Heeft hier iemand ervaring met eetstoornissen? Mijn zoon heeft AFRID en ik wil hier graag hulp bij. Dit moet echt gespecialiseerde hulp zijn, geen diëtiste met ervaring zeg maar, dus dat wordt nog een uitdaging om die te vinden, maar voor nu ben ik op zoek naar ervaringen van anderen. Ik las een paar jaar geleden iets over dat er programma's zijn voor kinderen vanaf 8 of 10 jaar(?) Ik weet niet of ik geïnteresseerd ben ik zo'n programma hoor, maar meer dat vanaf 8 jaar er misschien al ondersteuning bestaat om de stoornis aan te pakken?
Ik ken iemand van wie haar kindje van 4 jaar 15 maanden in een kliniek in Malden is geweest. Dat kan dus al veel jonger dan met 8 jaar. Het had haar kind heel behoorlijk geholpen, ze eet nu acceptabel ipv 1 soort babyvoeding zeg maar.
Dat vind ik wel erg jong hoor. Ik denk persoonlijk dat het wel belangrijk is dat het kind besef en controle heeft over wat er aan de hand is en wat er aan het gebeuren is. Maar misschien verschilt dit per geval. Voor mijn zoon zou 4 jaar wel echt veel te vroeg zijn.
Ik weet niet of je Instagram hebt. Maar daar kun je in ieder geval mama_van_mus_ volgen. Meisje, hb, ass en Arfid. En het account myarfidlife is dan ook de moeite waard misschien. Ik weet dat er in Nederland een eetkliniek zit waar kinderen met Arfid heen kunnen, maar daar heb je niks aan. Hopelijk kun je wat vinden, er is nog zo weinig over bekend
Seys centra is hierin gespecialiseerd. Daar ga je een intensief traject in, waarbij kinderen (opnieuw) leren eten. Is hij nu onder behandeling? Want je hebt wel een doorverwijzing nodig. Met eetstoornis heb ik geen ervaring, maar wij hebben bij Seys een traject gehad voor zindelijkheid. In het ouderhuis lag ook de informatie over eetstoornissen en heb ik met een moeder gepraat van wie de dochter daar was ivm eten. Edit. Ik zie nu je nick en door bovenstaande post valt het kwartje dat je niet in Nederland woont. Maar weten dat het hier bestaat geeft aan dat er bij jullie mss ook iets dergelijks is?
Klopt. Daar zaten wij ook, maar dan voor zindelijkheid. Dat zijn heel intensieve trajecten. En heel gespecialiseerd opgeleide mensen. Ook altijd een arts die meekijkt en veel ervaring met verschillende diagnoses.
Ja ik neem aan van wel. Maar ik vind het ontzettend eng om 'gewoon' zo'n traject in te stappen zonder te weten wat ze precies gaan doen, hoe het voor mijn zoon zal zijn. Daarom ben ik opzoek naar ervaringsverhalen, dan kan ik misschien een beetje beter inschatten of het iets is voor ons.
Ik liep wat achter met hier lezen. Teruglezen zie ik ook veel over de zoektocht naar passend VO. Wat kan dat lastig zijn hé. Hier ook VSO alleen op VMBO -niveau. Dat past gewoon echt niet. Zoon is niet HB, wel slim. En hij heeft het nodig zijn hersens te gebruiken. Hier een ib-er die geweldig goed meedenkt en hem echt goed door heeft. Maar we zijn er nog niet uit. Er is (op enige afstand) een school met HAVO en VWO die een synergie klas heeft. Dat is een optie. Maar de reguliere dichterbij heeft misschien ook de juiste begeleiding. Daar moeten we nog in gesprek. Maar ook met perfecte begeleiding zie ik veel beren op de reguliere weg. Want hoe gaan de andere kinderen op school met aparte, sociaal onhandige kinderen als mijn zoon om? Op zijn huidige school is het anti-pestbeleid zo goed dat er van pesten geen /nauwelijks sprake is. Maar ik weer dat het hier uitzonderlijk is en dat het op vo nog lastiger is om dat goed in de gaten te houden.
Dit is ook 1 van de redenen waarom we voor vso gegaan zijn. Sowieso voor de structuur, kleine klassen en geen lesuitval, maar ik ben ook bang en weet haast zeker dat hij op regulier gepest gaat worden. Nu zal hij in een klas komen met misschien maar 8 klasgenoten, die waarschijnlijk allemaal een stuk meer zoals hem zijn en hij niet meer buiten de boot valt. Die synergieklas jij het over hebt, is dat hetzelfde als syntheseklas (dit hebben ze in Horn)? Volgens mij wonen wij niet zo heel ver van elkaar vandaan trouwens...
Klopt. Ik heb het over Horn inderdaad. Kan zijn dat de term niet goed in mijn hoofd zit. Komt erop neer dat ze met elkaar in dezelfde klas blijven en de leraren naar hun lokaal lopen ipv andersom. En dat per kind wordt gekeken of ze voor bepaalde vakken met regulier mee kunnen gaan doen of juist niet.
