Eens! Naar mijn mening wordt veel te veel onder het tapijt geschoven onder het mom : het kind heeft het zo moeilijk thuis. En bij volwassenen; hij had een traumatische jeugd. mijn jeugd was ook behoorlijk moeilijk, in termen van tegenwoordig “ traumatisch “. Ik vertoon ook geen onacceptabel gedrag, vermoord niemand of whatever. en vast zovelen met mij. vind dat lekker makkelijk verschuilen
Nou dit. Blijkbaar had onze oudste door pestgedrag van andere zich gericht op een jongetje naast haar. Die had ze 2x geslagen. Dat hoorde wij niet van de juf en natuurlijk ook niet van onze oudste. Toen stond die moeder opeens bij mijn man. Nou die heeft zijn excuses aangeboden. En daarna meteen onze oudste sorry laten zeggen en gezegd dat dit niet meer ging gebeuren. Iedere dag weer herhaald dat ze gewoon lief ging doen en dat we echt niet weer wilde horen dat ze dit deed. Nu zijn ze vrienden en ze heeft het dus ook niet meer gedaan. Ben je helemaal gek. Iemand die er helemaal niks mee te maken heeft opeens gaan slaan. Ze blijkt een van die pesters ook een klap te hebben gegeven we hebben wel gezegd dat dit niet mocht en dat ze weg moest lopen en naar de juf moest. Dat doet ze dan nu ook maar ik heb haar geen straf gegeven voor die klap tegen die pester. Een groepje van 3 die dingen afpakt en gemeen doet.
En alsje dat gaat doortrekken naar later? Dus er gebeurt iets wat niet door de beugel kan. Kind doet aangifte. Aangifte blijft op een stapel liggen. Dan maar voor eigen rechter spelen? Want ook dit lijkt een trent te zijn. Mensen die "er klaar mee zijn" (met falende overheid) en dan maar agressief haan worden tot en met het gooien van vuurwerkbommen om een persoonlijk geschil op te lossen. En ja. Dit staat ver van de (basis)schoolwereld. Maar is precies hetzelfde mechanisme. Degene die tussenbeide moet komen doet dat onvoldoende. Dus ga je geweld gebruiken. En dan is het afgelopen. Maar het is niet afgelopen. Gebruik van geweld lokt nieuw geweld uit. En als het nu werkt, dan zal het kind de volgende keer sneller zijn toevlucht nemen tot geweld, want toen werkte het ook. Kijk. Bij een directe fysieke aanval mag je je verdedigen. Maar nooit zelf in de aanval. Of iemand van de fiets schoppen. (Gevaarlijk ook nog. Wat als dat kind met zijn hoofd tegen een stoeprand was gekletterd? Of er kwam juist een auto langs .... ) Hoewel misschien een minachtend blik met "hopelijk voel je je nu heel stoer" in sommige gevallen ook heel goed kan werken. Of "wat moet jij een k**leven hebben dat je dit nodig hebt om je goed te voelen" .
Dit is precies wat het imo een ingewikkeld onderwerp maakt. In de basis ben ik het volledig met jouw standpunt eens. Ik begrijp echter ook dat er een gevoel van machteloosheid ontstaat als praten niks oplost. En als een éénmalige uiting van geweld vervolgens het pesten wel stopt begrijp ik dat ouders dit soms aanmoedigen. Maar hoe uit zich dat vervolgens verder, waar ligt de grens van wat nog wel ‘te verantwoorden ’ is en wat niet. Wie bepaald dat ? Het is erg dun ijs.
Mijn mond valt altijd open over hoeveel kinderen slachtoffer zijn van pesten, maar ik hier zelden iets lees van ouders die aan de andere kant staan en ouder zijn van de pestkop... Er moeten er toch bijna evenveel zijn? Maar dat komen kinderen inderdaad niet vertellen, en dan zijn ze van de fiets gestampt en dat hoor je dan als ouder wel... hoe reageer je dan als ouder? We hadden een ouderavond over het preventieprogramma bij ons op school, waar ze vooral preventief aan de slag gaan. (Klasgevoel, juffen dragen fluohesje op speelplaats om zichtbaarheid te verbeteren, vriendschap, ...) Tijdens die ouderavond werd uitgesproken dat het voor ouders van gepeste moeilijk is maar voor ouders van de pestkop ook, dat wil je ook echt niet.
Ik denk veel ouders die zeggen (en geloven) dat hun kind zoiets niet doet. Of hij is opgezet door anderen. Of mijn prinsje is een volger en durft geen Nee te zeggen. Of zei Nee maar ging toch tegen zijn wil in bij de pesters staan want hij is zo loyaal naar zijn vriendjes. Of hij was echt niet de enige hoor! Of hij wordt zelf ook gepest. Blabla. En vast ook ouders die het gewoon allemaal niet zoveel kan schelen. Het zal wel niet zo erg zijn, het gepeste kind vraagt erom, het moet leren zich niet zo te laten pesten oid. Het gepeste kind overdrijft, mijn kind is niet de enige die wel eens wat doet, blabla. Niet gek dat kinderen negatief gedrag blijven vertonen als hun ouders het blijven afschuiven op allerlei oorzaken die buiten het kind zouden liggen.
omdat veel ouders niet weten wat hun kind uitspookt er word ook weinig gecontroleerd op bv social media wat eigenlijk "het nieuwe pesten" is want ja ze moeten leren er mee omgaan of ze hebben ook recht op privacy nou hier niet hoor ik controleer nog steeds de telefoon en dat zouden alle ouders moeten doen want ze kunnen berichten en groepsapps makkelijk verwijderen zonder dat iemand dat dooheeft
Of ze houden zich niet bezig met hun kind. Niet geïnteresseerd. Is veel van huis..dat vind ik nog het ergste. Negatieve aandacht is dan ook aandacht.
