Een tijdje terug besloot ik te stoppen met werken, echter vrij snel, door een hele goede aanbieding toch besloten wel weer te gaan werken. Ik heb echt een leuke baan nu, waar ik normaal gesproken energie uit haal. Echter nu ik zwanger ben, ben ik blij als ik mijn werkdag weer heb overleefd. Ik heb een vroeggeboorte meegemaakt, 2 spiraaltjes verloren en een miskraam gehad. Deze zwangerschap sta ik dus onder extra controles van zowel de verlos als de gyn en gebruik ik utrogestan om mijn baarmoeder rustig te houden. Deze zwangerschap zijn we dus extra alert op complicaties. Ik heb weer heel veel harde buiken, ik slaap nauwelijks tot niet omdat ik extreem veel en heftige nachtmerries heb en als ik die niet heb dan schieten mijn kuiten in de kramp. Ik ben gewoon echt een beetje op en dat maakt mij er niet gezelliger of productiever op. Eigenlijk wil ik de stekker eruit trekken op mijn werk en lekker thuis uitrusten zodat deze baby misschien wel op een normaal termijn geboren wordt. Maar kan ik dit maken richting mijn werkgever? Ik twijfel echt heel erg, ik heb al aangepaste werkzaamheden en hoef bepaalde dingen dus niet te doen. Ondanks dat heb ik nog veel harde buiken. Er is eigenlijk ook geen tijd om de extra pauzes op te nemen waar ik recht op heb. De bedrijfsarts gaat met pensioen en is aan het afronden dus heeft de komende weken geen tijd voor mij.... Komende woensdag heb ik een cervixmeting en controle staan, die kan ik afwachten, maar wat als daar niks bijzonders uitkomt? Ik weet het even niet meer en kan wel wat tips gebruiken.
Hmmm, ik lees dat jouw lichaam behoorlijk signalen afgeeft dat je het zwaar hebt. Te zwaar zelfs denk ik. Je gezondheid en die van je baby moeten voor alles gaan. Ik denk dat rust nemen, en dus stoppen met werken, de beste optie is. Jammer voor jouw werkgever, maar als je nu doorloopt en plotseling echt helemaal uitvalt (met misschien wel desastreuze gevolgen voor jezelf en je baby) je moet er niet aan denken. Sterkte!
Het probleem is dat mijn werkgever niet echt toegankelijk hiervoor is Ik heb het met 7 weken zwangerschap al gemeld zodat er rekening mee gehouden kan worden. Tot nu toe is er nog geen vervanger voor mij aangenomen. Ik weet dat rust nemen voor mij en de baby het beste zou zijn maar ik weet niet of ik dat juist kan verwoorden richting mijn werkgever. Die kan op dit soort dingen nogal heftig reageren helaas... Ik heb al regelmatig in gesprekken met mijn werkgever en roosteraar aangegeven dat het mij zwaar valt en daar word eigenlijk niet op gereageerd of op gehandeld. Ik ga denk ik toch een bericht sturen naar de bedrijfsarts om op korte termijn een afspraak te plannen. Dan krijgt die er maar een casus bij vlak voor pensioen, jammer dan.
Wat naar sat he daar niet goed over kan praten met he werkgever! Ik zou zeker de bedrijfsarts benaderen. Lekker boeiend dat hij binnenkort met pensioen gaat. Nu heb jij zijn hulp nodig en is hij nog aan het werk.
Jouw lichaam geeft aan dat het voor nu genoeg is. Zeker met wat je al mee heb gemaakt met een vroeggeboorte, zou ik zelf geen risico’s durven nemen.. Kan je verloskundige hierin niet wat voor je betekenen? Ik kreeg 7 jaar geleden een briefje mee ondertekend van haar, weet nu even niet of dat voor de dokter was of voor m’n werkgever. Daarna ben ik ook de ziektewet deels ingegaan. Jammer van je werkgever dat hij/zij er zo op reageert. Maakt het voor jou niet makkelijker. Toch zou ik in deze situatie aan jezelf en de baby denken en de ziektewet ingaan. Ze hebben je thuis ook nog nodig. Sterkte!
