Hij is nog een soort van aan het slapen. Helaas is het niet echt stil ivm het ontbijt dat rondgebracht wordt en geluiden op de gang, dus hij zal zo wel wakker worden. Om 8 uur krijgt hij een nieuw antibiotica infuus, dan zullen ze zijn temperatuur wel weer opnemen.
Hoe gaat het nu met je zoon? Is hij de dag een beetje doorgekomen? Het is voor jullie natuurlijk ook heel pittig dat jullie zoon het ziekenhuis ligt.
Hij was heel pittig, maar knapt nu weer aardig af. Hij slaapt en heeft verhoging, wil niet eten/drinken.
Jeetje, je zou toch denken dat het wat beter zou moeten gaan, nu hij al paar dagen antibiotica-infuus krijgt. Wat zeggen de artsen? Sterkte hoor. Ook voor jullie heel pittig.
Die maken zich niet echt zorgen. Je hebt ook elke keer een ander, dus dan weten ze niet hij eerst was (dat vertel ik dan wel). Maar zijn waardes waren net weer ietsjes beter gelukkig. En morgen ochtend gaan ze bloed afnemen, dus hopelijk gaat de nacht goed.
Hopelijk voelt hij zich snel beter, en zijn de waardes ook beter. Hopen op een goede nacht, veel beterschap!
Dat is wel een nadeel, iedere keer een andere arts of verpleegkundige . Hopelijk zijn de waardes in het bloed morgen ook gedaald. Ga voor jullie duimen.
Heel veel sterkte voor je zoontje❤️ Hier ook beide dochters blindedarmonsteking en allebei wel symptomen en ander beloop. En toch is mijn ervaring dat je als je de HP belt ze je wel snel afstempelen als "zeurmoeder" Bij mijn oudste zei ze buikgriep. Ik zei ik vermoed een blindedarmontsteking toen snauwde ze geen diagnoses stellen. Ik herhaalde ik vermoed is anders dan ze heeft het . Toen zei ze nee hoeft niet te komen is buikgriep. Ik zei toen prima maar als haar iets overkomt dan hou ik je aansprakelijk puffend zei kom maar over half uur. Arme kind bleef braken kon niet zitten niets. Werden naar binnen geroepen huisarts stuurde haar meteen naar de spoed en zei goed dat ik had gebeld. Ik zei nou van je assistente hoefde ik niet eens te komen. Hij werd echt pissed hij stuurde mij naar de spoed en hij liep rechstreeks naar de assistente en hoorde hem haar aanspreken op haar gedrag. Op de spoed werd er bloed geprikt en echo gemaakt. 10 na echo kwamen ze haar meteen halen voor OK hij stond op springen. Ben blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd en dat heb jij ook gedaan. Mijn andere dochter was net als jou zoontje hoge pijngrens en raar beloop waardoor die pas de volgende dag na een mri pas is gezien. Die heeft wel een abces gekregen en lag langer in het ziekenhuis. We proberen allemaal als moeders het beste voor onze kinderen te doen❤️ Soms moet je kiezen tussen afwachten of meteen bellen maar dat maakt je nog geen slechte moeder. Dikke knuffel voor jou❤️
Hoe liep het in het ziekenhuis met je andere dochter? Kreeg ze ook eerst antibiotica? En wanneer gingen ze opereren? Goed dat je bent gegaan. Ze meten momenteel ook de hartslag en de bloeddruk van mijn zoon. Net was z'n hartslag iets verhoogd, dus wilde ze hem gelijk wakker maken voor pijnstillers. Ik heb aangegeven dat ik dat wel geef als hij wakker is. Hij wordt al steeds wakker gemaakt voor infuuswissel enzovoort, dus ik vind dat een beetje onnodig nu.
Bij mijn andere dochter konden ze via de echo niet goed zien of het de blindedarm was en ze ook een hoge pijngrens heeft net als je zoontje het niet echt goed liet merken. Na de mri werd besloten haar te opereren die werd wel in de nacht gedaan de mri maar er kwamen die nacht 2 spoedoperaties tussen dus moest ze wachten tot in de ochtend. Maar daarna dus een abces en antiobiotica via infuus. Hopelijk kunnen ze hem snel verwijderen en is je zoontje er snel vanaf. Achteraf gezien had ze al een paar maanden er last van maar het liet zich niet duidelijk kenmerken als een blindedarmontsteking. Buikpijn ,moe,lusteloos geen eetlust maar dan steeds wat daagjes en knapte dan op en dan ging het weken weer goed.
