ik bleef zitten want het voelde nog niet 'af'. Op een gegeven moment dacht ik.. "ik moet afvegen, volgens mij bloed ik." Toen veegde ik helderrood af. Ook zag ik een stolseltje. Ik schrok zo erg.. het deed veel pijn. Ik deed maandverband in en wilde van de wc. Toen ben ik in zo'n groot verdriet gedoken. Ineens kwam alles terug van de pijn van vorige miskraam.. ik wilde het echt echt echt echt niet nogmaals meemaken. Ook al het 'werk' van 4 jaar ineens zien vervliegen kon ik niet bevatten. Mijn vriend was op de weg terug naar huis, hij stormde naar binnen en vond me op de grond, ondertussen was ik aan het bellen met de spoedlijn van het ziekenhuis. Toevalig had die zuster die ons maandag hielp telefoondienst. Ze heeft me begeleid in waar en hoe voelde. Het voelde als menstruatie krampen, ik voelde het vloeien.. intussen was het maandverband vol, zelfs doorgelekt. Ik ontroostbaar. De zuster aan de lijn gaf aan dat het een miskraam kon zijn. Mn vriend hielp me opstaan en ik voelde de pijn iets lichter worden. Ik begon rondjes te lopen.. en.. na 10 minuten liet ik echt een mega scheet. 't bloeden begon langzaam te stoppen. Het heeft bij elkaar denk ik 40 minuten geduurd. We mochten donderdagochtend voor een spoed echo terecht. De autorit erheen duurde uren (ipv 20 min) en ik kon niet zitten, ik lag op de achterbank. Toch... ging mijn hoofd redeneren en bedacht.. het begon en eindigde met een scheet.. zou het ..?? Toen kwam de echo en.. een kloppend hartje! en..verder gegroeid. Weer huilen. Ik heb er een filmpje van mogen maken. Ze zag naast de vruchtzak een grote 'blauwe plek' zitten, bloed in de baarmoeder. Vandaar het beurse gevoel, het lichaam zou dit zelf opnemen. Waarom het is gekomen, wisten ze niet echt. Mijn theorie is.. een gasvorming bubbel die, door adomenyose zit er in mijn baarmoederwand littenweefsel, op een vaatje heeft gedrukt en is geknapt. Maar.. ik ben echt ontzettend geschrokken. Ook van het verdriet wat er uit kwam. Denk toch nog wat onverwerkte gevoelens. Ik ben tot de 12 weken echo nog een beetje voorzichtig en houd het cirkeltje die het weet klein. Zwanger raken is een wonder, zwanger blijven ook. Ik doe iig rustig aan en zal nog meelezen op dit forum. Maar een beetje naar de achtergrond verdwijnen omdat ik voel dat ik niet meer op de juiste plek zit en ruimte aan jullie wil geven. Ik doe wel nog een berichtje rond die termijnecho. ❤️
Jeetje wat heb jij in een rollercoaster gezeten. En wauw wat een geweldig nieuws. Zo blij om te horen dat alles goed is! Nogmaals gefeliciteerd!! Ja heel fijn trouwens, je privé berichtje kwam precies op het juiste moment, het moment dat ik al erge twijfels had. Toch wel toevallig, hoe dat allemaal kan samenvallen en fijn om de bevestiging te lezen dat we beide dezelfde ervaring hebben en dat ik niet gek ben. Thanks!!
Wat ben ik blij dat je zegt dat het geen miskraam is. Ik zat al met tranen in mijn ogen te lezen, want dat wil je voor niemand. Hou het nog inderdaad voor jezelf en niet tegen veel mensen zeggen totdat jij je zelfverzekerder ervan voelt en het goed voor jou aanvoelt om het te delen. ik ben in ieder geval super blij voor je dat alles nog goed is❤️❤️❤️
Wat een heftig verhaal! Ik krijg er gewoon een brok in mijn keel van. Dit gun je echt helemaal niemand. Gelukkig om te lezen dat het geen miskraam is maar alles er omheen klinkt wel doodeng. Heel veel sterkte! Frustrerend ook als mensen in je omgeving zo gemakkelijk zwanger raken terwijl het voor jou zelf zo'n gevecht is. Ik had het vorige week ook, zwanger binnen 1 cyclus na het stoppen met de pil, PCOS dus voor die pil heel onregelmatige cyclus en dan toch. Ik ben op zo'n moment heel blij voor haar maar ook verdrietig voor mijzelf. Je bent overigens altijd welkom hier, als ik voor mezelf spreek tenminste. Hopelijk gaat alles nu gewoon helemaal goed en heb je een mooie zwangerschap en een gezond kindje straks!
