Hoi meiden, Ik ben heel erg bang voor de bevalling. Bij mijn zoon kon ik de weeën niet goed opvangen en raakte ik steeds in paniek. Ik vond het echt super pijnlijk en daar kwam ook nog bij dat mijn zoon zijn hartslag steeds daalde door mijn hysterische reactie Ik heb toen gesmeekt om een ruggeprik maar dit stelden ze steeds uit... Aan het einde kreeg ik eindelijk een infuus maar toen was het al te laat, ik moest gaan persen. Maar steeds als ik nu aan de aankomende bevalling (de pijn) denk, krijg ik een paniekaanval. Ik krijg het benauwd, zweten, misselijk etc... Zijn er meer meiden die er last van hebben? Of hebben jullie tips? Ik weet dat elke bevalling anders is, maar ben echt heel bang... Liefs anita
Ik heb er ook best wel last van. Ik geef het ook elke keer weer aan als ik bij de verloskundige ben. Ik krijg nu een consult bij de gyn zodat er in mijn dossier komt te staan dat ik heel bang ben om (weer) in paniek te raken en GELIJK pijnstilling krijg als ik erom vraag. Bij mij duurde dat de vorige keer dus ook uren
Hey augustusmama Gelukkig ben ik niet de enige... Ja misschien wel een goed idee, ik ga het de volgende keer ook maar eens aankaarten dat ik er echt bang voor ben... Wilde sowieso vragen of ze nu meteen een ruggeprik wilden doen maar ik ga eerst proberen om thuis te bevallen dus dan kan het sowieso niet he....
Ja, ik zou het zeker aankaarten van tevoren bij de vk, dan kan zij er rekening mee houden. Voor een zwangerschapscursus is het een beetje laat, misschien nog een boek lezen met veel tips en dingen om de bevalling zo 'makkelijk' mogelijk door te komen. De begeleiding verschilt nogal per verloskundige/arts heb ik wel meegemaakt. Ik heb vorige keer wel een ruggenprik gehad, omdat de ontsluiting bleef hangen op 1 cm en je dat na een dag regelmatige weeën wel zat wordt, maar dat ging inderdaad ook niet zonder slag of stoot. Toch ben ik niet bang voor deze bevalling, ik hou mezelf maar voor dat de bevalling van een tweede vaak sneller en makkelijker gaat. We zullen zien, ik kan er toch weinig aan doen. De mens lijdt het meest door hetgeen wat hij vreest. Ik hoop dat je bevalling een stuk voorspoediger verloopt, maar inderdaad, echt even duidelijk aan de vk maken hoe jij het wilt hebben. Waarschijnlijk valt er dan al een last van je schouders als je weet dat het goed geregeld is.
Hey meid, ik zou het er idd eens goed over hebben met je vk. Marieke van de aug. mama's heeft het ook gedaan en het heeft haar erg opgelucht heb ik begrepen. Ik vind het desondanks toch hartstikke stoer van je dat je in eerste instantie thuis wil gaan proberen bevallen. Het is niet de bedoeling om nu de rest van je verlof te gaan lopen piekeren. We gaan er een leuke tijd van maken toch? Ik hoop dat je een manier vind om er mee om te gaan. Kusssssssssssssss
Misschien zou je nog ergens een paar lesjes zwangerschapsyoga kunnen volgen. Hier leer je ontspanningsoefeningen, die je kunnen helpen om alles wat beter te beheersen en onder controle te houden. Mij heeft dat in elk geval heel goed geholpen. Zowel tegen de pijn als tegen de opkomende paniek. Met de juiste ademhaling kun je jezelf een heel eind op weg helpen. En misschien is zelfs alleen al het idee dat je een instrument hebt om je angst en de pijn te beheersen, al een hele geruststelling.
Inderdaad samen een cursus doen zodat jij en je man een idee hebben wat te doen als je in paniek raakt of niet meer je puf ritme terug kan vinden. Ook aangeven bij je Gyn of VK wat er bij je eerste is gebeurd en aangeven dat als jij om pijnstilling vraagt dit ook meteen geregeld moet worden mits je volledige ontsluiting heb en je mag persen dan he. Thuis kun je onder de douche gaan zitten of in bad als je dat prettig vind en daar ontspanning zoeken met je man. Maak het thuis lekker warm en probeer je af te sluiten van je omgeving. De ene bevalling is de ander niet he meid en je weet dat je het kan want de eerste heb je ook ter wereld gekregen.
Dankje voor jullie geruststellende woorden Ga het sowieso met de vk overleggen hoe en wat... Zo'n cursus of yoga is dus echt niks voor mij, ik denk niet dat het me zal helpen, hoewel ik dat natuurlijk niet kan zeggen als ik het niet gedaan heb he maar het trekt me gewoon niet... Ik word soms echt gek van mezelf, kan de laatste tijd alleen nog maar eraan denken. Dat heeft natuurlijk totaal geen nut want ik weet toch niet of het nu weer zo erg is maarja... Ben iig blij dat ik hier mijn ei kwijt kan
hey ja dat klopt, ik ben naar een info avond in het zkh geweest en dat heeft een hoop spanning weggenomen. zou het zeker met je vlos bespreken en evt. met het zkh. weten zij ervan af en kunnen ze er rekening mee houden.
hey ja dat klopt, ik ben daarna ook naar een info avond in het zkh geweest en dat heeft een hoop spanning weggenomen. ik kan als ik wil gewoon de ruggeprik krijgen die pas na het hechten uitgezet wordt. heel fijn idee, maar net als jij ga ik eerst thuis proberen! zou het zeker met je vlos bespreken en evt. met het zkh. weten zij ervan af en kunnen ze er rekening mee houden.
begrijp dat als je eerste bevalling niet zo is verlopen als je zou willen en je zelfs in paniek bent geraakt je het nu ook verwacht. Maar juist omdat je zo bang bent is de kans groot dat het ook gaat gebeuren omdat dat het enige is waar je aan denkt. Probeer het aan te kaarten bij je vk en ja ik zou misschien ook een paar lesjes volgen om vooral te oefenen op je ademhaling. Praat er ook heel goed over met je vriend. Misschien dat die ook wat kan doen. Het is ook niet netjes geweest je geen ruggenprik te geven als je er wel eentje nodig had. Ik denk zelfs als je eerder wel eentje had gehad je niet zo'n ervaring had hoeven hebben. Sterkte meis!!! Ik begrijp dat het eng is. Dit word mijn eerste bevalling en ook ik ben weleens bang voor wat er gaat gebeuren. Maar heb vooral vertrouwen in jezelf en je lichaam dat is nog het allerbelangrijkste. Je vorige kindje is er ook uitgekomen dus je weet dat je het kan.
Marieke, thnx voor je reactie.. Fijn dat je een ruggeprik krijgt als je dat wilt en vind het ook knap dat je eerst thuis probeert! Ellen, ja ik weet dat ik het kan hihi, het zal ook wel moeten he Met mijn man heb ik het er ook veel over en hij zal me ook zeker steunen en hij heeft me beloofd dat hij zal zorgen voor een ruggeprik deze keer als dat kan maarja mannen kijken er toch wat rationeler tegenaan natuurlijk. Hij zegt steeds het komt wel goed en dat weet ik ook wel maar echt, echt begrijpen zal hij het natuurlijk nooit.... die angst...
He schoonzusje! Kom op!Komt helemaal goed,niet je te gek maken! Zou t graag van je overnemen...maar je kunt het!!!(daar heb je het bewijs van rond lopen hihi) Knuffel Deb