Hoi allemaal, Ik ben moeder van twee kinderen: een zoon van bijna 5 jaar (die inmiddels op school zit) en een dochter van bijna 2. De laatste tijd speelt de wens voor een derde kindje steeds vaker door mijn hoofd. Alleen… ik twijfel enorm over het juiste moment. Aan de ene kant denk ik: misschien is het slim om te wachten tot onze jongste ook naar school gaat. Dan komt er wat meer rust en ritme in huis, en heb ik wat meer tijd en ruimte. Aan de andere kant: als we nu voor een derde gaan, zit je nog “in de kleine kinderen”, zijn de leeftijden dicht bij elkaar en groeien ze mooi samen op. En laten we eerlijk zijn, het idee dat ik straks weer moet ‘beginnen’ als ik er net een beetje uit ben, voelt ook best pittig. Ik ben heel benieuwd hoe andere ouders dit hebben aangepakt. Hebben jullie gewacht tot alle kinderen op school zaten, of juist bewust voor een kortere leeftijdsverschil gekozen? Hoe hebben jullie die periode ervaren, zowel qua drukte als emotioneel? En achteraf: zouden jullie het weer zo doen? Alle ervaringen zijn welkom. Dankjewel alvast voor het meedenken!
Pfoe lastig. Voor beide kanten (groot/klein leeftijdsverschil, wel/niet naar school) is altijd wat voor te zeggen. Tussen 1 en 2 zit bijna 4jr, dat was prima. Ik vond de eerste echt een aardverschuiving. Mentaal, fysiek alles. Overdag tijd met de baby en heb de babytijd van de oudste bewust kunnen meemaken zonder afleidingen qua babies. Tussen 2 en 3 zit 3jr. Ideaal, met 3 zijn ze heel zelfstandig, niet meer tillen, lekker afleiding van zo'n mormel op tijden dat ze eigenlijk al toe zijn aan school.. Tussen 3 en 4 zit een jaar.. ook prima, slaapjes gelijk, ze zijn echt kleffie en beffie. Maar wel dubbele kans op een slechte nacht En fysiek wel zwaar qua tillen. Hoe meer school in zicht komt voor nr 4 hoe meer ik denk, noooo geen nr 5..
Bij mij zit er telkens ongeveer 2,5 jaar tussen. Ik vind dat een top leeftijdsverschil, want ze kunnen prima samen spelen, maar als de baby er is begrijpen ze ook al een hoop en worden ze wat zelfstandiger. Ik had wel een 5e gewild, maar m'n man niet en die komt er ook echt niet. Ik merk wel dat nu de jongste ouder wordt, meer zelf speelt, minder mij nodig heeft, er meer ruimte komt voor nieuwe dingen voor mezelf. Wat ik blijkbaar toch ook wel fijn vind. Dus ik denk dat langer wachten dan ook het nadeel geeft van inderdaad wat vrijheid weer opgeven. In die zin zou ik niet wachten tot je bijna 2-jarige naar school is. Tegen die tijd speelt je oudste misschien wel vaker bij andere kinderen, of gaat het naar zwemles of andere clubjes. Meer tijd en ruimte is wat dat betreft een illusie, of toch in ieder geval alleen onder schooltijd. Als de wens er is, dan waarom wachten? Hoe oud ben je eigenlijk? Is er qua leeftijd ruimte om te wachten? In principe is jonger vaker beter.
Poeh, dit is zo’n persoonlijke keus. En het lastige is: niemand zal weten hoe het zou zijn geweest als er korter of langer gewacht was…. Ik heb 3 kinderen in 3,5 jaar tijd mogen krijgen. Natuurlijk kan ik voor- en nadelen opnoemen aan het kleine leeftijdsverschil tussen hen, maar die zullen voor elk leeftijdsverschil te noemen zijn.
Wij hebben 3 kids in 4 jaar tijd. Tussen de oudste 2 zit 17 maanden en tussen de middelste en de jongste zit 2 jaar en 9 maanden. voor beide is wat te zeggen. Met De oudste 2 vond ik het eerste jaar echt heel pittig. Mede doordat zoontje koemelkallergie had en daardoor veel huilde en dan was de oudste ook nog geen 1,5 waardoor ik altijd maar bezig was. Nu spelen ze echt heel veel samen. Maar ze spelen net zo goed met de jongste van net 4. Ik denk dat leeftijd niet altijd wat zegt, maar het er ook aan ligt hoe je kind(eren) zijn. Ik twijfel wel is over een 4e, voor man hoeft het niet. En nu de jongste op school zit vind ik die vrijheid ook echt wel weer lekker. Gewoon weer wat meer ruimte voor jezelf.
Ik zou zo kort mogelijk wachten. Wat ik zie is dat kinderen dan meer aan elkaar hebben. Meer fases die overeenkomen en een ritme wat beter aansluit. Ook voor de toekomst. Daarnaast wil jij zelf echt weer opnieuw beginnen als alles net zelfstandig en naar school is? Continu rekening houden met spullen, slaapjes en een ander ritme? Zoals je zegt zit je er nu nog middenin. En je andere kinderen ook. Mijn ervaring is dat het veel prettiger is als gezin samen activiteiten te doen dan continu te moeten opsplitsen. Geeft veel meer rust.
