Oh oh mijn bijna 13 jarige is flink aan het puberen. Het is een lieve meid, echt ik ben dol op haar maar de laatste weken is ze constant boos. Ze is boos en chagrijnig en hongerig. Vind mij de hele tijd zeuren en te weinig liefde geven.. maar als ik haar probeer te knuffelen heeft ze geen zin. Iemand een tip hoe ik in verbinding kan blijven? En hoe ik de sfeer fijner krijg? Ik mis haar echt en ik ben steeds ook verdrietig of chagrijnig omdat er zo tegen me wordt gepraat.
Herken het zelf eigenlijk helemaal niet zo moet ik zeggen (wel 3 pubers). Heb je eens gevraagd hoe zij dan die aandacht van jou graag zou willen zien? Wil ze 1 op 1, gewoon dagelijks of misschien juist vaker samen iets doen etc? En zeur je ook echt en kun je dingen meer los laten of vindt zij het gewoon zeuren, maar zijn het normale verzoeken? Dat hongerige herken ik in elk geval en daar ga ik maar gewoon aan mee, waardoor er een fortuin naar de boodschappen gaat, maar dat is nu even niet anders. Honger = chagrijnig hier
Ja ik wel. Hoe verbeteren en geen idee. Maakt ook nu iet uit wat ik er in stop ze blijft zo. En t is wel al een tijdje. Sterkte.
Zo probeer ik het ook. En te bedenken dat ze het niet expres doen (al lijkt het soms anders ), dat het er bij hoort en dat het soms niet uitmaakt wát ik doe; het is dan toch wel fout, ook als ze zelf hebben gezegd iets te willen. Ooit gaat het over, ga ik maar vanuit.
Precies, hoe lastig ook, ze zitten vaak ook grwoon echt met zichzelf in de knoop en die hormonen werken als een idioot, dus probeer mezelf eraan vast te houden dat het niet persoonlijk is.
Een paar tips voor boeken; hebben mij zeker geholpen om het te begrijpen. https://www.bol.com/nl/nl/p/pubers-zijn-leuk-zeker-als-je-ze-begrijpt/9200000077682283/ https://www.bol.com/nl/nl/p/help-ik-heb-een-puber/9300000112527979/?bltgh=v-2irD-5U5UQLg9KRV5BvQ.4_17.19.ProductImage
Mijn oudste is ook regelmatig chagrijnig vooral in de ochtend moet ik vooral niet praten en geen oogcontact maken Hongerig zijn volgens mij alle pubers Hij is de laatste tijd ook steeds vaker weg met vrienden en wil weinig met ons doen daar heb ik wat meer moeite mee
Hier ook. Buiten hallo of hoi zeg ik ook niet te veel en laat ik hen zelf beginnen praten. Je hoort vaak al aan de manier van trap af stappen hoe het zal worden.
Ik vind die hele puberteit maar een ding hoor.. Het ene moment kletsen ze 100 uit.. Het andere moment is er "nihiks" Bijna alle woorden hebben tegenwoordig een extra lettergreep: Jahaa Neehee Okeehee Maham Ze lijden allemaal aan een oogziekte(rollende ogen waar ze niks aan kunnen doen) Hebben een longaandoening(dat gezucht de heledag dag) Komen op de trap spontaan 100 kg aan(moet je ze horen lopen) Hebben iets in hun gezicht want ze kijken niet brutaal, hun gezicht staat gewoon zo En zo kan ik nog wel doorgaan Maar oei wat zijn ze ook leuk. En wat ontwikkelen ze zich hard tot grote mensen. Met meningen.. En wat zijn ze nog naïef. Het is ook heel leuk
Dat vind ik nu ook. Nu voldoen onze pubers aan de beschrijving zoals jij hier opsomt. We hebben een periode gehad waarin het nog andere koek was en dan komt het deel zorgen maken om wat ze doen en hun gedrag te veel naar boven om het ook echt leuk te vinden.
Oh fantastisch omschreven. Vragen hier ook vaak of ze last van haar ogen heeft ofzo. Ik moet hier ook nog waarschuwen dat de letters 't' en 'g' niet opraken Had vanmorgen nog even een aanvaring met mevrouw vlak voordat ze weg ging. Ze schoot in haar arrogante puberella modus. Toen ik haar daar op aansprak; "ja nou daar kan ik niks aan doen". Eh.... huh? Maar inderdaad, ze zijn erg leuk, grappig vooral ook vaak dat naiefe.