Goeie van dat briefje! Ik heb geen idee of dat gebruikelijk is maar het zal wellicht helpen om begrip van mijn werkgever te krijgen. Mijn huis is inderdaad, voor mijn doen, een bende op het moment omdat ik niet de energie heb het bij te houden
Wettelijk gezien heb je niets aan een briefje van je VK/gyn. Enkel de bedrijfsarts mag iets vinden van je belastbaarheid. In jouw situatie lijkt het me heel helder: de belastbaarheid is er niet of nauwelijks. Ik begrijp je loyaliteit naar je werkgever, maar je moet absoluut om je eigen gezondheid en die van de baby denken. Je hebt gewoon recht op een consult met een bedrijfsarts, dus ik zou die vooral met spoed aanvragen, zodat je kan bespreken of je gedeeltelijk of zelfs volledig stoppen kan met werken. Sterkte!
Nadat ik mijn openingsbericht plaatste heb ik inderdaad een mail gestuurd naar hrm voor een consult op korte termijn. Hopelijk willen ze daar nog in meewerken.
Ik ben helaas te laat. Baarmoederhals zodanig verkort dat ik met spoed ben beoordeeld door een gyn, die gaf aan mij door te sturen naar een academisch ziekenhuis. Binnen een halfuur stond er een ambu klaar en nu lig ik dus opgenomen. We bekijken het dag per dag en voor zover mogelijk moet ik strikte bedrust aanhouden. Ik ben nu 24+5, hij is nog veel te klein. Nu baal ik toch zo van mezelf dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken...
Ah nee, wat schrikken dit zeg! Heel veel sterkte en hopelijk blijft de kleine door de rust nu nog even een poosje zitten!
Ah nee!! Wat een schrik ! Ik hoop heel erg voor jullie dat hij nog een hele tijd veilig bij je in de buik blijft. Heel veel sterkte!!
Ik wilde al sturen, laat die bedrijfsarts het uitzoeken, jij gaat nu aangeven dat je fors gaat minderen. In welk ziekenhuis ben je? Als ik het goed begrijp heb je nog wel een baarmoederhals en is hij nog niet verstreken? Het is niet te zeggen of dit met minder werken niet was gebeurd. Ik werkte al halve dagen en rustte iedere middag en toch had ik een extreme vroeggeboorte. Dus neem jezelf niets kwalijk, neem het per dag, ik ga duimen dat je bmh weer langer wordt en dat de baby nog heel lang in je buik zit (en ik neem aan dat je nu ziek gemeld bent en blijft). Er zijn echt genoeg succesverhalen! En als je iets wilt weten, mag je mij altijd een berichtje sturen.
Inmiddels ben ik thuis! Buik was rustig, baby doet het goed dus we mochten het thuis afwachten. Ik heb inderdaad nog 13mm gesloten cervix. Hij zat al wel met een voetje in de tunnelvorming, echter is hij nu gedraaid en ligt hij daar met zijn hoofd. Ik ben inderdaad volledig ziek, mijn werkgever schrok er enorm van en viel gelukkig goed mee te praten. Vooral toen ik zei dat als hij voor de 26 weken wordt geboren hij komt te overlijden. Daar wist ze niet zo goed op te reageren Begrijpelijk ook. Lief je berichtje❤️ Nog maar 7 dagen! Dan ben ik 26 weken. Nog maar 7 dagen...
Wat fijn! Ik zie dat je dochter al naar school gaat, dus daar hoef je je het grootste gedeelte van de dag niet druk om te maken. Series kijken, boeken lezen en rust houden. Op naar de 37 weken! Maar nu eerst week 26!
Thuis is wel fijn, maar oh pas op dat je niet te veel doet. Heb je genoeg hulp thuis? Nog 7 dagen! Ik duim met je mee dat dat nog veel langer wordt, maar eerst deze mijlpaal halen ❤️
Mijn man is geweldig, hij heeft nu 2 weken vrij van werk. Dan zijn we de cruciale week door. We hebben allerlei mensen op standby staan om voor onze dochter te zorgen en de hond wordt zometeen voor het hele weekend opgehaald❤️ Hebben we echt heel erg geluk mee! Ik heb mezelf ook even verwend en bij de Lush wat spulletjes voor in bad besteld zodat ik de komende week elke dag lekker in bad kan gaan ontspannen.