@Jaimio wat vervelend dat het niet goed is gegaan, het is ook lastig op die leeftijd om over de gevolgen van te laat slapen na te denken, want ze lijkt op zich wel gemotiveerd toch? Ik hou er ook van om de avonden alleen wakker te zijn, voelt als eigen tijd en inderdaad lekker rustig. En ik ga daardoor ook wel eens te laat naar bed (maar meld me vervolgens niet ziek). Dus ik hoop dat ze het toch gaan inzien, of anders gewoon naar school gaat als ze moe is. @Mamafiets vervelend dat het nog steeds niet lekker loopt met naar school gaan. Gelukkig is hij wel gemotiveerd om z'n schoolwerk te doen, maar het liefst zie je toch dat het op school goed gaat.
Vandaag gesprek gehad op school, met de leerlingcoordinator, ondersteuningscoordinator en een orthopedagoge. Ze wilden dochter er graag bij hebben maar die zag dat echt niet zitten, en ze snappen wel waarom. Dochter mag, als ze wil, gewoon thuisblijven als ze wil, dus daar hoeft ze zich niet druk om te maken. Ze wil namelijk wel graag gewoon naar school, maar soms lukt het gewoon echt niet. Gaat nu om een paar uur per week (soms ook weken niet), de ondersteuning gaf aan dat het misschien fijn voor haar is om bepaalde lessen sowieso te gaan skippen, zodat het dochter meer rust geeft en om te voorkomen dat ze over haar grenzen gaat en het lastminute niet lukt om naar school te gaan (wat nu regelmatig in de avond/ochtend gebeurt, helemaal over haar toeren is ze dan, en dan melden wij haar de eerste uren af. Een hele dag ziekmelden is nog maar weinig nodig geweest, dochter gaat het liefst wel naar school). Verder willen ze met haar laagdrempelig in gesprek gaan, zodat dochter hun ook leert kennen en dochter hopelijk gaat ervaren dat er op school ook hulp voor haar is op momenten dat ze het nodig zou hebben. Ik had gister een goed gesprek met dochter, en voor het eerst gaf ze aan best wel eens met iemand van de ondersteuning te willen praten. Dus dat ziet er van beide kanten goed uit
Dat is wel heel herkenbaar voor mezelf Ik blijf in de avond heel vaak te lang zitten als iedereen al boven is. Heerlijk die rust om me heen. Maarja... slaap heb je ook nodig natuurlijk.
Vandaag was wel weer een goede dag. (Ochtend dus). Morgen studiedag. Dus dat is weer een gratis dagje rust voor hem. We merken ook dat hij thuis niet meer online met vrienden speelt. En al helemaal niet fysiek afspreekt. Hij zoekt vooral veel mijn man of mij (voorkeur man) om samen te spelen. Of de veiligheid van onder een dekentje met filmpje of voor de zoveelste keer lego ninjago op Netflix. Echt zoeken naar veiligheid en vertrouwdheid dus. Ook bericht over hulpvraag. Aanvraag voor extra ondersteuning ligt klaar. Maar ze willen eerst zoon nog zelf zien (of via huidige zorgverlener zijn toestemming vragen). Ik snap dat ze zorgvuldig willen zijn zijn maar het wordt zo stroperig allemaal.
Dat is wel een goede regel. Ik lig alleen altijd al veel vroeger te slapen dus ik weet niet hoe laat ze gaat slapen of nog op haar laptop zit. Ik heb haar niet ziek gemeld dus nu heeft ze een hoop uren ongeoorloofd afwezig staan. Vandaag is ze weer gewoon gegaan.
Mijn vader (zelf gediagnosticeerd autist) werkte altijd 's nachts want dan was de wereld stil. Voor mij was het als kind heel normaal dat hij pas om 10u of later uit zijn bed kwam en pas om 4u 's ochtends ging slapen. Nu doet hij dat niet meer want mijn ouders zijn een paar jaar geleden geëmigreerd naar Frankrijk, wonen nu zo ongeveer in de middle of nowhere en daar heeft hij deze behoefte niet. Als kind vond hij het al moeilijk om vroeg te gaan slapen en vroeg wakker te worden.
