Tinder ervaringen (deel 3)

Ik geloof dat er een aantal nog op vakantie zijn/net terug. En ik heb eigenlijk niet echt nieuws, iets te druk geweest en merk dat mijn lichaam even stop roept

 

Hier zondag teruggekomen van vakantie en maandag en dinsdag gelijk gewerkt. Ik ben dood op. Gister de hele dag me down gevoeld, rusteloos, vol heftige emoties. Ben daar nu echt op door. Gelukkig ben ik vandaag en morgen nog vrij. Maar heb geen energie om m'n kont van de bank te halen.

Verder weinig nieuws te melden.
Volgende week gesprek met school en werk en vanochtend met de arbo. Die ziet ophogen van werkuren nog niet zitten dus voorlopig nog even zo door doen.

 

klinkt goed dames.

Ik ben gister bij de bruiloft van 1 van mn beste vriendinnen geweest. ben dus vandaag op werk ook gesloopt. haha. Wel heel fijn dat ik dan een man naast me heb staan die me op zo'n dag helpt en ondersteund (was gevraagd als ceremoniemeester).

Verder loopt het traject met de wijkcoach, heb eerst een soort inleidend gesprek gehad met een 'algemene' om te kijken wat er nodig was. toen ze zei: ik zie hier een hele sterke vrouw die gewoon niet meer alle ballen hoog kan houden brak ik. Wist zelf niet eens dat ik dat zo voelde. maar ik voel me wel continu moe en uitgeput. ik laad niet meer op.
Zelfs als mn zoontje een middag of dag bij oma is laad mijn batterij niet meer genoeg op om dan weer verder te kunnen. Dus daar moet ook naar gekeken worden, naast dat ze dus gaan kijken naar mijn zoon. en wat ik eventueel zou kunnen aanpassen, of wat er aan de hand kan zijn. En rgens denk ik: dit is nog een extra bal die ik hoog moet gaan houden..

 

Dat kan soms zo binnen komen als iemand ziet hoe je strijd en hoe moe je bent. Toen ik eindelijk de kracht had om naar de huisarts te gaan voor hulp had ik het in een brief opgeschreven, want ik kon er niet meer over praten zonder te huilen als een klein kind. Ze zei alleen maar meid goed dat je aan de bel trekt we gaan je helpen.

lees bij meerdere dat de energie een beetje op is. Pas goed op je zelf. En hulp vragen is goed en niet zwak.

wij hebben nu nog een uurtje op het resort en dan gaan we richting huis. Was erg geslaagd we zijn echt nog closer geworden. Hij is zo n lieverd. De liefde spat ervan af.

 

@brownielover, fijn dat de vakantie zo geslaagd was, hoe voel jij jezelf erbij dat je nog niet verder op gaat bouwen qua werk? En hoe is het met Y?

@Knalrood, heerlijk ook bijna weg, zo fijn om elkaar dan weer te zien.

@Lill, nee hoor dat is een bal die uiteindelijk voor jou hoog gehouden gaat worden, laat het allemaal rustig op je af komen, komt weer goed, als je zoon een extra rugzakje heeft dan is er hulp mogelijk om jou iets meer te ontlasten en het is niet raar dat je er soms even doorheen zit. Dat niet voldoende vrijetijd hebben om goed op te laden herken ik, dit weekend is mijn kind er niet en ik ga naar mijn vriend en zondag hebben we samen verjaardag en ik heb vanmiddag gezegd niet mee te gaan en naar huis te gaan omdat ik gewoon zo toe ben aan even niemand om mij heen en rust.

@vlindermoeder, dat klinkt alsof jullie heerlijk hebben genoten, wat fijn dat het zo goed verlopen is!
En ja hoor ik pas goed op mijzelf, soms haha, het nadeel van chronisch ziek zijn als mijn ziekte wat minder stabiel is dan merk ik dat aan alle kanten terug, komt weer goed.

@Juffrouwminoes, heb jij nog nieuws dan? Hoe is het met jou?

 

dat wat jij zegt herken ik ok zo erg. ik had vanmorgen na die bruiloft ook echt zoiets van: neeee.. niet naar werk moeten. ik wil nu gewoon in een stille kamer zitten. evt zachtjes de tv aan. maar niet hoeven praten, niet hoeven luisteren. gewoon even rust en stilte.
Maar helaas. ik zit de hele dag op kantoor. Ik trek het nog verbazingwekkend goed moet ik zeggen, maar ben wel echt kapot.

