jajajaja, hier ook zo'n bijdehandte man, die ctg loopt op en hij zegt: "zo, dat was een flinkerd, zie je dat schat?" schoot me nog even te binnen
leuk die reacties! Ik heb tijdens mijn hele bevalling niets gezegd. Tegen niemand niet, was echt helemaal in mezelf gekeerd. Misschien ook omdat ik de weeen qua pijn echt mee vond vallen.
Nou ik heb helemaal niks gezegd de eerste uren/cm viel het me namelijk gruwelijk mee, de laatste ontsluitigsweeen vond ik niet meer leuk maar heb me helemaal in mezelf gekeerd en af en toe mn man een keer geknepen. Toen 9,5 cm bleef steken (4 uur lang) heb ik uiteindelijk gevraagd aan mn man of we het bij 1 konden houden en tegen de gyn riep ik op een gegeven moment 'Snij dat jong er maar uit ik kan het echt niet meer!!" (Maar dat was 30 uur nadat ik d eerste keer gel kreeg. mag t een keer....)
Oh ja, herinner me nog dat de gyn mn vliezen wou breken, dat de verpleegkundige zij dat ik mn benen goed uit elkaar moest doen, en ik zei NEE!!
Tijdens de bevalling zelf heb ik niks gezegd, ik had al 2 nachten niet geslapen van de voorweeen en weeen (die deden zeerder dan bevallen). Ik wou het toen gewoon achter de rug hebben. TIjdens die 2 dagen van te voren heb ik alleen maar lopen roepen dat er echt geen tweede kwam. Dat mijn vriend er maar in knoop in moest leggen, ik was het toen zo zat. Een uur na de bevalling zat ik alweer in de tuin, voelde me prima! Inmiddels willen we wel een tweede hoor. Ik was het 'leed' snel vergeten.
Ik was heel opgelucht toen de gyn om 19.00u de verloskamer binnenkwam en vertelde dat ik zo naar boven mocht voor een keizersnee, ben meteen in tranen uitgebarsten. Ze had ook niet 5 minuten later binnen moeten komen, want dan had ik me van alle machines losgekoppeld. Wel heb ik op weg naar mijn kamer tegen mijn man geroepen: De volgende gaat op de normale manier schat! Ik dacht op dat moment nog dat het herstel van de keizersnee een makkie zou zijn en vond het jammer dat ik er niet meer voor hoefde te doen.... tja... daar ben ik wel van teruggekomen. Op welke manier je ook bevalt, het is niet niks dat je doet en dat er gebeurt! Opeens ben je mama, of je nu veel moeite hebt moeten doen of niet, en dat is wel even slikken zodra je dat beseft.
Haha nee hoor dat valt best wel mee.. de verhalen die mijn moeder verteld zijn nog veel erger ik vind het eigenlijk wel leuk om te lezen,.. en mij kennende zal ikzelf nog wel veeeeel ergere dingen schreeuwen dan hier allemaal staat opgeschreven
hahaha ja hoor valt wel mee. Ik ben ook bij twee bevallingen van een vriendin geweest dus ik heb toen ook het een en ander gehoord. Maar vind het wel logisch alemaal wat er geroepen word. Ook zijn veel dingen echt grappig om te lezen!!! Ik blijf doorlezen in dit topic en hopelijk kan ik snel melden wat ik heb geroepen allemaal hahaha!!!