Hallo dames, Lichte triggerwarning is miss op z'n plaatst. Ik hoop dat ik hier even mijn ei kwijt kan. Ik ben moeder van 2 kinderen van 12 en 9 jaar. Mijn man en ik zijn de afgelopen 10 jaar super voorzichtig geweest maar mede door mijn brein die momenteel door burnout verstrooid is, hebben we een foutje gemaakt, ik dacht dat ik net ongesteld was geweest maar bleek iets langer geleden.. en wordt de kans steeds groter dat ik zwanger ben. Ik zou rond de 13e ongesteld moeten worden. Maar ik heb veel krampjes, gevoelige borsten. Zaterdag een veegje bloed waarvan ik dacht oef gelukkig ik word ongesteld. Maar verder noppes. Ik ben heel bang. Ik ben al jaren chronisch niet fit. Mijn lijf kan denk ik helemaal geen zwangerschap aan. Hoe graag ik het ook zou willen. Het idee van mijn dochter met haar kleine broertje of zusje.. zij is gek op kleintjes. Mijn oudste, jongen, moet er niet aan denken haha. Maar ook het idee weer helemaal opnieuw beginnen. Ik wilde wel altijd 3 kinderen maar mijn kinderen waren zulke slechte slapers. Huilden erg veel. Mijn lichamelijk lijden is daar begonnen. Zoveel stress . Alles alleen doen. Man veel weg. Ik heb adhd. Chronisch hyperventilatie. En ik ben heel vaak op en moe. Vanaf oktober in de ziektewet.. Ik weet niet wat ik hier wil. Ergens hoop ik op herkenning. En dat het anderen goed is af gegaan. Ik wordt overigens in juli 39 jaar. Mijn man is weg voor werk. We gaan vanavond of morgen een test doen en dan maar kijken wat we daarna doen. Ik hoop dat jullie met mij willen brainstormen hierover. Ik hoef geen negatieve reacties. Als mijn lijf maar voor 20% beter was dan was het absoluut geen vraag geweest. Maar ik ben en wil graag ook een goede moeder kunnen zijn/blijven. Warme groetjes Eefje
Ik zou eerst zekerheid krijgen of je inderdaad zwanger bent en dan verder kijken. Wie weet was je ei later en ben je dus toch niet zwanger. Ps, ik zou toch wel aan een vorm van ac gaan beginnen. Een vrouwenlichaam is geen robot en kan een keer afwijken met een ongewenste zwangerschap als gevolg, iets wat met ac voorkomen had kunnen worden.
Zoals hierboven al geschreven wordt: jouw klachten kunnen juist ook een aanstaande menstruatie zijn dus ik zou nog even afwachten. En anders samen in gesprek gaan en bekijken wat de beste oplossing gaat zijn, voor jou, je man en jullie kindjes. En anticonceptie inderdaad. Steeds meer vrouwen gebruiken dit niet en denken dat het altijd maar goed gaat. Juist als je om hele duidelijke redenen weet dat je nog een kindje niet aan kunt, kan je hier niet voorzichtig genoeg mee zijn.
Ik heb vanavond een test gedaan. En hij is positief. Wij gebruiken al 10 jaar condooms. Eigenlijk altijd. Ik wil geen hormonen.Soms denk ik ,ik wordt bijna ongesteld of ben het al een beetje. En heel soms denk ik , ik ben het net geweest. Dan is zonder ook wel eens fijn. Blijkbaar zijn we beiden nog mega vruchtbaar. Er zat 5 bijna 6 dagen tussen vrijpartij en eisprong. Ik heb hem duidelijk gevoeld. Pff ik ga maar even afspraak maken bij de huisarts voor een gesprek. En samen met m'n man de voors en tegens bespreken..
Er bestaat ook ac zonder hormonen. En ik begreep zelfs dat er binnenkort een pil aankomt die volledig zonder hormonen werkt. En een condoom is zeker niet 100% veilig, die kan kapot, voorvocht, etc. Maar dat is nu even mosterd na de maaltijd. Dat zal wel schrikken zijn voor jou/jullie! Sterkte met de beslissing
Geen enkele vorm van anticonceptie is 100% veilig. Als je condooms goed gebruikt, is de zwangerschapskans echt laag. Het probleem zit hem erin dat mensen het overslaan/vergeten of verkeerd gebruiken, net als de pil vergeten kan worden.
Goed dat je naar de huisarts gaat. Als je een abortus overweegt kun je ook contact opnemen met het Fiom, zij zijn gespecialiseerd in het begeleiden van vrouwen bij ongeplande zwangerschappen. Heel veel sterkte en probeer mild te zijn voor jezelf. Ja die seks zonder condoom was misschien een domme actie maar dat betekent niet dat je een slecht mens bent of dat je dan maar het kind moet laten komen terwijl je dat eigenlijk niet wil (of wel wil maar weet dat je de draagkracht niet hebt). Elke keuze die je maakt is goed.
Jeetje meis wat een tweestrijd. Ik herken mij wel een beetje in jou verhaal wbt burnout/extreem uitgeput en op gevoel hebben. Ik wil juist heeeel graag een derde maar dat gaat nu gewoon niet met hoe ik me voel. Als jouw gevoel zegt dat je het niet aankunt luister daar dan naar. Je wilt er ook nog kunnen zijn voor je twee kids. Moeilijke keuze meis heel veel sterkte!