Bij ons was het deze ochtend onze fout dat eentje bijna zijn trein miste. Hij moet om 07u45 vertrekken. Hij slaapt door zijn wekker heen dus wij gaan hem wakker maken rond 07u. 07u15 nog eens geroepen, 07u30 kwam hij boos beneden... Hij moest nog douchen en ging zijn trein missen en ipv dan door te doen alles traag en relax en maar uitleg geven. Ik zei: als je wat loopt/rent ben je net op tijd. Als zijn ogen kogels waren. LOPEN ???? Ik ben pas uit bed, alsof jij zou lopen,.... Heb maar niet gezegd dat ik noet anders gedaan heb dan mij misselijk gelopen en gefietst
Trouwens nog een vraagje.... mijn dochter heeft steeds gedoe met haar vriendinnen. Zoals vandaag ook dan sluiten ze haar buiten. Hoe begeleiden jullie dit soort dingen? Helaas weinig leuke meiden in de klas en ze is altijd het 3e wiel... Ze is er ook wat sip en chagrijnig van, zo zielig...
Ja meiden venijn is wel echt een héél lastig ding. Gelukkig lijkt die fase hier voorbij (dochter zit in de 4e klas, is 15). Het is heel lastig, want meer dan een luisterend oor bieden kun je eigenlijk niet doen. En dan toch proberen te laten inzien dat meiden die jou buitensluiten wellicht toch niet echt vriendinnen zijn en dat is heel hard en heel lastig.
Herkenbaar hoor, hier is de oudste ook flink aan 't puberen. We noemen hem tegenwoordig liefkozend de Neanderthaler, omdat ie zo heerlijk kan grommen Gelukkig is hij niet constant chagrijnig, maar het mocht van mij nog wel minder haha. En hongerig is hij ook, er gaan dagelijks, buiten de normale eetmomenten, nog een hoop 'pizzawraps' (zoals hij ze noemt) doorheen, wraps met kaas, ham en salami in de contactgrill. Maar dat is alleen maar goed, normaal gesproken heeft hij juist geen eetlust door de medicatie die hij slikt, dus ben al blij dat hij nu flink aan het inhalen is.
Ach wat sneu Meidenvenijn is echt anders dan met jongens Misschien als ze wat 1 op 1 afspreekt ? Dat is al vaak anders dan met meerdere meiden Sowieso een groepje van 3 meiden werkt niet hier is het met zijn 2 en of vieren met 3 is er altijd eentje die er buitenvalt
Als dit echt op school speelt zou ik het aankaarten bij de mentor, want zulke dingen zijn echt niet leuk. En nee, die kunnen het niet zomaar oplossen, maar soms kan een andere zitplek of bewuste groepjes indeling al wat doen. En daarbij wel een harde vraag zijn het har vriendinnen, of ziet zij ze als haar vriendinnen, maar is het niet wederkerig? Dat is soms ook een hele lastige pijnlijke situatie, buitensluiten is nooit goed, maar vriendschappen zijn kun je niet afdwingen. Wil zeker niet zeggen dat dat bij jouw dochter zo is! We hebben hier wel met meiden venijn op de basisschool van doen gehad, maar dat was gewoon de hele vriendinnengroep, de sfeer onderling. Dat ging niet om buitensluiten van anderen of leden van de groep. Dat is destijds de IB-er mee aan de slag gegaan en het blijft een pittige groep meiden, maar ze kunnen het wel handelen, gelukkig maar, want op het VO zie je toch weer dat 'soort zoekt soort'.
Ik luister, maar laat het zoveel mogelijk zelf oplossen. Dat moeten ze toch leren. Ik probeer wel te stimuleren dat ze met meer kinderen om gaan en ook buiten school contacten opdoen ed. Als het echt pesten wordt, dan zou ik in overleg met mijn kind (!) wel contact met school zoeken.
Joe, hier ook een en wordt er af en toe knettergek van! Voornamelijk gericht op de manier hoe hij met z’n schoolzaken omgaat. Leraren en wij weten dat er zoveel meer in zit, maar hij zet geen stap extra. Het interesseert hem allemaal niet. Als iets niet goed gaat dan ligt het aan iedereen, behalve aan hem zelf. Als hij iets nodig heeft dan is hij de liefste, behulpzaamste op de wereld. En hij is ook super lief en attent… Maar oh wat een vermoeiende fase… Voor mezelf probeer ik een balans te zoeken, voornamelijk met z’n schoolzaken. Hij moet elke dag z’n agenda aan ons laten zien en zodat huiswerk wordt gemaakt, proefwerk week zitten we achter z’n vodden aan. We hebben 1x het maar op z’n beloop gelaten en op alle vakken had hij een 3 of 4 gehaald dat doen we dus niet meer, want hij kan het wel.