Ja eens. Doen dat ook niet tijdens het eten of aan tafel met zijn allen overigens want ze moeten het al leren voor de puber worden toch
Ik doe hetzelfde ja. Vaak is dat zo hoor, en tuurlijk niet altijd, dan valt de appel niet ver van de boom. Vaak is het gewoon opvoeding mbt kinderen, buiten het gewoon kind zijn en de verschillende karakters die kinderen hebben. Maar dat zie je ook wel. Ik wel iig. Je kan vrij snel wel zien of er meer speelt bij een kind dat gedrag mogelijk kan verklaren. Juist ook wanneer je de ouders ziet en diens reactie. Hebben ze 4 kinderen maar ligt er 1 van hen op de grond te blèren en valt die in de leeftijd 1 - 4 jaar, mwoah, hoogstwaarschijnlijk is het gewoon het kind Maar vaak zie ik dat als er kinderen zijn die zich misdragen je wel lijntjes kan trekken naar de ouders. Hoe die zijn, wat die wel/niet doen, enz. En huge disclaimer: uiteraard vallen er aaaaltijd kinderen en ouders buiten he. En het is niet alsof ik elke ouder met kind loopt te observeren en te veroordelen, haha, maar algemeen gesproken is dit wel wat ik zie en ervaar. Dat is ook wel het signaal dat veel leraren geven geloof ik. Kinderen worden minder terecht gewezen dan 'vroeger' waardoor ze zich meer misdragen. Als Jantje (4) Pietje bijt dan het is "maar waarom heeft Jantje gebeten? Sorry, maar ik ga mijn kind niet op zijn kop geven als ik niet weet waarom hij heeft gebeten". Ik vind daar wel wat van (namelijk: doe normaal, geef je kind op zijn donder en ga daarna zitten overdenken over de oorzaak in je eigen tijd )
Eens met dat laatste, maar de prikkels zijn hier niet bepaald minder hoor. Iedereen praat harder, de zon schijnt feller, de mensen bewegen drukker, de ruimtelijke vormgeving en het verkeer zijn ook verre van rustgevend Maar wel een fantastisch land
Ja. Ik snap je punt. En dat is anders, vind ik, bij een school met een ander religie. Maar als je kijkt naar jouw punt, dat gaat nog veel verder.. Wijken, sportclubs, etc. Vaak veel van 1 "cultuur". De 2 scholen hier vlakbij zijn zeker voor 95% wit, en die andere 5 % zijn slimme expats etc, licht gekleurd. Geen 1 Afrikaans uiterlijk Ons donkere zoontje gaat niet naar die school. De keuze voor een christelijke school ging voorop, maar het feit dat het een gemêleerde school is qua kleur en afkomst is een pre. Ik zou hem niet op een enorm witte school willen hebben Zo.spelen er áltijd overwegingen..
Ja eens!! En ik heb een hekel aan loslopende honden (en dus ook aan de mensen die hun hond overal maar los laten lopen)
Ik heb ooit een cursus gehad over leiderschap en mensen motiveren. Volgens die cursus moest je echt Altijd "willen" gebruiken ipv moeten. Want dan komt de motivatie vanuit hun zelf. Ik had toen nog geen kinderen. Maar ik moet echt nog heel vaak terugdenken aan die cursusleider.
Ik ben dus zo'n leraar. En zelfs in die 'slechts' (iets meer dan) 20 jaar dat ik voor de klas sta, zie ik al verschil. Maar weet je wat me ook opvalt? Ik werk sinds een jaar of 3 op een andere school dan voorheen. De school waar ik nu werk is bijna 100% 'wit', vrijwel alleen hoger opgeleide ouders met een bovengemiddeld inkomen. Mijn vorige school was ongeveer 50/50. En hoewel ook daar mensen zaten met een hogere opleiding en een goed salaris, hadden we daar een veel groter aandeel kinderen uit gezinnen met een 'lahg sociaal economische status' zoals dat in de statistiek zo fraai wordt genoemd. En ik zie daar dus ook duidelijke verschillen in. Kinderen zijn kinderen, de meesten hebben behoefte aan een leerkracht waar ze een band mee kunnen opbouwen en die tegelijk ook grenzen stelt. Op mijn eerste school hadden we de laatste jaren wel in toenemende mate last van de straatcultuur die steeds meer binnen kwam. Maar als het zovee kwam dat we ouders daarbij betrokken, stond het overgrote deel zij aan zij met ons. Het was echt een uitzondering dat ouders aankwamen met 'ja-maar-mijn-kind-doet-dat-niet-en-die-ander-bka-bla-bla'. Natuurlijk wilden ook deze ouders precies weten wat er aan de hand was. En keken ze heus ook naar de rol van anderen. Maar echt: de meesten