Is dit herkenbaar voor anderen? Wij hebben 3 dochters. 1 van 6 jaar oud, en een tweeling van nu bijna 4 jaar oud. De tweeling kijkt enorm uit naar school. Papa en mama ook. (Wij brengen ze al jaren naar een kdv op mijn werkdagen in een andere plaats (half uur rijden), omdat wij daar naar toe zouden verhuizen. Wat uiteindelijk niet gelukt is. Was toen geen andere optie, dus zo gelaten). Maar nu gaan ze bijna naar school toe. Waar de oudste goed naar school ging, vind ik het met de tweeling wat spannender. Alle kinderen straks op school. De oudste kon makkelijk elke dag naar school vanaf het begin. Maar ik durf niet te zeggen hoe het dat met de tweeling gaat. Dat is natuurlijk ook aankijken. Ze starten na de zomervakantie. De eerste schoolweek hebben wij nog vrij als extra vakantie week. Zelf vind ik dat erg fijn. Kijken hoe de meiden naar school gaan en hoe ze het doen. Ook start dan gelijk 3 middagen BSO. Waarvoor ze ‘s middags 2x per week een stukje moeten lopen. Nu gaan ze al 3 dagen naar het kdv dus zijn ze wel opvang gewend. Alleen vind ik het allemaal best wel spannend/lastig. Het is zo’n nieuwe situatie voor ze. Ik zie mezelf hun tweede week niet willen werken. En ik ben er zelfs zo over aan het nadenken om helemaal te stoppen. Dat zal misschien een stomme gedachte zijn. Alleen, ik wil ze gewoon zelf naar school kunnen brengen, zelf kunnen halen. Dat gaat niet met mijn werk. Ik werk zelf in de kinderopvang, een half uur van onze woonplaats af. Ik kan ze de dagen/tijden dat ik werk nooit naar school brengen en ophalen. En dat vind ik wel een moeilijk stukje.. wij hebben ook geen familie hier die ze dan kan ophalen van school zodat het mij een “beter gevoel” geeft. En ik heb de vertrouwen in school en BSO hoor! Maar het is misschien ook een stukje mama gevoel….. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Ik hoor graag verhalen. Ook verhalen van mama’s die uiteindelijk gestopt zijn met werken. Of juist niet.
Hoeveel dagen werk je en hoeveel dagen werkt je partner? Zou je voor de eerste weken/ maanden ouderschapsverlof kunnen opnemen? Dat het om minder dagen gaat? En kan je partner ze wel naar school brengen op die dagen? Of moeten ze ook naar vso? Ik zou zelf niet stoppen met werken als ze naar school gaan, maar goed, dat is persoonlijk. Wel kan je eens rond gaan kijken of je misschien dichter in de buurt kan gaan werken, of meer flexibel werk kunt gaan doen. Tenzij je heel blij bent met je huidige werk, werkplezier is ook belangrijk. Ik denk trouwens dat het helpt dat ze samen zijn. Ze kunnen op elkaar leunen als ze het toch een beetje spannend vinden of moe zijn.
Ik werk ook 3 dagen, mijn kinderen gingen dan ook 3 dagen naar KDV en daarna 3 dagen naar de BSO. Tsja, het is wat het is he! Ik genoot juist extra van de dagen dat ik ze wél weg kon brengen en ophalen. Het is niet dat je nooit op school komt he, als je 3 dagen werkt. Daarbij, wat je zelf ook al schrijft, ze zijn 3 dagen KDV gewend, ja, school icm BSO is anders, maar die dag duurt voor hen niet langer. Heb een beetje vertrouwen in je kinderen, ze zijn flexibeler dan je denkt! Alleen door er zelf te moeilijk over te doen kun je dat gevoel op hun overbrengen. Dat is toch jammer?
Het is juist fijn dat ze met zijn 2en zijn. De eerste weken is het vaak wel zwaar voor ze maar met een paar weken zijn ze vaak ook weer gewend. Ik ben juist gestopt met werken in de zwangerschap en wou juist aan het werk toen hij naar school ging. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat elke nieuwe fase net zo zwaar is voor ouders. Kleine kindjes worden groot. Die van ons gaat naar de zomer naar de middelbare school. Voelt net zo spannend als de eerste keer naar de basisschool
Volgens mij is het heel normaal dat je je zo voelt. Ik bracht mijn jongens zonder rotgevoel naar school. Ze waren er zo aan toe. Mijn oudste dochter was iets lastiger, zij huilde altijd erg als ze naar de peuterspeelzaal ging en ik vond het spannend hoe het zou gaan op school (dat ging overigens zonder problemen, kleuterschool heeft ze nooit meer gehuild bij het naar school gaan) Maar de vierde...pff, ik vond dat moeilijk. Mijn jongste kleintje...en ook direct 2 middagen BSO. Maar echt, het wende zo snel. Ze deed het zo goed, ook de BSO. Het is gewoon iets waar je als moeder even doorheen moet. Ik vond vooral bij de jongste dat wel best wat, omdat ze gewoon altijd ons kleine meisje zal zijn, dat is nu eenmaal zo met een jongste denk ik
Dat dacht ik ook altijd, maar daar denkt ze zelf anders over dus nu ze op het VO zit is het ook echt wel soort van gelijkwaardig met de oudste. Bij de gang naar de basisschool had hier juist de oudste meer moeite, de jongste kon niet wachten, die was er zó aan toe!
Voor ons reden om uren aan te passen. Man werkt 4 dagen en ik 3. Kinderen gingen 1 dag naar de bso en 1 dag werden ze door opa en oma opgehaald. Ik was de woensdagen altijd vrij en hield de kinderen de eerste weken die woensdag lekker thuis, dat vonden ze bij ons op school prima. Even lekker bijtanken en dan weer naar school. Je moet doen waar jij je zelf prettig bij voelt. Voor onze kinderen zou 3 dagen BSO echt teveel geweest zijn.
Hoeveel dagen gingen jouw kinderen naar het KDV voor ze naar school gingen? Denk namelijk dat dat wel verschil maakt, ze zijn dan al 3 lange dagen niet thuis gewend, zoals in mijn geval en bij TS.
Kun je niet dichterbij gaan werken? Juist in de kinderopvang zijn er veel vacatures en veel werkplekken in de buurt. Mijn schoonzus vond het ook heel lastig toen haar tweeling naar school ging. Maar door dichterbij te gaan werken, kan ze ze nu toch brengen en dat heeft haar veel rust gegeven.