We hebben van beide scholen van de jongens de laatste schoolwerk officieel vrij gekregen zodat we net voor het hoogseizoen (de drukte) een weekje op vakantie kunnen Ik ben zo blij!! <3
Ik vind het ook zo fijn dat de school van de middelste (die zijn broer niet kennen en daar niets mee te maken hebben in die zin) toch ook gewoon vrij geeft vanwege de situatie
Vandaag hadden we een zorgmatch gesprek met Xonar. Zoon was daarbij. Was even een drama. Waar hij eerder heel positief stond tegenover extra hulp werd hij gisteren ineens boos toen ik vertelde dat we een afspraak hadden gemaakt. Én dat hij mee moest. Maar nadat ik had uitgelegd dat het alleen was om te bespreken wat wij denken dat het beste voor hem is. En dat hij daar zelf ook over mocht zeggen wat hij ervan vind en waarom. Toen draaide hij weer bij. Zelf de regie houden is blijkbaar heel belangrijk voor hem hierin. Later meer. Oudste komt eraan (ben hem van voetbal aan het halen
Ok. Het gesprek dus. Dat ging heel positief. Zoeken naar wat nodig is. Ze luisterden ook goed naar zoon. Hij had het wel moeilijk op momenten. Afgesproken is dat we in eerste instantie begeleiding krijgen in de vorm van gesprekken met ons. En van daaruit gaan kijken of we zoon meer kunnen betrekken. Zoon wilde niet tekenen voor behandeling tot ik zei dat dat voor papa en mama is. Ik denk (hoop) dat we hem gaandeweg wel kunnen betrekken. Hij vond zelf dat het niet nodig is, want na de meivakantie gaat hij gewoon weer hele dagen naar school. Zou mooi zijn als dat lukt. Maar ik heb daar een hard hoofd in.
Hier de laatste weken toch weet wat meer gedoe met de oudste. Meer meldingen vanop school vooral. Of het allemaal meld waardig is? De persoonlijke begeleider zegt dat veel ontstaat uit misverstanden en als onze zoon fan het gevoel heeft van niet gehoord worden daarin dat hij denkt FOERT. Of dat met zijn problematiek te maken heeft of gewoon karakter ???? Ik ken het zelf ook wel heel erg Niet zagen en zeveren tegen mij of je weet wat je zegt en kan ook zeggen wat he probleem is of je zwijgt. Nog 33 dagen les se en dan nog 2 weken gevuld met examens en uitstapjes en het is vakantie. Na een jaar hebben leerkrachten het wel gehad met onze zoon en hij met hen .
@Mamafiets Ik hoop met jou mee dat hij zijn hoofd er echt op ingesteld heeft en daar na de vakantie mee verder gaat. Het is nog een sprintje tot de zomervakantie. Hopelijk kan hij het ook zo ervaren. @Neuzeke Kan je een andere reden aandragen waarom ze dingen zullen melden waarvan jij je afvraagt of het meldenswaardig is? Elke dag is een goede dag om af te tellen nu @thuissituatie Deze maand gaan we horen wat er uit het onderzoek van onze tweede zoon komt. We hebben net de vragenlijsten afgerond. Ik merk dat ik dat toch wel spannend vind. Hebben we alles wel goed ingevuld? Zijn sommige dingen niet vertekend door de strugles die dan wat zwaarder voelen dan wanneer je alles echt dag bij dag zou bijhouden? Bij veel vragen misten we ook wel een tussenoptie. Sommige vragen gingen om zijn beleving, we weten niet wat we niet kunnen zien. Maar er waren ook vragen waarbij we opgelucht nee of niet konden invullen. Ik merk dat ik zelf bang ben voor een misdiagnose. En mijn eigen blinde vlekken. Ook maak ik mij druk om de iq test. Ik ben ervan overtuigt dat mijn tweede zoon heel erg te lijden heeft gehad onder het voor hem lage leertempo op school. Ik denk dat het een open kraan is die wij hebben moeten deppen. Ik hoop voor hem dat hij eruit komt met een resultaat waarmee hij echt serieus genomen gaat worden. En dat soort van beest in hem los kan gaan laten. En dat hij meer gelijken zal gaan ontmoeten waar hij wat langer interesse in zal hebben. En ook dat er een goede plek komt waar hij kan werken aan de, voor ander zo normale, dingen waar hij moeite mee heeft. Ik dacht dat ik het nooit zou gaan zeggen. Maar ik hoop dat hij ook gebaad is bij medicamenten ondersteuning. Om hem op sommige gebieden af te remmen en daarmee aan de slag te kunnen ipv voorbij te razen. Na deze maand heb ik er denk ik weer een paar grijze lokken bij...
Dat zal wel wee4 dezelfde reden als de vorige keer zijn. Negatieve spiraal waarbij plots de behoefte komt om iedere onnozelheid te delen. Zaken als geen balpen bijhebben, te laat kn de rij staan interesseren mij namelijk niet. Het is niet omdat het via een online platform is dat ik iedere onnozelheid moet weten. Ik bespreek zo zaken altijd met de persoonlijke begeleider en mijn gevoel dat er weer negativiteit is en zeker bij die 1ne leerkracht word beaamd. Dus ik voel het goed aan . Sowieso vind ik dat veel zaken op school moeten geregeld worden. Want heel eerlijk met al war speelt heb ik echt geen interesse in berichten over te laat in de rij, geen balpen bij enzo hoor.