niet met het doek hun kind vrij te pleiten. Ze hielden over het algemeen hun kind verantwoordelijk voor diens eigen aandeel. Op de school waar ik nu werk zijn de meeste kinderen wat naïever en speelt die straatcultuur niet zo. Maar ook hier zijn natuurlijk incidenten, van kinderen die ruzie hebben of pesten. Nou, dan moet je hier eens ouders uitnodigen. Gelukkig zijn er hier ook ouders die luisteren, meedenken en hun rol als opvoeder pakken. Maar waar het op mijn vorige school echt een uitzondering was als ouders dat niet doen, zie ik nu zeker bij een derde van de ouders dat ze geen kwaad woord willen horen over hun prinsje of prinsesje. Het is de schuld van een ander kind, van de leraar of het wordt gewoon als normaal gedrag gezien. Als hun eigen kind het doet het, want andersom moeten àndere kinderen vooral hard aangepakt worden. En dan hoor en lees ik vaak de vooroordelen over 'buitenlanders' of zoals hier nog iemand die beweerde dat je een hoog IQ en een hoog inkomen zou moeten hebben als je aan kinderen wilt beginnen. Nou, ik heb de laatst 2,5 jaar toch aardig wat ouders het tegendeel zien bewijzen. En, als ik nu toch met een tirade bezig ben , ik kan de zin 'beter verwend dan verwaarloosd' niet meer horen. Ik gun het geen enkel kind om verwaarloosd te worden. En zal altijd alles doen om zo'n kind waar mogelijk te helpen, maar minimaal wat extra warmte en aandacht te geven. En die laatste kosten geen enkele moeite, want als het gaat om karaktervorming, kun je misschien wel beter verwaarloosd worden dan verwend. Het zijn vaak sympathiekere kinderen, met veel meer empathie en zelfstandigheid dan die tot op het bot verwende egootjes die altijd alles krijgen en mogen en die denken het centrum van het universum te zijn. Dus nee, het één is niet beter dat het ander. Zowel het verwennen als verwaarlozen van je kind is slecht. Maar als je tegen mij als leraar zou zeggen: je kunt in beide gevallen niks aan de thuissituatie veranderen. Maar je kunt wel kiezen uit een klas vol verwende kinderen of een klas vol verwaarloosde kinderen, dan zal ik zonder aarzelen achter elkaar kiezen voor het tweede. (En er met hart en ziel aan werken dat die minderen zich op school wel gezien en gewaardeerd voelen en er samen met hun een topjaar van maken!)
Logisch toch. Het zijn kinderen. Ze hebben vakantie. Lekker laten uitleven. Maar hoezo zit jij op je telefoon? Heb ed aandacht voor je kroost vrouw!
Onze eigen kinderen voelen haarfijn aan wanneer een vraag een vraag is en wanneer een 'je moet'. De meeste van mijn leerlingen ook. Het merendeel spontaan, sommigen na uitleg. Ik geef dan aan dat ik een vraag gewoon vriendelijker en prettiger vind klinken, dan wanneer ik als een baasje tegen een hond bevelen sta te blaffen. Dus in de praktijk is het zo dat als ik vraag ''Zet jij de stoelen even op tafel, alsjeblieft.' is er geen kind die nee zegt. Daarbij scheelt het trouwens wel dat de meeste kinderen graag helpen op school. Met sommige kinderen maak ik aparte afspraken. Dit zijn dan vooral kinderen met ASS of ASS-trekjes. De meeste vinden het na 1 keer uitleg volkomen duidelijk dat als de juf iets vraagt, dat het dan in feite een opdracht is. En dat ik het er even apart bij zeg als het iets is waarbij ze wèl mogen kiezen. Voor anderen werkt het duidelijker als ik wel gewoon bevelen geef. Ik vind dat zelf geen prettige manier van communiceren. Maar als een kind aangeeft daar vanwege de duidelijkheid, wel de voorkeur aan te geven, dan doe ik dat zo. Dus zou het zomaar kunnen zijn dat ik dan zeg: "Pietje, jij zet de stoelen op tafel. Karel, wil je hem daar even bij helpen?" Lijkt me wel heel raar overkomen als je als ouder toevallig net langskomt en dat hoort.
Maar dit is toch geen vraag? Valt voor mij onder een netjes gegeven opdracht of een verkapte opdracht. Prima opdracht ook trouwens, niks mis mee, maar vind het geen vraag waar je ja of nee op kunt antwoorden. Die ruimte geef je dan niet volgens mij (en terecht hoor, dus dit is geen aanval oid, maar gewoon om aan te geven dat ik niet als een vraag zou beschouwen).
