Pfff even stoom afblazen… net weer een panieksituatie opgelost met een kapotte fiets. Wij hebben met 5 mensen de beschikking over zeven fietsen en werkelijk altijd zijn de meeste fietsen kapot. Dan weer een ketting eraf, dan weer geen verlichting, remkabel gebroken, accu van de ebike leeg of de lader kapot. Nu weer een sleutel kwijt. Ik fiets zelf bijna nooit, ook omdat mijn fiets (de enige damesfiets) bijna altijd door iemand anders ingepikt wordt. Maar nu is de mijne ook kapot, kabel afgebroken gebroken, waarschijnlijk doordat iemand hem veel te lomp uit de lader getrokken heeft. Dus ik sloop die fietsen niet, dan doen de kinderen. Ik baal er zo van. Elke keer weer een hoop gedoe, stress, extra kosten. Hebben jullie ook zoveel gedoe met de fietsen of kunnen jullie kinderen er wel normaal mee omgaan?
Hier wel gedoe, maar niet omdat ze er niet normaal meer omgaan. Alleen mijn oudste wil nog wel eens ruw met zijn fiets zijn, maar wat kapot gaat is niet zijn schuld. Ze hebben wel allemaal nieuwe elektrische fietsen gekregen, dus ze weten ook wel dat ze er een beetje normaal mee om moeten gaan. Helaas wil dat niet zeggen dat ze niet stuk gaan. En 2 van de fietsen zijn van Amslod en snap wel waarom ze failliet zijn, want het is prut kwaliteit..niet normaal. Eentje staat nu al 7 week bij de fietsenmaker.
Hier toevallig met de fiets van dochter. Laatst brak de lamp er spontaan af tijdens het fietsen en gisteren zet ze haar schooltas er in en toen viel het hele rek er van af. Gewoon afgebroken. Het was een 2e handsje, maar wel een Gazelle. We zijn er klaar mee, ze krijgt een andere. Hier gaat ze haar schooltijd niet mee uitzitten.
Mijn fiets is wat gammel maar ook na 15 jaar in weer en wind nog steeds te fietsen. Toen nieuw gekocht voor 180 euro dus verbaas me al dat hij zo lang mee gaat. Fiets van zoon is 2de hands of ouder. Eigenlijk geen gedoe verder met de fietsen. We moeten nu wel zoeken naar een nieuwe fiets voor zoon. De oude fiets begint te klein te worden en hij gaat naar het voortgezet onderwijs.
Wij hebben in 4 weken tijd, 3 fietsen naar de fietsenmaker gebracht. Dure maand zeg maar... en degelijke fietsen van cortina.
Misschien is je probleem wel dat je teveel fietsen hebt. Als je fiets kapot is... pak je gewoon een andere. Hier heeft iedereen een eigen fiets. We hebben geen reservefiets. Als iets aan de fiets niet helemaal lekker loopt, wordt er echt wel meteen aan de bel getrokken. Plan B is namelijk lopen. Dus als remmen minder worden, ergens ietsnstroef loopt of iemand een piepje hoort, dan wordt het gemeld. Dan kunnen we namelijk op de volgende vrije dag, naar de fietsenmaker. Het ruw met fietsen omgaan, herken ik dus ook niet. En ik moet zeggen, in een huishouden met 3 ADHD-ers raken er huis wel eens sleutels tijdelijk onvindbaar. Maar eigenlijk nog verrassend weinig. Want ook hier geldt: plan B is lopen. En ik kan uit persoonlijke ervaring èn observatie vertellen: het komt 'ons soort mensen' minder makkelijk aanwaaien, maar we zijn wel degelijk leerbaar. Dus na een heel wat 'negatieve prikkels', gaan we toch beter opletten waar we onze sleutels laten.
