Hier alles 4 de kinderen erg luid en veel (hoog) gillen bij elke emotie. Zowel de jongens als de meiden. Rond een jaar of 8 hield dat op bij de oudste 3, hopelijk volgt nr 4 dus ook over 3,5 jaar… Ik kan zelf niet zo goed tegen zoveel geluid en ben me altijd extreem bewust van mijn omgeving en wil niemand tot last zijn dus ik grijp ook altijd in.
Nou inderdaad! Op het basisonderwijs van de kinderen was ieder jaar gezeur over het schoolreisje. Daar werden altijd ouders voor gevraagd die dan en masse zich opgaven. En dat was echt: “ die is al geweest en nu mag ik, kinderachtig gedoe dus” ik heb me niet 1 x opgegeven; geen haar op mijn hoofd die dat wil, verschrikkelijk!!
Ik vind het oprecht ook wel jammer dat onze jongste niks leert met betrekking tot het katholieke geloof. Geen paas verhaal geen kerstverhaal. Wel het idee eitjes zoeken enzo maar niet juist de kneuterige verhalen die ik vroeger wel hoorde op mijn katholieke school. Nu willen we l gaan overplaatsen en oa een katholieke Dalton school een van onze keuzes. We gaan uit eindelijk op gevoel af. Maar hou het wel in mijn achterhoofd.
Ja ik snap dat ook niet goed. Ik heb mij voorgaande jaren wel opgegeven, maar dat was omdat zoon specifieke begeleiding nodig had. Ik was dan dus extra mee en had geen andere taak. Dit jaar hoeft het misschien niet. Dat moeten we nog overleggen. Als ze dan genoeg ouders hebben, dan blijf ik thuis. Kinnen ze nog hulp gebruiken, dan zal ik me aanmelden als "reguliere" hulpouder. Maar de hele dag verantwoordelijk voor een groepje opgeleide projectielen in ern pretpark.... ik weet echt leukere dagbesteding
Maar kinderen mogen toch wel tot een bepaalde hoogte geluid maken? Als je in een wijk woont, dan zijn er toch altijd wel omgevingsgeluiden? Verkeer, kinderen, klussers, blaffende honden. Van mij hoeven mijn kinderen niet stil te zijn, mogen best laten blijken als ze het leuk hebben. En dat is echt niet heel lang, maar 10-15 min even wat meer geluid vind ik zeker kunnen hoor. Mijn jongste heeft ADHD. Die had (en heeft) driftbuien, minuten lang. Hij kon bijv ook een boze bui krijgen als we buiten aan het eten waren. Tja, buren horen dat ook, terwijl ze ook aan het eten waren. Maar ik wilde mijn kind pertinent niet het gevoel geven dat hij er niet toe deed door met hem naar binnen te gaan als het maar enkele minuten duurde. Eén ding heb ik geleerd: neurodiverse kinderen moeten zich zo aanpassen aan de standaard dat de woede of andersoortige energie er toch wel een keer uitkomt. En dat ze er als ADHD'er ook mogen zijn en niet elke keer weggestopt moeten worden of voor de zekerheid maar elke dag binnen moeten eten. Ik zorgde er echt wel voor dat het niet elke dag herrie was vanuit onze tuin, maar ik verwachtte ook wel dat buren het geluid ook wel accepteerden. Onze buurvrouw accepteerde het niet. Ik weet nog wel op een dag met lekker weer: zoon met vriendje een tijdje in het zwembad (in totaal niet langer dan een half uur, met tussenpozen eruit). Er blafte een hond, er was iemand continu aan het schuren, ergens bezoek, niet-stille kinderen in de brandgangen. Kortom: overal geluid. Maar mijn kind moest stil zijn, want wij woonden naast haar. Kom op zeg, het waren echt pleziergeluiden zonder langdurig geschreeuw of gegil. Als je als buur niet een keer interesse toont in mijn kind en dan wel zo reageert, dan heb ik ook geen begrip hoor. Nog andere buren vinden dat niemand geluid mag maken behalve zijzelf. 3 jongens, ook ADHD, veel ruzie en dan een moeder die er bovenuit probeert te schreeuwen. Vaak muziek aan, veel BBQ's met bezoek en de nodige alcohol. Dat mag blijkbaar wel. Maar toen mijn zoon zich een keer flink pijn had gedaan, vond buurman het normaal om op hem te schelden dat hij stil moest zijn.
