Hihi, ik kan onze kittens al niet ergens anders laten slapen dan bij ons op de slaapkamer.. Laat staan mijn eigen kindje Kijk, wij hebben de eerst komende maanden geen keus omdat wij geen aparte babykamer hebben. Een paar maandjes (3 a 4) na de bevalling willen wij verhuizen dus daarna krijgt ze haar eigen kamertje. Maar of ze dan al apart gaat slapen is nog de vraag. Maar een extra babykamer of niet, de eerste periode na de bevalling blijft ze mooi bij ons. Vind het zo zielig, alleen en stil op een kamertje na 9 maanden knus in mijn buik gezeten te hebben. En vind het ook praktischer met voeden, enzo. Ik lees dat veel vrouwen hun baby niet op hun kamer willen hebben omdat ze anders niet kunnen slapen door elke kuchje of zuchtje. Maar ik heb dat juist andersom. Als ik mijn kindje niet binnen handbereik heb zou ik juist niet kunnen slapen.
Kyra heeft de eerste 6-8 weken bij ons op de kamer in een wiegje gelegen. Deze beeb komt weer in de wieg bij ons op de kamer, en hoe lang...tja dat zien we wel...
Ja, overdag legde ik haar vaak ook op onze kamer in haar ledikantje, af en toe om te wennen in het campingbedje op haar eigen kamertje. Dat ledikant paste namelijk niet door de deur (beetje afwijkende maat deuren).
wij leggen haar strakd op haar eigen kamertje neer ons huis niet zo heel groot binnen 5 sec zijn we op haar kamertje als dat nodig is en zo kan ze gelijk wennen heb het gezien met mijn neefje die wou helemaal niet meer op zijn eigen kamertje slapen.
we hebben toch maar een wiegje gekocht, toch wel zo prettig. OVerdag kan ze dan op haar eigen kamer en 's nachts bij ons (als dat allemaal lukt natuurlijk )
Beiden zijn hier eigenlijk gelijk op hun eigen kamertje gegaan. Milan is in het ziekenhuis geboren en heeft zijn eerste nachtje op de babykamer doorgebracht, omdat ik aan moest sterken na veel bloedverlies en een lange en zware bevalling.. Misha is thuis geboren. Wij slapen op zolder en dat is niet zo'n fijne plaats voor een baby. Dus de eerste nacht heb ik op Milan zijn kamer geslapen (hij sliep een nachtje bij opa en oma) en heb ik Misha bij mij gezet in haar wieg. De 2e nacht gewoon op haar eigen kamertje. Met allebei is dit een prima ervaring geweest, het ging meteen goed..De nachtvoeding is net zo makkelijk hoor. Ook als je kindje op je kamer staat moet je er uit (denk aan verschonen), dus die paar stappen extra naar het andere kamertje zijn ook zo gemaakt..Met Misha was het wel ìets lastiger, omdat ik van zolder naar de eerste verdieping moest. Gelukkig heb ik er geen probleem mee om daarna weer in slaap te komen, dus dat ging uiteindelijk ook prima. Zeker gezien het feit dat Misha met 2 weken al doorsliep van 23.00 tot 7 uur... En ook ik heb de adviezen over rooming in gekregen en overwogen. Alleen voelde ik mij beter bij het slapen op eigen kamertje en heb daar ook zo voor gekozen. Had dat nu niet gegaan, dan had ik wss wel aangepast. Maar ze maakten er totaal geen punt van, dus deze situatie was voor iedereen prettig
@ LadyXochi, voor de duidelijkheid, de kinderwagenbak is mij afgeraden als slaapplaats voor langer dan een paar nachtjes. Het is niet de bedoeling dat je de baby weken of zelfs maanden in de kinderwagenbak laat slapen. Dit is mij verteld door de kraamzorg, de verloskundige en de verkoopster in de babyspullenwinkel (waar we overigens geen wieg hebben gekocht dus het was geen verkooppraatje ) De reden om dit af te raden zou zijn dat de bak van de wagen onvoldoende ventileert. Bovendien zou het matrasje er niet op gemaakt zijn om de baby regelmatig en langere tijd op te laten slapen.
Ik vind persoonlijk dat het gewoon in zijn of haar eige bedje moet.. Ik slaap in de kamer ernaast , en als het huilt hoor ik het vanzelf wel. Het is misschien een hele stap , maar sommige mensen vinden het zo prettig als hun kleine bij hun op de kamer slaapt , dat het een jaar later zelfs in bed slaapt bij de ouders ! Mijn tante heeft dat ook gehad met mijn beide nichtjes.. En probeer ze dan maar is in hun eige bedje te krijgen..
Onze kleine heeft de eerste 5 maanden bij ons op de kamer geslapen, en dan in een wiegje. Ik vond het ideaal, zeker tijdens de nachtvoedingen en met borstvoeding. Na 4 1/2 maand hebben we hem rustig laten wennen op zijn eigen kamertje. Eerst alleen overdag en later ook 's nachts. Ging prima.
