Ik ben zelf ook heel erg gepest.. Meer geterroriseerd eigenlijk, en ik had het thuis al moeilijk genoeg! Uiteindelijk heeft het me altijd klein gehouden, en ben ik er een paar jaar geleden pas achter gekomen dat ik niet dom ben, bovengemiddeld IQ en HBO niveau, heb alleen altijd gedacht dat ik dom was, omdat ik slechte cijfers haalde. Die slechte cijfers haalde ik omdat ik me niet kon concentreren! Heb een traject van jaren therapie achter de rug, met zelfs 8 maanden opname erbij.. maar ik kan hier ZO boos om worden!
Nou ik leer net bij Oprah dat je voor jezelf op moet komen, en wanneer iemand dus zo'n opmerking maakt je moet zeggen dat ze daarmee op moeten houden omdat het jou kwetst! En doen ze het niet kan je er altijd nog voor kiezen ze niet meer te zien, dat is weer het mooie aan volwassen zijn!
VM: Dat begrijp ik! Ik ben zelf nooit gepest maar heb het dus wel altijd bij mijn broertje gezien. Heb zelf ook nooit gepest en nam het altijd op voor de kinderen die gepest werden. Ik heb net echt heel hard zitten huilen dat ik dit zag, ik vind het zo erg als kinderen zo hopeloos zijn dat ze dat als enige uitweg zien! Ik hoop echt dat het mijn kinderen gespaard blijft en ik zal ze altijd leren dat pesten niet juist is en hoop dat ze dat ook in zien!
Ik zit geen oprah te kijken, maar ben helaas ook iemand die vreselijk gepest is. Heel erg, ik kreeg op een gegeven moment zelfs briefjes thuis met de suggestie dat ik maar een eind aan mijn leven moest maken. Het begon toen ik 4 was, en ik met juist het nerdige sulletje van de kleutergroep bevriend raakte. Ik had 1 eikeltje in de klas die ZO vreselijk in en in slecht was, je wil het niet van kinderen geloven, maar hij kon al op jonge leeftijd de macht over een groep krijgen en als je erbij wilde horen in die klas, dan pestte je de 'zwakkeren' (mijn vrienden, en in hun ogen, ik zelf ook, ik was zo'n rossig en sproetig tiep, en erg studiebollerig, dat hielp niet). Mijn ouders wisten het niet, want ik was een groot kind (heel groot voor mijn leeftijd), en op school was het altijd 'ach, jij bent zo sterk, niet huilen hoor'. Ik kreeg dus de boodschap 'anderen mogen jou behandelen als een stuk vuil, en jij moet je er niks van aantrekken'. In plaats van dat die k*tkinderen gestraft werden? Pas toen ik later een boekje heb geopend bij de directeur (ik was 12 en niet op mijn mondje gevallen), hebben ze een anti-pest programma in het leven geroepen. Lekker, die mosterd na de maaltijd. Ook ik heb qua therapie heel wat achter de kiezen, eerst omdat ik als tiener anorexia kreeg, dat heeft me 3 jaar gekost en ik zat tegen een gedwongen opname aan. Later dikke depressies, en zelfs recentelijk nog een terugval met anorexia (sommigen zullen hier wel gelezen hebben dat ik 10 kilo moest aankomen om mijn bmi baby-proof te krijgen). Veel hiervan ligt ook in andere delen van mijn leven, maar pesten is er zeker een belangrijk onderdeel van. Als ik mijn kindje dat soort leed zou kunnen besparen... en als ik ook maar EENS zou merken als MIJN kind een pester zou zijn... ooh... dat wordt een strenge boel. Ik wil het niet hebben gewoon.
Ja heb ik ook geleerd, er gewoon wat van zeggen. En anders komen ze toch lekker niet. Het is mijn leven, en wij wilden samen graag kinderen. Het maakt je wel harder. En heb er al eerder wat van gezegd maar dan negeren ze het en later gaan ze er weer meer door! Maar goed wij wilden graag kinderen, en het is ons leven! Dus niet zeuren!!
