Lieve dames, Het is zo ver.. Ik begin ernstige pms klachten te ontwikkelen Waar het eerst wat kribbigheid en wat zwaar op de hand was, heb ik nu de week voor mijn menstruatie echt hevige klachten. Mijn gedachten lijken heel reëel en echt, maar eenmaal ongesteld bedenk ik me dat ik toch niet wil scheiden, ik best een goede moeder ben en kunnen er weer plannen gemaakt worden Ik herken mezelf niet, ik vind het zo zwaar.. Ik ben nu 41, ben vorig jaar nog zwanger geweest(miskraam helaas), mijn cyclus is nog nooit van mijn leven zo goed geweest. (Heb pcos maar nu voor het eerst een stabiele cyclus onder de 40 dagen). Maar wat helpt?? De pil... ik heb nog een kinderwens.. Verder???
Ik heb ook pcos en hele heftige pms klachten maar sinds ik Maca en inositol gebruik bijna nergens meer last van. En voor de zwangerschap had ik eindelijk een normale cyclus! Daarna borstvoeding gegeven en en heb ik het niet gebruikt, dat merkte ik meteen, dus nu gebruik ik het weer sinds 4 maandjes.
Heb je al eens supplementen geprobeerd? Ik gebruik luctovitaal hormoonhuishouding, heb wel het idee dat het helpt voor een betere balans.
Ja er zijn verschillende soorten. Inositol heb ik van ovabalance en Maca heb ik extra sterk van vitaminesperpost. Ik was laatst aan het kijken voor nieuwe (andere) maar durfde het toch niet aan. Never change the winning team
Voor mij helpt tracken van m'n cyclus (op 't moment dat ik negatieve gedachtes heb, of twijfel aan alles, kijk ik in m'n agenda of 't weer zo ver is), die wetenschap helpt me al te relativeren dat 't waarschijnlijk cyclusgerelateerd is. Daarnaast kenbaar maken bij de partner dat 't weer zover is, rust pakken, en radicale acceptatie. Overigens volg ik op social media een vrouw (met man en drie kinderen) die standaard de nacht vóór haar eerste menstruatiedag een nachtje weg voor zichzelf boekt. Even geen drukte om zich heen, volledig kunnen doen wat ze zelf wil. Misschien is dat nog een optie? Ik doe dit dus een beetje door mijn partner erbij te betrekken; die neemt die dagen net wat meer voor zijn rekening.
Als je gezin compleet mag worden, daarna een mirena spiraal laten zetten. Ik heb ook ernstige pms en dit maakt het dragelijk.
Ik heb een afspraak gemaakt voor de mirena. En daarmee ben ik ook gelijk verlost van de maandelijkse 'zou het dan toch?' Gewoon rust in mijn hoofd geen valse hoop meer. Mirena lijkt mij echt een uitkomst. Ik ben liever de leuke moeder en vrouw nu merk ik voor t gezin. Dus definitief dag kinderwens.
Bij mij helpt vooral een heel gestructureerd en gezond leven leiden. Verschillende vormen van AC (hormonen) geprobeerd, maar helaas zonder gewenst effect. Of nou ja, het effect was natuurlijk wel dat ik niet meer zwanger werd , maar de pms werd er niet minder van . Nu bezig met veel sporten (elke dag!), gezond eten (incl supplementen) en genoeg proberen te slapen door op dezelfde tijd naar bed te gaan en op te staan. Als ik me chagrijnig of kwaad voel worden dan ga ik vaak een eind fietsen en dat helpt redelijk. En verder vrees ik dat het gewoon ermee omgaan is tot de overgang?
Oh mijn buien zijn ook om te schieten op t moment. Goed, tot de conclusie komen dat je een badkamervloer van een laag zwitsal zeep kan ontdoen vanwege je oudste, terwijl er een 3 jarige achter je geen gelegenheid ongebruikt laat voor allerhanden plannen helpt OOK niet mee... Naproxennatrium (aleve) verhelpt t gek genoeg dan toch wel aardig. Maar ik vermoed dat bij mij de overgang ook wel ingestart is. Cyclus is onregelmatiger (ineens vaak kortere rondjes) en PMS heftiger dan vroeger en midden in de nacht t ineens KNEITER heet hebben (als koukleum).
Dit idee heb ik voor mijzelf ook. Altijd wel een beetje PMS gehad, maar sinds een jaar of 2 is het echt erger geworden, een beetje sinds mijn cyclussen zijn gaan rommelen. Hier nu ook vaak dichter op elkaar. @ts weet je of perimenopause voor jou het geval kan zijn? Ivm je kinderwens helemaal geen fijn idee natuurlijk, maar qua leeftijd toch wel realistisch ben ik bang. Ik ben ook 41.
Ja ook wel een flauw grapje van de natuur, waarom nou niet gewoon veranderen door uitsluitend lánger uit elkaar. Nee krijg je die ellende nóg vaker, sjonge jonge...Vast geen vrouw geweest die die specs samengesteld heeft.
Haha nee precies. Als het nu 40 dagen werd, maar nee hoor, is het ineens 22 dagen pfff. Wie verzint dat.
Ik vond 28 al dichtbij genoeg, nu 21...En dan ook nog eens gewoon 8 dagen ongesteld zijn en een week vooraf al in heks-modus...joepie ipv de helft van de tijd "normaal" zijn we naar 1/3e grrrrrrr
En nog zwaar ook. Ik hoop echt de mirena mij kan redden Volgend leven kom ik terug als een kat of man