Ben een beetje met het idee ivf aan het stoeien. Leeftijd-technisch gezien kom ik daar voor in aanmerking, IUI was een eigen keuze. Maar nu denk ik soms: zal ik een ronde ivf doen idd in de hoop op meer embryo’s/ kansen op terugplaatsing. Alleen: een punctie daar ben ik echt doodsbang voor na de HSG en ooit de derde spiraal plaatsen. Dat zou ik echt niet bij bewust zijn aandurven zeg maar. En ik ben laatst dus in principe wel met medicatie maar verder via de natuurlijke manier zwanger geworden, dus het voelt of ivf niet echt nodig is
Ik had mijn punctie ook met een roesje, dat is in de meeste ziekenhuizen ook wel mogelijk. Maar misschien is die keuze voor nu ook gewoon te vroeg?
Echo was niet goed vandaag. Bmv was maandag 6.8 en nu 4.8.. Ook veel kleine eitjes, maandag was grootste 14 en nu 13.. (en 5 van 10 dus niet ideal). Dus vrijdag weer echo en dan is het er op of eronder. Ik ga namelijk zaterdag op vakantie. Zo laat mogelijk geboekt zodat het goed zou uitkomen, maar als er nu niks groeit komt het natuurlijk niet uit. Dus eigenlijk nu wel duidelijk dat we geen laatste kans hebben met OI en dus overgaan op ivf. Meteen een afspraak voor 17 maart om dan de vervolgstappen te bespreken. Het is nu niet duidelijk hoe het vrijdag wordt afgerond, als er wel wat groeit nog ovitrelle en anders een bloeding opwekken en beginnen met IVF. Ik had het verkeerd begrepen van de wachttijden, kan in principe wel meteen beginnen na bloeding dus dat is fijn. Met mijn vriend nu ook weer goed, we hadden allebei wat anders in ons hoofd, met zoontje in 6 maanden zwanger met OI en nu zijn we een jaar verder en nog met lege handen. Hij kan alleen niet met zijn emoties omgaan dus slaat helemaal dicht en werd boos op mij om iets totaal irrelevants. Geen goede reactie maar ook begrijpelijk, het valt gewoon enorm tegen. Pff voelt allemaal zo oneerlijk allemaal, maar hier op het forum ben ik natuurlijk niet de enigste en nog lang niet zo lang bezig als sommige van jullie. Heel veel respect, ik vind het heftig allemaal. Het neemt zoveel ruimte in, terwijl het leven verder zo goed is. Ik wil hier niet mee bezig zijn maar gewoon lekker genieten. Sorry voor mijn zeurverhaal.. moet even luchten
Wat adviseert het ziekenhuis hierin? Of laten ze de keuze helemaal bij jou. Lastig he, bepalen wat de beste weg is om door te gaan
Met de intake gaven ze aan dat ivf meteen mocht. Maar ik ben met 37 jaar in 4 rondes IUI zwanger geworden dus dat vonden ze ook zeker een goede optie. Heb deze overdenkingen nog niet met ze gedeeld maar misschien dat ik dat met de echo eens aankaart.
Oh wat balen dat de echo niet goed was. Is er nog wat aan de medicatie aangepast? Spannend wat het wordt vrijdag. Wel fijn dat je met ivf anders meteen kan beginnen en er geen wachttijd meer is. snap de frustratie en ook het verschil met de 1e keer en een volgende keer, je denkt te weten wat je kan verwachten een tweede keer maar dat is het dan toch precies niet
ja en vorige ronde is het wel ingenesteld, ik zou het even overleggen maar IUI klinkt ook nog als een goede optie.
Nee blijft op 62,5, ze zijn bang op overstimulatie. Nu ik er even over heb nagedacht is het voor mij nu wel 'fijner' om voor IVF te gaan want dit werkt ook niet echt zoals het hoort en is ook zoeken. Dan is het maar duidelijk en dan hopelijk vrijdag nog wel een kans maar anders gaan we voor ivf en dan is het ook maar duidelijk
Dit is toch echt geen zeurverhaal. Het is ook gewoon nogal heftig allemaal, dat is denk ik ook waarom we hier met zoveel met elkaar meelezen en elkaar proberen te ondersteunen waar mogelijk. En ook van die relatie-dingen in deze periode zijn echt zo begrijpelijk. Klote natuurlijk, maar fijn dat jullie het weer hebben kunnen uitspreken. Hopelijk ziet het er van de week weer positiever uit, en anders door naar IVF. Ook echt geen ramp, en fijn dat je meteen door kunt.
Dit komt me echt zo bekend voor! Echt alles! Het continue welles nietes en niet weten of er iets gaat komen van de cyclus. Vorige keren heeft het in je voordeel uitgepakt, maar je zit elke keer met de onzekerheid om dan alsnog maar de normale 20% kans op zwangerschap te hebben. Zo spijtig dat het ziekenhuis jou niet mee steunt om een richting in te gaan of een knoop door te hakken. Dat hadden wij destijds wel en hoewel het voor ons als een chock aankwam was dat de beste keuze en hadden we gewoon niet moeten twijfelen. manlief was na het horen over mogelijks ivf na opnieuw een twijfelachtige cyclus ook echt niet oké uitgevallen. Ook door een banale gedachte in zijn hoofd maar met babbelen zijn we daarmee verder gekomen. De teleurstelling in dit 2de traject was ook zo erg. Je denkt na nr 1 ‘we weten wat het probleem is en wat de oplossing’ maar blijkbaar verandert er toch heel wat! Dikke knuffel! Ik denk dat een overstap naar ivf voor jou ook wel een goede oplossing kan zijn!
