Ik heb al eerder hierover iets geschreven, maar vind het niet meer terug. Ik moet steeds afleiding gebruiken om maar wat eten naar binnen te krijgen. Dat begint steeds vervelender te worden. Niet eten, vind ik ook zo wat. Maar zelfs als ik het eten voor zijn neus neer zet, pakt hij het nog niet. Dit kan alleen met warme hap. Op dit moment is het voornamelijk alles op de grond gooien, heel irritant. Soms even proeven en dan weer uit de mond halen en weggooien. Ik word er soms kriegel van. Hoort dit bij de beruchte 11 maanden sprong?
Ik weet niet of het bij een sprong hoort maar volgens mij hoort het bij groter worden. Kindjes ontdekken eten, smaken, textuur etc en dat 'spelen' met eten hoort het dus bij. Mijn zoontje is 10 maanden en doet het ook. Wij geven de boterham met een vorkje en die stopt hij zelf in z'n mond, dit scheelt al een boel. Avondeten gaat meestal wel goed maar hangt van z'n bui af. Oja, wij leiden eigenlijk niet af en houden een vaste tijd aan om te eten. Merken we dat hij echt alles uit z'n mond haalt of gaat 'sproeien' dan houden we er gewoon mee op. Een keertje niet eten, is niet erg.
Vorkje vindt hij wel leuk, maar dan nog peutert hij het er af, stopt de vork in zijn mond en gooit brood weg. Avondhap gaat hier nog van een lepel. Gelukkig mag ik dat nog geven, maar ook hier ( net als met fruit) bijna altijd speelgoed als afleiding nodig. Om moe van te worden.
Ik ben nog niet in de fase beland, maar heb wel ervaring op een kinderdienstencentrum en daar heb ik geleerd dat het belangrijk is voor een kind om te weten wanneer er gespeeld wordt en wanneer er gegeten wordt. Misschien raakt je kleine in de war; omdat je eigenlijk speelt terwijl hij moet eten? Allicht denkt hij dat het normaal is om zo aan tafel te zitten. Volgens mij zijn kindjes van die leeftijd wel gevoelig voor een beloning. Dus als ie nou een hapje neemt en het doorslikt, misschien heel overdreven blij reageren en belonen? Met eten klieren is 1 waarschuwing en daarna bordje voor korte tijd weg?
Dat hadden wij ook (gooien met eten), ik heb hier zelfs topic over geopend. Het ging alleen maar om de lunch, overigens. Nou ik heb nu de oplossing hoor (in ieder geval wat hier werkt). Ik bied hem tussen de middag brood. Gaat hij hij vervelend doen, door het uitspugen of ermee te gooien, dan haal ik het direct weg zonder strijd of nog een keer proberen. Hij krijgt dan ook geen melk of andere dingen. Ik zeg tegen hem dat ik er nu vanuit ga dat hij geen honger heeft en haal hem uit zijn stoeltje en laat hem weer spelen. Een uur later probeer ik het weer. Tjah, toen was de honger toch wel enorm en heeft hij meteen 2 boterhammen op. Zo doe ik het nu elke keer weer en hij eet sindsdien elke dag 2 boterhammen. Ik ben persoonlijk niet voor het afleiden om hem te laten eten. Gewoon eten of helemaal niks. Ik was wel resoluut, maar stiekem was ik in het begin best ongerust over het feit dat hij dan mis te weinig binnen krijgt. Maar honger krijgen ze toch een keer wel, bleek dus.
Ben het met Kiwi eens. Heb een extreem voorbeeld van een autistisch kindje met een cognitief vermogen van 4 jaar. Die bleef maar haar eten uitspugen en heel uitdagend aan de leiding laten zien en haren trekken. Toen kreeg ze een nieuwe leider en die dacht: klieren? Dan eet je maar niks. Ze mocht niet meer eten en werd uit de eetsituatie gehaald en in een andere ruimte alleen gezet. En sindsdien heeft dat meisje nooit meer met eten zitten klieren.
ik zou het ook zo doen. eten is eten, en niet spelen. ik zet jamie ook alleen maar in zijn stoel om te eten (niet om te spelen) bij ons gaat het nu nog goed. zodra ik jamie in zijn stoel zit gaat zijn mond al open. njah, kan over een paar maanden ook weer heel anders gaan maar ik zou het oplossen op kiwi haar manier. je kan ook proberen af te leiden met het eten zelf. doe is een vliegtuig ofzo na... is ook wel spelen maar mss lukt het zo.
