Lieve allemaal, Ik ben echt ten einde raad waar het mijn honden betreft. Ik heb een chihuahua reu (gecastreerd) en een franse bulldog reu (niet gecastreerd) Nu hebben beide heren sinds ongeveer een jaar een rangordeprobleem met elkaar wat zich al in meerdere vechtpartijen heeft geuit. We zijn hiervoor zelfs naar martin gaus geweest (en ikzelf al 2x naar de eerste hulp met bijtwonden omdat ik ik eerder zo onwetend was dat ik ze tijdens een ruzie uitelkaar wilde halen). De situatie is nu zo dat het vechten bijna niet meer voorkomt en als het zo ver komt houdt de bull de chihuahua in een soort van houdgreep om alleen maar even te laten zien dat hij de baas is. Het gaat er iig niet meer zo heftig aan toe. Mijn grootste probleem is nu dat ze in mijn huis markeren. Als mijn vriend en ik niet in de woonkamer zijn liggen de honden op de (ruime) gang. Maar ze pissen dus continue over elkaars mand heen en kan ik met mijn 38.5 week zwanger op handen en knieeen de vloer weer gaan schrobben. Echt ik ben het zo zat en ik vind het zo smerig! De ene hond in een andere ruimte doen heeft ook totaal geen nut want er wordt dan net zo hard gepist en ze op heterdaad betrappen en straffen haalt ook niets uit. Ik hoop dat er misschien op het forum een wijze hondenfluisteraar zit met wat goede tips want ik zit er hierdoor echt doorheen.. Ik hoor graag van jullie, Liefs Michelle
oooeeh wat irritant ( en vies ) Waarom is de bull niet geholpen? Misschien dat het dan wat rustiger wordt?
Dat hebben we ook overwogen maar op advies van de "experts" en de dierenarts hebben we dat niet gedaan. Het zou namelijk niet helpen tegen het pissen. De geholpen hond blijft het immers in zijn"ontmande" status ook doen en zo wordt er eventueel weer een nieuw rangordeprobleem gecreerd waarin ze allebei opnieuw hun plaats moeten vaststellen. Het laatste wat ik wil is 1 van mijn honden uiteindelijk moeten herplaatsen, ik schiet al vol bij de gedachte.. Maar dit is zo ook niet vol te houden voor mij, het gaat ook niet om een paar druppeltjes maar ze zeiken vol gas de hele vloer en de manden onder.
Dit is ook het eerste wat er in me op kwam. Ik heb zelf 2 chihuahua's allebei reutjes en die deden het dus ook. De oudste had ik eerst laten helpen(die jongste was ook nog te jong om al te laten helpen)n die stopte met het plassen tegen alles alleen toen de jongste ouder werd begon die ook met plassen dus hem heb ik pas laten helpen en sindsdien doet hij het ook niet meer.
Helaas is die van mij nooit gestopt met pissen na zijn castratie. Hij is zelfs de gene die er het meeste vocht uit lijkt te gooien. Bij Martin Gaus hadden ze de situatie zo uitgelegd: De chihuaua was er als eerste en is altijd de hoogste in rang geweest. Toen kwam de bull erbij als pup en die heeft hem ook in die rol bevestigd. Totdat bull ook volwassen werd en hij de hogere in rang werd. Bull is daarin heel zeker van zijn zaak alleen is de chihuahua (wat een woord eigenlijk als je het vaak moet typen) het gestresste directeurtje die koste wat kost zijn rang wil behouden. We kregen toen het advies mee om de honden te behandelen als 1e en 2e in de rangorde. Dus bull eerst eten, aandacht etc. en dan de chihuahua. Helaas haalt het allemaal niets uit. De chihuahua is nu hele dagen chagerijnig en ook mijn humeur wordt er niet beter op.
Waarom probeer je dan eerst niet chemische castratie, dat is nog niet zo definitief. Mocht het helpen, dan kun je hem alsnog 'echt' laten castreren. Hierbij eens stukje op internet wat ik vond met informatie daarover CASTRATIE REU En anders nog een keer contact opnemen met de gedragsdeskundigen, want ik kan me voorstellen dat je dat gepis zat wordt.
Ja chihuahua's zijn pittige hondjes haha. Wel moeilijk hoor ik zou niet weten wat je nog kunt doen aangezien de chihuahua blijft vechten om op de 1ste rang te komen/blijven. Hopelijk heeft iemand nog goed advies voor je.