Maar dat ligt toch ook aan jullie als ouders? Ik bedoel, en ik ga er nu even vanuit dat je katholiek bent hoor, wanneer je iedere zondag naar de kerk gaat en je je kinderen een religieuze opvoeding geeft dan krijgen ze daar toch genoeg van mee? Natuurlijk is het fijn wanneer de school daarop aansluit, maar het is niet de enige plek waar ze iets meekrijgen van het geloof. Onze kinderen hebben nooit op een Islamitische school gezeten, niet in Nederland en niet hier in Tunesië. In Tunesië zijn er sowieso geen religieuze scholen, zowel openbare als privéscholen volgen hetzelfde curriculum, waarbij godsdienstles trouwens wel officieel een vak is maar net zo goed andere godsdiensten/levensbeschouwingen worden behandeld. Volgens mij hebben ze het nu over het boeddhisme bij mijn oudste dochter, waarbij ze het heel interessant vindt om te vermelden dat haar oma boeddhistisch is, haha. Eigenlijk merk je hier ook dat de mensen die erg religieus zijn daar vooral thuis invulling aan geven, eventueel nog weekendschool erbij. En niet alleen moskee, bijvoorbeeld in de regio's met Joodse inwoners, daar gaan ze op zaterdag weer naar de yeshiva enz. Ondanks dat wij praktiserend moslim zijn mis ik geen religieuze school voor mijn kinderen. Waarbij ik overigens niet zeg dat ik per definitie tegen onderwijs op religieuze grondslag ben.
Qua geluid houden we inmiddels wat minder rekening met de buren, doen ze ook niet bij ons. Zonder gekkigheid, we kunnen elkaar af en toe niet verstaan van het geschreeuw, gehuil of gegil van de 7 buurkinderen. Dus mijn kinderen mogen af en toe muziek luisteren buiten.
Nee: zeker hoeven kinderen niet stil te zijn, tenminste; bij mij niet, mits normaal. Onze buren hebben jonge kinderen, en al 2 jaar hoor ik de heeeeeele zomer hun kinderen huilen. Daar wordt ik wel gek van. Moeder zegt nee, of vader, en hup: kind begint te janken. Echt vreselijk irritant, aangezien dit dus elke dag, meerdere keren per dag is. verder mogen kinderen van mij gewoon kletsen, spelen etc. Vind ik dat fijn? Nee. Maar je kunt kwalijk verwachten dat kinderen de hele dag op een stoeltje zitten!
Nav alle geluidsoverlast en buren berichten; mijn mening is dat huilende kinderen in de tuin naar binnen moeten, en de deur dicht. Dit ongeacht of en welk label een kind heeft. Maar een ander hoeft geen last te hebben van het gejank van jouw kind. Ik ben blij dat alle buren hier dat al uit zichzelf doen. Overigens ben ik ook van mening dat normale leef geluiden in een tuin wel moeten kunnen. Dus over spelende kinderen, pratende volwassen, het geluid van een stuiterende bal etc zal je mij niet horen. Muziek in de tuin lijkt mij wel irritant, want als iedereen dat zou doen dan wordt het een grote herrie met allemaal verschillende muziekstijlen. Gelukkig had mijn oude buurvrouw een koptelefoon op, en de nieuwe buren luisteren volgens mij geen muziek. Maar ik vind dat je als buren zijnde ook rekening met elkaar moet houden. Als mijn oudste aan het gamen is met zijn raam open, en dit is in de tuin te horen, dan moet hii van mij het raam dicht doen. Denk dat niemand zit te wachten op de enthousiaste of boze kreten die mijn zoon uitslaat tijdens het gamen, vooral niet als hij daarnaast nog een groepsgesprek heeft via zijn luidspreker... dat is qua niveau het zelfde als een huilend kind, zwaar irritant.