Eigenlijk ben je met advies van anderen niet veel. Er word zoveel bepaald door de kinderen en hun karakter. Wij hebben de 1ste 2 binnen 11 maand tijd. Ik hoor de mensen dan zo denken: Lekker samen spelen, lekker samen dutjes, vriendjes, .... Wel dat viel hier lelijk tegen . Onze 3de is 7 jaar jonger dan de 2de. Ik had liever 5 jaar ofzo gehad maar je hebt niet alles te kiezen natuurlijk. Zelf vond ik dat opnieuw beginnen geen enkel probleem. En heel eerlijk dat ben je zo snel gewoon dat ik daar niet te veel van wakker zou liggen. Mss dat we door al een tijdje er uit te zijn net minder een sleur gevoel hadden...
Wat het beste is is zo afhankelijk van hoe de kinderen zijn. Zujn ze makkelijk, slapen ze goed, matchen ze samen... En hoe ben je zelf lichamelijk. Ik weet bijvoorbeeld dat als ik weer zwanger word de kans zeer groot is op wederom bekkenklachten dus al zou ik het leuk vinden om nr7 snel te krijgen, ik weet dat het lichamelijk gezien dom is en beter kan wachten tot nr6 "zelfstandig" is.
Ja dat is waar. Hangt er ook af hoe je kinderen zijn maar vind het toch erggg leuk om jullie verhalen te horen en inderdaad kinderen “krijg” je en je weet nooit wanneer en of het lukt.
Mijn zwangerschappen verlopen opzich soepel. Heb geen klachten aan overgehouden mbt rugklachten of bekkenklachten. Maar ik weet hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het voor je lichaam is. De eerste gaat nu naar school en was echt een slaapkop en slaapt heel goed. De tweede is wat pittiger, want ze heeft koemelkallergie en andere allergieën dus eerste jaar was echt heeel zwaar. Zij sliep met 1,5 pas echt een hele nacht door. Eerste is een jongen en tweede een meisje. Soms zijn het dikke vrienden en soms botsen ze heel erg. Samen spelen gaat dus niet altijd goed
Nou dat is het meer. In mijn achterhoofd houdende dat het ook echt onwijssss pittig is als er minder dan 3 jaar tussen zit tussen de kinderen. Aan de andere kant wil ik over 5 jaar dat iedereen uit de slaapjes zit en dat ik niet continu rekening met alles moet houden en je echt weer dingen kan doej met het hele gezin
Ja mijn tweede heeft dus ook koemelkallergie en was het eerste jaar onwijs pittig. Merendeels omdat we niet wisten waarom ze pijn had en waar het vandaan kwam. Dus dat was echt heeel zwaar. En mijn eerste was gewoon echt een droombaby. Dus na de tweede was ik ook echt klaar met kinderen. En nu weet ik niet meer wat ik moet doen haha
Ik word 32 jaar binnenkort. En heb altijd gezegd na 35/36 jaar wil ik echt geen kinderen meer. Meer om het feit dat ik weer beetje mijn eigen ding man doen en weer meer kan werken etc
Tussen mijn eerste en tweede zit ook bijna 3 jaar. Desondanks was het gewoon pittig haha. Een baby en een peuter/kleuter die aan het oefenen is om zindelijk te worden pff. Hebben bij jou de kinderen allemaal een eigen kamer? Dat is iets wat mij tegenhield. Want er moeten dan 2 op 1 kamer of is dat een luxeprobleem
Ik heb het niet als “onwijs pittig” ervaren, hoor.. Mijn eerste was een hele makkelijke baby, mijn tweede had een heftige koemelkallergie, mijn derde deden we er zo bij. Ze zijn nu 8, 7 en ruim 4,5. Allang en breed uit de slaapjes, luiers, flesjes, etc en we kunnen makkelijk op stap met z’n allen.
Ook dat is natuurlijk heel persoonlijk…. Voor mij persoonlijk is het hebben van een eigen kamer voor elk kind een hele harde eis. Maar ik lees hier op het forum vaak genoeg dat kinderen een kamer delen.
Die van mij heeft ook een heftie koemelkallergie. Is die van jou eroverheen gegroeid? Aaahh heerlijk zeg jullie nu lekker met zn alles wat doen
Nou opzich kan iedereen wel zn eigen kamer hebben in de toekomst. Maar een van de kamer is een kantoor/kleedruimte. Maarja aan de andere kant denk ik een baby slaapt toch eerste jaar op de ouders slaapkamer. Pff geen idee. Eerste kind heeft een onwijs grote kamer dus het kan wel.
Oh wat heerlijk! Hier met 1 jaar ging het nog fout. Ze wordt nu bijna 2 dus binnenkort weer even introduceren. Best spannend