Mijn man heeft s'ochtends heel erg vaak last van een ochtendhumeur, ik heb het meestal niet, maar door zijn humeur word ik op een gegeven moment toch ook wel prikkelbaar, hij reageerd dan echt alles op mij af! Ik weet wel dat het maar alleen s'ochtends is, maar toch heb ik dan zoiest van, "moet ik het dan allemaal maar over m'n kant laten gaan?" Dat vind ik erg moeilijk hoor! Herkent iemand het? Hoe gaan jullie hiermee om?
Mijn vriend heeft onregelmatige werkuren. Daardoor missen we elkaar nu 's morgens aan de ontbijttafel. Als we dan toch samen zijn 's morgens, praat ik niet veel met hem. Ik weet dat het alleen maar erger wordt als ik veel tegen hem praat (kan nogal een zaag zijn af en toe ). Het klinkt redelijk asociaal, maar dat is het echt niet hoor. Liever zo dan zelf last krijgen van een ochtendhumeur! Alleen als hij 's morgens kan uitslapen heeft hij geen ochtendhumeur, maar dan kan meneer gemakkelijk tot een uur of 11 in bed.
Ik had vroeger een enorm ochtendhumeurtje! Nu heb ik dat niet meer, ik kan toch niet chagerijnig blijven als mijn meisje zo lekker naar me lacht wanneer ik haar kom halen voor haar ochtend flesje. Het enige waar je beiden blij van wordt is negeren. Mijn vriend is ook zo een vrolijk iemand ´s morgens vroeg. Voor wij de kleine hadden, en ik weer eens met een humeur uit bed kwam, ging hij daar enorm tegenin. Nou! Dat schoot bij mij helemaal in het verkeerde keelgat, hij vond het allemaal maar grappig. Het is niet gezellig, ik weet het, maar meestal is na een half uurtje dat humeur toch weg? Gewoon negeren! Ik doe dat ook als mijn man met een humeur uit bed komt (gebeurt niet vaak, heel soms), en even later is alles weer normaal. En wat ook helpt: spreek hem er ´s avonds op aan. bespreek samen hoe jullie ermee om willen gaan. En wees duidelijk dat jij je ochtend niet laat vergallen door hem, als hij niet op een normale manier iets kan zeggen, dan houd hij zijn mond maar.
Bij mijn man is het na een half uurtje nog niet over hoor, bij hem duurt het vaak gewoon tot hij weggaat naar zijn werk. Maar ja, dus maar proberen te negeren, en het inderdaad 'avonds bespreken. Hij biedt in de loop van de dag vaak ook wel z'n excuses aan als hij heel onredelijk is geweest, maar ja, op ht moment zelf is het op z'n zachtst gezegd niet zo leuk!
Ik had ook last van ochtendhumeur,terwijl mijn man smorgens altijd vrolijk is.Hij negeert het gewoon. Moet erbij zeggen dat ik hier in Indo nauwelijks meer last heb van ochtendhumeur...
Nou een ochtend humeur is echt niet een vast iets hoor Als hij wil kan hij er zo afkomen Mijn stiefvader sloeg met de vuist op tafel en zei:"Heeft dit nou echt zon zin?" Sinds dien geen ochtend humeur Misschien kan hij 5 min eerder de wekker laten afgaan en even liggen blijven zodat hij goed wakker is als hij naar beneden gaat
's ochtends niet te veel tegen hem praten. Zorgen dat de meeste dingen al voor hem klaar liggen, door 'savonds al kleding uit te zoeken en brood te smeren. Dan kan er 'sochtends ook wienig mis gaan waardoor het humeur nog erger wordt. En voor jou... ene oor in en het andere oor weer uit. Niks van aantrekken met een uurtje is het weer over moet je maar denken.Kan wel begrijpen dat het erg vervelend is, zeker als jij daar geen last van hebt.
ik had vroeger ook een ochtendhumeur, niet normaal, wat ik uit mezelf al deed was mensen uit de weg gaan en eerst zorgen dat ik rustig een kopje koffie ophad voordat ik een gesprek aanging. mijn man heeft geen ochtendhumeur maar wel veel stress wat ie afreageerd op zijn omgeving, het beste werkt het hier om gewoon te negeren wat er gezegd wordt, vooral niet op ingaan werkte bij mij ook het beste toen ik een ochtendhumeur had, dan waait het vanzelf over.
Heeft mijn vriend geen last van gelukkig. Maar wel van dingen op mij afreageren als hij chaggie is. Heb hem een keer gigantisch op zijn flikker gegeven wat hij wel niet denkt wie hij is om zo tegen mij te doen omdat hij toevallig chagrijnig is. Toen deed ie weer normaal Inmiddels als hij zo'n bui heeft hoef ik hem er vaak alleen maar even te herinneren aan ons gesprek8) Ik vind het echt onzin om je zo te gedragen als je chagrijnig bent, tuurlijk mag dat best een keer. Maar structureel? Neuj, zou ik niet pikken.
Mijn vriend heeft ook last van een ochtendhumeur.. Ik had er vroeger ook last van toen ik nog bij mijn ouders woonde..Maar nu heb ik er gelukkig geen last meer van.. 'S ochtends als wij wakker worden dan plaag ik hem altijd hahahaa Ik vind het erg grappig als hij kwaad is namelijk.. Maar zijn ochtend humeur is gelukkig altijd zo weer over, omdat ik hem gewoon aan het lachen maak haha..Maar goed Ik denk dat je joun vriend gewoon maar moet laten 's ochtends.. Als hij tegen jou praat dan er niet teveel op ingaan.. Anders zou ik het ook niet weten..
Ik ben zelf behoorlijk humeurig 's ochtends en het enige dat daartegen "helpt": mij met rust laten. Niet tegen me gaan praten als ik niet tegen jou praat, mij niet storen in mijn dagelijkse wakker-worden-rituelen en vooral niet al te vrolijk gaan doen! Klinkt heel naar en dat is het eigenlijk ook, hihi. Onze oplossing is dat we 's ochtends een verschillend ritme hebben; ik sta als eerste op (juist vanwege dat chagrijn) en douche meteen en hij staat op als ik mijn kopje thee heb gezet en me ga opmaken en dan ga ik de deur uit voordat het heeft kunnen escaleren. Weet alleen niet hore het straks zal gaan met de kleine, dan kunnen we elkaar allemaal niet meer zo makkelijk ontlopen vrees ik!
@miepie74: Zodra je kleintje er is denk ik dat je humeurtje wel zal verdwijnen hoor! Dat was bij mij in ieder geval wel zo.
Zelf heb ik ook wel last van ochtendhumeur iedere ochtend. Maar idd wat helpt is vooral mij niet in de weg lopen en geen verkeerde dingen zeggen. GElukkig weet de wederhelft daar goed mee om te gaan.
Amen!!! En sommigen (ik dus bijvoorbeeld) raken hun fijne humeur niet echt kwijt na de geboorte van hun kleintje. Maar Kyra weet nu hoe de ochtenden gaan: je wordt uit bed geplukt door mama, en dan nog rustig even aan de borst in bed terwijl mama weer bij bewustzijn komt. Kyra blij, mama blij.. (behalve als ze om 6 uur 's ochtends besluit eruit te willen)
Ik gisteren nog vertellen dat ik sinds de geboorte van mijn meisje geen ochtendhumeur heb.... Nou... vandaag wel dus! En mijn man is weer vrolijk aan het irriteren! Grr...