Klopt, maar ik vind een verschil tussen schreeuwen, gillen en herrie zitten en normaal spelen met uiteraard ook geluid
Ik vind dit een verkeerd signaal. Het kan overkomen alsof kinderen niet mogen huilen of emotioneel mogen zijn. Alsof hun emotie wordt afgewezen. Ik schrik ook wel van je woordkeuze (gejank).. Kinderen kunnen zich nog minder goed uitdrukken met woorden, die tonen dmv emoties hoe ze zich voelen. Kijk, een uur huilen is wat anders, maar 5 a 10 minuten wat huilen moet m.i. kunnen.
Dit 100% eens. Onze oudste klonk als een aangespoelde dolfijn als het zwembad opstond. Ja dat kan je tegenover de buren niet maken in mijn ogen. Zijn enthousiasme is net zoals alles ×10 en we hebben hem zeker niet binnen gehouden maar bleven er wel rond om die reden. Straat achter ons wonen 2 jongens. Die spelen veel en vaak buiten (vermoed ik want ze lopen altijd buiten als je voorbijkomt of rijd) maar met momenten klinkt er eentje als een angstig zwijntje. Dat is echt niet vlakbij dus dat wil ook zeggen dat zijn gekres voor mensen dichterbij WEL luid is en het zou mij niet verbazen als dat ook storend is voor anderen.
Ik hoop toch niet dat ik zo'n verbitterde oudere wordt die nergens meer tegen kan. Ja kinderen kunnen luid zijn en er zijn zeker ook grenzen. Maar ik vind dat sommigen wel erg negatief over kleine kinderen praten.. dat ze alleen maar 'luid, druk en vervelend zijn' en 'mijn kinderen waren zo niet'. Nou gefeliciteerd Gerda, hier heb je een sticker...
Huh, hoezo zou het een signaal zijn dat kinderen geen emoties mogen tonen als je even met ze naar binnen gaat als ze huilen?
Onze buurvrouw gaat altijd luid zuchten wanneer mijn kinderen maar iets van een harder geluid dan normaal produceren.. of ze gaat opvallend kuchen of het raam hard dichtslaan. Ik vind dat zo kinderachtig. Mijn kinderen maken vaak ruzie ja en bij X keer waarschuwen gaan ze gewoon naar binnen. Maar ik ga niet bij ieder harder geluidje waarschuwen en soms mogen ze ook zelf iets oplossen. En als ze een keer huilen omdat ze gevallen zijn, troost ik ze en ga ik niet direct naar binnen.
Ligt beetje aan het volume en de hoeveelheid. Kinderen in een zwembad hoor je ook: vind ik niet erg en ook “ gewoon “ spelen en dat je ze dan hoort ook niet. Maar als dat letterlijk de hele dag is op hard volume, ook uit plezier, kun je best je kinderen iets temperen. zoals bij ons naast; 3x in een uur gejank omdat het kind zijn zin niet krijgt en dat dag in dag uit, vind ik belachelijk. En dat blijft zo, want moeder/vader zegt “nee”, kind begint te gillen en huilen en dus na 5 minuten gekrijs krijgt het weer zijn zin. Ik snap dat ze dat waarschijnlijk doen om het kind op te laten houden, maar op deze manier houdt je dat gegil en gehuil intact. Ik had liever gezien dat ze voet bij stuk hielden, dat de kinderen dan in Godsnaam 4 weken gillen en huilen, maar dan eindelijk gaan snappen dat “ nee nee is” en dat het gehuil om niks eens stopt en ze hebben er 3!! Jongste is een baby, dus hou mijn hart vast