Binnen hoeveel tijd herkenden jullie de verschillende huiltjes van jullie baby? Mijn dochter morgen 4 weken en nog heb ik het idee dat ik haar verschillende huiltjes niet herken. Heeft ze honger, een vieze luier, krampjes of wil ze gewoon even wat aandacht. Ik merk aan mijzelf dat dit mij erg onzeker maakt, want doe ik wel dat waar zij om 'vraagt'? Zo was zij laatste heel hard aan het huilen en dacht ik dat ze krampjes had. Ik had haar immer al een schone luier gegeven en ook de fles had ze al leeg. Maar achteraf bleek dat ze opnieuw een vieze luier had en daarom zo aan het huilen was. Na de luier verschoond te hebben was ze stil. Verder valt het mij op dat wanneer zij krampjes heeft, het soms lijkt alsof ze honger heeft. Het gevolg is dat ik haar dan de fles geef, waardoor de krampjes alleen maar erger worden. Ik vraag me echt af hoe dit bij anderen gaat/ging en of ik dit vanzelf zal leren herkennen.
Om eerlijk te zijn bij mij duurde het een hele poos wanneer ik echt wist waneer het `onzin` was en waneer er echt wat aan de hand was. Rond de 3 maanden denk ik pas.
Dat is een kwestie van maanden!! 2a3 zou best eens kunnen. En dat gaat ook heel geleidelijk.. Dat van drinken en krampjes klopt wel.. Als baby's drinken worden hun darmen gestimuleerd om te gaan werken. Dat verlicht de krampjes voor even. helaas zit er daarna weer een hoop nieuwe voeding in de darmen, en komen de krampen weer terug. Je kunt proberen of ze een speen wil hebben. Dat heeft hetzelfde effect als sabbelen aan een fles.
volgens mij herken ik ze nog niet nou ja, ik hoor wel het verschil tussen overstuur huilen en nephuilen. maar ik weet wel waarom hij huilt, door wat hij eromheen aangeeft. en ach je leert van wat er gebeurd, volgende keer kijk je een tweede keer in die luier, toch? je moet je kind wat dat betreft echt even leren kennen. in het begin waren wij ook onzeker. liepen we een uur snachts met hem rond om dat ene boertje eruit te krijgen, en nu leggen we hem na een minuut of 5 gewoon terug en slaapt ie gewoon verder, bijvoorbeeld. groetjes
Dat duurde bij mij wel even, iets meer dan een maandje. Ik luisterde heel bewust naar de verschillende huiltjes, jengeltjes en probeerde te onthouden wat de oorzaak daarvan was. En als ik het niet meer wist, dan ging ik de standaard lijst af: Schone luier nodig? Soms voor alle zekerheid maar even verschonen, heb je iets meer contact en kun je je kleintje even goed bekijken. Speentje nodig? Krampjes? Heel hard huilen en contiu met de beentjes (op) trekken? Dan bij mama of papa op de buik liggen. Honger? Nou, dat hoorde je wel! Soms weet je het gewoon niet meer. Wat ik dan deed, was de kleine tegen me aan houden en met de voeten omhoog op de bank gaan zitten. Gewoon even rustig knuffelen, meestal viel ze dan in slaap.
Hier heeft t ook een hele tijd geduurd hoor, je moet er echt in meegroeien met je kindje. Wij hebben ook wel es een uur lang met onze handen int haar gezeten zo van wat heeftie nou.. En bleek dattie gewoon honger had en wij de tijd dus niet in de gaten hadden gehad. Nu herken ik al door de telefoon bij wijze van wat zijn huiltje betekend.. Komt echt vanzelf, je doet wat denkt dat goed is en meer kan iemand niet van je verwachten. Dus verwacht ook niet teveel van jezelf!
Ach meid dat komt vanzelf hoor! Ze zetten het op n 3 maanden die daar voor nodig zijn maar dat is uiteraard bij benadering. Idd zoals LadyDaisy zegt als je het niet meer weet de standaard dingetjes die het eventueel kunnen zijn af gaan en als er op t oog niets is en honger feitelijk (nog) niet kan dan is het mama honger die gestilt moet worden. Wel ook al voed je op verzoek bvb de tijden in de smiezen houden want het is zo weer n uurtje verder als je aan het zoeken bent naar de oorzaak van het verdriet.
