als je helemaal achter je eigen keuze staat en er dus van overtuigd bent dat dat ook de juiste is,voor jou kindje, hoef je je toch niet te storen aan mensen die het anders doen? Het maakt mij namelijk niet uit dat een ander er wel voor kiest om zijn kindje weg te brengen naar een kdv/gastouder/opa en oma, ik moet er alleen zelf niet aan denken en ben ook blij dat dat hier niet hoeft. en zwaantje, ik doe absoluut mijn eigen ding(en) , maar dan met mijn kindjes, die horen er nu eenmaal bij, daar heb ik voor gekozen ik ben niet opeens iemand anders als ik zonder mijn kinderen ben. edit en over dat het een baby niet uit zou maken wie het verzorgt..dat geloof ik niet, mijn dochtertje heeft reflux en dus heel veel pijn, en ik ben dan echt de enige bij wie ze stil is. En niet omdat ik weet hoe ze 'werkt' , nee gewoon bij mama liggen is voor haar dan al genoeg, dus dat merkt zon kleintje echt wel
Nathan begint zich sinds een week bewust te worden dat wij weg gaan als hij bij de gastouder gebracht wordt. Hij moet dan even goed huilen namelijk.. Dit deed hij eerst eigenlijk nooit.. Maar dit is heel snel weer over en volgens mij mist hij ons dan ook niet meer hoor. Hij is natuurlijk wel blij als we hem weer ophalen
TS vroeg om een mening, die gaf ik. ik vind trouwens verder dat elke mama moet doen wat ze denkt dat goed is voor haar kindje. Dat meningen daarover verschillen is toch niet erg? iedereen mag en moet zich vrij voelen om hun kindje(s) naar het kdv te brengen, maar ik heb daar wel mijn eigen mening over. dat mijn mening niet strookt met het overgrote deel van de bevolking, betekend dat dat ik mijn mening niet mag geven? ik las net ook dat sommige moeders vinden dat het zelfs beter is voor een kindje om naar het kdv te gaan. ik voel me ook niet beledigd daarmee, en andersom hoop ik ook niet. het is verder niet mijn bedoeling om vruchtje verdrietig te maken met mijn mening. vruchtje, sorry als dat het geval was.
ehm of ze het merken, ja tuurlijk! ze merken het toch ook als je er wel bent en ze lachen meteen naar je en zijn blij... denk niet dat het goed is voor de hechting van kind en moeder. het is niet ovor niks dat in Noorwegen de zwangerschapsverlof een jaar is... Beter voor socialisatie, neeh denk ik niet. Als je er maar genoeg op uit gaat met de kind naar andere plekken waar kids zijn, speeltuin, famile, vrienden enz... Mijn mening (hoop er niemand mee te beledigen) maar ik vind het egoistisch om je kind naar een kdv/oppas te brengen als je niet perse het geld nodig hebt (je salaris) en anders ook wel rond kunt komen. Je kunt zou toch echt op nummer 1 moeten staan... Idd mag er wel worden gezegd dat je het oged vind dat kids naar kdv gaan maar mag er niet worden gezegd dat je het niet oke vind. Rent gauw weer weg uit dit topic...
het valt mij wel op dat iedereen zegt dat hun kindje ze niet mist, maar dat hij / zij wel erg blij is als het word opgehaald. dat is toch niet voor niets? als ze zo blij zijn je weer te zien, waren ze er zich dus blijkbaar ook van bewust dat je er eerder niet was
Kindjes van 0 tot 1 a 2 jaar ordenen ervaringen volgens het lichaamsgebonden ervaringsfase principe. Dit houd in dat zij ervaren in het hier en nu door middel van zintuiglijke waarneming. Iets bestaat dus alleen als ze het kunnen zien, ruiken, voelen op dat moment. En bestaat niet als het kindje het niet kan waarnemen op dat moment. Even bot gezegd besta jij dus niet voor je kindje als je kindje jou niet zintuiglijk kan waarnemen. Dus als antwoord op jou vraag.. je kindje is blij omdat het je op dat moment kan waarnemen en jij dus voor hem/haar bestaat. En niet omdat het kind al uren naar een mama zoekt die er niet is en dan ineens gevonden heeft.