Omdat ouders het of niet weten, zelf er niks mee kunnen en misschien wel al een traject is en ouders die zeggen dat hun kind dat niet doet. Kies maar iets maar een gepest kind draagt dat mee. Die van mij wil niet naar school. Telt de laatste weken af. Durft nergens alleen naar toe. Geen idee hoe hij zich staande moet houden in het voortgezet onderwijs. Alleen maar door een stel klote kinderen. Kan het niet anders meer zeggen. Overigens moeten meer ouders meelezen in de app groepjes. Dat taalgebruik laat te wensen over
Een app gestuurd? Daar is hij dan erg makkelijk mee weg gekomen als je het mij vraagt. Waarom niet excuses maken als je iemand recht in de ogen kijkt? Helaas valt mijn eigen kind onder degenen die gepest worden. En reken maar dat hij van ons toestemming heeft om van zich af te slaan. Want leuk hoor, dat "ho stop, hou hier mee op" maar ze vegen hun reet er mee af. Mocht me ooit ter ore komen dat hij zelf iemand pest, dan komt hij er zeker weten niet mee weg door online een "excuus" te maken. Dan kun je het net zo goed laten, vind ik.
Jij zegt toch zelf ook: bij een fysieke aanval mag het wel? Wat zit je dan te ziften op mij??? als jouw buurman jouw zomaar een klap of schop verkoopt zonder dat jij ook maar iets doet, pik jij dat dan? even nog een voorbeeld; bij het uitgaan werd ik lastig gevallen: ik heb drie keer gezegd dat je je handen thuis kunt houden: de vierde keer klap ik je er echt 1 op. En dan kijken ze verschrikt naar mijn man, die dan zegt dat hij mij niet hoeft te redden aangezien ik dat prima zelf kan
Heb je verder gelezen? Dus het bleef niet bij die app. Dat was de eerste stap. Slachtoffer is opgenomen in de vriendenkring. Exacte situatie. We zaten te wachten op de gang voor oudergesprek met de mentor. Gesprek ervoor liep enorm uit. Dat bleek dus die jongen die zijn verhaal deed. Mentor naam daar dus uitgebreid de tijd voor. Ons gesprek meteen erna. Zoon hevig geschrokken. En terwijl we naar de auto liepen pakte hij de telefoon. Dus niet wachten tot de dag erna. Gewoon meteen. Daarna zijn ze elkaar nog vaak genoeg tegengekomen uiteraard. Wat er dan nog was uitgesproken was ik niet bij uiteraard. Bij navraag bij zoon kreeg ik er weinig anders uit dan "dat ze ok waren". Ik had me al voorgenomen de mentor nog eens aan te spreken om te vragen hoe het nu ging. Maar toen kwam er ineens de vraag van zoon of hij naar slaapfeestje bij die jongen mocht.
Ja, ik heb verder gelezen en ik blijf erbij dat mijn kind er niet zo makkelijk mee weg was gekomen. Zal wel komen doordat ik mijn eigen kind bijna kapot heb zien gaan aan gepest worden. Deed uitspraken als; "ik wou maar dat ik niet meer wakker werd"... Dat gun ik een ander kind niet, zich zo te voelen.
Wat had je dan gedaan? Hij heeft direct gehandeld en het pesten was over. Dan is het klaar hoor. Met 15 zit je daar niet zo dicht meer op als op de basisschool. Dus veel meer dan checkvragen stellen kan je dan niet doen hé. Lees je ergens dat ik het een ander kind wel gun om zich tot te voelen of werkt dat precies. Het is echt naar dat het jouw kind gebeurd. En ik weet niet wat jij of anderen hebben gedaan. Welke gesprekken met de pester zijn gevoerd. Of hoe er gereageerd werd. Maar ik blijf erbij dat in ons geval het prima is opgelost.
Dat kan kloppen! Tijdje terug heb ik jou blijkbaar per ongeluk gequote, die quote stond er nog in zag ik na het plaatsen, direct verwijderd, maar toen had jij natuurlijk al een melding gehad
Jij begon met op mij te reageren Verder heb ik in geen van je berichten gelezen dat je kind direct fysiek werd aangevallen. Dat is bij mij de enige reden om terug te vechten. Puur verdedigend. Een kind van de fiets schoppen zie ik niet als zelfverdediging, maar als een gevaarlijke actie. En zal ik dus nooit aanmoedigen.
Mijn oudste zit in een klas waar ook gepest wordt (groep 8), heel sneaky vaak. Duwtje hier en daar, wat sissen in het voorbij lopen. Ze heeft 2 beste vriendinnen, en zij als groepje vallen echt buiten de klas. Ben wel blij dat ze elkaar hebben maar ik heb haar wel gezegd als ze aan je komen gewoon terug geven. Die klas is sowieso geen fijne klas, paar weken terug gooide 1 leerling een schaar naar een lerares. Ze is 2 dagen geschorst geweest, en hoeft momenteel pas om half 1 op school te zijn. In de ochtend moet ze dan thuis haar schoolwerk maken Ze hadden haar beter gewoon op tijd op school kunnen laten komen en haar apart zetten, dan straf je meer dan wat ze nu doen. Het is gelukkig nog een paar weken, en dan is ze er eindelijk van af.
Dat mag jij vinden, maar aangezien dat kind steeds duwde en trok, sloeg en schopte onderweg naar school vond ik dat een prima aktie.