School heeft aangegeven dat hij te wisselend heeft gepresteerd om al een richting te weten voor de laatste IEP van dit jaar. Als het begrijpend lezen niet stil had gestaan had hij makkelijker uitgekomen op HAVO VWO. Daarom houden ze nu de 80 grens aan voor het advies. Ik merk dat zijn houding het afgelopen jaar verandert is. Hopelijk hebben ze dat op school ook gezien. En kunnen we dit straks vinden in de uitslagen. Hij heeft lange tijd uitgestaan en met zijn gedachten in dromenland gezeten.
Dat klopt. Voor het beroepsonderwijs is er nog een 7de jaar mogelijk (al zijn daar nu weer wijzigingen) maar vroeger had je zonder dat extra jaar geen diploma maar enkel een getuigschrift.
Ik hoop het. Spannend dan die uitslagen. Bij mijn jongste dochter was dat toen ook zo spannend. Haar Cito’s waren in groep 7 naar beneden gekelderd en ze kreeg toen basis/kader advies. Met de B8 liet ze weer een flinke groei zien en zat rekenen op kader en begrijpend lezen op havo. Toen werd het advies bijgesteld naar vmbo-t. Met de eindtoets was rekenen omhoog gegaan en begrijpend lezen juist weer omlaag en kwam er kader/GT advies uit. Ik wilde heel graag een vmbo-T/Havo advies voor haar omdat ze met enkel vmbo-T advies niet naar de mavo/havo klas mocht op de school van onze keuze en dat hebben ze uiteindelijk ook gegeven na een gesprek en uitleg waarom ik dat wilde.
Ego en emo post: We hadden vandaag afscheid genomen van zoons school. Het was een emotioneel gebeuren voor iedereen. Zoon heeft in de afgelopen 2 jaar een heel speciale band opgebouwd met zijn ondersteuner (B), hij voelde zoon zo goed aan en zoon voelde zich heel veilig bij hem. Vlak voordat we gingen gaf zoon B een hele lange dikke knuffel, spontaan, waarop B emotioneel werd. Hij heeft zoon een cadeau gegeven, een boek over vlaggen, en een stukje geschreven waarin hij oa zoon bedankt voor het delen van zijn wereld met hem. Daarop werd ik erg emotioneel natuurlijk. Afscheid nemen van goede mensen sucks!!!! We hebben telefoonnummers uitgewisseld en we gaan na de zomer een drankje doen met z'n allen. Ik denk dat zowel zoon en B dat heel erg fijn vinden. Sommige mensen hebben een hart van goud. B is daar eentje van. Ik ben zo dankbaar dat hij in ons leven was op die manier en in ons leven zal blijven op een andere manier <3 Oké en nu ga ik nog even een potje janken, haha
Taalverzorging 82 Lezen 88 Rekenen 87 Als de meester zich aan de afspraak houdt zou dat de deur toch moeten gaan openen naar de school die wij op het oog hebben. *feest emoji*
Wat fijn! Mooie groei gemaakt ook! Ja de school bevalt goed. Ze is met hakken over de sloot over naar 2 mavo/havo. Alles is op havo niveau in deze klas; lesstof, toetsen, cijfers. Vandaar ook dat ze er niet met een enkel vmbo-t advies worden toegelaten zoals op andere scholen hier in de buurt waar het niveau dan tussen mavo en havo in zit. Volgend jaar is er maatwerk mogelijk als havo toch te zwaar blijkt dus dat is heel fijn. Zoals het er nu uit ziet zou ik zeggen dat mavo beter past maar misschien heeft ze volgend jaar wel meer energie als de oudste uit huis is en als ze minder ziek is. Ze is nu ontzettend veel ziek geweest o.a vanwege extreme menstruatie en is daarom 3 weken geleden met de pil begonnen. En de problemen rondom de oudste drukken ook zwaar op haar. Zij kwam trouwens ook hb uit de intelligentie test en we vermoeden dat ze dyslexie heeft.
Fijn dat het bevalt en dat ze nog een jaar de tijd heeft om te kijken wat het effect is als het jaar wat rustiger verloopt. Ik hoop dat het een goed jaar gaat worden voor jullie.
Hier word het waarschijnlijk praktijkonderwijs, of mogelijk vso. Had vanmiddag even kort een gesprekje met de juf, hij begon de dag thuis al slecht (de melk was op) en 1 groot drama werd dat al. Dat duurde dus tot school, en dat even tegen de juf gezegd en dat hij buikpijn had. Hij heeft bijna dagelijks buikpijn door spanningen. Maargoed ze vertelde dus dat hij geen veerkracht heeft en dat wel opmerkelijk was. Hij kan niets "hebben" aan verandering. Alles heeft onrust of word hij boos. Op school blijft hij fysiek naar anderen, net even een duw met zijn schouder geven bij langslopen bijvoorbeeld. Net iemand sneaky pijn doen. Of net (bewust) te hard iets doen, en maar blijven zeggen dat het per ongeluk gaat. Ik vertelde hoe het een aantal jaar geleden ging, dag in dag uit broertje bewust pijn doen, dat we geen idee hadden hoe het zou gaan als hij ouder was.. en we hier dus eigenlijk al heel "blij" mee zijn hoe het nu gaat. Dat hij eigenlijk al veel geleerd heeft. Maar, juf blijft zich wel zorgen maken.. En vind dat best moeilijk. We zijn voor mijn gevoel al zo ver gekomen. Maar juf zei ook dat we zoveel aanpassen aan hem.. en dat is ook zo. Maar dat doet iedereen met een kind met ass denk ik. Al die routines, rituelen, vaste "afspraken" die hij dan bedacht heeft. Bijvoorbeeld waar hij op de bank zit. En denk nu alleen maar "shit" onderschat ik alles? Heeft hij meer nodig? Wat nu?
'Potje janken' werd een migraine en ik werd er echt een beetje ziek van (buikpijn). Ik neem soms emoties over van mensen (ik ben erg empathisch) en kan ze soms moeilijk van me afzetten, zeker als ze mengen met mijn eigen emoties. Ik voelde zoveel verdriet en gemis voor B, dat greep me echt aan en nam me even over, en ging in mijn lijf zitten (migraine bijv). Herkennen sommige van jullie dat ook? (Heeft verder niets met autisme te maken hoor. beetje off topic) Vanmiddag even kunnen slapen en ik voel al beter gelukkig. Geen hoofdpijn meer, kan ook weer wat eten. We komen er wel weer Ik moest dit even kwijt. Ga later op jullie berichtjes reageren hoor zodra mijn hoofd weer een beetje leger is. Het is niet alsof het me niets boeit! Dit was ego post deel 2.
Er moet nu e nr iets heel raars gebeuren wil c niet naar praktijk school mogen. Feestje en eindelijk he, eindelijk na jaren vele malen niet gehoord worden en veel reizen mag ze nu gewoon terug naar regulier en om de hoek 5 straatjes verder maar hey op naar de eerste. Donders wat spannend