Het mag luchtig zijn, of niet, feel free. Ik zal beginnen: Ik heb spijt dat ik niet harder van het leven genoten heb tijdens mijn studententijd. Ik was altijd aan het studeren of stage doen. Nooit uit geweest Dat ik niet eerder, of vooral harder aan de bel getrokken heb mbt mijn darmproblemen. Dan was alles misschien niet zo uit de hand gelopen. Van mijn eerste ex, dat was een creep achteraf bekeken Dat ik toen ik in India was geen sari gekocht heb omdat die niet in mijn rugzak paste. Wel een aan gehad, nog steeds spijt van dat ik hem niet heb meegenomen. Ook daar dat ik te weinig foto's heb waardoor heel veel dingen zijn aan het vervagen nu. Dat ik een man gekozen heb die absoluut niet van backpacken houdt Ach ja verder is ie helemaal prima Ik heb van alle dingen iets geleerd, en dat is het belangrijkste zeker behalve van de laatste, want ik wil hem voor geen geld ter wereld inruilen en hij heeft ook compromissen moeten sluiten mbt zijn luxe hotel voorkeur
Ik heb eigenlijk nergens spijt van. Mijn keuzes hebben ervoor gezorgd dat ik nu sta waar ik ben en daar ben ik best tevreden over. had ik dingen anders gedaan als ik in de toekomst kon kijken? Ja. Dat wel. ondanks dat geen spijt.
Dat we een hond hebben genomen. Het is het liefste, makkelijkste beest dat er is maar ik ben gewoon echt geen honden mens. Ze zit in mijn aura, vind het echt gedoe, altijd rekening houden met.
Ik heb spijt van 2 dingen: -Dat ik geen universitaire studie die mijn interesse had ben gaan doen toen het kon, maar voor (financieel) safe heb gekozen; een leren-werken traject voor iets wat eigenlijk niet bij mij paste. Ik zit er nu niet heel erg meer mee en ik ben tevreden met mijn leven, maar als ik opnieuw moest kiezen zou ik het zeker anders doen. -Dat ik ooit op de middelbare school mee deed in een groep meiden die samen een jongen opstookte om iets heel gemeens bij een niet zo populair meisje in de klas te doen (geen misbruik of mishandeling o.i.d. maar wel iets heel kwetsends). Ik zou niet weten wat dat meisje tegenwoordig doet of waar ze woont, maar als ik haar ooit tegenkom ga ik haar nogmaals mijn oprechte excuses aanbieden. (Destijds is het uiteraard door school opgepakt en hebben we excuses aangeboden en iets gedaan om het goed te maken.) Ik ben daar echt helemaal niet trots op, vind het nog steeds heel vals van mezelf. En ik zou woest worden als dit bij mijn dochter gebeurde.
Zo sta ik er ook in. Vind spijt ook een zinloos iets, want uiteindelijk heb je op dat moment gekozen, wat in die situatie het beste leek.
Soms heb ik spijt dat we de afgelopen jaren de kinderwens hebben laten bestaan, zonder te dokteren Toen ik na 6 jaar zwanger was en het mis ging... kon ik t verdriet niet omschrijven. Soms denk ik.. wat als we toch eerder waren gaan dokteren.. Maar goed. Het is niet. Spijt van acties als puber. Dat ik ook buitensloot etc.. Vreselijk
Eigenlijk dit. Hoewel... Ik heb achteraf wel spijt dat we niet eerder een kat hebben genomen eigenlijk Maar van echt "grote" dingen heb ik geen spijt. Het leven loopt nou eenmaal zoals het loopt.
Ik heb er spijt van niet eerder de scheiding te hebben doorgezet en daarmee dus voor mezelf heb gekozen. En verder, had ik dingen anders gedaan/gelaten als ik toen wist wat ik nu weet.. ja voor 100%.
Dat ik geen bitcoins heb gekocht in het prille begin Alle gekheid op een stukje, wat velen hier inderdaad al zeggen, alle keuzes (ook de minder handige) hebben me gevormd tot wie ik ben
Mijn bruiloft! Niet van mijn man, wel van de dag zelf. Wat een geld... Ik zou onze bruiloft nu heel anders doen, maar ja. Ach na 15 jaar is iedereen het toch al vergeten
Misschien dat ik niet een jaar ben gaan backpacken na mijn studie. verder gaan dingen zoals ze gaan. Achteraf zou je dingen misschien anders hebben gedaan of hebben willen doen, maar ik denk dat ik verder niet mag klagen over hoe mijn leven nu is, dus ik heb niet zo veel spijt van dingen.
