Morgen heb ik mijn 20 weken echo. Ondanks dat ik natuurlik hoop dat alles goed is hou ik er ook een beetje rekening mee dat het niet altijd goed hoeft te zijn. Ik probeer dus positief te blijven. Ondanks dat vraag ik me toch af wat er gebeurt als de echo niet goed is en het kindje bijvoorbeeld geen overlevingskansen heeft. Zoals ik hier lees wordt de bevalling dan ingelijdt. Is dat altijd zo,kan er geen abortus meer gepleegd worden? voelt dat hetzelfde als een "normale"bevalling? Laat jeje kindje dan begraven of cremeren? Ik vind het een beetje moeilijk om dit hier te vragen maar het lijkt me toch de beste plek. Groetjes Madelon
oja en voelde jullie je kindje wel al bewegen? het lijkt me zo vreselijk als je dat al gevoeld hebt en het is dan niet goed.
persoonlijk vind ik dat je daar nog helemaal niet over vooruit moet denken.. tuurlijk het kan altijd misgaan maar zo moet je natuurlijk niet denken! je moet lekker genieten van de zwangerschap.. denk ook niet dat de vlindermama's op dit soort topics zitten te wachten en dat er daarom niet gereageerd wordt... ik snap dat je het niet verkeerd bedoeld maar het lijkt mij niet echt gepast eigenlijk
abortus is het kindje al te groot voor ik heb een normale bevalling gehad duurde in totaal 6 uurtjes ongeveer, maar das bij iedereen verschillend voelde mijn kindje al zo'n 10 weken bewegen meid hopelijk is alles goed en hoef je geen keuze te maken!
Ik vind het ook niet echt gepast om zo een vraag te stellen op zo een gevoelig form. Waarom zou het niet goed zijn. Ga nu maar inderdaad ervan uit dat het gewoon goed is.
Ik kan me voorstellen dat iedereen zit met gevoelens van 'wat als', maar dit is idd ongepast om het hier te gaan vragen. En hoe is de echo gegaan?
ik lees pas deze reacties, Het had deze vragen misschien beter bij mijn verloskundige kunnen stellen. Het spijt me als ik een ieder onnodig gekwetst heb. toch bedankt voor de reacties. Groetjes Madelon P.s de uitslag van mijn echo was goed.
ik had een slechte 20 weken echo ben daarna wel 8 keer naar het ziekenhuis geweest voor echo's en vruchtwaterpunctie het bleek echt niet goed te zijn dus hebben we besloten om de zwangerschap af te breken. op 8 juni zijn we naar het ziekenhuis gegaan en kreeg daar vaginale tabletten ingebracht die de weeen op moeten wekken snachts is ons kindje geboren en heeft nog 1 uur geleefd. hier was ik heel blij mee want we hebben hem nog ff mogen kennen Yorick is geboren met 23 weken zwangerschap. we hebben besloten om hem te laten begraven je hebt ook de keuze om het kindje in het ziekenhuis achter te laten maar vind dat zo onmenselijk (persoonlijke mening)
Hallo moedervanqy, allereerst vreselijk dat je deze keuze hebt moeten maken!! En vreselijk dat je dit hebt moeten meemaken... Wij zitten op dit moment met de moeilijke keus..of om ons zoontje geboren te laten worden (ben nu 21 weken) of door te gaan. Hij heeft een ernstige hartafwijking en weinig toekomst zo als het er nu uit ziet.. Wij hebben zelf juist een heel naar gevoel over dat het kindje nog even zal leven na de geboorte.. Ik heb daar zo`n gevoel van of het op dat moment stik of benauwd is? Maar omdat jij schrijft dat het juist mooi was....is dit waarschijnlijk anders? hoe ervaarde jullie dit dan? En verder....had je helemaal geen twijfel meer toen je ging bevallen? dit lijkt me heel moeilijk 9wat het zoiezo is natuurlijk!!!!!! heel veel sterkte en liefde.. groetjes
