dat je er naar kan kijken! agghhhh ziet er zo bloederig uit, en dan de nageboorte.. oh my god ik ga NEVER EVER meer kijken/zoeken naar die filmpjes. Sommige dingen kan je beter niet zien
toch ben ik wel benieuwd naar de plaatjes. Ik heb twee keer echt een bevalling mogen meemaken van een vriendin van me. Ik heb dus wel het een en ander mogen zien. Ik ben nu dus zelf zwanger dus zo traumatisch was het gelukkig niet voor me hahaha!!! Het is pijnlijk om je vriendin met zoveel pijn te zien maar het moment dat ze de baby in haar armen kreeg. Zelfs ik was alles vergeten wat ik daarvoor gezien had. Wat een emotie en liefde prachtig!!!
Tja,,,ik kijk er toch wel naar. Het is zoals het is. Nu kan ik wle goed tegen bloed. Alleen sommige vrouwen schreeuwen er zo bij...dat vind ik wel euhm...tja..angstaanjagend. En filmpjes waarbij geen kik wordt gegeven zijn toch vaak amerikaanse filmpjes, die hebben vrijwel allemaal een ruggeprik. Tenzij je zoekt op natural childbirth of..nog spannender: unassisted birth. Dat zijn echte doe-het-zelf bevallingen en daar zou ik NOOIT aan beginnen, tenzij ik te laat in het ziekenhuis ben, natuurlijk
is wel een vies gezicht allemaal ja, maar werd er wel nieuwsgierig van. Eerste filmpje wat ik zag (na het zoeken op childbirth) was toch een nederlandse op de baarkruk, weet nu ook meteen dat ik het einde niet op de baarkruk wil doen.. Bij de eerste moest ik na een tijd van de kruk af omdat het niet opschoot, maar als ik dit zo zie ben ik blij dat ik toen op bed lag. Lijkt me zo oncomfortabel! Was trouwens verbaasd over mn eigen emoties, ben eigenlijk nooit emotioneel met filmpjes of zo, maar nu moest ik (bijna) een traantje wegpinken.. misschien omdat het zo dichtbij komt?
Brrr...wilde dat ik het niet gezien had. Manlief kan al niet zo goed tegen bloed enzo, dus heb hem maar vast aangeraden om vooral niet te gaan kijken hoe de kleine er straks daadwerkelijk uitkomt. Gewoon lekker bij mijn hoofdeind gaan zitten.
O heel bekend. De tranen bigelen me af en toe over de wangen. Het idee dat je straks OOK dat moment mag meemaken, dat je je kindje voor het eerst ziet...ik vind dat zo iets moois en ontroerends ( en tegelijkertijd is het ook nog heel onwezenlijk)