Jeetje wat enorm heftig en enorm schrikken! Ik snap volledig dat al je verdriet en angst terug komt op zo'n moment en je denkt dat het mis is Heel fijn om te lezen dat het gelukkig nog steeds goed zit en je kleintje nog bij jullie is. Ik ga voor jullie duimen dat het groter en groter mag groeien!
@Kikii88 jij hebt maandag je amh laten prikken toch? Is de uitslag al binnen? En hoe is het nu met je?
Lief dat je het vraagt. Ik weet niet meer waar ik gebleven was. Maar ik had natuurlijk die rot afspraak en echo gehad en het werd duidelijk dat de arts niet op progesteron ging prikken na de vermoedelijke eisprong en ze gingen ook niet verder kijken naar mijn vruchtbaarheid, ondanks de lage AFT. Ik ben echt behoorlijk in de stress geweest, want ik dacht stel ik ga aan IVF beginnen en er zijn bij de uitgangsecho maar 4 eiblaasjes, dan heb je er maar 4 om te stimuleren, dan mag je nog hopen dat ze alle 4 groeien, geoogst kunnen worden en bevrucht kunnen worden, dus oftewel je kansen zijn dan niet erg groot. Vrijdag heb ik opnieuw een echo gehad, hier kon niemand het beeld interpreteren. Ineens had ik behoorlijk meer eiblaasjes, maar had al gelezen dat je in de luteale fase nieuwe krijgt voor je volgende cyclus, dus dat je dan blaasjes van deze cyclus ziet, maar ook van de volgende, maar dat er hoogstwaarschijnlijk voor de volgende cyclus weer een aantal afvallen.Dus ja dan zou het er weer niet goed uitzien. Maar ik wist niet in welke fase ik zat, dus enigszins hoop. Nog steeds erg dun baarmoederslijmvlies van 2,5 ondanks dat die 3 laags was. En het ene beeld leek alsof ik voor de eisprong zat, het andere beeld of ik na de eisprong zat, niemand wist het.. Maandag opnieuw een echo gehad en eindelijk me dossier weten te bemachtigen, was nog een hele weg, want die wilde ik hebben voor mocht ik een overstap zelf moeten fiksen. Nou weer een heel ander aantal eiblaasjes, overigens wel minder en een iets dikker baarmoederslijmvlies van 3. zoveel. Maar nog steeds natuurlijk heel weinig en nog steeds geen duidelijkheid waar in de cyclus ik zat. Vandaag opnieuw een echo gehad. En ineens 3 groeiende eiblaasjes, 11,12 en 13 mm. En een baarmoederslijmvlies van 5,7. Ben zoooo opgelucht, want waarschijnlijk zit ik dus wel in de fase voor de eisprong dan, en in dat geval zijn die extra eiblaasjes nog niet van een volgende cyclus. Wel onduidelijk waarom er telkens verschillende metingen zijn. Duidelijk blijft wel dat ik er niet echt veel heb, maar 4 is wel heel erg weinig, zijn er toch wat meer. Althans denk ik… Amh is maandag geprikt in een ander ziekenhuis bij mij in de buurt, moest in een ziekenhuis gebeuren zei de huisarts. Ik zag dat het onderzoek zelf in een ander lab in Nijmegen plaatsvind, dus zal wel even duren. Online lees ik ook wel verhalen van vrouwen die 6 weken moesten wachten op de uitslag. Dus ben benieuwd… Voor de rest heb ik echt even een stapje terug gedaan in hoe ik ermee omga, althans ik waag een poging. Het ging niet zo goed met mij, kreeg natuurlijk steeds minder vertrouwen in het ziekenhuis en raakte helemaal in paniek. En dat proces is al een tijdje gaande, maar ik begon ook steeds meer de controle aan te grijpen. En eerlijk gezegd ben ik gewoon zoveel bezig met maar zo snel mogelijk zwanger proberen te worden, dat het me opbreekt. Voor nu probeer ik te accepteren dat het voor ons mogelijk nog heel lang kan gaan duren. Heel