Het abces is bij haar na de operatie pas ontstaan als ik het goed lees? Ik vind het nu hier erg lastig en gelukkig hoef ik de beslissing niet te maken. Maar als ze m'n zoon nu opereren zijn ze bang dat het abces knapt en alles in z'n buik loopt. Van de andere kant gaat het voor mijn gevoel nu ook niet de goede kant op. Vanaf een uur of 16.00 uur gisteren middag slaapt hij alleen maar.
Mogelijk krijgt hij een flinke dosis antibiotica? Dat hakte er bij mij enorm in, werd er ogenschijnlijk juist zieker van, maar dat kwam dus puur door de zeer hoge dosis. Toen het goed aansloeg, mocht de dosis wat omlaag en kreeg ik weer meer energie. Maar als het je niet lekker zit, gewoon echt blijven vragen hoe of wat he. Ook als dat voor jezelf voelt als zeuren ofzo, niets van aantrekken; stel iedere vraag die je hebt, spreek je zorgen en twijfels uit etc.
Ze hebben net bloed afgenomen en waarschijnlijk hoor ik ook vandaag wanneer ze weer een mri scan gaan maken, dus dat vind ik wel fijn. Dan is het wat duidelijker. Mijn zoon geeft op elke vraag aan dat het wel gaat namelijk. Op de antibiotica staat metronidazol 5 mg in 100 ml, ik weet niet of dat een hoge dosis is.
Klopt haar abces onstond pas erna. Maar vorig jaar mijn vriendin haar dochtertje 6 jaar oud ook enorme pijngrens niets liet merken dat het op een blindedarm leek. Heeft 1 week tussen huisarts en kinderarts gezeten. Uiteindelijk doorgestuurd naar spoed na weer op de HP te zijn geweest. En daar viel het arme kindje ineens voorover tegen de chirurg terwijl die terug kwam met uitslag van de mri. Ze zijn echt meteen met kind naar de OK gerend hij was geknapt en alle troep kwam in de buik terecht. Tot op heden nog klachten dus begrijp de artsen wel waarom ze voorzichtig zijn ze willen erger voorkomen. Hij is nu in het ziekenhuis en in goede handen als de artsen het echt niet meer vertrouwen dan zullen ze ook wel ingrijpen. Ik begrijp je onmacht die je voelt je staat erbij en kijkt ernaar en wil het liefst alle pijn van hem overnemen. Dat hij zoveel slaapt is omdat hij gewoon enorm moe is zijn lichaam is nu eigenlijk in "vechtmodus" . Hopelijk knapt hij snel op en word hij verlost van alle ellende❤️
Ik hoop dat hij zich snel fitter gaat voelen en dat de mri scan laat zien dat het rustiger is. Bij mij bleek met een echo achteraf pas dat ik een blindedarmontsteking had gehad, nadat ik een week goed ziek geweest was. Er was een abces ontstaan dat de boel allemaal weer had ingekapseld, zeiden ze toen, zodat opereren niet meer nodig was. Het zou kunnen dat dit bij je zoon ook gebeurt. Ik wist het toen nog niet, maar blijkbaar kan een blindedarmontsteking ook vanzelf over gaan, al is het zeer risicovol. Je blijft er daarna wel vatbaarder voor. Een jaar later had ik het weer. Gelukkig herkende ik het gelijk (alletwee de keren atypisch beeld en hoge pijngrens). Toen wel geopereerd en zoooo blij dat dat ding eruit was. Ik vond het infuus met antibiotica nog het ergst van alles, dus ook daarvoor sterkte. Is zo vervelend en uitputtend.
Het klinkt echt exact hetzelfde als bij mijn zoon. Dat het door een abces is ingekapseld is nu zijn geluk bij een ongeluk. Uiteindelijk moet de blindedarm er ook uit begreep ik, omdat de ontsteking sowieso terug gaat komen. Daarom heb ik het liever gelijk zodra het veilig kan. Helaas zijn z'n ontstekingswaarden gestegen en niet gezakt. Maar hij mag wel gaan ontbijten nu. De arts komt zo met uitleg.
ai ai, wat een zorgen zeg. poeh, ik leef met je mee.Hopelijk geeft de arts een verhelderende uitleg die wat geruststelt,