Wat was je eerste dieet ooit?

Het 1000 kcal dieet toen ik ruim 16 jaar was.
Ik ben er toen 10 kilo mee afgevallen maar ik at natuurlijk veel te weinig.
Mijn moeder deed ook weleens mee terwijl daar niks van vetjes aanzat maar die zei toen wel heel treffend, zo'n hongerdieet hou je enkel vol als je de hele dag op bed ligt en verder niks doet haha
Ook heb ik het ziekenhuisdieet gedaan maar toen was ik volwassen, ook zo goor, enkel geroosterde boterhammen met een ei en een kropsla en tartaar.
Nooit lang volgehouden.
Het stomste dieet was denk ik wel toen ik 20/21 jaar was en dan had je van die rare afslankdruppels, nooit goed geweten wat daar nu de werking van was.
Ik werd er sws niet slanker van.
Ik heb ook Sonja Bakker gedaan en viel daar goed mee af na de geboorte van mijn tweede kind maar ook dit is in wezen een hongerdieet met veel te weinig voedingsstoffen.
Het beste dieet vind ik toch wel the weight watchers en in wezen hou ik me nog steeds vast aan deze methode en werkt erg goed en heb zelden tot nooit honger of snaaidagen omdat alles kan en mag en er geen verboden etenswaren zijn. Ik tel verder geen punten meer want weet het zo ongeveer wel uit mijn hoofd, alleen weleens bij een nieuw product zoek ik het op in de app en ik weeg ook geen producten, dat doe ik gewoon op gevoel.
Voor de rest geloof ik allang niet meer in een dieet, het is veelal een tijdelijk succes en uiteindelijk verval je toch weer in oude gewoontes en kom je weer net zo hard aan.

 

Ik heb ooit het ziekenhuis dieet gedaan toen ik 17 was. Wat vies was dat. Wel volgehouden. En ik heb toen ook nog even montignac gedaan maar dat was geen doen. Maar het succes kwam toen ik 21 was en mijn mindset veranderde. Ik ben toen 15 kilo afgevallen en nu al 20 jaar rondom hetzelfde gewicht (behalve tijdens mijn 3 zwangerschappen) Maar dat is dus geen dieet maar lifestyle. Eigenlijk denk ik ook dat dit uiteindelijk het enige is wat werkt. Dat diëten houdt ooit op en dan komt het zo vaak weer terug.

 

Dat ziekenhuisdieet heb ik ook weleens gedaan, 5kg in 10 dagen dacht ik? Het enige wat daar leuk aan was was de appeltaart op vrijdag bij de lunch

 

Ik was denk ik 10. Ik was altijd een stevig kind maar toen ik ongesteld werd op mijn 9e, had ik echt al.een vrouwenlijf. En dat leek dik, voor een kind. Was t niet. Achteraf.
Maar toen moest ik koolhydraat arm eten. En daarna mocht ik geen suiker meer. Fruitdagen waren ook een ding. En sonja bakker. Vond t stomste de fruitdagen, de hele dag alleen maar fruit en sap.

 

Het EGA dieet, ik was toen echt nog heel jong (12 ofzo, als het niet nog jonger was?). Mijn moeder en zus deden het en ik wilde eraan meedoen. Dat EGA was voor zover ik herinner de eerste, maar zeker niet de enige
Andere diëten waar ik aan heb gedaan waren het hartstichting dieet (wat volgens mij zo'n beetje op hetzelfde neerkomt als het ziekenhuisdieet) en het 40 punten dieet (1000 calorieën). En m'n eigen opgelegde "dieet" in mijn allerslechtste periode qua eetstoornis, waarbij ik van mezelf niet meer dan 500 calorieën mocht, waarschijnlijk was dat nog rigoureuzer dan dat ziekenhuisdieet. En ik werd toen ook even veganist, dat zie je trouwens wel vaker bij mensen met eetstoornissen. Sonja bakker heb ik nooit aan meegedaan omdat ik eierkoeken en vruchtenhagel en liga's vies vind, en ik begreep dat dat zo'n beetje dagelijks op de lijstjes stonden, dus dat leek me bij voorbaat al kansloos.

Het feit dat mijn moeder altijd maar aan het diëten was, afgewisseld met periodes van veel te veel eten en het feit dat ik mijn grotere zus als voorbeeld had (eetstoornis) heeft me natuurlijk weinig goeds gebracht. Dus ik probeer nu vooral gezondere keuzes te maken, en vooral niet in zo'n extreem calorietekort te gaan zitten.

 

Was dat niet bij het EGA dieet? Daarvan herinner ik me wel een appeltaart. Er waren speciale recepten voor, dus geen "gewone" appeltaart, ik geloof dat het vetarm was ofzo.