Vreselijk die instanties die eerst alles zelf weer willen “onderzoeken”. we hebben nu zelf data bij de gemeente neergelegd voor een gesprek, hier gaan we zoon zelf niet mee naar toe nemen denk ik… hopelijk dat we dan met de gemeente kunnen bespreken waarom wij het nodig vinden dat er hulp gezocht wordt en wat voor hulp dan…. Zoon is donderdag uit school weg gelopen, stond ineens thuis op de stoep, school had nog niet door dat hij weg was….. vrijdag is hij niet naar de BSO gegaan, heeft me we netjes gebeld om te vragen of hij niet hoefde te gaan, maar heeft alsnog zijn eigen plan getrokken…. Later belde zijn leerkracht om te melden dat hij momenteel veel bezig is met nadenken over wat is definitief en zo ook dus met de dood, hoe het zou zijn als je dood bent etc…. Ook heeft hij zichzelf gesneden “om te zien wat bloed dan doet en hoe dat dan weer heelt”. Ik schrok hier wel van en krijgen er bij zoon niet helemaal uit of het echt alleen maar uit interesse komt of omdat er iets achter zit zeg maar…
Ik heb ook het gevoel dat er te weinig wordt overgedragen tussen de instanties. En dat ze dan steeds weer vooraan moeten beginnen. Heel vermoeiend. Hoop dat het een goed gesprek wordt en de juiste soort hulp gevonden kan worden. Heftig van het weglopen/niet naar BSO gaan. Was er iets specifiek aan vooraf gegaan? Of trok hij de drukte van school in het algemeen niet meer op dat moment? Kan school daarin nog iets betekenen? Dat hij zich ergen kan terugtrekken als het teveel wordt oid. En wat een schrik met het snijden. Kan best dat het gewoon interesse was. Maar niet een heel handig experiment. Maar kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Helemaal icm het nadenken over dood. Maar hoeft niks ergste te betekenen. Dood is een heel abstract begrip. Voor alle kinderen al moeilijk te bevatten. En met een rechtlijnig logisch denkend infle ibel brein is daar geen touw aan vast te knopen lijkt me.
Dat niet willen slapen of niet naar school willen gaan... was dat als (jong) kind al? Dochter wil vrijwel nooit naar bed. Ze huilt echt heel veel en 's ochtends wil ze juist nooit opstaan of naar school. Ze is eigenlijk altijd boos wanneer ik 's ochtends haar kamer binnen kom omdat het tijd is om op te staan.. Ik word er soms zo moe van Dat ik denk; 'zoek het uit, ik heb er geen energie voor vandaag' ....
Ik herken beide (gelukkig) helemaal niet van mijn kind met ASS. Niet als heel jong kind en niet van nu. Lijkt me pittig, zo’n strijd… Kan ze benoemen waarom ze niet naar school wil? Misschien speelt er iets, of is een volle week nog te veel voor haar?