Ik kreeg ook de boodschap dat ik maar een eind aan m'n leven moest maken, op het schoolplein, en zelfs thuis op het antwoordapparaat destijds. De leraren zeiden: als iedereen jou pest, zal het wel aan jou liggen. Achteraf weet ik dat door mijn thuis- en familiesituatie ik zo onzeker was, dat ik een bepaalde zwakke houding had, waardoor kinderen me gingen pesten. Maar dan nog! ook kinderen weten dondersgoed wanneer ze te ver gaan. Ik heb, net als jij, ook een eetstoornis gehad, en naast een persoonlijkheidsstoornis ook PTSS. Ik heb er inmiddels goed mee leren leven, maar er is een hoop voor me verpest, letterlijk en figuurlijk. Ik ben op dit forum ook begonnen in het gedeelte voor mensen die vruchtbaarheidsproblemen hebben. Ik heb een hormonale stoornis die ergens in mijn hypofyse veroorzaakt wordt, waarschijnlijk ontstaan door een hele stressvolle jeugd. Veel mensen weten niet wat pesten aanricht.
Tja praten is het beste evenstar! Denk als jij jou situatie uitlegt aan jou kindje dat hij/zij dat wel begrijpt en wel 2x nadenkt voor hij/zij iets doet! Maar inderdaad de boodschap die je mee kreeg als kind was niet de juiste, zag ik net ook weer bij Oprah, maar daar zegt de therapeut dat jij als kind zelf moet zeggen "tot hier en niet verder" maar dat zal vast niet de enige oplossing zijn. Zeker met dat internet pesten erbij tegenwoordig! Maar ben wel blij dat ik deze aflevering gezien heb en wat tips heb kunnen vergaren!
@ Mama, het is geen soort gelijke situatie, maar mijn opa en oma zijn ook vrij negatief. Als ik niet bij ze langs kom heb ik het gedaan, maar bij mij langskomen hoeven ze niet. Ze zijn niet eens bij ons op bezoek gekomen toen mijn zoontje geboren was (zelfs nog nooit gezien) en ik moest hun bellen van mijn vader toen ik naar huis ging! Ik heb toen ook heel bewust de keuze gemaakt dat ik geen contact meer met ze hoef. Nu zie ik ze 1x per jaar op mijn vader zijn verjaardag en ik vind het goed zo! Wat een opluchting, niet meer op mijn tenen lopen! Dus als je het zat bent, gewoon links laten liggen! @ VM: Goh daar zou je nooit bij nadenken zeg dat je door stress in het verleden een hormonale stoornis kan krijgen!
Ja dat kan.. maar dan praat ik niet over "gewone" stress, maar hoge druk bij traumatische gebeurtenissen (oef, dat klinkt altijd zo zwaar, ook al is het dat ook..)
@ Sassa ja zo is het idd. Ik zie je ook bijna niet. Vorig jaar op mijn verjaardag was ik 37 weken zwanger, toen zei me tante dat ik niet zwanger had moeten raken van 'hem'. Ik heb toen gezegd dat wij er voor gekozen hebben. Toen zei ze niks meer. Maar toen ze hoorde dat ik bevallen was kwam ze wel meteen dezelfde dag langs. Ze zijn beetje schijnheilig maar achter je rug om. En ach zondag komen ze toevallig want willen ook me nieuwe huis zien enzo dus ben benieuwd! Maar als het hun niet aanstaat pech voor hun en niet voor mij!
