Tja...de titel zegt het al Mijn broertje gaat met zijn vriendin voor 2 maanden op vakantie naar Australië. We hebben allemaal 2 nationaliteiten omdat onze vader Australisch is. Hij gaat daar naar onze tante toe en wil door het land gaan trekken. Ik ging vanmiddag even mijn mail checken en zag dat ik een mailtje van mijn tante had die aan de Gold coast woont. En daar stond het dan...in de eerste zin...mijn broertje gaat daat trouwen. Alles is al via de ambassade geregeld zodat ze voor de nederlandse wet ook getrouwd zullen zijn. Ik heb verder gewoon contact met mijn broertje...alleen niet zo vaak. Hij woont aan een heel andere kant van nederland dan ik. En aangezien ik mijn rijbewijs niet heb zie ik 'm ook niet zo vaak. Maar om dit nou zo te horen....blijkt dat mijn zusje en me ouders het ook al weten...alleen ik dus niet. Heb zo zitten huilen Heb me broertje gebeld en hem alles vertelt wat ik wist. Hij schrok...hij had niet verwacht dat ik een mailtje van mijn tante zou krijgen. Mijn middelste is 14 juli jarig. Hij zou dan ook komen en wou het me dan vertellen in plaats van over de tel of wat dan ook. Ik zei dat ik het wel oliedom vond dat hij het op deze manier heeft gedaan. Want iedereen komt op mijn zoon z'n verjaardag....dan had hij het moeten vertellen. Ik voel me gepasseerd. En vooral verdrietig dat hij de mooiste dag van zijn leven niet wil delen met ons (zijn familie) Het is ook hun moment....en ze mogen zelf beslissen waar ze willen trouwen en hoe ze willen trouwen. Maar mijn broertje trouwt omdat z'n vriendin dat graag wil en omdat hij de "setting" daar zo mooi vind Als hij in nederland zou moeten trouwen zou hij dat nooit doen! Wat is er gebeurt met trouwen uit liefde voor elkaar? Mijn broertje is trouwens 26 en z'n vriendin is 22. Hij gaat daar wel een trouwreportage doen zodat we allemaal een beetje kunnen mee genieten als hij weer terug is. Ligt het aan mij.....ik bleef maar huilen....omdat ik 'm al zo weinig zie en nu dit ook? Begaat mijn broertje straks een fout? Ik zit er zo mee....en mijn broertje lijkt me totaal niet te begrijpen Sorry voor me geklaag maar het lucht wel even op om het er uit te hebben....
Nou, ik snap heel goed dat je hier verdrietig over bent zeg! Het is al heel jammer dat je broer had besloten niet in Nederland te trouwen maar nu hij alles heeft verzwegen... Ik vind het huwelijk ook iets wat je juist met naast familie deelt en kan je daarom denk ik ook wel goed begrijpen. Natuurlijk zijn er mensen die er anders over denken en blijkaar de "setting" belangrijker vinden dan de aanwezigen. Je zult je er bij neer moeten leggen vrees ik en je vergapen aan de mooie foto's straks. Goed dat je hem wel eerlijk hebt verteld wat je er van vindt. Nu maar hopen dat dit geen blijvende "schade" oplevert tussen jullie. Maakt de leeftijden trouwens voor jouw gevoel uit? Je zet het er zo expleciet bij... Elmo
@Elmo, nee de leeftijd maakt eigenlijk helemaal niet uit....ik weet ook eigenlijk niet waarom ik het er neer heb gezet....zal wel door de warmte komen Er zal geen blijvende schade zijn tussen mij en me broertje...heb me namelijk wel heel erg ingehouden. Heb hem verteld dat ik hartstikke blij voor ze ben maar op een voorzichtige manier gebracht dat ik niet helemaal begreep waarom dat nou percee aan de andere kant van de wereld moest zijn. Hij vroeg mij wat ik dan wou...hij zou anders in nederland nooit getrouwd zijn...ik vind dat echt een raar antwoord maar heb het daarbij maar gelaten. Ik weet dat ik er verder niets aan kan veranderen. En ik wil hun dag daar ook niet verpesten. Vandaar dat ik het hier op het forum plaats...om me hart te luchten. Want als ik hem echt zou laten weten hoe ik me echt voel...dan zou ik 'm misschien wel helemaal nooit meer spreken....en dat is niet wat ik wil...ik hou van mijn broertje en wil aleen maar het beste voor hem.
Ik vind het wel heel raar dat je het nu via je tante heeft moeten horen, maar vind het verder niet zo gek dat hij daar gaat trouwen. Mijn man en ik hebben het er ook wel over gehad om in het buitenland alleen te gaan trouwen. Tenslotte trouw je voor jezelf en voor elkaar en niet voor de familie.
@suus1983: Ben ik ook met je eens hoor. Daarom ben ik er ook helemaal niet op uit om hun dat te verknallen. Het is tenslotte hun dag en niet de mijne. Het is alleen dat ik er zo'n raar gevoel op na hield toen ik mijn broertje had gesproken. Mijn broertje zou nooit aan trouwen hebben gedacht. Van hem hoeft het helemaal niet en vind trouwen eigenlijk 10 keer niets! Als de vakantie daarnatoe niet al gepland was zou hij nooit met haar getrouwd zijn. Zijn vriendin kwam met het idee, en om haar te plezieren gaat hij daarin mee...en omdat (zijn exacte woorden) "ik vind de locatie wel gaaf " Dus met andere woorden: als ze daar niet naartoe zouden gaan zou hij nooit getrouwd zijn...maar nu wel omdat het daar zo mooi is en ach...zij ook weer blij! Snap je dat dat bij mij een beetje in het verkeerde keelgat schiet? Iedereen trouwt hoe hij/zij wilt...dat vind ik verder ook prima. Maar doe niet alsof het alleen maar een spelletje is. Ik moet zeggen...mijn broertje en ik zijn op dat gebied dan ook heel verschillend....tuurlijk is trouwen alleen maar een papiertje tekenen zodat je voor de wet echt bij elkaar hoort (om het zo maar even te zeggen) Maar ik vind (persoonlijke mening dus) dat je trouwt uit liefde voor elkaar...om je liefde voor elkaar te bezegelen zeg maar. Nee...je hoeft niet percee te trouwen om bij elkaar te blijven of om de wereld te laten zien dat je van elkaar houd....maar vind het raar om zoiets maar even voor de lol te doen. En zo komt mijn broertje wel op mij over
Balen zeg! Ik snap op zich wel dat je broertje daar wil trouwen, volgens mij is Australie wel een mooi land. Maar het lijkt mij wel heel moeilijk om het als laatste te horen. Waarom heeft hij het je ouders en zusje al wel vertelt?
Tja...ik weet het niet...en hij zegt het zelf ook niet echt te weten. Ik vertelde hem al dat hij dan beter had kunnen wachten tot we met z'n allen bij elkaar waren....hij was het wel met me eens...maar ja...het is natuurlijk nu niet meer terug te draaien. Ik denk ook dat de manier waarop ik het dus te horen heb gekregen (geleest dan eigenlijk) er ook mede voor gezorgt heb dat ik me dus nu ook zo voel
tja, de reden en de manier waarop zijn een beetje lomp. maar zelf zijn we anderhalf jaar terug ook in australie geweest en wij hebben ook in dat gebied (en ook nog noordelijker) aan ter plaatste trouwen gedacht. dat hebben we niet gedaan omdat mijn moeder en schoonmoeder ons zouden hebben vermoord denk ik. we hebben er nog steeds spijt van. dus ik kan hem daarin wél begrijpen.