School heeft aangegeven dat hij te wisselend heeft gepresteerd om al een richting te weten voor de laatste IEP van dit jaar. Als het begrijpend lezen niet stil had gestaan had hij makkelijker uitgekomen op HAVO VWO. Daarom houden ze nu de 80 grens aan voor het advies. Ik merk dat zijn houding het afgelopen jaar verandert is. Hopelijk hebben ze dat op school ook gezien. En kunnen we dit straks vinden in de uitslagen. Hij heeft lange tijd uitgestaan en met zijn gedachten in dromenland gezeten.
Dat klopt. Voor het beroepsonderwijs is er nog een 7de jaar mogelijk (al zijn daar nu weer wijzigingen) maar vroeger had je zonder dat extra jaar geen diploma maar enkel een getuigschrift.
Ik hoop het. Spannend dan die uitslagen. Bij mijn jongste dochter was dat toen ook zo spannend. Haar Cito’s waren in groep 7 naar beneden gekelderd en ze kreeg toen basis/kader advies. Met de B8 liet ze weer een flinke groei zien en zat rekenen op kader en begrijpend lezen op havo. Toen werd het advies bijgesteld naar vmbo-t. Met de eindtoets was rekenen omhoog gegaan en begrijpend lezen juist weer omlaag en kwam er kader/GT advies uit. Ik wilde heel graag een vmbo-T/Havo advies voor haar omdat ze met enkel vmbo-T advies niet naar de mavo/havo klas mocht op de school van onze keuze en dat hebben ze uiteindelijk ook gegeven na een gesprek en uitleg waarom ik dat wilde.
Ego en emo post: We hadden vandaag afscheid genomen van zoons school. Het was een emotioneel gebeuren voor iedereen. Zoon heeft in de afgelopen 2 jaar een heel speciale band opgebouwd met zijn ondersteuner (B), hij voelde zoon zo goed aan en zoon voelde zich heel veilig bij hem. Vlak voordat we gingen gaf zoon B een hele lange dikke knuffel, spontaan, waarop B emotioneel werd. Hij heeft zoon een cadeau gegeven, een boek over vlaggen, en een stukje geschreven waarin hij oa zoon bedankt voor het delen van zijn wereld met hem. Daarop werd ik erg emotioneel natuurlijk. Afscheid nemen van goede mensen sucks!!!! We hebben telefoonnummers uitgewisseld en we gaan na de zomer een drankje doen met z'n allen. Ik denk dat zowel zoon en B dat heel erg fijn vinden. Sommige mensen hebben een hart van goud. B is daar eentje van. Ik ben zo dankbaar dat hij in ons leven was op die manier en in ons leven zal blijven op een andere manier <3 Oké en nu ga ik nog even een potje janken, haha
Taalverzorging 82 Lezen 88 Rekenen 87 Als de meester zich aan de afspraak houdt zou dat de deur toch moeten gaan openen naar de school die wij op het oog hebben. *feest emoji*
Wat fijn! Mooie groei gemaakt ook! Ja de school bevalt goed. Ze is met hakken over de sloot over naar 2 mavo/havo. Alles is op havo niveau in deze klas; lesstof, toetsen, cijfers. Vandaar ook dat ze er niet met een enkel vmbo-t advies worden toegelaten zoals op andere scholen hier in de buurt waar het niveau dan tussen mavo en havo in zit. Volgend jaar is er maatwerk mogelijk als havo toch te zwaar blijkt dus dat is heel fijn. Zoals het er nu uit ziet zou ik zeggen dat mavo beter past maar misschien heeft ze volgend jaar wel meer energie als de oudste uit huis is en als ze minder ziek is. Ze is nu ontzettend veel ziek geweest o.a vanwege extreme menstruatie en is daarom 3 weken geleden met de pil begonnen. En de problemen rondom de oudste drukken ook zwaar op haar. Zij kwam trouwens ook hb uit de intelligentie test en we vermoeden dat ze dyslexie heeft.
Fijn dat het bevalt en dat ze nog een jaar de tijd heeft om te kijken wat het effect is als het jaar wat rustiger verloopt. Ik hoop dat het een goed jaar gaat worden voor jullie.
