Het wordt elke generatie lastiger, toen wij ons huis kochten wouden we er niet te diep in, dus geen mega kast van een huis gekocht, betaalbare hypotheek er op. Door de inflatie is de hypotheek inmiddels 'minder waard', terwijl de waarde van het huis wel stijgt. Maar de generatie boven ons heeft nog goedkoper kunnen kopen en daarboven (oneerbiedig genoemd) de babyboomers zitten allemaal vaak al jaren in een huis wat vrij is van hypotheek. Dat gaan wij dus niet zomaar opredden. Edit: terwijl in de jaren tachtig de hypotheekrente boven de 10% uitkwam, en het toen voor de mensen ook megaduur geweest moet zijn.
Naast dat mn haren overeind gaan staan bij alleen al het idee, ben ik ook benieuwd of het daadwerkelijk wel zo uitpakt voor het grootste deel van onze inwoners. Stel van elke gezin komt er 1 verdiener (of dat nou man of vrouw is maakt me heel even niets uit, maar het zal dan vaker op de man uitkomen gok ik zo). Dan hebben we ook maar 1 persoon die belasting betaalt. En dus maar 1 persoon die carriere en daarbij hoogstwaarschijnlijk financiele stappen maakt qua salaris. Stel die persoon wordt ziek, dan hebben we een groter gat te dichten als samenleving, want de andere partner moet dan met een startsalaris en zonder recente werkervaring starten (plus 1 op de 3 gaat scheiden, dus de niet-verdiener heeft dan echt een groot probleem denk ik). Tegelijkertijd hebben we minder mensen die belasting betalen? Hoe blijft dit dan een houdbaar model? Of gaan we dan een hoop sociale voorzieningen schrappen? Want dan gaan we denk ik ook terug in de tijd op sociaal vlak.. Ik snap niet helemaal hoe de redenatie werkt bij jou dat alles stervensduur wordt door allebei te werken? Ik zie alleen maar meer kosten en minder inkomsten? Of komen we dan in een heel rechts regime en schrappen we allerlei sociale voorzieningen?
50% werkende ouders en er bestond kinderopvang in de jaren 70 en 80? Ik ben in best een grote plaats buiten de Randstad opgegroeid maar dat was echt niet aan de orde. Mijn man is trouwens in de jaren 60 opgegroeid en er waren hooguit werkende moeders met een eigen zaak aan huis. En ik denk dat autisme vooral een probleem oplevert in de huidige gecompliceerde maatschappij. In ieder geval de zeer lichte vormen die mijn kinderen hebben. Geef ze rust en structuur en zet hun hoofd aan het werk en ze ervaren het niet als een beperking en hebben ook geen problemen verder.
Dat vraag ik me werkelijk af, vaak zijn er dan toch al irritaties die voor de goede vrede worden weggestopt, voor de kinderen. Zal best weleens anders zijn maar het zal niet van de een op de andere dag ontstaan. Lijkt me niet ieder geval.
Ik weet dat dit het “impopulaire meningen” topic is, dus dat er te verwachten is dat niet alles wat gezegd is in mijn straatje past, maar man man man. Ik ben oprecht in shock over de discussie van de laatste pagina’s Wat een ongelofelijk nare statements dat gezinnen met tweeverdieners simpelweg “te gretig” zijn. Dat mensen die “zo nodig willen gaan werken” (wat is “zo nodig”? mogen mensen geen plezier en voldoening uit werk halen?) volledig zelfstandig de kinderopvang zouden moeten betalen.
Als je op 1 inkomen leeft kost er niets extra als er niet eindeloos gestrooid wordt met toeslagen. En het grootste probleem is natuurlijk dat de Nederlandse bevolking natuurlijk enorm groeit waardoor voorzieningen onder druk komen te staan. En 1 op de 3 huwelijken die strandt in een scheiding geef ik mijn mening maar niet over.
Mijn ouders hebben 3 kinderen van jaren 70 - 80, hebben beide keihard gewerkt en we gingen jaren niet op vakantie. Auto wordt opgelapt met duck tape en ze hebben in 50 jaar 2 keer de badkamer vernieuwd. Wil niet zeggen dat ze het niet kunnen betalen, maar dubbel inkomen gaat bij jou samen met hoge luxe uitgaven, dat is absoluut niet altijd het geval. Dat kinderopvang en werken voor jou geen optie is, hoeft toch niet de situatie voor iedereen te zijn? Wat denk je dat de langdurige gevolgen zijn van kinderopvang? Daar ben ik echt benieuwd naar. Overigens zijn mijn kinderen niet naar het kdv geweest, wel peuterspeelzaal en hele lieve opa’s en oma’s.
Maar van stellen die op 1 inkomen leven, hebben beide recht op AOW. Ik begrijp dat jij het straks weer terug stort?