Hmmm, interessant. Ik ga het ook eens navragen. Want dan zouden we toch een wieg moeten hebben. Ik wil de kleine eerst gewoon naast m'n bed hebben. Voor een maand of drie of zo. Hierbij trouwens een heel interessant stuk, uit Veilig door de Kraamtijd, van Beatrijs Smulders: Samen op één slaapkamer slapen, werkt preventief tegen wiegendood. Het is dan ook aan te raden om je baby de eerste twee jaar bij je op de slaapkamer te laten slapen. Wanneer moeder en kind samen slapen raken de slaapritmes op elkaar afgestemd, waardoor ze ook meestal rond dezelfde tijd wakker worden. Ook zul je merken dat je eerder en bijtijds wakker wordt als er iets vreemds met je baby aan de hand is. Zo houd je zelfs in je slaap toezicht op je kind. [...] En verder: Uit onderzoek is gebleken dat het slapen van de ouders met de baby in één bed juist in de eerste vier maanden het risico op wiegendood verhoogt. Leg je baby daarom de eerste vier maanden van zijn leven weliswaar dicht bij je, maar in zijn eigen bedje of op zijn eigen matrasje te slapen. Toch wel interessant... hoewel ik het op sommige andere punten absoluut niet met haar eens ben. Sja, het is ook maar een mens met een mening
Hier gaat de kleine "gewoon" naar zijn/haar eigen kamer naar zijn/haar eigen ledikantje (niks geen wiegje). Ik word nou al claustrofobisch van mijn slaapkamer dus daar nog iets bijzetten lijkt me echt niks. Bovendien ben ik zo'n enorme softie dat die uk dan waarschijnlijk op zijn/haar tiende nog steeds bij paps en mams op de kamer ligt (ik zwicht nu al 3 jaar voor de teleurgestelde blik in de ogen van mijn kat dus een kind wint het helemaal). De muur tussen onze kamer en die van de kleine is zo verschrikkelijk dun dat ik hem/haar waarschijnlijk kan horen ademen, dwars door de muur heen.
De baby gaat ´s nachts zowel bij ons in bed als zijn/haar eigen ledikant. Ik zit nog te twijfelen over een aanschuifwiegje. Onze zoon heeft na zijn eerste jaar ruim een half jaar bij ons geslapen, en ging toen naar een groot bed. Ging prima.
Onze dochter is vanuit het ziekenhuis gewoon meteen op haar eigen kamertje in haar eigen ledikantje gegaan. Wij hadden alle deuren open en ik hoorde toen nog echt vanalles, dus laat staan als ze naast me had gelegen! Had ik helemaal geen oog meer dicht gedaan.......In eht begin als ik dan wakker was, dan keek ik even.....nu is ze 21 maanden en zijn alle deuren dicht en kijk ik alleen voor wij gaan slapen.
Als ik de kleine in de kamer naast ons zou leggen, zou ik z'n ademhaling niet horen... Toch maar bij ons op de kamer. Maar niet bij ons in bed! Dat verhoogt de kans op wiegendood!
Ben ik niet met je eens, ik koop een hangwiegje met twee plafondhaken, laat er eentje in de babykamer in het plafond slaan en eentje komt er op onze kamer, mijn idee is om het kindje de eerste weken/maanden op onze kamer te hangen en daarna hang ik het wiegje in zijn/haar eigen kamertje, dus dan laat ik het kindje in zijn/haar eigen bedje wennen in de nieuwe kamer, voordat hij/zij over gaat naar het ledikantje. Ik ben het wel met je eens dat je kindje in zijn/haar eigen bedje moet slapen, maar dat bedje kan dus heel goed de eerste paar weken/maanden op jouw kamer.Je mag een babytje zowieso niet bij je in bed laten slapen! dat kan heel gevaarlijk zijn, en ik zou dat risico echt niet nemen.
Sorry hoor, maar dit is wel het meest waardeloze wat je kan zeggen.. Een kindje kruipt niet zelf in je bed.. Jouw tante heeft een probleem met het loslaten van haar kinderen. Dat heeft niks te maken met het feit dat het kindje op haar kamer slaapt hoor. Er zijn genoeg ouders die, vanwege bv ruimtegebrek, de kleine jaren op hun kamer laten slapen. Gewoon in hun eigen bedje.. Ook daar gaat een kindje niet vanzelf bij je in bed liggen. On topic: ons kindje gaat bij ons op de kamer tot ze uit het wiegje gegroeit is.. Nou ja, het wiegje is erg groot, maar tot ze kan zitten dan. Dat is wat we nu in gedachten hebben. Gaat het niet omdat óf wij óf de kleine er niet van kan slapen dan gaat ze naar haar eigen kamer.