Nee, dat zou ik zelf ook zeggen eigenlijk hoor. Maar volgens die onderzoekers is het wel zo. En als ik erover nadenk.... ik ben weleens een héél belangrijke afspraak vergeten. Eentje die ervoor zorgde dat ik van mijn opleiding werd gestuurd en dat wilde ik echt niet. Maar voor diegene waar ik de afspraak mee had leek het alsof het niet belangrijk voor me was, want anders vergeet je het toch niet? Als je het maar druk genoeg hebt in je hoofd ga je dingen vergeten. En blijkbaar is een mens dan zelfs in staat zijn kind te vergeten.
zit steeds maar te malen wat dat kindje mee heeft moeten maken in zijn laatste uurtjes. Heeft het veel gehuild/is hij bewusteloos geraakt door warmte? heeft ie veel pijn geleden? Vind het verschrikkelijk!!!!
Verschrikkelijk zoiets....dit soort berichten raken me altijd erg diep......kan me zo niet voorstellen dat je je kind vergeet......arm arm kind....
het is ook niet bedoeld als vergelijking... meer om aan te geven dat je iets belangrijks (je kind dus) net zo goed kunt vergeten als iets onbelangrijks (je sleutels dus) wanneer je er met je hoofd ECHT niet bij bent..
Dit heb ik inderdaad ook... Hartverscheurend als ik eraan denk hoe dat kleintje in de auto heeft gezeten... Jankend, krijsend, tot het opgaf...
Wat vreemd is aan dit verhaal dat de moeder haar vond toen zij de autostoel uit de auto van haar man wilde pakken aan het einde van de dag. Dit betekent dus voor mij dat de man aan het einde van zijn werkdag gewoon de auto instapte en terug naar huis reed en het kindje niet gezien heeft op de achterbank? Natuurlijk is dit maar een detail in dit verschrikkelijke verhaal, maar ik vraag me toch af hoe dit dan kan.
Nee de moeder kwam elke avond de autostoel uit de auto bij de vader z'n werk halen alvorens het kindje te gaan halen. En daar vond ze dus de autostoel met het kindje in... Echt verschrikkelijk gewoon... En ik denk ook: hoe kan je dit nou vergeten?!?! Maar het is niet de eerste keer dus het kan blijkbaar toch echt wel. Vind het enkel zo jammer voor die mensen dat het zo uitgesmeerd wordt in de media. Ze zullen het zo al moeilijk genoeg hebben... Oh en de ambulanciers zouden gezegd hebben dat het kindje niet zou afgezien hebben. Zou blijkbaar gewoon heel suf worden en in slapen. Hopelijk is dit echt zo! Als dit maar een kleine troost natuurlijk!
ok, bereke bedankt. Dat las ik niet af in dat bericht. Oh, mijn maag draait echt om. De eerste keer dat ik een dergelijk verhaal hoorde (een paar jaar geleden), kon ik met mijn hoofd er ook niet bij hoe je in godsnaam je kind vergeet. Maar dit is al de 3de keer in een paar jaar de tijd wat in de media te lezen was (2 x in België en 1 x in Nederland als ik mij niet vergis) en dan denk ik toch dat het blijkbaar iedereen kan overkomen al roepen we nu met zn allen dat het ons echt niet overkomt. Ik kan mij er niks bij voorstellen, maar ik denk dat de vader zich er ook niets bij kon voorstellen voordat het hem overkam. Verschirkkelijk voor het meisje en ook verscrikkelijk voor de ouders, die krijgen nu alleen maar een hoop bagger over zich heen.
Ja ik heb ook erg medelijden met de vader... Natuurlijk doet hij dit niet met opzet en hij zal er vast ontzettend veel verdriet om hebben... Arme man... En je weet inderdaad niet in wat voor een situatie hij verkeerde. Vreselijk verhaal. Het zou je maar overkomen...