Hallo MJJ, Ik wil ook graag reageren op je berichtje. Wij hebben onze zoon met 23 weken geboren laten worden vanwege een hartafwijking en het syndroom van down. Allereerst is de hartafwijking ontdekt, daarna punctie om te weten te komen of hij ook down had. Deze kans is nl. groot. Voor de uitslag van de punctie gesprek gehad met kindercardioloog. Hij liet ons weten dat de hartafwijking wel goed te behandelen is, bij een gezond kindje. Voor ons was het duidelijk dat als hij ook down zou hebben, wij hem (en ons gezin, we hebben een dochter van bijna 3) verder leed wilde besparen. Tuurlijk heb je soms nog wat twijfels, maar meer omdat je deze beslissing gewoon niet wilt nemen. We zijn wel blij dat we deze onmogelijke keuze hebben gekregen. Moet er niet aan denken hoe het anders was gelopen. Na de bevalling was ik vooral erg trots op onze zoon. Ook hij heeft nog een uurtje geleefd en dat vonden wij ook erg mooi. Hij maakte een paar keer een piepend geluidje en je zag z'n mondje even open gaan. We zagen niet dat hij het er moeilijk mee had. Hij lag er eigenlijk heel rustig bij. Ik heb hem gelijk in mijn handen gehad (op een doek). Heel veel foto's gemaakt. Heel mooi kindje met alles er op en er aan (zie album). De arts vertelde ons dat het bij 25% nog voorkomt dat zo'n kindje tijdens de zwangerschap komt te overlijden en 10% na de geboorte. Ik hoop dat jullie duidelijk hebben wat voor soort hartafwijking het is en hier op kunnen vertrouwen. Een beetje twijfel is volgens mij niet vreemd, maar over het algemeen moeten jullie het er wel over eens zijn. Het is een moeilijke keuze die alleen jullie kunnen maken. Heel veel sterkte en kracht!!! Chantal
Wow.. Hier moet ik wel even om slikken. Niks tegen jullie beslissing hoor, is geheel aan jezelf, maar ons kindje is dus wel geboren met Down en bleek later ook een ernstige hartafwijking te hebben (geen tussenwand en geen kleppen). Met 5,5 maand is hij hier aan geopereerd en na 1,5 week was hij alweer bij ons thuis! Ik kan me niet voorstellen dat wij hem ooit hadden moeten missen. Het gaat super met hem, en het is een geweldig vrolijk en makkelijk mannetje. Iedereen heel veel sterkte met de moeilijke beslissingen, het is echt lastig om met de 20weken echo voor de keuze te komen staan om door te gaan of niet, je bent er dan al zo aan gehecht (ook al is het misschien niet levensvatbaar). Succes!!!
Hoi Maartje, Het is ook wel moeilijk om te lezen dat het met jullie kindje wel goed is gegaan. Alleen ja, hoe weet je idd met een 20 wk echo waar je goed aan doet. Had ook 25% kans dat hij tijdens de zwangerschap zou komen te overlijden, 10% van de kindjes overlijden na de geboorte alsnog. Allemaal aangenomen van de arts. Cardioloog vertelde ons dat een operatie zeker wel met 3 mnd moest gebeuren en niet 1 operatie. Blijft natuurlijk ook gissen, want er zijn vast kindjes die sterker zijn. Daarnaast zagen wij Down niet zitten. Ook hier zijn gradaties in, maar over het algemeen hebben ze een achterstand en zeker met complicaties waar wij niet mee denken te kunnen leven, niet alleen voor onszelf maar ook voor hem. Als ik downkindjes zie moet ik wel slikken hoor, ze zijn vaak enorm lief en ze lijken veel pret te hebben. Als kind lijkt het me wel makkelijker dan volwassene. Mijn schoonzusje is verstandelijk gehandicapt. Apart wereldje om het zo maar te zeggen. Tuurlijk had je je kind niet willen missen. Als wij geen 20 wk echo hadden gehad en hij geboren was hadden wij ook van hem gehouden en er alles aan gedaan om hem te houden. Wij hebben echter de keuze gekregen. Maar toch missen we hem, ondanks dat het voor ons de juiste beslissing was. Ik hoop dat het goed blijft gaan met jullie mannetje en dat het vooral genieten is! Groet, Chantal