Het enige wat man en ik wel regelmatig voor de kinderen doen, is een 'bandencheck'. Als hij of ik het idee heeft dat onze eigen banden opgepompt moeten worden, nemen we die van de kinderen en elkaar meteen even mee. En we hebben een voorraad losse lampjes, die we kunnen opladen. Dus in geval van lege batterijen in de 'hoofdverlichting', kunnen we snel even een los lampje pakken. Ik heb ze ook standaard in mijn fietstas zitten.
Hier heeft iedereen 1 eigen fiets, sleutels van de kinderen liggen op een vaste plek (in een bakje bij de kapstok). Geen elektrische fietsen overigens. En op een keer een lekke band, ketting eraf of haperende versnelling na, nooit problemen. Ketting ligt er binnen 5 minuten weer op. Als er iets stuk is, moeten ze zelf naar de fietsenmaker (niet als straf ofzo hoor, maar dat is gewoon een logisch gevolg van een kapotte fiets). En fiets moet altijd netjes in de berging ‘s avonds.
Hier ook geen reservefietsen, dus je zult zuinig op je fiets moeten zijn. De 12 jarige past op niemand anders zn fiets (dus die kan niet een andere pakken) en de 16 jarige zou eventueel op mijn fiets kunnen, maar ze weet heel goed dat dat absoluut niet mag. Opladen van de ebikes gebeurd binnen, dus je accu eruit en binnen opladen. Dat gebeurd voorzichtig. De oudste heeft 1 keer haar lamp eraf gehad, dat laten we dan maken bij de fietsenmaker. Verder in de 4 jaar tijd misschien nog een keer een lekke band en that's it. We laten 1x per jaar een beurt doen. De jongste heeft nu een mountainbike, die heeft wekelijks de ketting eraf en dat repareert hij allemaal zelf (of samen met man). Voor de middelbare staat er inmiddels een nieuwe klaar. Maar geen fiets is lopen, dus dat wordt wel met zorg gedaan.
Hier heeft ook iedereen een eigen fiets en NO WAY dat ze op mijn dure elektrische fiets mogen. Opladen doe ik altijd binnen; ik neem de accu mee en leg hem ergens op in de hal om op te laden. Dus gelukkig blijft mijn fiets tot nu toe buiten schot. De fietsen van de kinderen komen van decafhlon en zijn verrassend stevig; af en toe gebeurt er wel iets mee, maar ze gaan niet zo snel stuk. Lekke banden plakken ze zelf, met hulp van ons. Ketting die eraf loopt of breekt, idem.
Ik denk ook dat je moet zorgen dat ieder een eigen fiets heeft en diegene is daar ook verantwoordelijk voor. Alle fietssleutels gaan bij binnenkomst aan het sleutelrekje. Bij hoge nood (platte band) kan er heus wel eens gevraagd worden of iemand gebruik mag maken van een andere fiets, maar niet zonder toestemming. Dan kan meteen actie worden ondernomen op de kapotte fiets. Fietsen zijn duur en daar moet je zuinig op zijn.
Moet je wel op tijd mee zijn hoor, bij fietsenmakers is tweedehands vaak weinig aanbod en levertijden nieuwe fietsen zijn gerust een maand of 3. Wij hadden geluk, laatst een 28 inch met laag frame tweedehands (nog steeds reteduur trouwens!) gekocht bij fietsenmaker, toen man even afgeleid was wilde een ander hem al afrekenen terwijl wij er net op hadden proefgereden. Dus hij heeft nu een nieuwe fiets, durft er alleen opeens toch niet op te fietsen. Staat nu in schuur, hij groeit er wel in en dan verkopen we de oude wel via mp, fietsen wilde er toch maar een schijntje voor geven...
Hier ook iedereen een eigen fiets en daar gebeurd eigenlijk weinig mee. Alleen de mijne is elektrisch en daar blijven ze netjes af. Laden gebeurd binnen, dus ze kunnen ook niet per ongeluk in het schuurtje iets kapot lopen. Sleutels laten slingeren kunnen ze wel eens. Dan hebben ze dus geen fiets tot het gevonden is.
