Dat is ook het kromme, de hypotheek van starters met een aanzienlijk lager salaris Is zoveel hoger dan de 40+ ers die 20 jaar geleden hun eerste huis hebben gekocht en inmiddels een senior functie hebben. Dus én een lager salaris én een veel duurder huis.
Ja en dan verbaast zijn als dat niet meer lukt. Bovendien kan dat weer leiden tot een toename aan vruchtbaarheidsbehandelingen en wie draait daar dan voor op?
Precies, geen doen dus op 1 inkomen over het algemeen, tenzij je idd gaat wachten tot je 40 bent met alle problemen van dien.
Ja fijn hoor! Vrouwen weer lekker handelingsonbekwaam verklaren. Geen wettelijke zeggenschap over je kinderen, geen eigen bankrekening kunnen hebben, ontslagen worden als je gaat trouwen. Ja, echt een wereld waar ik mijn dochter graag in zie opgroeien. Veel beter dan 2 dagen in de week opvang voor haar. De horror! Voor jouw dochter ook: studeren zal ze kunnen vergeten hoor. Grotere kans dat je je geld investeert in je zoon want je kan hoogstwaarschijnlijk maar 1 studie betalen en hij kan tenminste zijn baan behouden. Maar sowieso grote kans dat door de neurodiversiteit van je kinderen ze niet eens op school zouden kunnen zitten maar vroegtijdig uitvallen. Hun banen (of nja, die van je zoon dan) zal ook geen vetpot worden voor zijn eigen gezin later. Maar goed, wat ècht belangrijk is is de nachtmerrie dat kinderopvang heet.
War een onzin... En jaren 50 misschien wat overdreven maar in de jaren 70, 80 en 90 was het ook niet nodig om allebei te werken en kon je van 1 eenvoudig salaris prima 4 kinderen opvoeden en zorgen dat ze niets te kort kwamen en meer. Maar toen kwam er gretigheid in de mensen en wilde iedereen meer en meer en het gevolg daarvan is dat alles nu stervensduur wordt maar iedereen alleen maar meer en meer wil hebben en daar hun leven op afstemt. En ik vind de samenleving er niet bepaald op vooruit gegaan de afgelopen decennia. Mijn kinderen zouden trouwens prima gedijen in het onderwijs uit de jaren 70 en 80. Veel meer inhoud, veel meer structuur.
Maar die andere oorzaken waren juist al eraf gehaald. En het klopt dat mannen onderling ook verschillen in salaris. Maarcals je een random groep mannen vergelijkt met een random groep mannen, dan zal het verschil wel de 0% benaderen. Terwijl een random groep vrouwen tegenover een random groep mannen de vrouwen in het nadeel zijn. En in het bedrijfsleven, waar salarissen minder vast staan dan bij overheid is het verschil nog een stuk groter. En dat is een vergelijk, zoals ik hierboven al stel bij gelijke banen. Terwijl mannen vaker hogere functies hebben dan vrouwen. En daar zijn weer tal van redenen voor. Wat ik maar wil zeggen is dat er op gebied van emancipatie echt nog veel werk te doen is. Met name op de onderliggende niet hardop benoemde normen (moeder hoort voor kinderen te zorgen, mannen horen fulltime te werken. Etc) Want die gevoelens zitten diep. En binnen bepaalde kringen is het ook openlijk de norm. En het ergste is dat ik de komende tijd geen verbetering zie. Eerder verslechtering, met de opkomende witte (en oranje) haatdragende mannen beweging over de hele wereld.
Wel stukken beter tegen de overbevolking dan jong trouwen en direct een gezin starten waarbij ze gemiddeld met 5 of 6 kinderen eindigen
Je hebt een roze bril op hoor, mijn zus groeide op in de jaren ‘70 en ik in de jaren ‘80 (en ‘90), mijn ouders konden absoluut niet rondkomen van 1 salaris, en daarin waren wij niet uniek. Dit had niets te maken met gierigheid, wij hadden geen dure woning, geen dure auto, gingen 1x per jaar voor zeer weinig op vakantie etc.
Want jong starten staat automatisch gelijk aan een groot gezin? Hier de eerste bij 23 en is toch echt bij 3 gebleven. Vind dat niet heel groot hoor.