verdrietig die gedachte en merk ook dat de miskraam nu erg omhoog komt. Maar dat gevecht in mijn hoofd om maar zo snel mogelijk zwanger te worden trek ik niet meer. Ik heb me ovulatietesten en temperatuur meter opgeborgen en probeer te observeren wat er in me hoofd gebeurt, en dat is nogal veel hahaha. En het echobeeld van vandaag gaat me hoofd ook weer flink van ratelen, merk dat ik toch weer wat hoop heb gekregen voor deze ronde en dat me controle stem het weer erg graag wilt gaan overnemen. Daarnaast vind ik het vreemd, want ineens heb ik een hele late eirijping. En had ook een bijna positieve ovulatietest eerder deze cyclus. Misschien dat me schildklier hier wel de oorzaak van is. Hopelijk dat ze daar in een nieuw ziekenhuis ook wat meer mee kunnen. Voel me in ieder geval veel beter, heb 4 dagen geen medicatie geslikt om sneller uit die hyper te komen, heb aan de arts gevraagd of dat mocht en hij zei, ben niet voor en niet tegen. Dus heb zelf besloten voor te zijn, in overleg hoor, haha. En nu is me dagelijkse dosis met 2 dosissen verlaagd. Voel me op dit moment in ieder geval op dat gebied beter. Even kijken hoe de komende weken gaan. Maar goed ik blijf een poging wagen in het accepteren en blijf daarnaast hopen dat er deze maand toch nog een wondertje gebeurt. Nou heel verhaal weer haha. Hoe gaat ie daar? Je bent al met medicatie begonnen toch? Hoe voel je je? Hopelijk geen vervelende bijwerkingen? En hopelijk mentaal ook een beetje te doen, ook qua angst dat de punctie mogelijk in het weekend kan vallen? Ik ga echt heel hard voor je duimen dat dit gewoon op de door jou gewenste datum van 17 maart gaat vallen!!! En het is Lexyloo haar verjaardag en ThoSu krijgt dan haar eerste echo, dus kan niet anders dan dat een topdatum is haha!
Ik kan ook weer een ronde meeschrijven. Eisprong was 22 februari ga ik vanuit, kan ook 23 februari zijn. LH piek was 21 februari in de ochtend. Ronde 5: 1DPO: temperatuur stijging van 36.7 naar 36.9. Beetje onrustige darmen. Edit: tijdens etenstijd rare steken in mn baarmoeder die een uurtje aanhielden en lichtbruine/rozige afscheiding. LH test was laag. 2DPO: temperatuur opeens naar 36.6 (wel korte nacht gehad) uurtje bijgeslapen en toen was die 36.9. Ik twijfel nu of mijn eisprong is geweest.... Nog steeds veel krampjes alsof ik ongesteld moet worden en lichtbruine afscheiding. Beetje in de stress, hopelijk morgen weer een mooie temperatuur stijging.... LH test was laag. 3DPO: temperatuur gestegen naar 37.0, maar 5 mins later nog keer en toen 36.7 dus snap er niks van. Twijfel dus nog steeds of mijn eisprong wel daadwerkelijk is geweest. Heb gelijk een thermometer van sensitest besteld, hopelijk is die stabieler. LH test was laag. Heel lekker geslapen en goede uurtjes gemaakt. Vandaag eigenlijk nagenoeg geen krampjes en ook geen bruine of roze afscheiding meer. Voel mij eigenlijk gewoon prima. 4DPO: temperatuur was weer 37.0. Voel mij prima. Wel beetje moe en na het avondeten nog een enorme eetlust. LH 0,1 gestegen. 5DPO: temperatuur nog steeds 37.0. Nergens last van. Beetje moe maar ik maak nu ook lange dagen. Begin vertrouwen te verliezen dat het gelukt is. LH weer über laag. 6DPO: temperatuur weer 37.0, begint saai te worden haha. Voor de rest helemaal nergens last van. LH op zijn laagst. Mijn gevoel zegt mij dat het niet is gelukt. 