Hier word het waarschijnlijk praktijkonderwijs, of mogelijk vso. Had vanmiddag even kort een gesprekje met de juf, hij begon de dag thuis al slecht (de melk was op) en 1 groot drama werd dat al. Dat duurde dus tot school, en dat even tegen de juf gezegd en dat hij buikpijn had. Hij heeft bijna dagelijks buikpijn door spanningen. Maargoed ze vertelde dus dat hij geen veerkracht heeft en dat wel opmerkelijk was. Hij kan niets "hebben" aan verandering. Alles heeft onrust of word hij boos. Op school blijft hij fysiek naar anderen, net even een duw met zijn schouder geven bij langslopen bijvoorbeeld. Net iemand sneaky pijn doen. Of net (bewust) te hard iets doen, en maar blijven zeggen dat het per ongeluk gaat. Ik vertelde hoe het een aantal jaar geleden ging, dag in dag uit broertje bewust pijn doen, dat we geen idee hadden hoe het zou gaan als hij ouder was.. en we hier dus eigenlijk al heel "blij" mee zijn hoe het nu gaat. Dat hij eigenlijk al veel geleerd heeft. Maar, juf blijft zich wel zorgen maken.. En vind dat best moeilijk. We zijn voor mijn gevoel al zo ver gekomen. Maar juf zei ook dat we zoveel aanpassen aan hem.. en dat is ook zo. Maar dat doet iedereen met een kind met ass denk ik. Al die routines, rituelen, vaste "afspraken" die hij dan bedacht heeft. Bijvoorbeeld waar hij op de bank zit. En denk nu alleen maar "shit" onderschat ik alles? Heeft hij meer nodig? Wat nu?
'Potje janken' werd een migraine en ik werd er echt een beetje ziek van (buikpijn). Ik neem soms emoties over van mensen (ik ben erg empathisch) en kan ze soms moeilijk van me afzetten, zeker als ze mengen met mijn eigen emoties. Ik voelde zoveel verdriet en gemis voor B, dat greep me echt aan en nam me even over, en ging in mijn lijf zitten (migraine bijv). Herkennen sommige van jullie dat ook? (Heeft verder niets met autisme te maken hoor. beetje off topic) Vanmiddag even kunnen slapen en ik voel al beter gelukkig. Geen hoofdpijn meer, kan ook weer wat eten. We komen er wel weer Ik moest dit even kwijt. Ga later op jullie berichtjes reageren hoor zodra mijn hoofd weer een beetje leger is. Het is niet alsof het me niets boeit! Dit was ego post deel 2.
Er moet nu e nr iets heel raars gebeuren wil c niet naar praktijk school mogen. Feestje en eindelijk he, eindelijk na jaren vele malen niet gehoord worden en veel reizen mag ze nu gewoon terug naar regulier en om de hoek 5 straatjes verder maar hey op naar de eerste. Donders wat spannend
@KleineLai Oh ik kan het me zo goed voorstellen dat je daar moeite mee hebt, met dat afscheid! Dikke knuffel voor jullie! @din0 Gefeliciteerd! Wat fijn voor jullie! @MamaChantal Wat vervelend dat de juf daar nu zo mee komt. Ik snap jullie gevoel helemaal, als je ziet waar hij van komt en waar hij dan nu gekomen is! Heeft hij therapie of begeleiding oid om er verder mee om te gaan? Hij zou toch moeten leren dat bepaald gedrag niet kan…maar goed hier hebben we het ook niet allemaal onder controle, dus zoveel verstand heb ik er ook niet van…. @Zonnestralen Wat fijn dat de uitslagen zo gunstig zijn om naar de school te kunnen van jullie keuze! Proficiat! @Jaimio Fijn dat ze over is! Hoop ook voor jullie dat ze meer rust kan krijgen straks! de begeleider heeft gebeld nog gisteren,er is eindelijk contact geweest met de gemeente! Waarschijnlijk 4uur pw hulp kwa een buddy voor J. Ze gaan een casemanager zoeken/bespreken er komt ipt voor ons als ouders en ze wil alle partijen bij elkaar brengen (basisschool, VO, hulpverlener, ons en de samenwerkingsverbanden) helaas pas in de eerste week na de zomervakantie! VO heeft gisteravond laat per mail aangegeven dat ze grote twijfels hadden over of het VO wel de juiste plek is voor hem en dat ze geen PO of onderwijsbehoefte hebben ontvangen vanuit BO. (Die is bij ons blijven steken, omdat de PO