Ik ben in juni 2008 gestopt met de pil, had al vrij vroeg een afspraak bij de gyn omdat ik eerst om de 2 weken en daarna niet meer ongi werd. Dit heeft zich gelukkig zonder medicatie hersteld. in mei 09 mk gehad.... dus zwanger worden kan iig! Dat is gelukkig positief en helpt heel erg na een jaar spanning!!
Dat leuke nieuws om je heen kan je slopen. Ik heb er weinig tot geen last van. Heb ook wat afstand kunnen nemen. Maar het was even wel hopeloos en dat trok ik niet. Al die dikke buiken, etc. Ik ben begin 2007 gestopt met de pil, maar in 2008 zijn we voor het eggie gegaan. We hebben bijna een maand nadat we de verwijzing van de ha kregen ons eerste gesprek bij de gyn. gehad. Na allerlei vragen heb ik een inwendig onderzoek gehad (geen uitstrijkje) en heb begrepen dat ze niets geks hebben ontdekt. Afspraak voor semenonderzoek was pas een maand later en helaas... de 2e afspraak voor de uitslagen nog één later! Dat is dus komende week. Zo duurt het wel lang, ja. Ik zou het absoluut niet prettig vinden als we bij een goede uitslag te horen zouden krijgen om het maar weer even een jaar aan te kijken.
Meiden, wat herken ik jullie gevoelens. Wij zijn nu aan ronde 16 bezig en sinds eind mei zitten we in de mmm. Het zaad van mijn vriend is goed dus als er iets mis is ligt het bij mij. Aankomende woensdag hebben we een samenlevingsonderzoek en als daar niks bijzonders uitkomt dan de volgende cyclus een HSG. Ik ben 11 jaar geleden aan mijn buik geopereerd en de gyn gaf aan dat daar de oorzaak wel eens zou kunnen zitten. Het hele zwanger proberen te worden gedoe komt mij zo langzamerhand de neusgaten uit, ik heb er totaal geen lol meer in. Als je net begint is het iedere maand nog spannend maar nu is het een grote frustratie, veel huilbuien, sombere gedachten en stemmingswisselingen. Ik kan me ook niet meer voorstellen dat ik ooit een positieve zwangerschapstest in handen zal hebben. En net als bij jullie lijkt iedereen wel zonder problemen zwanger te worden. Vriendinnen en familie die later dan ons zijn begonnen maar nu wel al bijna gaan bevallen, het doet me veel verdriet en ik vraag me heel vaak af ´waarom´....waarom moet het bij ons nou weer zo moeizaam gaan. Maar weet je, ik heb altijd al een voorgevoel gehad dat wij tot die 1 op de 6 paren met moeilijkheden zouden behoren8) Nou ja, meiden we moeten hoop houden, eens zullen wij wel aan de beurt zijn....toch?!
@emma, heeeeeel begrijpelijk jouw reactie!! kun je mij uitleggen wat mmm betekent? wij nu bijna jaar bezig.. maar als je mensen hoort dat ze snel of 'per ongeluk' zwanger raken, raak ik gefrustreerd! sterkte meis!
wat emma zegt ken ik ook idd, ik heb ook altijd het gevoel gehad dat het bij mij moeilijk zou gaan om kinderen te krijgen. ik ben ook altijd de gene geweest die iedereen duidelijk vertelde van, als ik later kinderen MAG krijgen. ik nam nooit de woorden in mijn mond van dan WIL ik kinderen of dan NEEM ik kinderen. tja en ik ben van onvertuigd, de damens die er wat meer moeite voor moesten of moeten doen alleen maar meer het wonder ervan in zien. want het is en blijft een wondertje!
Ik heb altijd gezegd dat je maar mag hopen dat het allemaal zomaar even kan. En nu blijkt dus ook dat het niet zomaar gaat. Ahum... Erg lastig is het wel als dan blijkt dat je schoonzus in 2 maanden zwanger blijkt te zijn.
Hallo dames, Heel erg herkenbaar jullie gevoelens en frustaties. Ik ben al bijna 2 jaar bezig en tot nu toe helaas zonder resultaat. Ik zit al vanaf januari 2009 in de MMM. Ik heb bijna alle onderzoeken al gehad en die waren gelukkig allemaal goed, ook het zaadonderzoek van mijn man was goed. Ik ben deze cyclus ruim een week overtijd geweest en het was vanmorgen weer balen toen ik ongi werd. Ik had zo gehoopt dat het misschien toch raak zou zijn. Ik heb a.s. maandag een kijkoperatie. Na de uitslag van de kijkoperatie gehad te hebben, gaan mijn gynacaloog en ik een behandelplan opstellen. Een voordeel voor mij is wel dat ik meteen door kan voor behandeling aangezien ik al bijna 2 jaar bezig ben.