Ja je mag er echt niet aan denken gewoon. Is verschrikkelijk voor heel de familie gewoon... Die moeder die het kindje vond, zal altijd dat beeld blijven zien en die vader moet zich zoooo ongelooflijk schuldig voelen en wat met hun huwelijk? Kan je dit vergeven??? Verschrikkelijk gewoon...
wat ik niet begrijp is denkt zo'n vader dan de hele dag niet aan zijn kindje? dan denk je toch gelijk shit ik ben niet bij de crech geweest.... ik denk wel 100 keer aan mijn zoontje als ik niet bij hem ben... ik kan er zo boos om worden.. en ik hoop en weet zeker hij ook opzichzelf heel erg boos is. en zich realiseerd dat zijn werk hem zodanig heeft opgeslokt dat zijn kindje nu is overleden. want zo is het!
een paar jaar terug is het idd ook 2 keer vlak achter elkaar gebeurd, eerst een kindje in belgie en vlak daarna een jongetje in nederland. De ouders van het nederlandse jongetje hebben een interview in een lokale krant gegeven en zijn overigens ook bij derek ogilvi geweest. In het interview vertelde de moeder dat zij, net als wij allemaal nu, na het incident in Belgie dacht "nou ja, hoe kun je je kínd nou vergeten?! Zou mij echt nooooit overkomen, ik ben zo'n verschrikkelijk goede en georganiseerde moeder" En een maand later overkwam het haar dus ook. Ik kan er ook niet bij met mijn hoofd hoor, maar ik heb idd ook de onderzoeken gezien dat je brein dus zoms echt zo kan werken, dat het je wijs maakt dat je wel gewoon naar het kdv bent geweest. Al moet ik wel zeggen dat ik mezelf sinds de gebeurtenissen een tijdje terug heb aangewend om als ik op mijn werk uit de auto stap ALTIJD nog even ik de spiegel te kijken die op de achtetbank gericht staat, om er zeker van te zijn dat mijn kindje er niet meer zit.....
Jeetje, leer eens niet zo kortzichtig na te denken. Waarom plaatsen mensen het probleem hier direct bij de carriere/werk van de man? En dan nog? Wat is er mis met een goede carriere? Weet jij veel hoe het in elkaar steekt? Misschien dat die man overdags inderdaad een hele drukke baan had zodat hij het geld voor zijn gezin kon verdienen, maar misschien dat hij ook 's avonds gewoon klaar stond voor zijn kind. Misschien hadden ze wel ontzettende geldproblemen en moest hij daarom wel zo hard werken. Of misschien was het helemaal geen carriereteiger maar was er wel iets anders ergs aan de hand binnen het gezin waardoor zijn routine dusdanig werd verstoord. Of misschien dat het wel gewoon een vreselijke speling van zijn hersenen is geweest in combinatie met extreme vermoeidheid. Weet jij veel!!! Oordeel dus niet!
Ik heb overigens binnen mijn studie ontzettend veel onderzoeken gezien/gelezen waarbij je hersenen je flink voor de gek kunnen houden. Het kan wel degelijk. Het gebeurt dagelijks met hele simpele dingen (zonder dat je het door hebt zelfs), maar het komt dus inderdaad ook voor met hele grote ernstige dingen. Goed inderdaad om jezelf aan te leren het autostoeltje te checken voordat je uit de auto stapt. Neemt niet weg dat je zelfs dat wel eens zou kunnen vergeten. Maar als het wordt opgenomen in je routine, is de kans wel klein. De kans is al helemaal klein dat je beide dingen vergeet (je kind naar de creche te brengen en het autostoeltje vervolgens checken).
Hier sluit ik me bij aan! Je kunt zowiezo met so'n kort artikel geen eerlijk oordeel vormen over iemand. Ik zelf heb de afgelopen maanden onde nogal wat stress gestaan, in het kort, vermoeidhied vanwege zwangerschap, geldproblemen, man met een depressie, relatieproblemen, een vriendin die me in d ekou liet staan, slaapgebrek, een drukke cursus...... Nu ga ik nooit naar de creche maar ik heb wel dingen gedaan die ik anders nooit gedaan zou hebben. Dingen vergeten die ik anders nooit vergeet, etc. etc.... Ik kan het alleen maar vreselijk vinden en vraag me af hoe je zoiets ooit te boven komt....