Dank voor de heldere uitleg. Maar goed, ik kan me heel goed voorstellen dat er een heleboel mama's zijn die graag onmisbaar gevonden worden en zich dit niet kunnen voorstellen omdat zij het zelf niet zo voelen. Gelukkig halen de maanden de gevoelens in, en gaat je kindje zich later wel beseffen dat je weg bent. En weet je wat het mooie is... dat is juist harstikke goed want dan beseffen ze zich pas hoe belangrijk JIJ echt bent. Ik ga zo mijn zoontje van bijna 11 maanden halen bij zijn oma (uit logeren vanwege een concert). Ik weet zeker dat hij het geweldig vindt om ons weer te zien maar ik heb net mijn moeder aan de telefoon gehad: hij heeft nog geen seconde gehuild en vindt alles even leuk. Ik vind dat prima, ik kan me voorstellen dat het voor een aantal mama's zuur is om te merken dat je kindje ook best even zonder je kan
zwaantje, wat fijn dat jij zo goed zonder je kindje kunt zijn en ook andersom, prima dat dat voor jullie zo goed werkt
Mijn zoontje stond te juichen in z'n logeerbedje toen ik hem kwam halen! Geweldig ontvangst maar nee, hij heeft me niet gemist.. Hij vindt het gewoon geweldig dat we er op dat moment zijn! Heerlijk. Ik heb hem trouwens wel gemist en kon weer nauwelijks wachten om hem te gaan halen.
Ik wilde net een heel verhaal gaan plaatsen hoe het brein van een baby werkt, maar las net op tijd het verhaal van Tesske. Niks meer aan toe te voegen. Voor een baby is het idd hier en nu. Zodra de deur dichtslaat en je bent uit het zicht, dan besta je niet meer. Klinkt niet echt leuk, maar zo is het wel. Als je weer in zicht bent, dan besta je weer en ben je weer herkenbaar. Vandaar de enthousiaste ontvangst en niet omdat ze je de hele dag gemist hebben. En Amom22: je hebt het blijkbaar zelf door dat je hard weg moet rennen van dit topic want je verkondigt regelrechte onzin (zoals bijna altijd).
Rach: nee ik ben niet verdrietig om je mening hoor! Ik respecteer van iedereen zijn mening. Ik vraag er toch om Wist niet dat het zo veel commotie zou opleveren dit onderwerp. Ik vroeg het me gewoon af. Ik heb afgelopen week gewerkt en vond het eigenlijk ook wel even lekker. De kleine is 1 dag bij pappa en 1 dag bij oma gewoon in zijn eigen huis, eigen bedje, dus heb er geen slecht gevoel over.
Nou he! Tegenwoordig krijgen zelfs de meest neutrale onderwerpen een vreemde wending, omdat sommigen het weer eens nodig vinden om hun mening, die niets met de vraag te maken heeft, door onze strot te douwen. En natuurlijk moet je geen slecht gevoel overhouden dat je kindje een dag bij papa of oma/opa heeft doorgebracht omdat je moest werken (of dat nou wel nodig is om rond te komen of niet). Het zou toch te gek voor woorden zijn om te suggereren dat alle moeders die moeten/willen werken slechtere moeders zouden zijn of dat het zielig voor het kindje is. Het moet niet gekker worden, zeg.
Ben het helemaal met je eens hoor Kiwi. Ik vind het wel belangrijk dat je ook nog een "eigen leven" kunt lijden naast dat je een kindje hebt. Natuurlijk ons zoontje staat altijd op nummer 1. Ik vind dat als je bijvoorbeeld een feestje hebt, verjaardag of iets van werk dat je heus wel even samen weg kunt gaan en dat oma en opa oppassen. Je kindje slaapt en die merkt dat dus niet eens dus maakt dan ook niet uit voor de mamma en kindje hechting hi hi
Dat zeg ik. En daarnaast wordt vaak niet beseft dat het voor een kindje ook nog eens heel leuk is om een keer bij oma of opa te zijn. Alsof een kindje maar altijd alleen maar bij zijn moeder wil zijn. Diegene die zeggen dat het egoistisch is om een kind uit te besteden aan oma of een ander vertrouwde persoon is zelf egoistisch bezig, in mijn ogen.
