Ik negeer haar zeker niet in haar goed nieuws, we sturen meermaals per week gewoonlijk (en eerlijk gezegd komt de steun vooral langs mijn kant, andersom veel minder maar dat is altijd zo geweest en heb ik ook nooit erg gevonden, op dat vlak zijn we erg tegengesteld, paniek en chaos tegenover rationeel en kalm ) Maar ik ken haar goed genoeg om te weten dat het dan vooral over 1 ding zal gaan en over mijn situatie vooral "komt wel goed, jullie gaan ook wel een keer geluk hebben" gezegd zal worden, want mensen hebben vaak geen idee wat ze anders moeten zeggen. En daar heb ik het momenteel moeilijk mee, want dat weten we helemaal niet. op het moment dat ze het vroeg was onze IVF poging ook echt net weeral afgebroken, dus toen zat het verdriet ook echt heel hoog. Ze heeft een heel grote vriendenkring ook buiten mij, dus moet per se dan alle zwangerschapsnieuws met mij, die ene die niet zwanger kan worden, gedeeld worden? Dat mag dan toch ook wel heel even een paar weken wachten tot ons zoveelste slechte nieuws wat gezakt is in emotie. Door zo een berichten als dit voel ik me dus al weer schuldig dat ik zeg ' nu even niet, misshien binnen een paar weken'
@artie ik begrijp je volkomen! Zo vond ik het destijds super moeilijk om aan een vriendin te vertellen dat ik zwanger was van de tweede, terwijl zij al voordat ik zwanger was van de eerste in het medische circuit zat, zonder blijvend resultaat. Juist omdat ik wist hoe moeilijk zij het zou vinden om te horen dat ik weer zwanger was, heb ik het haar als eerste verteld. Zodat zij het niet per ongeluk van iemand anders zou kunnen horen, wat de situatie nog vervelender zou maken. Toen ik het haar vertelde, bleek dat de dag ervoor net weer een ivf poging bij haar mislukt was. We hebben toen echt even samen staan janken, zij omdat ze het mij uiteraard gunde, maar zelf natuurlijk ook het liefste zwanger was geweest, en ik omdat ik mijzelf zo lullig voelde en het haar ook zo gunde. Ik heb toen ook aangegeven dat als ze niet over mijn zwangerschap zou willen praten, ik dat ook volkomen zou begrijpen. Mijn vriendin was trouwens erg blij dat ik het op deze manier gedaan had en ook dat ik het begreep dat het voor haar een ontzettend vervelende en lastige situatie vond. Uiteindelijk is er enkele maanden later alsnog een ivf poging gelukt bij haar en schelen mijn jongste en haar oudste 4 maanden. We zijn dus zelfs nog even samen zwanger geweest! Dat hadden we op het moment van ons gesprek nooit durven dromen. Dus ik hoop echt dat het bij jou en je vriendin ook zo mag vergaan! En geef desnoods gewoon aan dat je echt wel blij bent voor haar, maar dat het voor jou nu even te zwaar is om over te praten. Je bent niet voor niets vriendinnen, dus gewoon eerlijk zijn.
Niet schuldig voelen. Jouw verdriet mag er echt even zijn nu. En inderdaad. Je weet niet of het goed komt. En dat is juist het frustrerende. Hoe reageerde je vriendin hierop eigenlijk? Ik moet ook ineens terugdenken aan de laatste zwangerschap van mijn nichtje. Wij waren al jaren aan het proberen. Zij was al 2 keer bij de eerste poging zwanger. Toen ze voor de derde keer zwanger was kwam ze t eerst persoonlijk aan mij vertellen, voordat ze het met de rest ging delen (was op familieweekend). Dat vond ik toen zo attent. Uiteraard was ik alleen maar blij voor haat toen. Al was er ook een "dit is toch niet eerlijk" gevoel op de achtergrond.
Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat het prima is om nu even alleen aan jezelf te denken én mensen die dat niet vinden kunnen om welke reden dan ook. Hierin mag je dus volledig naar je eigen gevoel luisteren, het gaat er nu even om wat jíj nodig hebt zonder je druk te moeten maken om wat de ander misschien van jouw nodig hebt. Sterkte met alles!
Ze snapt me gelukkig zeker wel en gunt me even mijn tijd. Superlief. Ik ben volgens mij ook de enige die het al weet en ik apprecieer ook zeker wel dat ze het tegen mij apart heeft gezegd. Ik heb haar ook zeker al een aantal keer gezegd dat ik voor haar echt heel blij ben en het haar super hard gun. En dat meen ik ook echt en dat weet ze ook. Ik probeer me ook altijd voor te houden voor mezelf van het is niet omdat het bij een ander wel lukt dat dat betekend dat het bij ons nooit zal lukken. Dat traject doet soms rare dingen met je hoofd. Nog nooit zo veel getwijfeld over dingen als tegenwoordig
En vriendschappen zijn niet overal hetzelfde, dat kan ook nog invloed hebben in hoe je kan doen zonder schade. Dus @artie: probeer zelf in te schatten wat schade geeft aan de vriendschap en wat niet en in hoeverre je de eventuele gevolgen wilt dragen. Want alleen jij kent jezelf, de vriendin en hoe de vriendschap is
Ik heb net een hele tijd met haar gestuurd en we spreken de komende 2 weken ergens af zelfs (en ik heb gezegd dat ik als ze wat verder is ik ga babyshoppen met haar, want mijn man wordt zo ondertussen zot van alle schattige dingen die ik wil hahaha) Voel me vandaag al ietsje beter en ik hoop dat we tegen dan ook zelf weer bezig zijn met een nieuwe ronde.
nee natuurlijk niet En ik denk dat je vriendin dat ook wel begrijpt Maar het haar uitleggen zou ik wel even doen als je dat nog niet gedaan hebt Knuffel !
ja is ook zo, sowieso is met dochter wat ingewikkelder omdat ze ass heeft en eigenlijk overal last van heeft. Loop ook al jaren bij dr ha/ kinderarts etc voor buikpijnen. Nu is dit heel zichtbaar dus kunnen we wat aan gaan doen.
Onze buren hebben een windgong opgehangen in hun overkapping en nu horen wij de hele nacht dat ding klingelen… zelf zijn ze oud (en waarschijnlijk minder goedhorend ) en slapen aan de voorkant denk ik.. Vinden jullie dat ik er wat van kan zeggen? Op onze beurt zorgen we ook voor wat overlast met kinderen en een hond maar over het algemeen zijn die van 22.00 tot 7.00 gewoon helemaal stil
Oh dat kun je toch gewoon met hun bespreken. Het maakt toch niet op of jullie soms ook voor wat overlast zorgen. Als zij daar last van hebben kunnen ze dat ook met jullie bespreken.
Wij hebben echt zo een verschrikkelijke week achter de rug. Exact 1 week geleden kreeg ik telefoon van mijn schoonzus. Meestal is dit om af te spreken maar deze keer hoorde ik haar alleen maar gillen en huilen dat x dood was. Hij heeft een ongelukkige val op de trap niet overleefd. De laatste 2 jaar meerdere dierbaren verloren maar zijn jonge leeftijd maakt het zo een ander gevoel voor ons gezin. Wij hopen echt dat het nu echt ens stopt met tegenslagen voor ons gezin. Wij verdienen echt rust.