Dit is wel de meest impopulaire mening die ik hier gelezen heb Weet ook niet zo goed hoe hierop te reageren... Enige wat me te binnen schiet is "wauw"
https://www.cbs.nl/nl-nl/cijfers/detail/83752NED?dl=17E05 Vrouwen: Leeftijd : 25 tot 45 jaar Perioden : 1980 Netto arbeidsparticipatie : 49,8% Over de kinderopvang : https://www.berenschot.nl/media/yc1actzu/kennisdossier-kinderopvang-nl-interactief.pdf Hier staat hoe dat een beetje op gang is gekomen (interessant wel, vind ik) Naarmate er steeds meer vrouwen gingen werken kwam er ook steeds meer kinderopvang (logisch). Er bestond al een vorm van opvang sinds 1800, maar niet betaalbaar voor het gewone volk. Vanuit de overheid (of de gemeente) werd vanaf 1945 opvang georganiseerd voor kinderen van vrouwen die noodgedwongen moesten werken. In 1960 - 1970 (2e feministische golf) werd opvang uitgebreid en toegankelijker, enz enz. Voor je dochter is het sowieso niet zo'n probleem uit want zij zal überhaupt niet gaan studeren noch werken. Voor je zoon, ja nja, als jij het zegt. Ik ben iig wel heel blij met de ondersteuningen en vangnetten van tegenwoordig, mijn zoon zou absoluut lijden in 1950.
Maar even een oprechte vraag, hoe zie je dit dan voor je met je dochter? Zij doet nu een studie en kan als het goed is straks een baan krijgen in de sector waar ze voor wordt opgeleid en over een jaar of 6/7 heeft ze een kinderwens. Moet ze dan van jou maar stoppen met werken en jaren studie overboord gooien? Afhankelijk worden van een partner/ echtgenoot? Ik hoop toch echt dat mijn meiden dusdanig veel plezier uit hun werk zullen halen dat ze dit in de toekomst met een gezin willen/ kunnen blijven combineren. En daar zullen ze ook kinderopvang bij nodig hebben en her en der wellicht wat hulp van grootouders wanneer deze nog in goede gezondheid zijn. Ik ben zelf altijd blijven werken in combinatie met de kinderen en dat was soms best afzien maar ik heb er nooit een moment spijt van gehad en ik zal dit bij mijn kinderen altijd stimuleren tenzij ze zelf anders kiezen en daar zelf voor de volle 100% achter staan maar niet door een of andere ouderwetse gedachtengang.
Ja echt hoor, dat deze opvattingen sws nog bestaan. Gretig?? Hou op hoor, we kunnen het geld goed gebruiken en ja die gebruiken we ook echt weleens voor wat luxere uitjes en dat is dan toch alleen maar hartstikke fijn dat dit kan en toevallig haal ik ook nogeens heel veel plezier en voldoening uit mijn werk. Werken voelt voor mij echt niet als een straf, ik vind het gewoon leuk en ik doe het graag.
De o en de i zitten dicht bij elkaar op de telefoon Maar past wel een beetje bij dr toch? In de jaren 50 ging je als vrouw trouwen. Of je werd een oude vrijster en bleef in het ouderlijk huis om voor haar ouders te zorgen. Heel veel andere opties waren er niet. Er zijn altijd mensen die tegen de stroom in gaan en die het lukt iets te bereiken, ondanks alle tegenwerking van de maatschappij. Maar wil je dat? Wil je dat het zoveel moeite moet kosten om gewoon aan ern studie te beginnen? Wil je dat je dochter over de deksel op haar neus krijgt omdat ze een meisje is? En misschien is zij sterk genoeg. Het gros is dat niet. Verdienen zij dan geen plek in studie en baan die ze willen?
Tsja ik hoop ook nooit bij de 1 op 3 te horen, maar de realiteit is dat het veel mensen wel overkomt. Moeten we die dan maar straffen en aan hun lot over laten? Of als mensen verlaten worden? Ik denk dat de toeslagen maar een deel van de bestemming zijn van de geinde belasting op inkomen. Ook als je maar 1 verdiener hebt per gezin, willen alle gezinsleden toch medische zorg ontvangen? Kraamzorg? Een bevalling die geen 10-20k kost (zoals in de US bijvoorbeeld) als er medische ingrepen nodig zijn? Psychologische zorg? Een weg die begaanbaar is, stoplichten die werken, OV wat toegangelijk blijft voor kinderen zonder dat ze dezelfde prijs betalen als een werkend volwassen persoon? Etc etc. Ik dan nu enkel een paar topics die hier vaak voorbij komen. Maar al dat soort voorzieningen en diensten willen we allemaal blijven gebruiken (gok ik), en die verdwijnen niet zomaar als 1 vd 2 stopt met werken. Edit: Oh en onderwijs. Kost enorm veel geld in deze samenleving. Of laten we dan enkel de kinderen naar school gaan die later een succesvolle carriere kunnen krijgen? Hoe bepaal je dat?
Zij heeft 100 procent geen kinderwens dus daar hoeft ze niet over na te denken. En sowieso kun je als vrouw ook geld verdienen buiten de normale baantjes om. Zij is nu al bezig een eigen onderneming te starten om rond te kunnen komen van haar kunst. Misschien gaat ze daarnaast iets in de wetenschap doen, misschien ook niet.
Ik had toen ik 18/19 jaar was ook 100% geen kinderwens maar ik heb er uiteindelijk toch echt 3 gekregen dus dat zegt vrij weinig op deze leeftijd. En wat versta je onder geld verdienen buiten de normale baantjes? Als je enkel vanuit huis werkt zit je toch ook niet te wachten op een huilende baby wanneer je in een meeting oid zit? Ik vind dat je erg veel invult voor je dochter mbt haar toekomst.
Aangezien dat het enige is waar we naast kinderbijslag ooit recht op zullen hebben en wij al jaren rond de 50 procent belasting betalen lijkt me dat ik daar wel recht op heb. Heb zelf ook een paar jaar gewerkt trouwens lang geleden.