 

Oh ja en natuurlijk ook nog modifast/slimfast en zo waren er nog wat merken van repen, puddinkjes en shakes. Vreselijk vies en onmogelijk vol te houden

 

Ziekenhuis dieet, geroosterd brood, sinasappel, tartaar, sla, ei, schat dat ik tussen de 16 en 18 was.. Maar daarna sowieso een verstoorde verhouding met eten gekregen.
2de Sonja Bakker en dat ging echt heel erg goed. Totdat je "klaar" was.

 

Ik heb misschien heel makkelijk praten met mijn maat 36/38 maar ik schrik eerlijk gezegd ervan hoe jong jullie al aan het diëten waren. Een 12 jarige “hoort” voor mijn idee helemaal niet op die manier met eten bezig te zijn. Of alleen onder begeleiding van specialisten. En dan vraag ik me eigenlijk af of dat uiteindelijk niet een averechts effect heeft? Geen oordeel maar echt een oprechte vraag.

 

Sonja bakker en nog steeds pak ik het boek als het weer nodig is. Ik heb gewoon duidelijkheid nodig. Het is voor mij niet te weinig (en ik ben 1.81). Het is alleen jammer dat ik niet in balans kan blijven, het gaat een tijdje goed, dan denk ik, nou dan kan ik ook wel chips/ gebak/ chocola eten, en dan ineens is dat dagelijks en ‘ineens’ komen de kilo’s eraan.

 

Oh dat heeft zeker een averechts effect, maar als je als 15 jarige meermaals te horen krijgt dat je dikke benen hebt en je een buikje krijgt, dan doet dat wat met je. Mijn ouders zeiden dat regelmatig en let op, ik was iets van 60 kilo bij 1m75! Dus verre van dik, maar ja, mijn moeder heeft een obsessie met slank zijn en daar pluk ik nu al heel lang de vruchten van.
Ik ben nu echt veel te zwaar en nog kan ze het niet laten opmerkingen te maken. Dat heeft echt veel invloed.

Hier overigens nooit een speciaal dieet gevolgd, ik ging gewoon minder eten en dat werd bij mij thuis alleen maar aangemoedigd. Terwijl ik dus helemaal niet te zwaar was achteraf, maar ja, als 15 jarige hoor je alleen die negatieve woorden.

En hier wordt er dus niet negatief over eten of over lichamen gepraat thuis. Ook dikke lichamen mogen er zijn. Sporten doe je voor je gezondheid. En tot nu toe gelukkig geen diëten hier thuis. Mijn dochter is er totaal niet mee bezig en vindt mijn moeders opmerkingen vooral stom en mijn oudste wil juist wat aankomen.
Ik zit ook prima in mijn vel in mijn dikkere lijf trouwens, ga ook rustig in bikini. Dat leg ik ook aan mijn kinderen uit, het minst interessante aan mij, is mijn gewicht. Dat ik er nu wel wat aan doe, is puur voor mijn gezondheid.

 

Met 1.81 en dan 1200 calorieën is het niet zo raar dat je die balans niet kunt houden natuurlijk. Tenzij je de hele dag op bed ligt is dat gewoon echt weinig.

 

Dat gebeurd als ik klaar ben met de menu’s. Zolang ik houvast heb aan een menu gaat het goed, maar daarna moet je het zelf gaan doen. Dat vind ik lastig. Is een mindset. Maar volgens mij ging het niet om diëten af te kraken of te verdedigen maar om wat je eerste dieet was.

 

Ik kraak toch niks af? Ik geef alleen dat 1200 wel weinig is.

 

Klopt, bij mij had dat het zeker. Ik weet niet of het mijn eetstoornis als enige reden heeft aangewakkerd, maar eraan bijgedragen heeft het zeker wel.

Maargoed, ik denk dat het (helaas) ook wel een beetje bij de dieetcultuur in de jaren '90 hoorde. Van jongs af aan was ik gezet, niet heel dik, net een paar kg overgewicht, maar de "oplossing" was toen ook al voor kinderen om op dieet te gaan. Het was denk ik in groep 4/5 dat ik bij zo'n schoolarts/verpleegkundige toch echt te horen kreeg dat ik op dieet moest en geen vet meer mocht eten Gelukkig zijn de inzichten op dit gebied toch wel veranderd.

 

Was volgens mij via de hartstichting, wat ik hier boven ook las.
Was overigens geen speciaal recept voor, dus gewoon een normale appeltaart

 

Mijn vraag was ook niet bedoeld om kritiek te leveren op diëten an sich. Ik kan me goed voorstellen dat het voor sommige mensen goed werkt, hou vast geeft etc.
Ik schrok alleen van de jonge leeftijden en het feit dat ze dan ook met diëten op die leeftijd, alsnog gewichts problemen hebben als volwassenen

 

Die laatste zin snap ik niet helemaal. Waarom schrik je daar van? Of hoe bedoel je dat?