Het is door uw post dat ik eindelijk door heb wat die grote dingen aan jongens hun oren soms zijn. Had dit al af en toe gezien maar had het niet gelinkt aan de visserij. Ja persoonlijk vind ik het niet mooi hoor.
Ik geloof dat ik verband zie tussen de leeftijd van eigen kinderen en het tolerantieniveau jegens jonge kinderen. Hoe ouder hun eigen kinderen zijn hoe minder ze kunnen hebben van kleine kinderen. 'mijn kinderen deden dat niet' is echt de ultieme uitspraak van oudere ouders en (bittere) oma's girl please
+1 Het valt mij op hoe men over elkaar lijkt te oordelen. Meningen verschillen inderdaad. Driftbuien zijn wat mij betreft mega gezond. Irritant wel, maar helemaal behorend bij de ontwikkeling. En natuurlijk mag bijkomend gedrag gekaderd worden, niet gillen, slaan, schoppen etc. Maar mijn dochter mag gerust heel hard met haar voeten stampen op de grond als ze erg boos is. Of thuis even in een kussen gillen. Sterker nog, ik moedig dat juist aan
Ik ben het hier helemaal mee eens. Wij hebben 3 buurmeisjes die zodra ze ‘s morgens wakker worden beginnen met janken tot ze weer naar bed gaan. Dol worden wij hiervan. En ik zou dat van mijn kinderen zeker niet accepteren.
Niet als kinderen opgevoed worden. Maar inderdaad, ik vind er wat van als kinderen met dikke opgedroogde snottebellen het halve schap leegtrekken in een winkel. Dat is gewoon onzinnig en toont in meerdere facetten de nonchalance van betreffende ouders. En als jij dat een negatieve kijk vindt boeit mij dat vrij weinig eerlijk gezegd.
En jij denkt dat die ouders er niet gek van worden? Wees blij dat het je eigen kids niet zijn. Weet je wel wat er aan de hand is waarom ze dit doen?
Ik denk dat jij het heel lastig vind om te zien dat niet elke opvoeding gelijk staat aan die van jou. Er bestaat niet maar 1 (jouw) manier gelukkig.
Ik heb altijd flink m’n vraagtekens bij berichten als “het gaat de hele dag door” en “úren aan het huilen en krijsen”. Ik kan me nog een topic herinneren van iemand die op vakantie was en dat de gasten in de tent naast hen kinderen had die “de hele nacht aan het krijsen zijn in de tent”. Bij doorvragen bleek het max. een half uur oid te zijn. Vervelend, zeker, maar dat is niet de hele dag of hele nacht, natuurlijk. Daarnaast ook flink m’n bedenkingen bij “mijn kind deed/doet dat niet” posts. Geen kind wordt perfect beschaafd, gemanierd en rekening houdend met anderen geboren, he.
Dit idd. Maar als het wel zo is, mogen die mensen daar wel wat van zeggen in mijn ogen en dan zou ik het vreselijk vinden om zo buren te hebben.
Hahaha maar je schijnt dus wel echt de ‘vervelende’ dingen te vergeten. Volgens mijn moeder huilde ik nooit als baby en luisterde ik altijd etc. (Nu was ik wel echt een rustig en ‘braaf’ kind net als mijn oudste maar ook ik zal heus wel een driftbui hier of daar gehad hebben) Ik merk zelf juist dat ik vaak dacht ‘poh gelukkig zit ik niet meer in die fase’ als ik een baby hoorde huilen of peuter hoorde krijsen.
Ja ik vind het inderdaad lastig in te zien waarom je je kinderen niet zou opvoeden. En fatsoenlijk gedrag vertonen tegenover anderen lijkt me de basis daarin waarover discussie niet eens mogelijk zou moeten zijn.
Dus als iemand anders opvoedt dan dat jij doet, voeden ze gewoon helemaal niet op? Serieus hoor, wat voor beeld heb jij?
Nee als je kinderen laat krijsen en overlast laat veroorzaken voed je niet adequaat op. Kun je hoog of laag springen maar dan doe je het niet goed.
Die begrijp ik dus wel. Soms zul je gewoon stomweg even boodschappen moeten doen. Of je kind daar nu zin in heeft of niet. En op dat moment geen boodschappen doen kan dus ook betekenen geen fatsoenlijke maaltijd voor het hele gezin. Dan is het soms noodzakelijk om even door te bikkelen en dan maar met een krijsend kind. Dat is echt niet fijn, maar ik zie dan liever dat een moeder het gedrag negeert dan eindeloos te soebatten en te paaien.
Dat denk ik ook! Mijn moeder claimt hetzelfde maar ik kan mijn jongste broertje en zusje nog wel herinneren, en zeker mijn jongste broertje kon echt wel over de grond dweilen als peuter. Het leuke aan het menselijk geheugen, het is zo onbetrouwbaar als wat, haha
Ik vind dit echt een hele bekrompen visie. Kinderen opvoeden met het gegeven dat gevoelens gevoeld mogen worden, dat je daar last van kunt hebben is voor mij meer basis dan in het gareel lopen. Dan kan gedrag alsnog gekaderd worden (niet slaan, schelden etc). Maar zoals jij het janken noemt, noem ik het verdriet. Een basis emotie en die mag geuit worden. Stel je voor zeg, dat je nog niet meer mag voelen en uiten wat je voelt omdat er mensen zijn die azijn pissen