7DPO: temperatuur weer 37.0. Begint saai te worden. Ik voel letterlijk niks? Vorige cyclus begon ik met spotten op dpo8 dus ben benieuwd naar morgen. LH 0.23 (gisteren 0.21) 8DPO: temperatuur gezakt naar 36.8. Voor mijn gevoel had ik vanochtend krampjes en drukkende baarmoeder, maar ik wil zo graag wat voelen dat het ook placebo kan zijn. Voor het avondeten misselijk en koppijn, maar zakte weer na het eten. LH is nog meer gedaald. Ik kan wel stellen dat het deze ronde niet is gelukt gezien mijn LH waardes.. en echt 0 symptomen. 9DPO: temperatuur is terug naar boven de 37. 0 symptomen. Ik wilde mijn LH checken dacht ik gooi er meteen een hcg test tegen aan dan kan ik het alvast verwerken: positief. Daarna nog 2 gedaan en ander merk: positief. Voel mij met vlagen misselijk, maar dat kan ook komen door de spanning van wat gaat er nu komen. 10DPO: temperatuur is nog verder gestegen naar 37.1. Ik ben de hele dag ontzettend misselijk geweest, maar dat kan ook komen door de spanning en dat zorgt er voor dat ik paniekaanvallen krijg en daardoor weer misselijk wordt. Echt 0 eetlust maar mn buik blijft maar rammelen! Ik test weer positief. 11DPO: temperatuur weer verder gestegen. Ik voel mij vandaag iets rustiger en daardoor minder misselijk. Het eten gaat echt vreselijk. Kan alleen mini hapjes eten. Voel wel af en toe wat krampjes. Vandaag wel echt een mooie duidelijke test!
Wat een verhaal Kikki! Ik kan me na het lezen heel goed je paniek en onrust indenken. En wat naar om te lezen dat dit hele proces je aan het opbreken is. Het is ook echt heel zwaar maar denk nog veel zwaarder als er allemaal onverklaarbare dingen EN een ziekenhuis dat niet meewerkt bij komt kijken. Je ging overstappen toch? Hopelijk kunnen ze daar wat meer rust en duidelijkheid brengen. En hopelijk voel jij je snel mentaal ook wat beter!
Jeetje wat een rollercoaster en wat een tegenstrijdige dingen. Snap ook dat echt niemand meer snapt waar je in je cyclus zit. Wel bijzonder dat er 3 dominante follikels zijn zonder hormonen. Heb je dat vaker gehad? Heel goed dat je beter voor jezelf gaat zorgen op mentaal vlak! Het is heel verleidelijk om je er helemaal in te verliezen maar je hebt er zo weinig invloed op, het is ook een kwestie van geluk, en als je al doet wat je kan doen moet dat genoeg zijn. Je stelt kritische vragen en zoekt verder na al deze teleurstellingen dus ook daarin zorg je goed voor jezelf! Echt heel sterk en doe vooral wat nodig is om je beter te voelen! Ook als dat betekent dat je hier minder bent! Hmm kan je voor die uitslag wel af en toe inloggen? Ik had hem de ene keer na 2 dagen en de andere keer na 5 ofzo geloof ik. Dus 6 weken lijkt me wel erg lang. Maar ook daar niet teveel op focussen want dat deed ik toch en werd ik ook gek van. Dikke knuffel en ik ben trots op je dat je je zo staande houdt en je mentale gezondheid op 1 zet! Hier gaat het prima. Heb deze avond ineens beetje onrustige buik maar kan ook mijn darmen zijn, vanmorgen uit de nachtdienst gekomen. Vanmiddag pas 2e prik gezet dus betwijfel of het daar al van kan zijn. Ben ook nog steeds ongesteld en verder geen bijwerkingen. Rekovelle is net gonal, misschien tot nu toe zelfs nog iets minder last van maar het is natuurlijk nog vroeg. Mentaal gaat het gelukkig ook prima, hopelijk blijft dat zo! Ik ga er stiekem vanuit dat punctie pas vanaf de 17e is hahha. Ik stuur het gewoon! En dat is wel een mooie gedachte ja! Moet gewoon een Lucky datum zijn!