Oh wel goed om te lezen dat het dus geen standaard iets is. Misschien dan toch een fase, al duurt die wel erg lang... Het is inderdaad heel vermoeiend. Zeg je ja, zegt zij nee. Weggaan van huis is altijd een strijd. Heel veel dingen zijn een strijd. Ze kan niet echt benoemen waarom ze dan niet wil gaan. Heb niet echt het idee dat er wat speelt, als ik haar kom ophalen is ze blij en het afscheid nemen 's ochtends gaat nu ook goed. Denk dat het gewoon de wisselmomenten zijn ofzo. Het stoppen met een activiteit. Zo zit ze nu even in bad.. maar weet nu al dat het strijd oplevert wanneer ze eruit moet. Timers proberen we zo veel mogelijk aan te houden, maar lijkt ze niet echt gevoelig voor te zijn
Dit is wel herkenbaar. Wat hier helpt is alles volgens een vast schema te doen. Dus op een bepaalde dag, maar ook (zover mogelijk) in een bepaald tijdvak. Om in bad gaan dan als voorbeeld te geven, het zou bij mijn dochter moeizaam gaan als ik haar nu in de middag in bad zou laten gaan, ipv in de avond, zoals we het meestal doen. Het wijkt dan af van het “normale” en dan lukt ook het afronden haar niet goed. Timers zorgen hier vooral voor paniek (de hele tijd kijken hoeveel tijd er nog is, een constante druk voelen), dus die gebruik ik eigenlijk niet. Maar ik benoem de tijd wel veel, dat gaat wel prima en helpt haar (“nog 10 minuten……nog 5 minuten….. nog 2 minuten en dan gaan we X doen….nog 1 minuut en dan gaan we X doen….”). Veel structuur, duidelijkheid en voorspelbaarheid lijkt bij ons vooral te helpen. Doet de meeste kinderen wel goed, natuurlijk, maar ik merk dat het mijn kind met ASS nog even extra belangrijk is..
School wil dat we gaan kijken naar een VSO. De VSOs in de omgeving gaan niet verder dan VMBO-t. Op zijn recente iq test heeft hij 3 sub testen helemaal uitgespeelt. Dat komt uit op een plafond iq van 157. Er is nog Havo te vinden grote stad 1, Centrum. En Grote stad 2, centrum heeft een mavo/havo/vwo school. Maar zelf reizend in zijn eentje zijn dat meer prikkels dan een dag op een grote school in de buurt waar hij om de zoveel tijd van lokaal moet wisselen. De ene heeft een reistijd van 1,5 uur. De andere 1 uur. Ik vind het heel wat om hem straks deze reis alleen af te laten leggen, terwijl een normale school dichtbij er niet in zou zitten. VSO mavo of lager is er wel dichterbij. Maar hij wordt minder flexibel naarmate hij dingen niet interessant vindt. Ik ben bang dat hij dan in een negatieve spiraal belandt. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben gaan zoeken naar een klas binnen een reguliere die aandacht heeft voor ass. Googlend is dat een spelt in een hooiberg. School wil helpen zoeken. Maar ik heb niet het idee dat ze begrijpen in welke mate zijn hb ook tegen hem kan werken. Daarom probeer ik zelf onderzoek te doen. Maar ik kom er niet uit. Weten jullie misschien hoe ik hier goed naar kan zoeken? Ik kom al snel uit bij ass en verstandelijke beperking. Het aanbod dat geschikt is voor mijn zoon lijkt nogal beperkt of afwezig...
Oh wat een gedoe @Zonnestralen weet dat school met een goed dossier moet komen om voor je zoon in aanmerking te komen voor vso! Hebben jullie al contact gehad met de normale vo’s om te kijken hoe de ondersteuning daar is? Hier lijken ze ook goede ondersteuning te willen bieden voor onze zoon, die hetzelfde heeft als die van jou (geen uitdaging is vervelend doen in de klas).
Mijn ass'er + hb'er zit nu op een categoriaal gymnasium. Ze hebben daar een goed zorgteam en daardoor gaat het op school nu best wel heel goed. Zit zoiets niet bij jullie in de buurt?
@Zonnestralen, ik begrijp uit je tekst niet helemaal of die havo en mavo/havo/vwo school vso’s zijn of reguliere? Is het aanbod scholen zo beperkt of alleen de vso’s? Mijn dochter heeft een vergelijkbaar iq. Achteraf zou ik voor VSO hebben gekozen omdat ze vast is gelopen op het vo maar er was bij ons wel havo/vwo mogelijk. En die gaven al aan dat ze hun school niet adviseerden vanwege haar hoge iq. Is het een idee om bij het samenwerkingsverband te informeren?
@Spectre, mijn dochter is altijd een slechte slaper geweest en wilde inderdaad nooit naar bed. Maar ze heeft ook altijd belachelijk weinig slaap nodig gehad.