Ik vind continu niet zo degelijk eigenlijk. Dochter had er altijd gezeik mee. Toen een batavus damesfiets gekocht en die is een stuk beter van kwaliteit.
Onze middelste heeft een cijferslot, dus die is geen sleutels meer kwijt. Scheelt een hoop gedoe. Lekke banden hebben we bij vlagen, daar word ik altijd wel heel chagrijnig van... Verder is de fiets van onze puber wat gammel, met gepiep, maar ze vindt het zelf niet erg dus dat laat ik maar gaan. Remkabels vervangen kan ik zelf wel, een ketting vervangen heb ik pas ook gedaan maar dat is wel meer gepruts. Al met al gaat het hier vrij goed de laatste tijd. Wij hebben in geval van echte nood een racefiets voor zoon als alternatief, en verder een step om naar school te kunnen als er echt een lekke band is ofzo. Maar dat is geen volwaardig alternatief dus we moeten het dan wel zsm repareren. Wat bij onze zoon wel geholpen heeft tov een half jaar terug: hij zet zijn fiets niet meer op het allereerste plekje in het rek op school. Fietsen op dat hoekje werden echt heel lomp behandeld, toen was er altijd wel weer iets mis (wiel krom, remkabel kapot, dat soort dingen). Dus een beetje opletten bij het stallen voorkomt veel leed
Als iedereen zo afhankelijk is van die fietsen zou ik er toch voor zorgen dat het beter op orde is. Dus iedereen heeft zijn eigen fiets. en als er iets stuk is moet je dat laten maken. Een ketting is wel snel gefixt, net als voor verlichting zou je wel een extra setje kunnen bewaren. maar vaak zeggen pubers ook pas dat er iets niet goed is, als ze op het punt staan weg te gaan. dus probeer daar ook het gesprek over aan te gaan, dat ze beter smiddags uit school of savond bij het avond eten kunnen zeggen dat er iets stuk is zodat jullie er dan nog naar kunnen kijken. En laat ze dan maar een keer lopend, met de bus of een eigen manier zoeken om er te komen, als de fiets stuk is want dat is dan de concequentie. Bij ons gaan de kinderen nog wel voorzichtig om met hun spullen zitten nog op de basisschool maar op de middelbare school is dat vaak wel anders, het is niet altijd jouw schuld dat remkabels of versnellingskabels breken, maar het is wel jouw taak als puber/tiener om er met je ouders te zorgen dat het gerepareerd gaat worden.
Ik heb mijn fiets al 17 jaar. Een gazelle, ooit gekocht met fietsplan van het werk. Op een enkele keer een platte band (meestal door glas op de weg) nooit problemen mee. We hebben geen auto dus iedereen heeft zijn eigen fiets. Eigenlijk heeft niemand ooit problemen er mee. Ook nooit ketting er af ofzo. Het zijn wel allemaal gewone fietsen, geen elektrische. Daar kan ook minder kapot aan, waarschijnlijk
Hier zijn fietsen persoonlijk. Mijn zoon had laatst een kapotte fiets. Hij mocht mijn stationsfiets gebruiken tenzij ik die nodig had, dan had ik voorrang en moest hij dus lopen. Hij is zelf verantwoordelijk voor zijn fiets en de reparatie. Wij helpen natuurlijk wel als hij dat vraagt. Mijn electrische fiets is voor mijn eigen woon-werk verkeer en no way dat ik die uitleen voor puber uitstapjes en ik zet ook geen goede fiets op het station omdat hij mijn stationsfiets wil gebruiken.
Ieder een eigen fiets Man en ik hebben met nieuwe electrische fietsen gekocht via fietsplan Oudste heeft een normale nieuwe Eigenlijk nooit gedoe Het lijkt bij jullie een beetje van ach als die kapot is dan pak ik wel een andere Ik zou dus zorgen dat ieder een eigen heeft