hoop dat het snel doorbreekt en je eindelijk aan de terugplaatsingsronde kunt beginnen! Wat heeft het lang geduurd bij jou!
Hierbij mijn DPO lijstje. Ik ben vorige cyclus na de eisprong begonnen met Decapeptyl spuiten en deze cyclus met Gonal F 225IE, met de gedachte dat we IVF zouden gaan doen. Helaas is het alleen bij de IVF stimulatie gebleven, verdrietig genoeg was er maar 1 eiblaasje gegroeid. Wij voelen ons verslagen, 24 dagen spuiten, maar geen IVF. Toch laten we geen kans onbenut, het is dan ook een escape IUI geworden. En rondom de IUI hebben we het zelf ook nog even meerdere keren gezellig gemaakt. 05-06: Gonasi gespoten. 07-06: Dag van de IUI. Veel buikkrampen. 08-06 1DPO: slecht geslapen, veel gedroomd, maar goed dat is al een hele tijd gaande. Voel me ook behoorlijk gespannen, echt goed gaat het niet met me. En mijn hoofd maakt ook meteen overuren hierdoor, of mijn lichaam zo wel instaat is tot een succesvolle bevruchting. Na een lange wandeling voel ik me trouwens wat beter. Daarnaast had ik kleine lichte steekjes bij mijn linkereierstok, ei zat trouwens ook op links en krampen in de onderbuik. En poeh wat een afscheiding veroorzaakt die utro. 09-06 2DPO: weer veel en naar gedroomd, voornamelijk over het ziekenhuis en behandelplannen. Af en toe behoorlijke krampen in de onderbuik. Verder geen symptomen. 10-06 3DPO: geen symptomen 11-06 4DPO:In de ochtend had ik behoorlijke menstruatiekrampen en was ik een beetje misselijk, wellicht door de utro?! Voor de rest geen symptomen. 12-06 5DPO: geen symptomen, op af en toe een klein onderbuikkrampje na. En uiteraard de mega smerige afscheiding van de utro, maar dat heb ik continu. 13-06 6DPO: weer erg slecht geslapen en nare levendige dromen gehad. In de ochtend, nog voordat ik de utro had ingebracht had ik behoorlijke krampen in de onderbuik. En uiteraard dacht ik toen meteen: zou het een innesteling kunnen zijn. Blijf me verbazen over me eigen gedachtes, hoe vaak ik dit wel niet heb gehad en toch grijp je alles telkens weer aan haha. Voor de rest gedurende de dag meerdere malen lichte krampjes in de onderbuik. En oja ik heb iets opgezette borsten en dan kijk ik naar mijn laatste DPO lijstje waar het raak was en dan zie ik dat ook staan op 6DPO. Maar goed heb dit vast en zeker in meerdere lijstjes staan. Dus oftewel het switchen tussen hoop en wanhoop is weer volop aanwezig. 14-06 7DPO: Nog steeds licht opgezwollen borsten en regelmatig kleine krampjes in me buik. Daarnaast had ik lage onderrug pijn, net boven me stuitje. Een symptoom die ik herken van eerdere zwangerschappen. Mijn hoop begint toe te nemen. Pfff, ik denk wel 100 keer per dag dat ik mogelijk zwanger ben, maar denk ook 100 keer per dag dat het weer niet gelukt is. De Gonasi is er trouwens bijna uit, ik moest echt heeeel hard turen voor het streepje, manlief zag het streepje niet meer. 15-06 8DPO: de test vanochtend was helemaal wit. De Gonasi is er dan ook uit nu en vanaf nu betekent een streepje dan ook waarschijnlijk een zwangerschap. Ik neigde vandaag met name naar dat het niet gelukt is, ik had alleen wat krampjes een uur na het inbrengen van de utro, en dat heb ik altijd na het inbrengen van de utro. Voor de rest geen symptomen. Voelde me vrijwel de hele dag neerslachtig en angstig dat het nooit gaat lukken. Pffff wat is dit toch heftig eigenlijk. Maar nu sinds ongeveer 17:00 krijg ik toch ook weer wat hoop, want begin toch weer wat meer activiteit en krampjes in de onderbuik op te merken.
Ja hoop het ook zo. Dag 38 nu. Het is nog steeds niet zo nu namelijk. Het stroomt er nirt uit zeg maar. Dus dit is zeker nog niet dag 1. Hopelijk gebeurt dat vannacht alsnog. Voel me overigens heel rot vandaag. Ik baal van mijn fysieke klachten en horen woensdag iets over een reorganisatie op werk (waar mijn functie ook bij betrokken is) en merk daarnaast dat ik enorm veel moeite heb met vaderdag op instagram. Veel meer dan ik met moederdag had. Deels ook vanwege de dochter van mijn vriend denk ik. Ik mis soms wat in hun band (zonder daarbij heel erg over uit te weiden) en denk dat ik daar beetje plaatsvervangend verdrietig over ben. Hoop dat het snel woensdag is en ik meer weet. Ga me denk ik morgen ziek melden voor die nachten. Al voel ik dus enorme onrust in mijn lijf.