Ah heel lief, doet mij heel goed zo'n reactie ❤️, dankjewel. Voelt allemaal alweer een stuk rustiger na een paar uur
He wat balen voor jullie, ik kan me voorstellen dat dit een flinke teleurstelling is. En je zeurt niet, het is ook gewoon veel! En iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, dat is ook heel menselijk. Ik ben benieuwd hoe je echo vrijdag is, maar snap dat jullie je voorbereiden op IVF. Hopelijk in ieder geval een fijne vakantie tussendoor!
Ach lieverd het is toch heel veel allemaal. En lijkt mijn vent wel kan ook niet met emoties omgaan en als wij veel ruzie hebben dan is dat puur omdat hij zich niet goed voelt. Soms moet ik er dan echt als een mama bij gaan zitten haha om de zorgen op tafel te krijgen. Maar het klinkt inderdaad alsof ivf een betere optie gaat zijn voor jullie. Want dit is toch niks zo.. iedere keer weer die teleurstelling. Ik zou echt helemaal geïrriteerd worden als dat bms dan steeds afneemt ipv meer wordt. Hallo! Doe gewoon wat je moet doen lichaam! Maargoed. Zo werkt t niet. Heel fijn dat ivf tenminste geen wachttijd heeft. Op naar goede kansen!! Het komt echt goed. En hopelijk kun je het tijdens je vakantie een beetje opzij zetten en toch genieten ervan. Liefs <3
Je moet dat soort nieuws ook gewoon altijd echt even verwerken ofzo.. hoop vrijdag tóch op goed nieuws deze ronde!
Ik heb mijn dossier vandaag ontvangen en jeetje die komt even aan. Er staat wél zwart op wit dat beide eileiders NIET doorgankelijk zijn en dat ik wél adenomyose heb. Ik ben echt even geschokt, beide is vanaf het begin al duidelijk en nooit met ons besproken. Ik had nooit verder gegaan dan 3 tp's als ik dit had geweten.. niet zo op deze manier.. Het voelt alsof ik zeker 5 (misschien tóch wel goede) embryos door de plee gespoeld heb. Minimaal een jaar verspild en zoooveel onnodige hoop en teleurstelling in de natuurlijke cyclussen, echt voor niks... En ik voel me ook zó dom dat ik niet doorgevraagd heb etc... dat ik vertrouwde op dat zij het beste met me voor hadden. Ik moet nog even goed verder lezen met mijn kan en die gevoelens gaan wel weer zakken maar pfff moest het even kwijt.
Jee, wat heftig en wat bizar inderdaad dat ze je dit niet gemeld hebben.. snap dat je dan misschien andere keuzes had gemaakt. Denk dat ze alsnog wel het beste met je voor hebben, maar dit soort informatie achterhouden, al dan niet bewust.. echt niet oke. Dikke knuffel
Nee idd hoor, zo bedoelde ik het niet, ik denk niet dat er iets bewust niet gezegd is en stuk voor stuk lieve artsen die voor mij wel hun best deden, maar dat als je zelf niet meedenkt je er niet vanuit kunt gaan dat ze "moeite" voor je doen buiten heel sec uitvoeren wat ze moeten volgens het protocol. Die adeno zelf nooit naar gevraagd dat is misschien mijn fout, maar tja..dat zég je toch ipv alleen: 'je hebt endometriose' denk ik dan. Het maakt namelijk echt wel uit voor de innestelling.... en of ik toch een periode Lucrin had gedaan voor een tp... En je wil toch als arts (in een academisch ziekenhuis) verder zoeken, het moet toch interessant zijn zo'n casus met uitstekende embryo's (staat er letterlijk) die elke keer positieve testen geven maar niet blijven plakken in combi met die endo/ado... Dat denk ik dan Oh en heb de meeste moeite nog met dat natuurlijk dus 0,0% kans had.. al die natuurlijke cyclussen met hoop. En dat ik dat nu ff moet accepteren Nouja het is wat het is wel he, maar ik las het zo door en was ff van de leg.
Jeetje @Lief hoe is het mogelijk dat ze dit niet gedeeld hebben? En hoe bizar zou het zijn dat ze jou gewoon hebben laten doorgaan met de tp's, met deze informatie? Kun je nog een soort evaluatie gesprek hebben, om hiernaar te vragen? Hebben die embryo's echt geen kans gehad? Dat zou wel heel erg zijn... Ik vind het ook niet de verantwoordelijkheid van de patient om het medische dossier uit te vraqen, dat is omgekeerde wereld. Ik vind het de verantwoordelijkheid van de arts om op basis van de beschikbare informatie een plan te maken dat daar het beste bij past, en dit open en transparant te communiceren. Neem je zelf alsjeblieft niks kwalijk, maar juist goed van je dat je dit nu hebt opgevraagd.
Ik heb zelf ook in een academisch ziekenhuis gelopen vorige keer en de eerste cyclus nu en ik heb precies zo ervaren waar jij nu met speelt. Ik wil zeker niet alle academische ziekenhuizen over dezelfde kam scheren, maar ik heb vaak gedacht dat bepaalde cases gewoon niet interessant genoeg waren…? De wisseling aan artsen, niet inlezen van dossiers en problematieken en het volgen van standaard protocollen ookal doen die zijn werk niet voor persoon x, vind ik gewoon te gek voor woorden! Ik vind het vreselijk voor je dat je hier nu pas achter komt nadat je al je pogingen en kostbare embryo’s verspilt hebt! Neem jezelf niets kwalijk; je hoort er niet vanuit te gaan dat jij suggesties voor behandelingen / diagnoses moet voorstellen aan de artsen dat is hun werk en verantwoordelijkheid. Ik hoop zó voor je dat C&C nog wat voor je kan betekenen voor die laatste 2 embryo’s. Dat was echt een goede beslissing om even te pauzeren, hoe moeilijk dat het elke maand ook is! <3