Nog een toevoeging: Liever spijt hebben van wat je wél hebt gedaan dan van wat je niet hebt gedaan. Spijt is m.i sowieso niet erg zinvol, maar het lijkt me persoonlijk veel lastiger om te moeten denken: had ik maar... In plaats van: had ik maar niet.
Spijt dat ik niet nog even mijn tante heb gebeld toen ze in het ziekenhuis lag. Ik wilde haar niet storen maar de volgende dag was ze er ineens ( onverwacht) niet meer. Echt spijt dat ik toen niet even heb gebeld
Dat ik niet ben gaan reizen toen ik jonger was. Dat ik koos voor mijn vriend van destijds terwijl ik al heel lang aan het plannen was om als au pair in Australië te gaan werken. We hadden net verkering en ik had echt een roze bril op.
Dat we cavia's hadden genomen. Wat een stof, gepiep en die geur. En ze waren ook totaal niet tam te krijgen. Nobel uit asiel gehaald maar ze waren daardoor geen mens gewend. Ze hebben een mooie leeftijd bereikt en ook beide gewoon ineens dood. En daarna hebben we alles vlot weggedaan. Ik heb onwijs mijn best gedaan, maar na 4 jaar schoten ze nog gelijk t hok in als ik ze wou voeren.... wat heb ik er spijt van gehad. Ze zijn 6 of 7 jaar geworden. Dus dat was een lange zit. Maar goed, we hebben ze altijd wel een liefdevol leven gegeven. Van onze kippen! Hoewel ik ze geweldig vond, was de geur echt niet te harden in de zomer. En de muizen in de tuin die gingen nestelen in onze tuinkussens ook. Ik zag de muizen gewoon eten met de kippen. De steenmarter had t hele hok vermoord en ik vond dat vreselijk. Maar we hebben diezelfde dag alles weggehaald en mooie ruimte gecreëerd en was toen blij dat t eindelijk klaar was met die geur en al die muizen. Na 12 jaar kippen te hebben gehouden... mis ik ze absoluut niet. Dat ik niet meer gereisd heb zoals stedentrips en meer geld eraan heb uitgegeven. We zijn in de VS geweest en heb maar 1 dag een auto gehuurd omdat parkeren daar per dag >50 dollar was. We hebben wel tours gemaakt verder met oa bus en ov. Maar nu terugkijkend vind ik wel wel jammer dat we niet even een week die auto hadden. Reizen nu met 5 man is gewoon onbetaalbaar voor ons.
Maar bij sommige dingen heb ik dus wel effectief spijt dat ik ze niet gedaan heb, zoals harder aan de bel getrokken voor mijn darmproblemen. Er werd altijd maar gezegd dat het gewoon pds was.Daardoor is het echt zwaar uit de hand gelopen, heeft het meer dan 15 jaar geduurd voor ik een diagnose had en zit ik nu met een hele hoop restschade. Dit heeft gewoon een giga inpact op mijn leven en ik leef elke seconde met de gevolgen. Dat ik die sari niet heb gekocht dat is natuurlijk iets waar ik alleen aan denk als ik de foto tegenkom en wat nu 0 invloed heeft op mijn leven. Maar er zijn dus wel dingen waar je spijt van hebt die heel je leven of een groot deel ervan kunnen veranderen. Die creepy ex vb, daardoor heb ik jarenlang niemand meer vertrouwd, dacht ik jarenlang achtervolgd te worden overal waar ik kwam en doken er jarenlang overal ineens vb mails van hem op (zelfs via sattelietmail die niet te blokkeren was omdat ik altijd alles blokkeerde). Dat heeft meer dan 10 jaar geduurd en is pas gestopt nadat ik al met man samen was. Dus ja dan heb ik wel een beetje spijt dat ik die kerel tegen het lijf gelopen ben ooit.
Van de aankoop van mijn huis. Gekocht tijdens corona, snel snel 10 minuten kunnen bekijken en zag er top uit. Hééél veel geld uitgegeven voor wat achteraf een krot bleek dat vol schimmel zit, een leeggelopen ingestuikte zwemvijver, lekkende veranda en dak etc etc. Enige optie is platgooien
Mbt aankoop: de auto van opa gekocht toen hij was overleden. Oma mocht niet vertellen dat hij experimenteerde met zelf brandstof maken. Holy moly, dat had echt heel naar kunnen aflopen voor ons. Auto kon binnen een jaar naar de sloop en toen vertelde ze pas wat hij ermee had gedaan. En daar hebben we dan 2500 euro voor betaald
Er is al een eerste architect komen kijken wat de opties zijn. Mss kunnen een aantal buitenmuren nog wel blijven staan (maakt heel veel verschil uit qua BTW) en nu is het wachten op een eerste plan en raming. Vriend gaat zijn huis verkopen en wil met de opbrengst dan de vernieuwbouw bekostigen ❤️