 

Nou ik ben wel blij dat het werk nog niet verder opbouwt eerlijk gezegd. Die twee dagen in de week putten me echt uit. Straks in de vakantie zijn het er 3 want dan vervalt school. Met Y hetzelfde. We hebben gister vouwfietsen opgehaald om te gebruiken bij festivals etc. (Wr gaan dit weekend weer samen incl overnachting)
En in de auto benoemde die nog een x waarom die geen relatie wil (verplichtingen met name waar die geen energie voor heeft frequent zoals verjaardagen, feestdagen, naar vrienden toe etc. Echt het 'verplicht' socializen). Maar vervolgens hebben we die fietsen gehaald en zegt ie we kunnen ze wel even bij mn ouders afzetten. En dus heb ik gister zijn moeder ontmoet very bijzonder weer dit.

Maargoed voor mij is het voor alsnog prima zo. Dat snapt niet iedereen om mij heen. En tuurlijk heb ik wel eens dagen dat ik 'baal' en het anders zou willen zien. Maar alleen al het idee dat ik op den duur weer iemand zou moeten leren kennen, investeren en de hele mikmak en misschien dan echt echt ergens aan verbonden zit (eigenlijk Y zijn angsten) maken dat ik denk ja nee; voor nu is dit echt oke zoals het is.

Wat goed van jou dat je aangeeft dat je op een bepaald moment even rust en tijd nodig bent voor jezelf!

 

Ik herken wel een beetje uit jou in mijzelf. Ook wat je hiervoor schreef; alle ballen hoog willen houden. Dat is zo enorm vermoeiend en uitputtend. En een middag of dag werkt dan helaas niet meer voldoende om op te laden is echt iets om serieus te nemen.. werk je nog volledig? Goed aan jezelf denken jij. X

 

Oh @Knalrood ibiza, heerlijk!! Hoelang gaan jullie?

@vlindermoeder dat klinkt echt heel erg fijn hoe jullie het gehad hebben, heerlijk.

 

Ik werk sowieso maar deeltijd ivm mn ogen. Vind ik ook zo stom, ik werk niet eens heel veel uur, mijn vriend werkt meer dan voltijd. Heeft kinderen. Hobby's en eindeloos energie...
En ik kan dit niet eens volhouden.

 

Ja maar ho eens even dat is niet te vergelijken natuurlijk, je vriend werkt meer uur maar heeft ook om de week een kindloze week waarin hij in basis voor niemand hoeft te zorgen waar de zorg voor jouw zoon 24/7 doorgaat, hoe uitputtend denk je dat dat is, om altijd aan te staan, altijd in de zorgmodus. Dus val je zelf noet te hard aan, alleenstaande moeder zijn is mega hard werken. En dit is geen kwestie van niet vol kunnen houden hè, het heeft een reden dat je gevraagd hebt om eens te kijken waar bepaald gedrag bij je zoontje vandaan komt, kinderen, zeker speciale kinderen kunnen zoveel energie vragen, en vooral als je er dan alleen voorstaat is dat slopend.

 

@brownielover, klinkt al met al best positief, ook qua werk dat het voor jou ook zo goed is, dat is het belangrijkste. En echt hij blijft tegenstrijdige signalen afgeven, maar als dit voor jou voorlopig even goed is dan is het toch goed, zolang je maar goed op je grenzen let. En veel plezier dit weekend

 

Helemaal eens met @pardoes hoor. Ik werk ook niet fulltime maar ook ik zit deels in de ziektewet. Ieder zijn belastbaarheid is verschillend dus wees niet al te streng voor jezelf. Je trekt het eigenlijk niet en of dat is met 16 uur werken of met 40 uur werken maakt niet uit.. het is niet alleen je werk he je hebt er privé nog zoveel omheen wat je belastbaarheid ook beinvloed. Iets milder zijn voor jezelf X

 

@Lill @brownielover dikke knuffel voor jullie ❤️ @pardoes let goed op jezelf he, jezelf niet voorbij lopen.