Bedankt Kiwi. Ik heb hem ook al eens uit de stoel gehaald en hem gewoon laten spelen om het vervolgens later weer eens te proberen. Dat had niet tot effect dat hij dan geen afleiding nodig had. Ik zal gewoon eens vaker volhouden dat er tijdens eten niet gespeeld wordt en kijken of het succesvol is ( het zal niet makkelijk zijn, maar ja.... zo merkt hij ook dat het mij frustreert en dat is ook niet goed)
Ik heb me na jullie berichten voorgenomen om toch ook de afleiding weg te laten. Het zal niet de eerste keer meteen succesvol zijn, dacht ik. Dat klopte dus ook. Zowel bij fruit als groentehap werd er niet tot nauwelijks gegeten zonder afleiding. De kleine man heb ik toen uit stoel gehaald en laten spelen en kwartiertje later weer geprobeerd. Hij had nog geen zin. Toch ben ik toen gezwicht ( bang dat hij anders vannacht toch wel erge honger zou hebben) en heb 2 kleine speeltjes erbij gepakt. Eten ging toen wel op. Aan de ene kant blij, toch geeft me het geen fijn gevoel. Ik voel me zo rot dat ik zo snel toegaf en ook dat hij toch weer afleiding heeft gekregen.
Je hoeft je echt niet rot te voelen, het is toch een vervelend gevoel als je kindje niet wil eten. Ik zou volgende keer een uur wachten ipv een kwartier. De kans is dan iets groter dat hij trek krijgt. En misschien is het een fase en is het over een paar weken over!
Vandaag weer stug volgehouden door moeders aan principe eten = niet spelen. Gevolg: alleen zelf bijna een boterham gegeten, paar hapjes fruit en paar hapjes avondeten. Ik merk wel dat hij vanmorgen ( na gisteren ook weinig gegeten te hebben) zijn papfles met Bambix een stuk beter leegdronk. Ben benieuwd wanneer hij overstag zal gaan en gewoon gaat eten. Hopelijk duurt het geen maanden of weken.
Die van mij is ook heeeeel snel afgeleid. Kijkt ook veel achterom de tuin in. Weet niet waarom want er is toch niks te zien... Dus dan probeer ik met rare geluidjes de aandacht te krijgen en door te fluisteren. Vindt ze ook errug intressant. Ze is zowiezo niet zo erg geintereseert in eten. Als ze de helft maar op heeft dan vindt ik het wel prima.
Mijn zoontje is inmiddels al ruim 14 maanden en zit nog steeds in die fase (tenminste, ik hoop dat het maar een fase is). Hij speelt meer met z'n eten dan dat hij het opeet. Nu wil hij sinds een paar weken ook het liefst alles zelf doen, maar dat kan hij nog niet zo goed. Dus als we hem dan willen helpen wordt hij boos en gooit hij alles op de grond. Ik weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik hoop gewoon dat het weer overgaat.
Inmiddels zijn we een week op weg en wordt er niet meer afgeleid tijdens het eten met speelgoed. Heel soms nog wel een klein liedje of een gekke bek, maar dat is het dan ook wel. Echter op dit moment eet hij ineens heel slecht. Al huilen als ik hem in de stoel zet en dan echt om niets blijven brullen. Gisteren meegemaakt dat hij geen warm eten op at en slechts halve boterham en beetje fruit. Ik vraag me af of dit nu zijn manier is van tonen dat hij toch sterkeris of hij zit echt niet lekker in zijn vel. Zou het een 11 maanden fase kunnen zijn?????
Ook hier een meisje van 10 maanden wat moet worden afgeleid. Brood wil ze bijna alleen nog maar zelf eten, af en toe stop ik er dan een vorkje in terwijl ze zelf de broodkorst eet. Vervelender vind ik dat ze nauwelijks drinkt zonder afleiding. Ze moet toch haar vocht binnenkrijgen, zeker op warme dagen. Dan maar niet drinken vind ik niet echt een optie. Ik hoop maar dat ze steeds beter leer zelf te eten en drinken (uit antilek tuitbeker)! Tot dan toch echt af en toe afleiding.