@ VM: Daar dacht ik ook aan hoor, lijkt me niet dat je van gewoon stress zoiets kan krijgen! Heftig hoor! @ Mama: In zo'n situatie had ik zelfs gezegd dat het jou leven is en jij ermee doet wat jij wil en zij niet hoort te oordelen over de keuzes in jou leven! Pfff merk wel hoe ouder ik word hoe sneller ik zoiets heb van waar bemoeid iedereen zich toch mee? Zelfde als je een kindje krijgt ineens denkt iedereen dat ze er zeggenschap over hebben! En zijn gepikeerd als jij een keer nee zegt, bah!
ik ben ook altijd verschrikkelijk gepest (is niet eens pesten zulke voorbeelden heb ik maar goed) ik vind het wel een enorm stomme opmerking: voor je zelf opkomen. geloof me dat helpt echt helemaal niets!!!
@mama: mensen oordelen te snel, trekken hun mond open voor ze nadenken, of hebben gewoon gebrek aan empatisch vermogen. Ik heb altijd gedacht dat ik mijn familie aardig moest vinden, omdat het mijn familie was. Nu heb ik gewoon gekozen wie ik wel en niet "wil". Net zoals je sociale contacten kunt kiezen, kan je dat met familie ook.
Sassa ja je hebt idd helemaal gelijk. Ik heb het sinds mijn dochter geboren is ook hoor. Mijn tante zei toen ik zwanger was nog je moet niks meer kopen hoor je hebt genoeg!! WATTT!!! Ik bepaal dat zelf wel, dat hoeft een ander niet voor mij te doen! En idd valt het op dat mensen denken dat ze zeggenschap over je kind hebben. Ow kijk wat een mollige baby, whahaha nou ja zeg!!! Al die mensen met hun hoofd boven de wagen. Vanmorgen nog zegt zo'n oud vrouwtje, jeetje wat een dikke benen !! WATTT! Dus ik zei droog, nou dat valt wel mee hoor! Zegt tja dat heb je tegenwoordig :S hahaha moest er wel om lachen!
@ VM ja je hebt helemaal gelijk hoor! Ze denken echt niet na over wat ze zeggen. Ik dacht ook altijd tja is familie. Maar zo ga je niet met elkaar om! En ondertussen, als je niet bij elkaar bent, dus een break hebt, dan zeggen ja jullie passen ook niet bij elkaar! Denk altijd maar kijk eerst naar jezelf en dan naar een ander!
Precies, helaas gaat het alleen wel tegen je gevoel in wanneer het niet lekker loopt... Maar als je eenmaal daar bent dat je het zat bent is de keus toch snel gemaakt. Mij kan het persoonlijk niet meer schelen dat ik geen relatie meer heb met mijn opa en oma, en dat terwijl ik vroeger echt graag bij ze was. Het is gewoon de houding van ze zodra je volwassen word, zij vinden (en dat komt misschien wel vanuit hun opvoeding ik weet het niet) dat wij als 'kinderen' bij hun langs moeten komen en zij blijkbaar niet bij ons! Nou ja zo ben ik dus niet opgevoed, ik vind het belachelijk dat ze nog nooit bij mij thuis zijn geweest (en woon hier al ruim 2 jaar) en mijn zoontje nog nooit gezien hebben (hij is bijna 1 jaar!)! Ook al hebben zij ook een rot tijd achter de rug! Dus als zij er zo makkelijk over denken kan ik het ook, en vind ik het wel best zo!
@ sassa ik vind ook dat het van 2 kanten moet komen niet van 1. Lekker makkelijk hoor. Mijn oma is nooit echt een oma voor me geweest, en woont vlakbij me ouders dus zie haar wel regelmatig. Maar ja ik hou me mond niet en zeg wat ik ervan vind! Nu ik moeder ben, ben ik ineens haar kleindochter, vaag he?
Ik leg 't af hier.. wat een hitte. Ik zit alweer verstopt, m'n buik voelt alsof ie op knallen staat en ik ben duizelig en slap. Dat word wat als ik zometeen in de hete sauna auto stap! Voel me echt niet goed
Tis idd erg warm!! Pfffff niet vol te houden. Zit binnen alles staat open, maar weinig koelte! @ VM Veel drinken hoor!!