Hoi we zijn er weer Op 27-02-2025 een positieve ovulatie test gehad Temperatuur was die dag 36.8 . Op 28-02-2025 was mijn ovulatie temperatuur was 36.9. De ramadan is op 1 maart van start gegaan dus 1DPO: BBT 37.2 (dit heb ik wel gemeten na dat ik wakker werd rond 12 uur ‘s middags) ben toen die nacht wel al eerder wakker geworden rond 5 uur snachts om te eten en lezen. Daarna weer gaan slapen rond zonsopgang) Verder heb ik nergens last van gehad beetje krampen. 2DPO: BBT 36.9 ( 5 uur s’ochtend), verder geen symptomen. 3DPO: BBT 37 ( 5 uur s ochtends) lichte krampen, beetje hoofdpijn voor de rest voelde ik mij goed. 4DPO: BBT 37.1 ( 5 uur s’ochtend en toen ik weer wakker werd was het 37 of 73.2 ‘ben het vergeten te noteren’ ). Beetje krampen alsof mijn menstruatie eraan komt en onder rugpijn. Ben in de loop van de dag een beetje misselijk geworden, maar weet niet of dat het komt door dat ik aan het vasten ben en 1.5 uur ging wandelen. 5DPO: BBT 36.9 ( paar uurtjes later weer wakker geworden was het 37.1) Niet veel klachten gehad vandaag wel later in de middag lage rugpijn (pijn die je ervaart voor je menstruatie) dit heeft enkele uren aangehouden.
Hee lieve meiden, Zo lief jullie berichtjes weer, thanks, echt lief! @Lexyloo ja klopt ik heb het gisteren in het ziekenhuis verteld en gevraagd of ze me in de wachttijd nog willen doorbehandelen. Het nieuwe ziekenhuis gaf namelijk aan dat de wachttijd 35 dagen is en dat als mijn ziekenhuis de doorverwijzing regelt dat het mogelijk sneller kan, omdat ze dan altijd kijken of er plekjes opgevuld kunnen worden. Kan alsnog 35 dagen duren, maar misschien een mazzeltje. Ze moest overleggen met de arts over het overstapbericht, maar kreeg best een chill bericht dat ze me willen blijven helpen in de wachttijd, dus dat is heel fijn. Geeft toch extra info voor het nieuwe traject, dus morgen weer een echo en maandag ook. Maar ik had dus 24 maart een afspraak met de arts die hebben ze verplaatst naar 21 maart en ze zeiden als jullie dan gewoon komen dan regelt de arts dan de doorverwijzing. Maar dan denk ik ja, dat is nog 2 weken. Ik heb vrijdag een echo dan ga ik het vragen of ze die verwijzing in ieder geval al kunnen regelen zodat de wachttijd in gaat, willen ze echt perse tot dat gesprek wachten, dan ga ik naar de huisarts en heb me dossier al, dus dan regel ik dat zelf. Ben ik al door de helft van de wachttijd op 21 maart. Hoe gaat ie nu met jou, voel je je inmiddels al iets beter? En hoe is het met de spanning voor de ivf? @PrPe thanks zo lief. Nou echt heel tegenstrijdig allemaal inderdaad. Ik heb trouwens wel Letrozol gehad vanaf cyclusdag 6, normaal vanaf cyclusdag 3. Dus in die zin kan het te verklaren zijn dat er op dit moment 3 dominant zijn. Maar goed ze zijn nog klein, dus even kijken of ze alle 3 doorgroeien, hoop het wel haha. Ik kan wel inloggen inderdaad. Probeer om de dag te kijken. Super fijn dat je niet zoveel last hebt van de hormonen. In ieder geval nog niet. En hopelijk gaat je rommelige buik snel weg. Dinsdag heb je weer een echo hè? Hopelijk veel groeiende eiblaasjes!! Goed idee, we gaan de 17e manifesteren haha. En inderdaad het wordt gewoon echt een lucky datum!!!! Zo spannend allemaal! @ThoSu Aah zo lief dankjewel! Hoe gaat ie nu met jou? Ik hoop dat je niet teveel overvallen wordt door angst. Zo lastig hè! Hoop dat de tijd echt voorbij vliegt voor je en dat het snel de 17e is, de geluksdatum!!!
Ramadan Mubarak ✨ Aaah jammer, ik heb ook zo een gevoel dat het weer mis is deze maand, maar khair. In shaa Allah is het na deze menstruatie raak voor je veel duas doen bidden en in shaa Allah zal je verblijd worden met goed nieuws snel
Ahh jij ook niet, hmm hopelijk is het wel raak, duim voor je! Dankjewel insahallah, jij en de rest hopelijk ook!!