@tupp (even zo, want de quote is anders zo lang ) Ik ben het met je eens. Het is een complex probleem. We zitten (mijn mening) in een raar soort slachtoffercultuur als maatschappij wat behoorlijk bijdraagt aan dit gedrag van ouders. Ik geef toe dat ik er ook last van heb gehad hoor. En toen ik begon te merken dat ik veel excuses aan het maken voor mijn kind omdat ik mijn eigen (toen nog) onverwerkte shit aan het projecteren was op hem (vanuit mijn eigen slachtoffer perspectief) ben ik heel hard aan de slag gegaan om dat te veranderen. Mijn persoonlijke ervaringen en daarmee mijn wereldbeeld is daardoor heel erg veranderd. Zo ook op dit vlak (opvoeding). Maar misschien is het simpelweg mijn projectie hoor dat andere ouders (ook) projecteren, haha. Hoe dan ook, het is fascinerend en ook wel problematisch helaas. Wat zijn jouw gedachten hierover? (een oorzaak waarom ouders minder opvoeden bedoel ik dan)
Ik zag het ook niet als vraag. Dat is "wil jij de stoelen op de tafel zetten?" met evt een alsjeblieft erbij. Al zou je de alsjeblieft wel als vraag-component kunnen zien maar zo komt het op mij niet over
Dat is helemaal geen probleem voor mij. Alleen mijn mening is dat er in het onderwijs geen onderscheid gemaakt zou hoeven worden op basis van religie. Dat dat wel zo gaat vind ik hooguit jammer, maar een probleem is het niet.
Helaas zijn hier eigenlijk alleen maar christelijke scholen dus komen ze er hier niet onderuit. Ook niet onder de islam trouwens want deze kinderen zitten ook hier op school door gebrek aan alternatieven en hanteren hun eigen geloofsregels onderling op het schoolplein en worden niet-moslimkinderen voor haram uitgemaakt enzo. Dat vind ik net zo verwerpelijk als het christendom of welke andere religie dan ook. Daarom vind ik het niet nodig dat kinderen, die in feite geen bal snappen van wat ze geleerd wordt, hier op zo jonge leeftijd al mee bezig zijn. En ja, ik vind religie iets wat je met enigszins logisch nadenken niet kunt blijven verdedigen en dus vind ik het indoctrinatie als kinderen daarmee opgroeien. Heeft niet alleen met mijn ervaringen als kind te maken. Zelfs mijn zeer nuchtere analytische echtgenoot is op latere leeftijd verleid door fanatieke christenen en snapt nu 30 jaar later niet hoe hij toen als ruim-volwassene zo dom heeft kunnen zijn. Laat staan dat een kind dat met 1 waarheid wordt opgevoed die waarheid oprecht kan toetsen. Wij doorzien gewoon teveel manipulatie en manipulatie vind ik gewoon verwerpelijk in welk opzicht dan ook.
Maar is dan de religie het probleem? Of de afkomst van de kinderen? Of de wijk waarin ze wonen? Want ook als je "alle scholen hetzelfde en ieder kind naar de dichtsbijzijnde" maakt, dan zitten diezelfde kinderen met hun religie én hun taalachterstand nog steeds in dezelfde klas. In plaats van religieus onderwijs willen afschaffen kan je dan beter gericht problemen op die scholen gaan aanpakken (bijvoorbeeld een extra leerkracht met specialisatie in taalvaardigheden oid). Maarja . Dat kost geld.
Haha, ik snap het wel. Strikt genomen mag je best nee zeggen op een "wil je" vraag. Hier is het meestal:" x, jij doet". Als ze met "wil je" het niet doen.
Ik denk niet dat daar 1 oorzaak voor is. Ouders die minder effeciënt opvoeden, bestonden natuurlijk altijd al. Om uiteenlopende redenen. Hevige stress, bijvoorbeeld door geldzorgen, eigen onverwerkte trauma's, gebrek aan kennis over opvoeding, relatieproblemen, psychische problemen, verslaving etc. En ik denk eigenlijk dat er zelden maar 1 oorzaak is, maar altijd een soort cocktail. Wat ik wel denk is dat er een aantal extra mogelijke ingrediënten zijn. Bijvoorbeeld nieuwe ideeën over opvoeding die via internet op ons afkomen. De samenleving die individualistischer is geworden ('it takes a village to raise a child' wordt steeds minder toegepast of geaccepteerd). Maar misschien ook wel dat we als samenleving geheel verwend zijn geraakt. De huidige generatie ouders kent - alsncollectief- alleen maar vrede en veiligheid. We zijn denk ik steeds meer gaan geloven in een maakbare samenleving, kunnen minder goed omgaan met tegenslag. En hoewel het objectief gezien op veel terreinen echt veel veiliger is dan in bijvoorbeeld de jaren 80, zijn we ons juist meer zorgen gaan maken. Misschien doordat we via internet veel meer gevaren meekrijgen + allerlei 'oplossingen'. We willen onze kinderen alleen maar meer beschermen.
Nee eens, daarom noemde ik het als argument op wat iemand anders aanvoerde. Dat als je wilt dat de scholen gemengd zijn, je de wijken ook.moet mengen etc Maar ook op inkomen, werk, opleidingsniveau etc
Vetgedrukte vind ik echt slecht van de school. Kinderen horen geen inderscheid te maken onder hun klasgenootjes. Ook niet over religie. School hoort dat de kop in te drukken en te zorgen dat ze gewoon met elkaar omgaan. En over het geloof zullen we het nooit eens worden.