Ik ga het toch eens navragen. Want het is wel fijn als de boel wat sneller zou kunnen gaan. Wachten voelt echt eindeloos lang! Ik lees dat je wat meer bloed bent gaan verliezen. Ik hoop dat het door gaat zetten! Jij wil ook gewoon door lijkt me.
Echt balen, dag 38! Pfff. Hopelijk snel! Vervelend dat je je verdrietig voelt. En wat rot van die herorganisatie! Heb je het idee dat er wat zal gebeuren met jouw functie of is het gewoon algemene onrust? Ik kan het me wel voorstellen hoor. Hier ook gerommel binnen het bedrijf en het ravijn-jaar voor zorg en welzijn dat er aan zit te komen. Geen idee of het mij wat zal aangaan maar toch voel je je er dan onrustig over. Goed dat je even aan jezelf denkt en je ziek gaat melden! Rust in je lijf en in je hoofd is heel belangrijk nu!
Aah zo lief je berichtje, thanks!! Zo te zien zit jij ook weer in de wachtweken, spannend, ga ook voor jou duimen! Heb je er een goed gevoel bij? En is dit je laatste cyclus tot je behandelgesprek, of valt je afspraak net in de nieuwe cyclus? Want als ik het goed onthouden heb had jij ergens in juni je afspraak toch? Super spannend allemaal! Hoop heel hard dat IVF of ICSI je bespaart mag blijven!
Ja voor het eerst die roze inderdaad. Had eerst die paarse maar die zijn nog veel duurder haha. Binnen 36 a 48 uur toch? Dat denk ik ook. We gaan het wel gewoon gezellig maken deze en komende dagen en dan zien we het wel, ik ben nu vooral aan het monitoren om te zien of mijn cyclus weer gewoon terug is gekomen. Tot nu toe lijkt het er wel op!
ah meis wat ontzettend rot! Pfff, dat er ook nog bij, onzekerheid qua werk. Terwijl je al zoveel onzekerheid hebt. Ben je bang dat jouw baan komt te vervallen? Jammer inderdaad als een ouder/kind band niet helemaal is wat je zou hopen, soms is het helaas ingewikkeld he. Hopelijk is er volgend jaar op vaderdag een kleintje bij! goed dat je aan jezelf denkt! Als je voelt dat je dat nodig hebt, echt doen!! Vind het knap dat je voor jezelf gaat kiezen!
Jaa zelf heb ik het idee meer richting 48 uur, ik vind die clearblue testen altijd ontzettend snel enthousiast. Wat dat betreft goed dat je kon kiezen voor een cyclus met echo’s, want op basis van die testen zou ik hem ook hard gaan stressen! die clearblue testen zijn trouwens veel goedkoper op internet, mocht je nog nieuwe nodig hebben en mocht je deze nu in de winkel halen.
Ja en het bloedverlies wat je soms hebt zou kunnen duiden op een disbalans in je hormonen af en toe en dat is met een kunstmatige cyclus ook geen issue omdat het dan precies klopt. Dat stelde mij iig wel gerust. Nu nog daar komen want wachten voelt idd eindeloos! Ik wil inderdaad heel graag door en voel me weer steeds verdrietiger over mijn falende lijf.
Ja hoop het ook zo enorm. Nee het betreft wel echt mijn functie en nog 2 andere functies. En dan Nederland breed. Dus ik voel me erg onrustig. Zeker omdat ik er van onze groep het kortst werk (toch al ruim 5 jaar hoor). Ahh ik snap dat jij je dan ook onrustig voelt! Wat is een ravijn jaar? Wat houdt dat in? Ja hopelijk krijg ik wat rust want merk gewoon dat het teveel is. Heb aansluitend 2,5 week vakantie dus hopelijk ben ik dan weer een stuk verder met alles.
Klopt, de afspraak staat 26 juni. Maar waarschijnlijk zit ik dan al in een nieuwe cyclus. Nee ik zit heel slecht in mijn vel momenteel. Ik heb nergens vertrouwen in, voel me dik en opgeblazen terwijl het nergens op slaat. Ook weer wel want pas 3 broeken niet meer. Maar ik ben gewoon niet mijzelf en ik snap er niks van. Dank je wel voor je berichtje!!