totaal niet aansloot bij de situatie en J vanaf dat moment thuis zat) iom leerkracht toen besloten deze ook niet meer in te vullen. J blijft negatief tov school en zelfs een feest gisteren kregen we hem niet heen! Ook zijn afscheid moet hij missen komende week… ik snap niet wat er gebeurd is…. Zijn schoolfotos zijn zo leuk geworden, en dat was de laatste dag dat hij naar school is geweest… de dag waarop hij door de leerkracht naar huis is gestuurd en J zei prima, dan ga ik niet! En sindsdien we hem er dus ook niet meer heen krijgen… We zitten ook een beetje in een medicijn dubio…sinds 2 weken nu van de intuniv af en sinds deze week Risperidon opgehoogd naar 0,5 mg. Arts wilde eigenlijk 1mg, maar we zien nu een hoop onrust in J… hij draait steeds rondjes, loopt te ijsberen door het huis, en lijkt op momenten echt zijn tijger/leeuw in gevangenschap! Hij had 2 tabletten intuniv op een dag en fluoxetine en dat ging thuis goed, maar op school kregen we steeds terug dat zijn gedrag niet ok was en dat hij tegen de lunch aan eigenlijk “vol” zat. Daarbij werden er zorgen geuit over dat hij het heeft gehad over van gebouwen afspringen… vandaar dat we de fluoxetine zijn gestopt en Risperidon gestart, maar daar kreeg hij dus lage bloeddruk van en toen liep hij weg van school… vandaar gestopt met intuniv en dan de wens vanuit de arts om 1mg Risperidon te proberen…. Wij twijfelen nu of dit wel het juiste middel op zichzelf is, en willen er eigenlijk intuniv weer bij gaan geven… pfff je moet verdorie als ouders ook een studie gevolgd hebben… ik had gisteren de arts willen appen, maar dit ben ik vergeten…
@KleineLai Ik herken wel het gevoelig zijn voor de emoties van anderen maar niet dat zich dat vertaald in somatische klachten. En moeite met afscheid nemen van hulpverleners heb ik ook ervaring mee. Met de vorige therapeut heb ik nog een half jaar contact gehouden door regelmatig te bellen. Zij zat veel in de auto omdat ze bij cliënten thuis kwam. Dan belden we wel eens als ze in de auto zat. Tot ze een andere functie kreeg en niet veel meer in de auto zat. Toen kreeg ik een appje dat het makkelijker was als ze geen contact meer opnam. Dat vond ik echt lastig. Vooral omdat ze het niet afgesloten heeft, alleen maar met zo’n afstandelijk appje. Ik snap de ommekeer niet van belangstelling naar ineens het contact afbreken.
Is dat een opmerking op mijn post? Het zal vast vermijding zijn inderdaad. Ik heb nog aangegeven wat het met me deed en wat ik van haar verwacht had en gemist heb. Heb ik geen reactie op gehad. Ik vind het lomp en onprofessioneel van haar.
Ja was reactie op jou. Sorry vergeten direct ook te citeren. Wat jammer dat ze dan daar niet meer op reageert. Ik snap jou ook wel. Zeker niet netjes. Dat kan heel anders en beter.
Ik ben even alles van de afgelopen dagen aan het teruglezen. Maar hier wil ik direct even op reageren. Wat mooi dat he zoon zoveel aan hem gehad geeft. En wat verdrietig is dan het afscheid. En super dat hij op persoonlijk vlak dan nog eens met jullie wat wil drinken. Sommige mensen zijn inderdaad echt goud waard. En meer dan "alleen maar" goed in hun werk.
Wat superfijn. Ik hoop echt dat ze het daar naar de zin krijgt. En een mooie toekomst. @Jaimio Dat is ook heel vreemd. Zeker vanuit een hulpverlener zou je dat anders verwachten. Ik vind afscheid ook lastig. Je bouwt toch een band op tijden zo'n traject. @Zonnestralen Dat gaat vast helemaal goed komen met deze resultaten. @bulakgirl wat lastig en naar dat hij niet naar school gaat. Heb je nog contact met school gehad? Hoe staan die er verder in voor het laatste stukje schooljaar? Medicijnen heb ik geen ervaring mee. Daar kan ik je op geen enkele wijze in adviseren. @KleineLai Emoties overnemen doe ik ook. Kan daar niks tegen doen. En is soms heel vervelend en onrustig.