Ben het geloof ik wel eens met het bovenstaande ! Maar...ik vind er wel een heel groot verschil in zitten of een kindje 5 dagen per week van 08.00 tot 18.00 op het kdv zit of dat het 1-2 keer per week op het kdv zit. Ik denk overigens wel dat de kindjes mij/ons missen, maar niet echt van ow wat moet ik toch huilen en ow wat wil ik toch graag naar huis etc. Maar ik denk wel dat ze gewoon weten dat ik er niet ben. Wij hebben Malou en Ruben overigens 1 dag per week op het kdv zitten omdat ze daar dan lekker kunnen spelen en ook eens kunnen leren dat er ook weleens andere regels gelden, en denk dat ze daar ook andere dingen leren dan thuis. En nog een rede een mama die ziek was of is maar zich weer beter verklaard heeft wat rust te geven en ook de opa's en oma's wat rust te geven. die hebben namelijk een paar maanden zo goed als voor ze gezorgd en ja toen voelde ik me daar echt slecht over, maar het kon niet anders. En nu over dat kdv en af en toe een keer naar opa/oma dat vind ik zelf heerlijk maar ook voor de kindjes gewoon! Al snap ik ook prima dat er mensen zijn die hun kindje niet weg willen doen (zo voelde het voor mij ) en lekker bij hun houden. Owja, kiwi er viel net ineens een kwartje ! Whaha!
Natuurlijk is er een verschil, Hanneke. Ik zou mijn zoontje 5 hele dagen niet kunnen missen en geloof ook wel dat het voor hem ook niet leuk zou zijn. Maar ik besef me wel al te goed dat er genoeg moeders op deze wereld zijn die simpelweg geen andere keuze hebben. Gelukkig behoren wij daar niet toe, moet je maar denken. En natuurlijk heeft je tweeling door dat jij weg bent, maar denk je ook dat ze het door hadden toen ze 3 maanden waren? Denk je dat Benthe je nu mist als ze je een paar uur niet ziet? Ik weet natuurlijk niet of dat voorgekomen is. Kan me trouwens wel goed voorstellen dat je je slecht voelde toen je niet voor je kids kon zorgen. Ik heb eergisteren en gisteren hoge koorts gehad en kon alleen maar in mijn bed liggen ijlen (op een paar heldere momenten na) en oh wat voelde ik mij af en toe verdrietig dat ik niet voor mijn mannetje kon zorgen terwijl ik in hetzelfde huis met hem bevond. Had je hem door? hahaha
Natuurlijk snap ik ook best dat er mensen zijn die geen andere keus hebben dan hun kindje elke dag weg te brengen. Maarja daar vind ik dus een verschil in zitten. En och wat ben ik blij dat ik dat niet hoef idd! De tweeling was ruim 7 maanden toen het was, en ik merkte aan hun niet dat ze me miste, maar ik geloof dus wel dat ze wisten dat mama er niet was. Ik denk dat dat nu met die kleine ook is, ze weet dat ik er niet ben en dat haar melk ergens anders vandaan komt maar ook niet echt missen. (en dan dus niet echt missen bijv zoals je met heimwee je huis mist als je op vakantie bent even ter vergelijking). Ze weten dat ik er niet ben en dat vinden ze ook prima, en eigenlijk vind ik dat ook best. Zolang ze maar weten bij wie ze moeten zijn als er iets is en van wie ze de meeste liefde krijgen ! haha! Nee dat ze gewoon weten wat thuis is en dan af en toe ergens anders vind ik niet erg ! En dat een mama haar kindje mist, en dan op de momenten dat je ziek bent erger dan wanneer je bijv aan het werk bent, vind ik eigenlijk ook niet meer dan normaal. Het is en blijft toch jou kroost waar je door iets even tijdelijk niet voor kan zorgen. Maar ik geloof dus echt niet dat kindjes er slechter van worden als ze naar het kdv ofzo gaan ! En ja ik snapte je ineens helemaal, hou er nu weer over op !