Jups ben ik bang voor. Was het eerst niet maar nu zijn we woensdag ineens gevraagd allemaal te komen voor meer informatie. En nu maak ik me wel ineens zorgen. Voel me helemaal niet senang. Ohhh dat hoop ik toch ook echt zo! Vind zijn dochter in sommige dingen heel erg op zijn ex lijken en dat vind ik geen goed teken. Haha. Beetje verwend ofzo. Het is geen onaardige meid maar ik mis toch warmte en dat ze wat extra's doet voor haar vader. Vind het allemaal vrij minimaal. Weet wel dat ik het ons eventuele kind wel anders bij wil brengen. Super lief dankjewel. Voel me nu al zenuwachtig om dat morgen te doen maar denk dat het beter is. Voel me echt een beetje of ik nog aan de juiste kant van de rand wandel maar ik veel onrust Voel en dus om het minste of geringste kan huilen oid. Al merken weinig mensen dat, kan heel goed doen alsof haha
jammer dat dan al je nieuwe cyclus is. En wat vervelend dat je je zo rot voelt. De dingen die je benoemt klinken mij heel herkenbaar, van de cyclussen zonder stimulatie. Ik had vooral de laatste cyclussen zonder stimulatie gigantische pms klachten na de eisprong, onder andere de dingen die jij benoemd, ook nog aangevuld met veel angsten(dit is een minder gebruikelijke pms klacht, maar sommige hebben dit wel). Maar het was echt verschrikkelijk en dan een dag voor mijn menstruatie was het weg en voelde ik me weer kiplekker. En dan enkele dagen na de eisprong begon het weer opnieuw. Volgens mijn huidige ziekenhuis komt dit doordat vrouwen met een lage eicelvoorraad vaak minder krachtige eisprongen krijgen. En met stimulatie heb ik hier dus helemaal geen last meer van. Ik ben nu al bang voor aankomende maand, verplichte rustmaand zonder stimulatie. Wat dat betreft wel echt jammer dat ze jou in de tussentijd geen Letrozol wilde geven, ook om je kansen nu nog te vergroten. Maar goed hopelijk zijn het bij jou geen pms klachten, maar een voorbode op een zwangerschap! En wie weet hou je veel vocht vast door het warme weer en ben je daarom wat opgeblazen. Echt heel spannend voor je de komende tijd, ik hoop dat je toch over een weekje een positieve zwangerschapstest in handen hebt.
pfff vind het heel rot voor je dat je hier ook nog mee moet dealen. Hoop toch dat het niet jouw functie is die komt te vervallen. ja soms zijn ouder/kind banden heel ingewikkeld. Hopelijk kunnen ze in de toekomst iets meer nader tot elkaar komen. En hopelijk kan je man wel een hele mooie band ontwikkelen met jullie kindje! Want die gaat er vast en zeker komen. Heb je een voorgevoel trouwens of voorkeur voor een jongen of een meisje? Snap ik heel goed, zoals ik je nu een beetje heb leren kennen, vind je dit waarschijnlijk heel lastig. Maar des te knapper dat je hiervoor kiest, want ergens is gewoon doorgaan en doen of er niets aan de hand is waarschijnlijk makkelijker voor je.
Ja hoop het ook enorm. Maar zal moeten wachten tot woensdag, dan weet ik hopelijk meer. Het komt qua timing idd mega rot uit. Ja wie weet. Hij is na de scheiding 30 min verderop gaan wonen dus dat speelt denk ik ook mee. En hij neemt zichzelf de scheiding denk ik nog steeds kwalijk tov zijn dochter. En dus loopt hij een beetje op eieren. Vind het heel rot om te zien. Had haar gevraagd iets voor hem te doen voor vaderdag maar dat wilde ze niet. Dus ze kwam met 2 flessen wijn aan gister. Opzich niks mis mee maar vind het toch verdrietig. Had hem meer gegund. Hoop inderdaad dat die openheid er in ons gezin meer zal zijn. Ik ben echt anders opgevoed namelijk. Ik heb zelf een voorkeur voor een meisje, omdat het wrss bij 1 blijft. Mijn partner voor een jongetje. Maaaaaar ik ben al dolgelukkig als het ons überhaupt gegund is. Dus dat is natuurlijk het belangrijkste. Hebben jullie nog een voorkeur? Heel lief dankjewel! Ja dat is het sowieso. Ik heb thuis ook de neiging tot meer piekeren en de afleiding is soms ook wel fijn. Maar als er dan dingen bij komen dan is me dat nu teveel. En hoe gaat het met jou in combinatie met werk? Red je het nog?