wij zijn nog niet helemaal 1 jaar bezig, maar zitten nu in ronde 11. Vorige week zijn we naar de ha gegaan en zitten nu met 1 been in de MMM. Spannende tijden hoor. Heb er maar een dagboek voor aangeschaft!
knap om steeds weer positief te zijn! en idd een dagboek is geen verkeerd idee. ik heb in mijn agenda een soort van dagboek, om alles bij te houden, helemaal handig nu ik na de gynaecoloog moet. ik hoop het zo voor ons allemaal!!!!
nou de gewone natuurlijke manier. ga volgende maand na de gynaecoloog kijken wat daar gaat gebeuren en wat er uit komt. verder in begin toen ik net met de pil was gestopt niet veel bijzonders gedaan, maar van "We zien het wel" daarna elke maand ovulatie testen gebruikt, en geklust rond dat die positief was, en afgelopen 2 keer vanaf dag 10 om de dag geklust, maar mocht allemaal nog niet helpen.
ik ben een scrap-dagboek aan het bijhouden. Gewoon een scrapalbum gekocht en ipv foto's hou ik er alles in bij wat er vanaf de MMM gebeurd. Erg leuk om te doen vind ik en ook leuk om later nog eens terug te kijken. Lekker crea bezig zijn, dan ben ik ff niet zo gespannen
De gyn. was blij om te zien dat ik al vanaf begin vorig jaar mijn cyclussen bij heb gehouden. Ik heb een dagboek, maar niet speciaal voor de mmm. Het is wel handig om dingen te noteren, ja. Je bent kleine dingen zo snel vergeten.
hey meiden helaas ik hoor ook bij jullie. Ben oktober 2007 gestopt met de pil.3x een cylcus van 8weken, toen naar de ha, die verwees me gelukkig meteen door naar de gyn.echo gehad warop niks bijzonders te zien was. Maar met lange cylus heb je vaak geen goeie eisprong dus heb toen clomid gekregen. Was eerste keer zwanger maar ma met 9weken, daarna weer meteen zwager maar helaas weer ma met 11 weken. Nu duurd het allemaal wat langer.de laatste curretage was december, en ben tot nu toe nog niet zwanger.ook deze maand hebben de pillen waarschijnlijk niet aan geslagen baal baal baal. Ik las dat sommige hier 2 jaar moeten proberen van hun gyn of ha????vind dat wel erg lang, ik dacht dat ze altijd zeker na ee jaar je verder helpen.ik ben na een half jaar al geholpen, was daar ook erg blij mee. En inderdaad het lijkt wle of iedereen om je heen maar zwanger word behalve ik.word ook altijd wel een beetje verdrietig als ik dikke buiken zie, ik wil het ook zo graag!!! Meiden jullie allemaal veel suc6!!hoop dat voor ons ook hele mooie en gezonde babietjes zijn gereserveerd haha xxx
Hi meiden, wat herkenbaar allemaal! Hier nog een, hoewel ik nog binnen het jaar zit. Zit nu in ronde 10, maar ga er vanuit dat ik volgende week 'gewoon' doorga naar ronde 11. Ik vind het langzamerhand frustrerend worden, het zwanger worden. Vooral omdat de juiste 'ingredienten' er lijken te zijn: ik heb een regelmatige cyclus, ik voel duidelijk m'n eisprong, manlief en ik vrijen op de juiste momenten in het 'juiste' standje, ik blijf na elke vrijpartij nog twintig minuutjes liggen...Maar tot nu toe heeft het allemaal niet mogen baten. Ik begin me steeds vaker af te vragen of er iets mis is. Zit het bij mij niet goed? Heeft mijn vriend wel goede zwemmers? 'Combineren' wij niet goed samen...? Dat soort dingen allemaal. Zo herkenbaar ook, dat in de omgeving zoveel mensen zo makkelijk zwanger lijken te worden. We zijn laatst op kraambezoek geweest bij een koppel dat later is begonnen dan wij. Bij hen was het in de tweede ronde raak. Bij onze vrienden ook allemaal in de eerste tot derde ronde. Gelukkig ben ik niet jaloers of verdrietig en kan ik kraambezoek prima aan. Maar ik denk wel steeds vaker: goh, wij hadden nu ook een kleintje kunnen hebben. Toch hebben we besloten nog een aantal maanden te wachten met het inschakelen van medische hulp. Als ik in oktober bijvoorbeeld nog steeds niet zwanger ben, gaan we eens verderkijken. Ik hoop ZOOO dat het niet hoeft *zucht* Maar we zullen zien....