Hier vandaag 8 weken zwanger ❤️ Nog nooit dit termijn gehaald. Afgelopen zondag flink geschrokken. Opeens veel bloedverlies en behoorlijk stolsel verloren. Dus in paniek naar de verloskundige, en daar toch een goede echo met een goed sterk kloppend hartje en kindje goed gegroeid ❤️ Maandag naar Zwolle voor een echo, en als dan alles goed is is dat de laatste keer Zwolle.

 

Oh jeetje wat moet dat schrikken zijn geweest! Maar wat fijn dat je snel terecht kon en alles goed is!❤️

 

Nee misschien niet, maar onbewust doe ik dat toch. heb soms een beetje het idee dat ik de enige ben met drama en crisis en dat het bij hem altijd goed gaat, op werk altijd goed gaat, iedereen is dol op hem, hij maakt nooit fouten, iedereen loopt met hem weg. En dat snap ik, hij is ook geweldig. maar het contrast is soms wel enorm als je zelf meer een kluns bent bij wie alles altijd eerst 3 x mis gaat haha.

Ik heb een erfelijke oog aandoening waardoor ik deels ben afgekeurd, ik kan dus al niet voltijd werken. maar het is zo frustrerend hoe je daar op afgerekend wordt ook. ofwel ze denken dat ik zo'n lekkere "uitkeringstrekker"ben, of ze denken dat ik in mn hoofd ook niet alles op een rij heb (klopt ook wel ) de vooroordelen die ik tegenkom... poff.. nou jongens als ik fulltime had kunnen werken had ik het wel gedaan.

Oh gelukkig maar Snap wel dat dit stressvol is zo!

 

heerlijk zeg, lekker van genieten!

 

Hier gebeurt genoeg! Haha... en ik schitter van afwezigheid. Ik ben al een paar weken aan het kwakkelen met van alles. Last van de weersomslag gehad en daarnaast behoorlijk moe en dat komt altijd naar boven als je vakantie hebt. Ik had een week opgenomen om aan mijn studie te werken en ook om leuke dingen te doen tussen door met dochter, want die had ook vakantie. Maar juist daar was ik compleet niet fit en toen ik vorige week weer zou gaan werken, heb ik nog twee dagen thuis gezeten en nadat ik weer begon, werden we beiden hier nog eens snotje-verkouden. Dan voel je je ook niet heel gelukkig. Het lijkt nu allemaal weer de goede kant op te gaan. Wat verkouden nog, wat vermoeid, maar ik probeer echt te luisteren naar mijn lichaam. Goed eten, blijven bewegen en genoeg slapen. Niet al teveel afspraken en dingen en ik neem deze maand nog wat verlof om aan de studie te werken. Het is echt even tot eind juni bikkelen en dan zou het grootste deel klaar moeten zijn en ga ik in augustus afstuderen. Maar ik wil voor mijn vakantie wel klaar zijn natuurlijk.

Vorige week was ik heel even bang dat ik weer terug was bij twee jaar geleden. Toen heb ik ruim vier maanden thuis gezeten en zat ik tegen een burnout aan. Dat was geen leuke tijd en ik wilde toen stoppen ook met mijn studie. Maar goed, alles relativerend en overdenkend, zijn er toch verschillen met nu. Toen lag mijn vader ook heel slecht (en overleed in de zomer) en zat ik enorm met overgangsklachten, hoge bloeddruk en wat nog meer. Dat is nu niet aan de orde en ik herken de signalen, waardoor ik dus even stappen terug zet. Het is een drukke periode.

Vandaag heeft dochter haar eerste examen. Ze is relaxed en ik vind het spannend. Haha. Maar het is ook een leuke tijd! Ik zie haar nog gaan, de eerste schooldag en dan nu... is het voorbij en gaat ze naar een volgende stap. Ik ben enorm trots op haar.

Nou , jullie lezen wel dat het in de liefde nogal rustig is, door alles wat erbij komt kijken. Wel ben ik sinds een week in gesprek met iemand en tot nu toe gaat dat ok. We gaan elkaar dit weekend bellen als het goed is. We moesten dat even plannen; beiden pubers in huis en ik vind het verre van comfortabel om voor het eerst iemand te spreken, wetende dat er eentje rondloopt. Maar dat is ok allemaal. We zien we hoe het loopt.

Hopelijk gaat het jullie ook goed, al lees ik her en der wat struggles. Die kun je niet altijd tegenhouden of voorkomen en dan is het belangrijk om naar je eigen gevoel te blijven luisteren, al is dat niet altijd even makkelijk!