Hier ook niet hoor en dan vraag ik mij af wat ze onder eenvoudig verstaat, want mijn vader was postbode en moeder lerares, dus lijkt mij vrij eenvoudig. Wij konden het echt niet redden op 1 salaris. Gingen niet ver op vakantie, geen groot huis geen dure auto etc.
Alleen kon je in die tijd nog op 1 salaris een huis huren of kopen. En nu niet meer. Dat komt niet doordat mensen meer spullen wilden, maar doordat er te weinig huizen zijn gebouwd voor de groeiende bevolking. Jouw kinderen gedijen mss prima op structuur. Maar destijds was er ook geen begrip voor afwijkingen. Uit jouw posts begrijp ik dat je dichter behoorlijk alternatief is. Dat werd in de jaren 50 op geen enkele manier getolereerd. Tien werden dichters gewoon naar de huishoudschool gestuurd. Daarna gingen ze trouwen, huishouden en voor kinderen zorgen. Is dat wat je dichter wil?
Haha ja dat klopt en vergeet dan ook de rol van de kerk niet. Bij mijn oma kwamen ze langs om te vragen waarom ze al een paar jaar geen kind had gekregen (en ze had er al 6 waarvan 1 overleden).
Wat is onzin? Wat zeg ik dat niet waar is? Allereerst: vrouwen die willen werken, vrouwen die willen studeren is geen gretigheid. Meer spullen kunnen kopen is niet de motivatie die ieder persoon heeft om te gaan werken. Het leven bestaat uit meer. Daarnaast: in de jaren 70, 80 en zeker de jaren 90 was er al kinderopvang. In de jaren 80 werkte 50% van de vrouwen en dus: er was kinderopvang. En omdat vrouwen werkte gingen de prijzen omhoog en werd het leven al snel moeilijker betaalbaar voor éénverdieners. Wil je terug naar een tijd zonder kinderopvang, zonder werkende vrouwen en met enkel het gezinshoofd werkend, dan moet je echt terug naar 1950 en daar blijven. En alle ontwikkelingen stop zetten op het gebied van vrouwenrechten want zodra die motor start is hij niet meer te stoppen. Dus: voorkomen. Gevolg is dan wel dat je al die andere shit erbij krijgt. Je man krijgt waarschijnlijk niet voldoende betaald om ook je dochter te laten studeren want dat is echt een luxe, geen noodzaak noch recht. Tenzij hij een super goede baan heeft, maar uiteindelijk heeft je dochter er toch niets aan want zodra ze gaat trouwen ligt ze eruit. Trouwt ze niet dan wordt haar salaris aan haar vader uitbetaald. Zelf zal ze nooit iets opbouwen op haar eigen naam. Maar sowieso hoor, zoals ik zei: ik denk niet dat ze uberhaupt zover zou kunnen komen in 1950 want autisme was geen kennis over laat staan mogelijkheden en ondersteuning. Val je buiten de zeer smalle (en christelijke!) boot dan is het echt exit. Geen terugkeermogelijkheden naar de Havo vanuit de 'huishoudschool', zeg maar. Ik zie zeker maatschappelijke problemen, en ik denk dat deel daarvan ook echt wel te maken heeft met de opkomst van vrouwenrechten. Maar vrouwenrechten afnemen (teruggaan naar 1950) is niet de oplossing. Het lost misschien een deel op maar brengt op andere gebieden mega problemen. Ik denk zelf dat we ons moeten richten op een compleet nieuw soort systeem dan focus op een (romantisch) verleden.
Mijn ouders hebben in de jaren 70 tot 2000 vier kinderen grootgebracht van 1 salaris (bediende bij een bank, enige voordeel was een wat gunstigere hypotheek). Gingen elk jaar 2 weken op vakantie naar een eenvoudig huisje in Duitsland, hadden een museumkaart, zaten op sport en kwamen verder niets te kort. In mijn hele omgeving op school en in de kerk nog nooit een gezin met 2 werkende ouders tegen gekomen.
Je houdt wel vol dat ze dichter is En ook in die tijd waren er ouders die tegen de stroom in gingen en hun eigen pad kozen. Trouwen is ook geen verplichting he.
Ja, dan snap ik dat je terug wil, maar zo leefde niet iedereen dus he Er was ook enorme werkeloosheid bijvoorbeeld. Gezellige tijd voor die gezinnen!