Heel lief van jou hoe je toch probeert om je partner een speciaal gevoel te laten geven op vaderdag, jammer dat zijn dochter daar niet in mee wilde gaan. Het is ook heel verdrietig als de band tussen ouders en kinderen niet is wat je hoopt dat het is, want ik denk dat toch alle partijen hier eigenlijk wel naar verlangen, ook al lijkt het soms niet zo. Wij hadden eerst allebei een voorkeur voor een meisje. Maar de eerste keer dat ik zwanger was zei ik direct dit is toch echt een jongen, en mijn man was ook overtuigd dat het een jongen was, wij voelden allebei heel sterk een jongen. En dat was uiteraard ook direct helemaal goed. Sindsdien heeft mijn man ook een voorkeur voor een jongen, hij is denk ik toch gaan dromen over hoe het is een jongetje te krijgen(voor zover je hier natuurlijk wel allemaal invullingen bij maakt). Ik heb nog steeds wel een lichte voorkeur voor een meisje. Maar net wat je zegt, ben al blij als het ons gegund is. Ik vermoed ook dat er hier niet meer dan 1 komt, moet wel heelveel mazzel hebben als het daarna nog een keer lukt ivm de lage eicelvoorraad. Dus bereid mezelf er wel op voor dat de kans gewoon heel groot is dat het bij 1 blijft. ja snap ik heel goed. Wat mij trouwens echt goed helpt bij piekeren is wandelen. Echt even een goed stukje van minimaal een uur wandelen, het liefst in een natuurgebied. Jij woont toch in regio Eindhoven? Wij waren laatst op vakantie in Schaik en je hebt daar in de buurt echt prachtige natuurgebieden. Ik red me werk nog, maar wel alleen omdat ik zelf kan bepalen wanneer ik werk. Als ik een baan had gehad waarbij ik elke dag verplicht moest komen opdraven tussen bepaalde tijden, dan had ik het denk ik niet meer gered. Ik loop nu soms behoorlijk achter qua werk. Zoals na de echo van 1 eiblaasje, toen kon ik me heel slecht zetten tot werk en dan doe ik alleen echt het nodige. En dan haal ik dat later in. Ik werk sowieso nooit een hele dag achter elkaar, maar doe allemaal dingen tussendoor, als yoga, even een theetje doen met iemand anders, naar het bos of de duinen om te wandelen, boodschappen etc etc. Maar goed ik werk ook vaak nog even in de avonden/weekend. Oftewel ik heb totaal geen rooster, maar dit maakt dus ook dat ik het volhoudt. En ook dat ik alleen het nodige doe in periodes dat ik het niet trek. Rot is wel dat ik dan op een gegeven moment erg achterloop en dat dat ook weer druk geeft, maar dan zet ik even me schouders eronder en dan kunnen we weer met een frisse start verder haha. Maar vind het echt knap hoe jullie allemaal zo door hebben kunnen werken in vaste roosters.
Ja heb het er gisteravond ook nog wel met hem over kunnen hebben. Dat vind ik ook best lastig want ik wil natuurlijk zijn dochter niet in een slecht daglicht zetten maar gelukkig was het een fijn gesprek. Voel me dan gewoon plaatsvervangend verdrietig. Ik denk zeker dat alle partijen in dit geval verlangen naar een goede band. Maar ze zijn beide niet echt praters en heb het idee dat zijn ex een negatieve vinger in de pap heeft. Het is gewoon een rot situatie vind ik, zonder dat er echt iets aan de hand is. Ja wandelen deed in de vorige voorbereiding ook veel en ga ik deze keer zeker weer oppakken. Kan ik ook echt van genieten! Als ik de tijd heb en me fysiek fit voel dan vind ik dat ook echt leuk. Ik zal eens opzoeken! Ja voor ons hetzelfde. Mijn vriend heeft dus al een dochter en zou graag een zoon krijgen om zijn naam door te geven, dat snap ik wel. Hij heeft ook een mooie Spaanse achternaam haha. Ik ben echter alleen met mijn moeder opgegroeid en heb geen ervaring met jongensdingen en zou heel erg uitkijken na spa dagjes met mijn dochter. Dus vandaar de voorkeur. Maar we gaan het afwachten. Het voelt in deze situatie zo verwend om daar nog een voorkeur voor te hebben. Hoe voelt het voor jou/jullie dat het uit medisch oogpunt wrss maar bij 1 kindje blijft? Ohh Ja dat klinkt wel fijn datje die vrijheid hebt en dat als het niet gaat je daar ook ruimte voor hebt om je eigen tijd in te delen. Denk dat het voor mij dan ook wel iets makkelijker was. Ik heb momenteel soms juist afleiding aan mijn diensten maar gezien ik teamleider ben zitten er ook dingen aan mijn functie die druk geven en die kan ik heel slecht handelen momenteel. Heb me net afgemeld bij mijn manager en hij reageerde begripvol en we bellen morgen even. Dat voelt goed dus daar ben ik blij mee. Mijn menstruatie is denk ik eindelijk doorgebroken maar nog wel een beetje halfjes. Even overlegd maar denk dat het straks wel erger wordt en dit dus dag 1 is ipv dag 39. Ze zeiden in t zkh dat als het volledig doorbreekt vandaag ik vanavond mag starten met de estradiol. Volgende week vrijdag de echo, dat kwam niet op een dag.