bij ons heeft het geholpen om de hond juist NIET te straffen als ze binnen plassen. omdat dat bijna nooit help, hier worden ze alleen maar bang van en dat is nooit goed.. je moet de hond juist belonen als ze buiten plassen.. met hoge stemmetjes. heel vrolijk praten en ze misschien wat lekkers geven... en als ze binnen plassen kan je ze alleen een correctie geven wanneer je ze betrapt.. als je op ze gaat schelden wanneer ze allang klaar zijn met plassen helpt dat helemaal niets.. want dan denken ze dat het fout is wat ze op dat moment doen.. ??? maarjah. je zegt ook : "Het laatste wat ik wil is 1 van mijn honden uiteindelijk moeten herplaatsen, ik schiet al vol bij de gedachte.. " ik snap wel dat het voor jou pijn doet om 1 van je honden weg te moeten doen... maar je moet ook aan de honden denken en niet alleen maar aan jezelf.. je wilt toch dat jou honden gelukkig zijn?? en dat zijn ze dus niet als ze iedere keer weer moeten vechten, en keer op keer weer hun plaats moeten bewijzen... misschien nog een tip?? als je nou 2 benches koopt? en ze daarin doet.. honden doen hun behoeften nooit op in hun slaapplek... en benches kan je ook afsluiten zodat de honden ook niet in elkaars bench kunnen plassen.. maarjah als dat niet helpt.. zou ik toch eens gaan nadenken om 1 van de honden weg te doen bij iemand waar ze niet iedere keer hun plek hoeven te bewijzen... want het gaat er toch om dat ze gelukkig zijn...
Wat Jo zegt, misschien eerst chemische castratie? Ik krijg de volgende indruk als ik je verhalen zo lees; De chi is op zijn - niet meer intacte - pikkie getrapt en gaat piesen om zijn terrein af te bakenen. De bull staat boven de chi en gaat hier weer overhee. De chi voelt zich nog onzekerder en gaat weer piesen enz. enz. enz. Stel dat je de bull laat helpen, dan kan het goed zijn dat de bull zich onder de chi plaatst. Ik denk dat je hier zelf ook een belangrijke rol in hebt. Als jullie roedel lekker in elkaar zou zitten, dan zou je deze machtstrijd niet eens hebben en zouden ze accepteren dat geen 1 van de 2 de baas is, maar dat jullie dat zijn. Ik denk ook dat de hondjes zich in deze positie niet gelukkig voelen, maar ik kan natuurlijk niet oordelen want ik weet verder niet hoe het er bij jullie aan toe gaat. Moeilijk hoor, veel succes en ik hoop dat je er iets mee opschiet.
Helaas heb ik ongeveer hetzelfde meegemaakt, wij hadden een chi (ook een reu) en later is daar een duitse herderpup bij gekomen. Toen die nog pup was, was alles goed en accepteerde de chi hem, maar toen de herder opgroeide wilde hij zich bewijzen. En dat accepteerde de chi niet. We hebben het heel lang geprobeerd op alle mogelijke manieren, om die 2 samen in huis te hebben. Maar chi's zijn nou eenmaal dominante baasjes, het zijn echt kleine 'grote' honden die hun status zelden af willen geven. Nadat de chi de herder voor de zoveelste keer een bloedneus had gebeten, hebben we besloten dat er 1 weg moest. Vooral voor de veiligheid van mijn zoontje, maar ook voor de gemoedstoestand van beide honden. Wij hadden het geluk dat de chi bij mijn opa en oma terecht kon, en dat we de herder konden houden. Als we de herder hadden moeten weg doen, was hij bij een vreemde terecht gekomen en dat wilden we niet. Nu zijn beide honden veel rustiger, je ziet echt aan ze dat ze gelukkig zijn. Dus soms is uit elkaar halen echt de beste optie, want zoals ik al eerder zei, ik denk niet dat die strijd ooit op zou houden tussen die 2.
Met een beetje pech doet ie dat niet en gaan ze elkaar de tent weer uitvechten omdat ze dan gelijk zijn en dat beide niet pikken.
lastig, lastig! maar eigenlijk geven de honden het vanaf het begin zelf al aan. Ze zijn in hun eigen vertrouwde huis beter af zonder elkaar. Misschien was het idee chi versus bull bij elkaar niet echt een geweldig idee..heb laatst toevallig een docu gezien over chi's met engelse bull..moet zeggen die chi's wonnen ten aller tijden en piesten en gromden erop los. Hoe onderdanig je bull ook zou zijn..het plassen blijft. Castratie zou idd niet meer uit maken, want het gedrag was er al voor de castratie, dus dat word lastig. Andersom haalt het ook weinig uit als je een andere reu castreert wanneer hij al eens dominant naar andere honden is geweest.Hij word er niet onderdaniger van. Wij gezelschapsdieren denken vaak dat 2 dieren het gezelliger hebben dan alleen, maar hoeft dat niet zo te zijn.Ik zou zeggen hoe eerder(jonger) ze uit elkaar kunnen des te beter voor het gezin waarin ze weer moeten wennen en leren.
Pffft moelijk dames. In ieder geval alvast heel erg bedankt voor jullie reacties. Ik denk er momenteel over om hier een gedragstherapeut voor in te schakelen die hier thuis de situatie eens kan bekijken. Wat ik ook nog even duidelijk wilde maken is dat de situatie tussen de 2 honden dus niet altijd vervelend is. Sterker nog het grootste gedeelte van de tijd zijn ze heel gezellig met elkaar in de weer. Ze spelen veel en liggen tegen elkaar aan te slapen op het kleed, likken elkaar en gedragen zich verder echt als maatjes. Als het 1 en al kommer en kwel was dan had ik al andere stappen ondernomen want honden de 24/7 ongelukkig zijn met elkaar wil ik natuurlijk ook niet aan elkaar blijven opdringen.