Hier duurde het bij de eerste ook een maand of 3 voordat ik echt kon merken of het zeuren om aandacht was, of dat er écht iets was. Wát er dan is, hoor ik nog steeds niet aan het huilen zelf. Daarvoor kijk ik gewoon naar de signalen of ik ga alle opties af: -wanneer laatste voeding? -hoe lang gevoed? (BV) -nekje voelen ivm warmte -gespuugd? -volle Pamper? -krampjes (draaien met de beentjes wil nog wel eens scheetje teweeg brengen) -boertje? Meestal kom ik er dan uiteindelijk wel bij... Bij krampjes kun je ook een speentje geven, of, als je dat niet wilt of ze pakt die niet, je pink. Dat zoeken/zuigen, geeft dan een zuigbehoefte aan. Succes meid. Je dochter is nog vrij jong en jij dus nog pril mama, maar als alle onzekerheid achter de rug is, lijtk deze moeilijke periode zo relatief kort. Neem dat maar van ervaren moeder aan. Al begrijp ik je onzekerheid nu erg goed, want je zit er gewoon nog middenin. Knuff!
Dat duurt wel even hoor, ik denk dat het bij mij ook wel 3 maanden duurde. En nu nog vergis ik me wel eens haha En vaak hebben ze eerst krampjes, en dan denk je dat het over is, en dan gaan ze weer huilen, want dan hebben ze een vieze luier. Je bent nog maar 4 weken moeder, het komt allemaal goed, op een gegeven moment weet je (meestal, in mijn geval haha) wat er aan de hand is.
Bij de oudste herkende ik de huiltjes ook pas rond een maand of 2/3 en dan nog had ik het wel eens mis. Bij de jongste ging het veel sneller, al na een paar weken. Ik weet alleen niet of dat nou komt doordat ik 'ervaring' heb of doordat hij gewoon veel specifiekere huiltjes heeft. Ook ben ik bij deze baby veel makkelijker met aanleggen. Onverklaarbaar huilen? Hup, even een slokje troost en dan is het meestal wel weer goed, haha. Dat deed ik bij de oudste echt niet, die moest en zou per se in een schema. Van wie dat dan moest, weet ik nu ook niet meer, maar zo dacht ik toen wel.
Je hoeft niet van jezelf te verwachten dat je dat na enkele weken al herkent hoor! Ik ben blij te lezen dat het merendeel aangeeft dit pas na een maand of 3 te kunnen! Ik hoorde ook pas rond die tijd verschil tussen een aantal huiltjes. Hoewel het nog steeds wel voorkomt dat ik geen flauw idee heb wat er is! Maar, wat Luppy ook al zegt, de borst werkt altijd!
Ik weet het nu ook nog zeker niet altijd. Krampjes herkende ik, omdat het dan echt gillen was en met optrekken van beentjes enz. Ik herken het meer, net zoals iemand anders beschreef (sorry naam vergeten) aan de omstandigheden.
Wat ik nog even wil toevoegen. Met omstandigheden bedoel ik; - wat hebben we die dag gedaan - welke tijd van de dag is het - wat is haar gezichtsuitdrukking enz. Het is bij mij niet een kwestie op welke toon ofzo ze huilt, maar meer dat ik haar beter leer kennen.
Oh ik herken het nog steeds niet hoor... Ik weet wel wanneer ie nephuilt en gewoon om een aandacht vraagt. En ik weet dat ie jammert van de honger omdat het bijna etenstijd is... Maar ik hoor geen verschil tussen die huiltjes. Weinig althans. Het is puur het moment waaraan ik het herken... En soms gok ik dat ie dorst heeft en dan is ie na wat water weer rustig. Goed gegokt dus. Misschien dat ik het nu wel sneller goed gok doordat ik het toch op de 1 of andere manier aanvoel, maar meer dan dat is het niet...